The use of different natural enemie

The use of different natural enemies for the biologicalcontrol of different pest species results in the creation ofcomplex artificial food webs in agricultural crops. Thisimplies that pest densities are not only determined bythe natural enemies of that pest, but also by direct andindirect interactions with other pests and enemies, andsuch interactions can affect biological contro (Rosen heim et al., 1995; Janssen et al., 1998). The use of onenatural enemy to control several pests will result in foodwebs simpler than those in which different enemies areintroduced against each pest species. However, such anatural enemy may mediate indirect interactions betweenthese pest species, which in turn may be beneficial or det-rimental to biological control. One such interactionbetween two pest species through a shared natural enemyis apparent competition, whichHolt (1977)defined as theindirect interaction between prey through shared preda-tion. When two prey species share a natural enemy, theequilibrium density of one of the prey species decreaseswith increasing equilibrium density of the other species. This is because the density of the shared natural enemyincreases with the increased equilibrium density of eitherprey species (Holt, 1977; Mu ̈ller and Godfray, 1997;Janssen et al., 1998; van Rijn et al., 2002; Morriset al., 2004). This interaction can even lead to exclusionof one of the two prey species (Bonsall and Hassell,1997).The addition of alternative food to better suppress apest species through apparent competition has been usedin biological control, often with the desired result (Karbanet al., 1994; Hanna et al., 1997; van Rijn et al., 2002; Liuet al., 2006). However, the alternative food often consistsof non-prey, such as pollen (van Rijn et al., 2002), or thealternative prey is not a pest, but serves primarily as alter-native food to build up predator populations (Karbanet al., 1994; Hanna et al., 1997; Liu et al., 2006). Here,we investigate the effects of apparent competition betweentwo prey species that are both serious pests of variouscrops worldwide.Two prey species that share a predator may also affecteach other’s densities positively because an increase in thenumbers of one pest species may lead to predator satiation,resulting in decreased predation on the other pest species.In addition, predators may switch to the most abundantprey species, thus releasing the other species from preda-tion. Such positive indirect effects are referred to as appar-ent mutualism (Holt and Lawton, 1994; Abrams andMatsuda, 