As a cultivator, keeping face was i

As a cultivator, keeping face was important but it wasn’t always the way it seemed. Lin Feng had been asked to leave for failing the test but he hadn’t. Everybody was looking at Lin Feng in a strange way. Even if some people found him ridiculous and thought that he was humiliating himself, Lin Feng kept smiling and asked for a second chance. That smile showed that he didn’t care about the fact that he was losing face by requesting a second attempt.



However, the teacher understood that Lin Feng wasn’t acting this way because he didn’t care about dignity. On the contrary, Lin Feng was stubborn and only stubborn people persevered and never gave up.



The crowd was surprised. The teacher had suddenly accepted and gave Lin Feng a second chance. On top of that, the teacher’s voice sounded like he really had faith in Lin Feng’s future due to his stubborn beliefs.



“Thank you very much, teacher.” said Lin Feng while nodding his head. Lin Feng had a good impression of the teacher. He seemed friendly and easy to approach. Besides, he didn’t look arrogant at all.



“I’m going to start playing the zither again, this time you are the only one who is going to listen to it.” said the teacher indifferently. Immediately, he started playing again. However just as he said, the crowd couldn’t hear the music at all. The teacher could surprisingly control the flow of his music to make it audible to only the people whom he selected.



“How strong.” thought the crowd stupefied. The teacher had never displayed such a masterful control in front of them before. At that moment, Lin Feng had the feeling that the melody was a river flowing into his ears. He could already feel that his eyes were starting to feel heavy under the hypnosis. He focused his entire attention on the music and tried to abandon himself to the illusion. He could feel himself slowly drifting into the illusion with each passing moment.



However, something strange was happening.



“How cruel… if my celestial spirit remains like this then I will not be able to fall into the illusion.” thought Lin Feng. A cold Qi had invaded into Lin Feng’s body and he no longer was affected by illusion and the music had no power over him. Everything around him was extremely clear and calm, his eyes were wide open.



Even though the melody was the same as before, his eyes remained wide open and were staring at the teaching playing the zither.