1996). Apparent mutualism occurs mostly at ashorter time scale than apparent competition (Harmonand Andow 2004; van Veen et al., 2006). Hence, dependingon time-scale and prey preference, a natural enemy thatfeeds on two pest species can mediate mutualistic or antag-onistic interactions between the two pests. The use of onespecies of natural enemy for biological control of two pestsmay thus result in reduced control in the short-term, butincreased control in the long-term (van Rijn et al., 2002).It is therefore relevant to assess the time scale at which indi-rect interactions occur. In our system, this scale is set by thelength of the growing season of the greenhouse crop.In the literature on apparent competition, little attentionhas been given to the effect of mixed diets on the perfor-mance of predators. Mixed diets are known to have posi-tive effects on reproduction in some predator species(Wallin et al., 1992; Toft 1995; Evans et al., 1999), andthe effect of adding a new prey species would then surpassthat of simply adding more prey items with the same nutri-tive value. Therefore, we also investigated the effects of amixed diet on predator survival and reproduction. Western flower thrips (Frankliniella occidentalis(Per-gande)) and greenhouse whitefly (Trialeurodes vaporario-rum(Westwood)) are two major pest species in variouscrops in Northern Europe and North America (Lewis,1997; Byrne et al., 1990). The phytoseiidAmblyseius swir-skii(Athias-Henriot) (Chant and McMurtry, 2004) has recently been shown capable of suppressing populationsof the tobacco whitefly (Bemisia tabaci(Gennadius))(Nomikou et al., 2001; Nomikou et al., 2002).Euseius ova-lis(Evans), another species of predatory mite, also feedsand reproduces on a diet ofB. tabaci(Borah and Rai,1989). An evaluation of phytoseiids for control of Westernflower thrips in greenhouse cucumber showed thatA. swir-skiiandE. ovalis, amongst others, are much more effectivethrips predators thanNeoseiulus cucumeris(Oudemans), aphytoseiid that is often used to control thrips, (Messelinket al., 2005, 2006). Thus, each of the two mitesA. swirskiiandE. ovaliscan potentially control whiteflies and thrips.We studied the dynamics of Western flower thrips andgreenhouse whiteflies separately as well as together oncucumber plants (cv Aviance RZ) with one of the two pred-atory mite species in small greenhouse compartments.Cucumber plants have a short cropping season, andshort-term effects of shared predation, such as apparentmutualism, may determine the dynamics of the pests andpredators. For biological control, it is therefore importantto assess whether the effects of shared predation on pestlevels are positive or negative. In order to detect an effectof mixed diet on the population dynamics of the predator,we also compared the effect of diets consisting of pest spe-cies separately or of a mix of both species on several life-history parameters ofA.swirskiithat are important forpopulation dynamics (oviposition, juvenile survival,development).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการใช้ศัตรูธรรมชาติแตกต่างกันสำหรับ biologicalcontrol พันธุ์ศัตรูพืชแตกต่างกันในการสร้าง ofcomplex ประดิษฐ์อาหารเว็บในพืชเกษตร Thisimplies ความหนาแน่นของศัตรูพืชไม่เพียงถูกกำหนดโดยธรรมชาติศัตรู ของศัตรูพืชนั้น แต่ยังโต้ตอบ andindirect ตรงกับศัตรูพืชและศัตรูอื่น ๆ โต้ตอบ andsuch สามารถส่งผลกระทบต่อ contro ชีวภาพ (โร heim และ al., 1995 Janssen และ al., 1998) ใช้ onenatural ศัตรูเพื่อควบคุมศัตรูพืชต่าง ๆ จะทำ foodwebs ง่ายกว่าใน areintroduced ซึ่งศัตรูที่แตกต่างกันกับแต่ละชนิดพืช อย่างไรก็ตาม เช่น anatural ศัตรูอาจบรรเทาอ้อมโต้ betweenthese พืชพันธุ์ ซึ่งอาจเป็นประโยชน์ หรือเดช rimental เพื่อควบคุม หนึ่งเช่น interactionbetween สองพืชพันธุ์ผ่านการแข่งขันชัดเจน enemyis ธรรมชาติที่ใช้ร่วมกัน ร่วมกัน whichHolt (1977) กำหนดเป็น theindirect การโต้ตอบระหว่างเหยื่อผ่านสเตรชัน preda เมื่อเหยื่อทั้งสองชนิดร่วมกันแบบธรรมชาติศัตรู theequilibrium ความหนาแน่นของ decreaseswith ชนิดเหยื่อที่เพิ่มสมดุลความหนาแน่นของพันธุ์อื่น ๆ ทั้งนี้เนื่องจากความหนาแน่นของ enemyincreases ธรรมชาติร่วมกับความหนาแน่นเพิ่มขึ้นสมดุลพันธุ์ eitherprey (Holt, 1977 หมู่ ̈ller และ Godfray, 1997 Janssen และ al., 1998 van Rijn et al., 2002 Morriset al., 2004) แม้อาจโต้ตอบนี้เพื่อ exclusionof หนึ่งสองกลุ่มเป้าหมายชนิด (Bonsall และ Hassell, 1997) ได้ นอกจากนี้อาหารอื่นเพื่อระงับ apest พันธุ์ผ่านการแข่งขันชัดเจนดี แล้ว usedin ควบคุม มักจะ มีผลที่ต้องการ (Karbanet al., 1994 ฮันนาและ al., 1997 van Rijn et al., 2002 Liuet al., 2006) อย่างไรก็ตาม ทางเลือกอาหารมักจะ consistsof ไม่ใช่เหยื่อ เช่นละอองเกสร (van Rijn et al., 2002), หรือ thealternative เหยื่อไม่เป็นศัตรูพืช แต่ส่วนใหญ่เป็นอาหารพื้นเมืองที่เปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างประชากรพรีเดเตอร์ (Karbanet al., 1994 ฮันนาและ al., 1997 หลิวและ al., 2006) ที่นี่ เราตรวจสอบผลกระทบของการแข่งขันชัดเจน betweentwo เหยื่อชนิดที่ศัตรูพืชร้ายแรงทั้งของ variouscrops ทั่วโลก สองชนิดเหยื่อที่ใช้ predator อาจยัง affecteach อื่น ๆ ของความหนาแน่นเชิงบวกเนื่องจากการเพิ่มขึ้นใน thenumbers พันธุ์ศัตรูพืชหนึ่งอาจทำให้พรีเดเตอร์ satiation ใน predation ลดลงบนพืชชนิดอื่นได้ นอกจากนี้ ล่าอาจสลับไปมากที่สุด abundantprey พันธุ์ ปล่อยสายพันธุ์อื่น ๆ จาก preda สเตรชันดังนั้น