“Huh?” the teacher was astonished when he saw that Lin Feng was surprisingly not falling asleep and was not struggling to stay awake in the slightest. He suddenly started playing a completely different tune. This time the rhythm was faster and the power was much greater. However, Lin Feng’s eyes were wide open as before.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเกษตรกร รักษาใบหน้าเป็นสิ่งสำคัญ แต่มันไม่ได้เสมอวิธีดูเหมือน หลินเฟิงถูกขอให้ออกการทดสอบล้มเหลว แต่เขาไม่ได้ ทุกคนกำลังมองหลินเฟิงในทางแปลก แม้บางคนพบว่าเขาไร้สาระ และคิดว่า เขาถูกอับอายตัวเอง เฟิงหลินเก็บรอยยิ้ม และขอโอกาสสอง รอยยิ้มที่แสดงให้เห็นว่า เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความจริงที่ว่า เขาได้สูญเสียใบหน้า โดยการร้องขอครั้งที่สอง อย่างไรก็ตาม ครูเข้าใจว่า หลินเฟิงไม่ได้เยี่ยงนี้ เพราะเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับศักดิ์ศรี การ์ตูน หลินเฟิงปากแข็ง และปากแข็งเท่าคนสาน และไม่เคย ฝูงชนประหลาดใจ ครูก็มีการยอมรับ และให้หลินเฟิงโอกาสสอง ด้านบนของที่ ครูเสียงไพเราะเหมือนเขาจริง ๆ มีศรัทธาในหลินเฟิงอนาคตเนื่องจากความเชื่อของเขาปากแข็ง ขอบคุณมาก ครูนี้"กล่าวว่า เฟิงหลินขณะ nodding หัวของเขา หลินเฟิงมีความประทับใจที่ดีของครู เขาดูเหมือน ง่ายวิธีการ นอกจากนี้ เขาไม่ได้หยิ่งเลย "ผมจะเริ่มเล่น zither อีก ขณะนี้คุณอยู่คนเดียวที่จะไปฟังมัน" กล่าวว่า ครู indifferently ทันที เขาเริ่มเล่นอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเพียงแค่เขากล่าว ฝูงชนไม่สามารถฟังเพลงนั้นทั้งหมด ครูสามารถใจควบคุมการไหลของเพลงเพื่อให้เสียงไปเฉพาะคนที่เขาเลือกของเขา "แข็ง" คิดว่า ฝูงชนรตเทสต์แทก ครูก็ไม่เคยแสดงเช่นตัวควบคุมที่ปรับใช้ภายใต้ด้านหน้าของพวกเขาก่อน ณ ช่วงเวลานั้น เฟิงหลินมีความรู้สึกทำนองว่าแม่น้ำที่ไหลเข้าไปในหูของเขา แล้วเขาจะรู้สึกว่า ดวงตาของเขาก็เริ่มรู้สึกหนักภายใต้การสะกดจิต เขาเน้นสนใจทั้งเพลง และพยายามละทิ้งตัวเองกับภาพลวงตา เขาอาจรู้สึกว่าตัวเองค่อย ๆ ลอยเป็นภาพลวงตากับแต่ละช่วงเวลาผ่าน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้น "วิธีโหดร้าย...ถ้าจิตวิญญาณของฉันท้องฟ้ายังคงอยู่เช่นนี้ แล้วผมจะไม่สามารถตกอยู่ในภาพลวงตา. " คิดว่า เฟิงหลิน บุกเข้าสู่ร่างกายของหลินเฟิงฉีเป็นเย็น และเขาไม่ได้รับผลจากภาพลวงตา และเพลงก็ไม่มีอำนาจเหนือเขา ทุกอย่างรอบตัวเขาได้ชัดเจนมาก และสงบ ตาของเขาถูกเปิดกว้าง แม้ทำนองเหมือนก่อน ตาของเขายังคงเปิดกว้าง และถูกจ้องสอนเล่น zither "ฮะ" ครูได้ประหลาดใจเมื่อเขาเห็นว่า หลินเฟิงถูกใจไม่หลับ และไม่ดิ้นรนไปวัน ๆ ในน้อยที่สุด เขาก็เริ่มเล่นการปรับแต่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ครั้งนี้จังหวะคือเร็วและพลังงานได้มากขึ้น อย่างไรก็ตาม ตาหลินเฟิงถูกเปิดกว้างเป็นก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นเกษตรกรให้การรักษาใบหน้าเป็นสิ่งสำคัญ แต่มันก็ไม่เสมอวิธีที่มันดูเหมือน หลินฮได้รับการขอให้ออกจากความล้มเหลวในการทดสอบ แต่เขาก็ไม่ได้ ทุกคนกำลังมองไปที่ฮหลินในทางที่แปลก แม้ว่าบางคนพบว่าเขาไร้สาระและคิดว่าเขาได้รับการอับอายตัวเองหลินฮเก็บไว้ยิ้มและขอโอกาสครั้งที่สอง รอยยิ้มที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเขาได้สูญเสียใบหน้าโดยการร้องขอความพยายามที่สอง. แต่ครูที่เข้าใจว่าหลินฮไม่ได้ทำหน้าที่ด้วยวิธีนี้เพราะเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับศักดิ์ศรี ในทางตรงกันข้ามหลินฮเป็นปากแข็งและมีเพียงคนปากแข็งพยายามและไม่เคยยอมแพ้. ฝูงชนรู้สึกประหลาดใจ ครูได้รับการยอมรับอย่างกระทันหันและให้หลินฮโอกาสครั้งที่สอง ด้านบนของที่เสียงของครูฟังเหมือนเขาจริงๆมีความเชื่อมั่นในอนาคตหลินฮเนื่องจากความเชื่อปากแข็งของเขา. "ขอบคุณมากครับครู." หลินกล่าวว่าในขณะที่ฮพยักหน้าหัวของเขา หลินฮมีความประทับใจที่ดีของครู เขาดูเหมือนง่ายและสะดวกที่จะเข้าใกล้ นอกจากนี้เขาไม่ได้มองหยิ่ง at all. "ฉันจะเริ่มเล่นจะเข้อีกครั้งคราวนี้คุณเป็นคนเดียวที่จะไปฟังมัน." ครูกล่าวเอาใจใส่ ทันทีที่เขาเริ่มเล่นอีกครั้ง แต่ขณะที่เขากล่าวว่าฝูงชนที่ไม่สามารถได้ยินเสียงเพลงที่ทุกคน ครูน่าแปลกใจที่สามารถควบคุมการไหลของเพลงของเขาที่จะทำให้มันเสียงเฉพาะกับคนที่เขาเลือก. "วิธีการที่แข็งแกร่ง." คิดว่าฝูงชนตะลึง ครูไม่เคยปรากฏเช่นการควบคุมอำนาจในด้านหน้าของพวกเขาก่อน ในขณะที่หลินฮมีความรู้สึกว่าเพลงเป็นแม่น้ำไหลเข้ามาในหูของเขา แล้วเขาจะรู้สึกว่าดวงตาของเขาได้เริ่มต้นที่จะรู้สึกหนักภายใต้การสะกดจิต เขามุ่งเน้นความสนใจทั้งหมดของเขาเกี่ยวกับดนตรีและพยายามที่จะทิ้งตัวเองให้ภาพลวงตา เขาจะรู้สึกว่าตัวเองลอยช้าลงในภาพลวงตากับแต่ละช่วงเวลาที่ผ่าน. แต่สิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้น. "วิธีการที่โหดร้าย ... ถ้าจิตวิญญาณของฉันยังคงอยู่บนท้องฟ้าเช่นนี้แล้วฉันจะไม่สามารถที่จะตกอยู่ในภาพลวงตา." คิดว่าหลินฮ เย็นฉีได้บุกเข้าไปในร่างกายหลินฮและเขาไม่ได้รับผลกระทบจากภาพลวงตาและเพลงไม่มีอำนาจเหนือเขา ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเขาเป็นอย่างมากที่ชัดเจนและความสงบดวงตาของเขาเปิดกว้าง. แม้ว่าทำนองเป็นเช่นเดียวกับก่อนดวงตาของเขายังคงเปิดกว้างและถูกจ้องมองที่การเรียนการสอนการเล่นพิณ. "หือ?" ครูก็ต้องประหลาดใจเมื่อเขา เห็นว่าหลินฮน่าแปลกใจไม่ได้นอนหลับและไม่ดิ้นรนที่จะตื่นนอนในน้อย ทันใดนั้นเขาก็เริ่มเล่นเพลงที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คราวนี้จังหวะเร็วและพลังงานได้มากขึ้น แต่ดวงตาหลินฮของคนที่เปิดกว้างเป็นมาก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นกสิกร , รักษาใบหน้าเป็นสิ่งสำคัญ แต่มันไม่ได้เสมอวิธีมากกว่า หลินฟงได้ถามกลับสอบตก แต่เขาไม่ได้บอก ทุกคนมองหลินฟงในทางที่แปลก แม้ว่าบางคนพบว่ามันไร้สาระ และคิดว่าเขาก็ขายหน้าเอง หลินฟงเอาแต่ยิ้มและถามสำหรับโอกาสที่สอง รอยยิ้มที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเขาเสียหน้า โดยการร้องขอความพยายามครั้งที่สองอย่างไรก็ตาม อาจารย์เข้าใจว่า หลินฟง ไม่ได้ทำแบบนี้ เพราะเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับศักดิ์ศรี ในทางตรงกันข้าม หลินฟง เป็นคนดื้อดื้อและ persevered และไม่เคยยอมแพ้ฝูงชนตกใจมาก ครูได้รับการยอมรับทันที และให้ หลินฟง โอกาสที่สอง ด้านบนของที่ , เสียงของอาจารย์ฟังเหมือนเขาได้ศรัทธาในตัวของหลินฟงในอนาคตเนื่องจากความเชื่อของเขา ดื้อจริงๆ" ขอบคุณมากค่ะ หลินฟง กล่าวว่า " ในขณะที่หัวของเขาพยักหน้า . หลินฟงมีความประทับใจที่ดีของครู เขาดูเป็นมิตรและง่ายต่อการใช้ อีกอย่าง เขาดูไม่หยิ่งเลย" ผมกำลังจะเริ่มเล่นมาอีก คราวนี้ คุณเป็นคนเดียวที่ไปฟัง มันบอกว่า ครูไม่แตกต่างกัน ทันที เขาเริ่มเล่นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม อย่างที่เขาบอกว่า คนดูไม่ได้ยินเสียงเพลงเลย ครูอาจจะน่าแปลกใจที่ควบคุมการไหลของดนตรีของเขาที่จะให้มันเสียงเท่านั้น คนที่เขาเลือก" วิธีการที่แข็งแกร่ง . " คิดว่าคนดูงง . ครูไม่เคยปรากฏเช่นการควบคุมแตกฉานในด้านหน้าของพวกเขาก่อน ตอนนั้น หลินฟง มีความรู้สึกว่า เมโลดี้ เป็นแม่น้ำที่ไหลเข้าไปในหูของเขา เขาจะได้รู้สึกว่า ดวงตาของเขาเริ่มรู้สึกหนักภายใต้การสะกดจิต เขาเน้นความสนใจทั้งหมดของเขาในเพลงและพยายามทิ้งให้ตัวเองเป็นภาพลวงตา เขาจะรู้สึกว่าตัวเองค่อยๆล่องลอยเป็นภาพลวงตากับแต่ละช่วงเวลาผ่านไปอย่างไรก็ตาม มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้น" ใจร้าย . . . . . . . ถ้าวิญญาณสวรรค์ของฉันเป็นอย่างนี้แล้วผมจะไม่สามารถที่จะตกอยู่ในมายา " คิดว่าหลินฟง เป็นฉี เย็นมาบุกเข้าไปในร่างกายของหลินฟงและเขาไม่ได้รับผลกระทบจากภาพลวงตาและเพลงที่ไม่มีอำนาจเหนือเขา ทุกอย่างรอบตัวเขาก็ชัดเจนมากและสงบ ดวงตาของเขาเบิกกว้างแม้ว่าทำนองเพลงอยู่เหมือนเดิม ดวงตาของเขายังคงเบิกกว้างและจ้องมองที่สอนเล่นพิณ ." หือ ? " ครูตกใจมากเมื่อเขาเห็นหลินฟงได้ตื่นตาตื่นใจไม่หลับ และไม่ดิ้นรนที่จะตื่นในน้อยที่สุด จู่ๆ เขาก็เริ่มเล่นทำนองที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คราวนี้จังหวะเป็นเร็วขึ้นและมีอำนาจมากขึ้น แต่ของหลินฟงตาเบิกกว้างก่อน