ผลกระทบทางอ้อมเช่นค่าบวกจะเรียกว่า mutualism appar เอนท์ (โฮลต์และลอว์ 1994 เอบรัมส andMatsuda, 1996) Mutualism ชัดเจนเกิดขึ้นส่วนใหญ่ที่สเกลเวลา ashorter กว่าการแข่งขันชัดเจน (Harmonand Andow 2004; van Veen et al., 2006) ดังนั้น dependingon สเกลเวลาและเหยื่อชอบ thatfeeds เป็นศัตรูธรรมชาติในพืชทั้งสองชนิดสามารถบรรเทา mutualistic หรือ antag onistic โต้ตอบระหว่างศัตรูพืช 2 ใช้ onespecies ของศัตรูธรรมชาติในการควบคุมของ pestsmay สองจึงส่งผลในการควบคุมลดลงในระยะสั้น butincreased ควบคุมในแบบระยะยาว (van Rijn et al., 2002) จึงเกี่ยวข้องกับประเมินมาตราส่วนเวลาที่ rect indi ที่โต้ตอบเกิดขึ้น ระบบของเรา ตั้งสเกลนี้ โดย thelength ฤดูกาลเจริญเติบโตของพืชเรือนกระจก ในวรรณคดีบนการแข่งขันชัดเจน attentionhas น้อยการให้ผลของอาหารผสม mance perfor ของล่า ทราบว่าอาหารผสมมีผล posi tive ซ้ำในบางสายพันธุ์พรีเดเตอร์ (Wallin et al., 1992 Toft 1995 อีวานส์ et al., 1999) และผลของการเพิ่มชนิดเหยื่อใหม่แล้วจะ surpassthat เพียงแค่เพิ่มสินค้าเหยื่อตาม nutri tive ค่า ดังนั้น เรายังตรวจสอบผลกระทบของอาหาร amixed พรีเดเตอร์อยู่รอดและสืบพันธุ์ เพลี้ยไฟดอกตะวันตก (Frankliniella whitefly occidentalis(Per-gande)) และเรือนกระจก (Trialeurodes vaporario-rum(Westwood)) มีสองชนิดศัตรูพืชที่สำคัญใน variouscrops ในยุโรปเหนือและอเมริกาเหนือ (Lewis, 1997 Byrne et al., 1990) Swir-skii(Athias-Henriot) phytoseiidAmblyseius (Chant และ McMurtry, 2004) ได้เพิ่งได้แสดงความสามารถเมื่อ populationsof whitefly ยาสูบ (tabaci(Gennadius)) Bemisia (Nomikou และ al., 2001 Nomikou และ al., 2002) Euseius ova-lis(Evans) ชนิดหนึ่งของไรมหาศาล feedsand ยังคมใน ofB อาหาร tabaci (Borah และเชียงราย 1989) การประเมินของ phytoseiids สำหรับการควบคุมเพลี้ยไฟ Westernflower ในเรือนกระจกแตงกวาพบ thatA swir-skiiandE ใบมะกรูด หมู่คนอื่น ๆ มีมาก effectivethrips ล่า thanNeoseiulus cucumeris(Oudemans), aphytoseiid ซึ่งมักใช้ในการควบคุมเพลี้ยไฟ, (Messelinket al., 2005, 2006) ดังนั้น แต่ละ mitesA 2 swirskiiandE นอกจากนี้ ovaliscan อาจควบคุม whiteflies และเพลี้ยไฟ เราเรียนของตะวันตกดอกเพลี้ยไฟ andgreenhouse whiteflies กันเป็นต่างหากเช่น oncucumber พืช (cv Aviance RZ) กับสอง pred atory ไรชนิดในเรือนกระจกขนาดเล็กช่อง แตงกวาพืชมีสั้นครอบฤดูกาล andshort ระยะผลของร่วม predation เช่น apparentmutualism อาจกำหนดของ andpredators ศัตรูพืช สำหรับควบคุม จึง importantto ประเมินว่าผลกระทบของ predation ร่วมใน pestlevels เป็นบวก หรือลบ การตรวจสอบอาหารที่ผสม effectof ในการเปลี่ยนแปลงประชากรของพรีเดเตอร์ เรายังเปรียบเทียบผลของอาหารที่ประกอบด้วยพืช spe cies แยก หรือผสมพันธุ์ทั้งหลายประวัติชีวิตพารามิเตอร์ ofA.swirskiithat เป็น dynamics forpopulation สำคัญ (oviposition เยาวชนรอด พัฒนา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ศัตรูธรรมชาติที่แตกต่างกันสำหรับ biologicalcontrol ผลศัตรูพืชชนิดที่แตกต่างกันในการสร้าง ofcomplex ใยอาหารเทียมในพืชผลทางการเกษตร Thisimplies ศัตรูพืชที่มีความหนาแน่นไม่ได้กำหนดเพียง bythe ศัตรูธรรมชาติของศัตรูพืชที่ แต่ยังตาม andindirect ปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับศัตรูพืชอื่น ๆ และศัตรูปฏิสัมพันธ์ andsuch สามารถส่งผลกระทบทางชีวภาพ contro (Rosen Heim, et al, 1995;.. แจนส์, et al, 1998) การใช้งานของศัตรู onenatural ในการควบคุมแมลงศัตรูพืชหลายจะมีผลใน foodwebs ง่ายกว่าผู้ที่อยู่ในที่ศัตรูที่แตกต่าง areintroduced กับแต่ละชนิดศัตรูพืช แต่ศัตรู anatural ดังกล่าวอาจเป็นสื่อกลางในการมีปฏิสัมพันธ์ทางอ้อม betweenthese ชนิดศัตรูพืชซึ่งอาจจะเป็นประโยชน์หรือเดชอุดม-rimental ควบคุมทางชีวภาพ หนึ่งเช่น interactionbetween ศัตรูพืชสองชนิดร่วมกันผ่านทางธรรมชาติ enemyis แข่งขันชัดเจน whichHolt (1977) กำหนดให้เป็นปฏิสัมพันธ์ระหว่าง theindirect เหยื่อที่ใช้ร่วมกันผ่านการ Preda- เมื่อทั้งสองสายพันธุ์เหยื่อแบ่งปันศัตรูธรรมชาติที่มีความหนาแน่นของหนึ่งในเหยื่อชนิด theequilibrium decreaseswith เพิ่มความหนาแน่นของความสมดุลของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เพราะนี่คือความหนาแน่นของที่ใช้ร่วมกัน enemyincreases ธรรมชาติที่มีความหนาแน่นของความสมดุลที่เพิ่มขึ้นของสายพันธุ์ eitherprey (โฮลท์, 1977; ller และหมู่ Godfray, 1997; Janssen, et al, 1998;. รถตู้ Rijn, et al., 2002;. Morriset อัล 2004 ) ปฏิกิริยานี้ยังสามารถนำไปสู่​​การ exclusionof หนึ่งในสองชนิดเหยื่อ (Bonsall และ Hassell, 1997) นอกจากนี้อาหารทางเลือกที่ดีกว่าการปราบปรามชนิด apest ได้โดยง่ายผ่านการแข่งขันที่ชัดเจนได้รับการควบคุมโดยชีว usedin มักจะมีผลลัพธ์ที่ต้องการ (Karbanet al., ปี 1994 ฮันนา, et al, 1997;. รถตู้ Rijn, et al., 2002;. Liuet อัล, 2006) อย่างไรก็ตามอาหารทางเลือกที่มักจะ consistsof ที่ไม่ใช่เหยื่อเช่นละอองเกสรดอกไม้ (รถตู้ Rijn et al., 2002) หรือเหยื่อ thealternative ไม่ศัตรูพืช แต่ทำหน้าที่เป็นอาหารหลักแก้ไขพื้นเมืองที่จะสร้างขึ้นประชากรล่า (Karbanet al., ปี 1994 ฮันนา, et al, 1997;.. หลิว et al, 2006) ที่นี่เราจะตรวจสอบผลกระทบที่เห็นได้ชัดของการแข่งขันเหยื่อชนิด betweentwo ที่มีทั้งศัตรูพืชที่ร้ายแรงของ variouscrops worldwide.Two เหยื่อชนิดที่ใช้ล่าอาจ affecteach หนาแน่นอื่น ๆ ในเชิงบวกเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของ thenumbers ของศัตรูพืชชนิดหนึ่งอาจนำไปสู่​​การป้อยอล่าผล ลดลงนอกจากนี้การปล้นสะดมใน species.In ศัตรูพืชอื่น ๆ ล่าอาจเปลี่ยนไปชนิด abundantprey ส่วนใหญ่จึงปล่อยสายพันธุ์อื่น ๆ จาก Preda-การ ผลกระทบทางอ้อมดังกล่าวในเชิงบวกจะเรียกว่า mutualism appar-กิจการ (โฮลท์และลอว์ตัน, 1994; andMatsuda อับราฮัม, 1996) mutualism ชัดเจนส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงเวลา ashorter กว่าการแข่งขันที่ชัดเจน (Harmonand Andow 2004. รถตู้ Veen et al, 2006) ดังนั้น dependingon เวลาขนาดและการตั้งค่าเหยื่อ thatfeeds ศัตรูธรรมชาติสองชนิดศัตรูพืชที่สามารถเป็นสื่อกลางในการมีปฏิสัมพันธ์ mutualistic หรือ antag-onistic ระหว่างสองศัตรูพืช ใช้ onespecies ของศัตรูธรรมชาติในการควบคุมทางชีวภาพของทั้งสองจึง pestsmay ส่งผลในการควบคุมลดลงในระยะสั้นการควบคุม butincreased ในระยะยาว (รถตู้ Rijn et al., 2002) มันจึงเป็นที่เกี่ยวข้องกับการประเมินระยะเวลา ที่มีปฏิสัมพันธ์-indi ดูแลรักษาเกิดขึ้น ในระบบของเราขนาดนี้ถูกกำหนดโดยลอกความยาวฤดูการเจริญเติบโตของเรือนกระจก crop.In หนังสือที่เกี่ยวกับการแข่งขันที่ชัดเจน, attentionhas เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะได้รับผลกระทบจากการผสมอาหารใน perfor-แรนซัมล่า อาหารผสมเป็นที่รู้จักกันจะมีผลกระทบเชิง POSI-การสืบพันธุ์ในบางสายพันธุ์นักล่า (Wallin et al, 1992;. เคหสถาน 1995; อีแวนส์, et al, 1999). ผลของการเพิ่ม andthe เหยื่อชนิดใหม่ก็จะ surpassthat ของเพิ่มมากขึ้น เหยื่อที่มีค่า Nutri-เชิงเดียวกัน ดังนั้นเราจึงยังตรวจสอบผลของอาหาร amixed การอยู่รอดและการทำสำเนาล่า เวสเทิร์เพลี้ยไฟดอกไม้ (Frankliniella occidentalis (ต่อ gande)) และแมลงหวี่ขาวเรือนกระจก (Trialeurodes vaporario-รัม (เวสต์วู้)) เป็นสองชนิดศัตรูพืชที่สำคัญใน variouscrops ในภาคเหนือของทวีปยุโรปและทวีปอเมริกา (ลูอิส 1997;. เบิร์น, et al, 1990) phytoseiidAmblyseius SWIR-SKII (Athias-Henriot) (สวดมนต์และ McMurtry, 2004) ได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงให้เห็นความสามารถในการปราบปราม populationsof แมลงหวี่ขาวยาสูบ (Bemisia tabaci (Gennadius)) (Nomikou et al, 2001;.. Nomikou, et al, 2002) .Euseius ไข่เงียบ ๆ (อีแวนส์), สายพันธุ์หนึ่งของไรล่ายัง feedsand พันธุ์ใน OFB อาหาร tabaci (Borah และเชียงราย 1989) การประเมินผลการ phytoseiids สำหรับการควบคุมของ Westernflower เพลี้ยไฟในแตงกวาเรือนกระจกแสดงให้เห็นthatâ SWIR-skiiandE ovalis, หมู่คนอื่น ๆ มีมากขึ้น effectivethrips ล่า thanNeoseiulus cucumeris (Oudemans) aphytoseiid ที่มักจะใช้ในการควบคุมเพลี้ยไฟ (Messelinket al., 2005, 2006) ดังนั้นแต่ละของทั้งสอง mitesA swirskiiandE ovaliscan อาจควบคุม whiteflies thrips.We และศึกษาการเปลี่ยนแปลงของเพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตก andgreenhouse whiteflies แยกต่างหากเช่นเดียวกับการร่วมกัน oncucumber พืช (พันธุ์อาวียองซ์ RZ) กับหนึ่งในสองชนิดไร pred-Atory ในพืช compartments.Cucumber เรือนกระจกขนาดเล็กที่มีการปลูกพืชระยะสั้น ฤดูกาลผล andshort ยาวของการปล้นสะดมที่ใช้ร่วมกันเช่น apparentmutualism อาจตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของศัตรูพืช andpredators สำหรับการควบคุมทางชีวภาพมันจึงเป็น importantto ประเมินว่าผลกระทบของการปล้นสะดมใช้ร่วมกันบน pestlevels เป็นบวกหรือลบ เพื่อที่จะตรวจสอบอาหารที่ผสม effectof ในการเปลี่ยนแปลงของประชากรของนักล่าที่เรายังเปรียบเทียบผลของการรับประทานอาหารที่ประกอบด้วยศัตรูพืช Cies-แยกกันหรือเอสพีอีของการผสมผสานของทั้งสองชนิดในพารามิเตอร์หลายชีวิตประวัติศาสตร์ ofA.swirskiithat มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ forpopulation (วางไข่อยู่รอดของเด็กและเยาวชน,​​ การพัฒนา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ศัตรูธรรมชาติที่แตกต่างกันสำหรับ biologicalcontrol ของแมลงศัตรูพืชได้ผลที่แตกต่างกันในการสร้างเว็บ ofcomplex อาหารเทียมในพืชผลทางการเกษตร thisimplies มีศัตรูพืชที่ไม่เพียง แต่พิจารณาจากศัตรูธรรมชาติของศัตรูพืช แต่ยังโดยการปฏิสัมพันธ์ทั้งโดยตรงและโดยอ้อมกับศัตรูพืชและศัตรูandsuch ปฏิสัมพันธ์มีผลต่อการควบคุมทางชีวภาพ ( โรเซนไฮม์ et al . , 1995 ; Janssen et al . , 1998 ) การใช้ศัตรู onenatural การควบคุมศัตรูพืชหลายจะมีผลใน foodwebs ง่ายกว่าผู้ที่ศัตรูที่แตกต่างกัน areintroduced กับแมลงแต่ละชนิด อย่างไรก็ตาม เช่น anatural ศัตรูอาจไกล่เกลี่ยทางอ้อมของ betweenthese ศัตรูพืชชนิดซึ่งในการเปิดอาจเป็นประโยชน์หรือมี rimental ควบคุมทางชีวภาพ ระหว่างเช่นสองศัตรูพืชชนิดผ่านแบ่งปันธรรมชาติ enemyis ปรากฏการแข่งขัน whichholt ( 1977 ) เช่นแสดงปฏิสัมพันธ์ระหว่างเหยื่อร่วมกันผ่าน preda tion . เมื่อเหยื่อสองชนิดใช้ศัตรูธรรมชาติดุลยภาพความหนาแน่นของหนึ่งในเหยื่อชนิด decreaseswith เพิ่มสมดุลความหนาแน่นของสายพันธุ์อื่น ๆ เนื่องจากความหนาแน่นของการใช้ร่วมกันกับธรรมชาติ enemyincreases เพิ่มสมดุลความหนาแน่นของ eitherprey สปีชีส์ ( Holt , 1977 ; มู̈ ller และ godfray , 1997 ; Janssen et al . , 1998 ; ฟาน แรยน์ et al . , 2002 ; morriset al . , 2004 )ปฏิสัมพันธ์นี้สามารถนำไปสู่ exclusionof หนึ่งในเหยื่อสองชนิด ( bonsall และแฮสเซิล , 1997 ) โดยการเลือกอาหารที่ดีกว่าการ apest ชนิดผ่านการแข่งขันที่ชัดเจนได้ในการควบคุมทางชีวภาพ บ่อยๆ กับผลลัพธ์ที่ต้องการ ( karbanet al . , 1994 ; ฮันนา et al . , 1997 ; ฟาน แรยน์ et al . , 2002 ; liuet al . , 2006 ) อย่างไรก็ตามอาหารทางเลือกที่มักจะประกอบด้วยไม่ใช่เหยื่อ เช่น เกสรดอกไม้ ( ฟาน แรยน์ et al . , 2002 ) หรือ thealternative เหยื่อไม่ใช่ศัตรู แต่หน้าที่หลัก เช่น ปรับเปลี่ยนอาหารพื้นเมืองเพื่อสร้างประชากรผู้ล่า ( karbanet al . , 1994 ; ฮันนา et al . , 1997 ; Liu et al . , 2006 ) ที่นี่ เราศึกษาผลของชนิดเหยื่อของการแข่งขันที่ชัดเจนว่าเป็นทั้งศัตรู variouscrops ร้ายแรงทั่วโลกสองชนิดที่ใช้ล่าเหยื่ออาจ affecteach อื่นเพราะมีบวกเพิ่มจำนวนของศัตรูพืชชนิดเดียวอาจทำให้นักล่าที่น่าพอใจ , ผลในการลดลงในชนิดอื่น ๆ ศัตรูพืช นอกจากนี้ การล่าอาจจะเปลี่ยนไปชนิด abundantprey ส่วนใหญ่ จึงปล่อยชนิดอื่นจาก preda tion .เช่นผลกระทบทางอ้อมเชิงบวกจะเรียกว่า appar ENT ซึ่งกันและกัน ( โฮลท์ และ ลอว์ตัน , 1994 ; Abrams andmatsuda , 1996 ) ซึ่งกันและกันปรากฏเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในระดับเวลา ashorter กว่าการแข่งขันที่ชัดเจน ( harmonand andow 2004 ; แวนวีน et al . , 2006 ) ดังนั้น ขึ้นอยู่กับระดับเวลาเหยื่อและความชอบศัตรูธรรมชาติ thatfeeds บนเพสสองชนิดสามารถไกล่เกลี่ยซึ่งเกี่ยวข้องกันหรือ onistic Antag ปฏิสัมพันธ์ระหว่างสองศัตรูพืช การใช้ศัตรูธรรมชาติเพื่อการควบคุมทางชีวภาพ onespecies ผลสอง pestsmay ดังนั้นในการลดการควบคุมในระยะสั้น butincreased ควบคุมในระยะยาว ( ฟาน แรยน์ et al . , 2002 )จึงเกี่ยวข้องกับการประเมินระดับเวลาที่อินดี rect ปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น ในระบบของเรา ขนาดนี้ถูกกำหนดโดยความยาวของฤดูปลูกในโรงเรือนปลูกพืช ในวรรณคดี ในการแข่งขันที่ชัดเจนหน่อย attentionhas ได้รับผลกระทบของอาหารผสมกับ perfor แมนส์ของผู้ล่าสูตรอาหารว่ามี posi ผลต่อการสืบพันธุ์ใน tive บางสายพันธุ์นักล่า ( วอลลิน et al . , 1992 ; ทอฟท์ 1995 ; อีแวนส์ et al . , 1999 ) และผลของการเพิ่มเหยื่อชนิดใหม่ก็จะ surpassthat เพียงแค่เพิ่มรายการเหยื่อเพิ่มเติมกับนูทริสั่งค่า ดังนั้น เรายังได้ศึกษาผลของอาหารต่อการอยู่รอด amixed Predator และการสืบพันธุ์เพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตก ( frankliniella occidentalis ( ต่อ gande ) และเรือนกระจก แมลงหวี่ขาว ( trialeurodes vaporario รัม ( Westwood ) เป็นหลักสำคัญใน variouscrops ศัตรูพืชชนิดในภาคเหนือของยุโรปและอเมริกาเหนือ ( Lewis , 1997 ; เบิร์น et al . , 1990 ) การ skii Sheikh phytoseiidamblyseius ( athias เฮนรีเอิตเมิกเมอร์ตรี ) ( สวดมนต์ ,2004 ) ได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้แสดงความสามารถในการ populationsof ( เชื้อรา แมลงหวี่ขาวยาสูบ tabaci ( gennadius ) ) ( nomikou et al . , 2001 ; nomikou et al . , 2002 ) euseius โอวาลิส ( อีแวนส์ ) อีกหนึ่งชนิด กินไรยัง feedsand reproduces ในอาหารที่ใช้ . tabaci ( บอร่า และไร่ , 1989 ) การประเมิน phytoseiids เพื่อควบคุมเพลี้ยไฟในเรือน westernflower แตงกวาพบสอนใจ .Sheikh skiiande . ovalis , ท่ามกลางคนอื่น ๆ , มีมาก effectivethrips ล่า thanneoseiulus ในลุ่มแม่น้ำท่าจีน oudemans ) aphytoseiid ที่มักใช้เพื่อควบคุมเพลี้ยไฟ ( messelinket al . , 2005 , 2006 ) ดังนั้น แต่ละของทั้งสอง mitesa . swirskiiande . ovaliscan อาจควบคุม whiteflies และเพลี้ยไฟเราศึกษาพลวัตของตะวันตกดอกไม้เพลี้ยไฟ andgreenhouse whiteflies ต่างหาก รวมทั้งร่วมกัน oncucumber พืชพันธุ์วีย RZ ) กับหนึ่งในสองชนิด atory เปรตไรในช่องเรือนเล็ก แตงกวามีฤดูการปลูกพืชระยะสั้น , ระยะ andshort ผลของการร่วมกัน เช่น apparentmutualism อาจตรวจสอบพลวัตของศัตรูพืช andpredators .การควบคุมทางชีวภาพ จึง importantto ประเมินว่าผลของการใช้ pestlevels เป็นบวกหรือลบ เพื่อตรวจสอบผลกระทบของอาหารผสมพลวัตประชากรของผู้ล่า เราเปรียบเทียบผลของอาหารที่ประกอบด้วยแมลง สาร cies แยกหรือเป็นส่วนผสมของทั้งสองชนิดหลายพารามิเตอร์ในประวัติชีวิตของ .swirskiithat เป็นพลวัต forpopulation สำคัญ ( การพัฒนาการวางไข่เด็กรอด )