e need new ways of looking at econo

e need new ways of looking at economics. Recognising the need for non-economists to have basic economics training, the LSE created a foundations course called LSE100 a few years back. Designed to strengthen students’ understanding of social science thinking, the course uses a series of three-week modules to explore topics such as the financial crisis and how to measure poverty. It uses teaching staff from various disciplines, which has the advantage of training for pre-and post-docs who teach economics but are not necessarily economists. They think in terms of their own subject and can provide more relevant examples for measuring things and interpreting graphs. They also focus more on outcomes and takeaways. Economists have a lot to learn from their non-economist peers. Bring them into your classrooms – have them evaluate your teaching and provide a different perspective on what you might be able to do better. Use them to test whether or not you are achieving your learning outcomes and if the activities you use are successful.

Students should be excited about what they are learning. This doesn’t just mean jumping up and down on tables and chairs in order to breathe life into their faces. In the Economics Network workshop, we simulated various games for the classroom, including “Deal or no Deal” to demonstrate how probability works. The Economics Network has dozens of examples: everything from running a virtual economy to international trade and climate change. They are both educational and fun, if the teacher effectively links the learning outcomes to the results of the game. In the LSE100 course, we use a simple public goods game to demonstrate how difficult it is to get an agreement on climate change: students consistently chose to benefit themselves over others, which I guess speaks to the competitive culture for which LSE is so well known.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีต้องวิธีใหม่ในการมองที่เศรษฐศาสตร์ ตระหนักถึงต้องไม่นักเศรษฐศาสตร์ต้องฝึกพื้นฐานเศรษฐศาสตร์ ยุค LSE ที่สร้างรากฐานหลักสูตรเรียกว่า LSE100 กี่ปีกลับ ออกแบบมาเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจของนักเรียนความคิดสังคม หลักสูตรใช้ชุดของโมดูลที่สามสัปดาห์หัวข้อต่าง ๆ เช่นวิกฤตการเงินและวิธีการวัดความยากจน ใช้สอนจากสาขาวิชาต่าง ๆ ซึ่งได้ประโยชน์จากความรู้ก่อน-หลังเอกสารผู้สอนเศรษฐศาสตร์ แต่ไม่จำเป็นต้องเป็น นักเศรษฐศาสตร์และการ พวกเขาคิดว่า ในเรื่องของตนเอง และสามารถให้ตัวอย่างที่เกี่ยวข้องสำหรับวัดสิ่งต่าง ๆ และการอธิบายกราฟ พวกเขายังมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับภัตตาคารและผล นักเศรษฐศาสตร์มีจำนวนมากในการเรียนรู้จากเพื่อนของพวกเขาไม่ใช่นักเศรษฐศาสตร์ นำมาใส่ในห้องเรียนของคุณ – มีประเมินการสอนของคุณ และให้มุมมองใหม่ในสิ่งที่คุณอาจจะทำดี ใช้ในการทดสอบหรือ ไม่คุณจะบรรลุผลการเรียนรู้ และกิจกรรมที่คุณใช้จะประสบความสำเร็จ

นักเรียนควรจะตื่นเต้นเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาจะเรียนรู้ นี้ไม่เพียงหมายความว่า กระโดดขึ้นและลงบนโต๊ะและเก้าอี้เพื่อหายใจชีวิตในหน้า ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเครือข่ายเศรษฐกิจ เราจำลองเกมต่าง ๆ สำหรับห้องเรียน รวมทั้ง "จัดการหรือ no จัดการ" แสดงให้เห็นถึงวิธีการทำงานของความน่าเป็น เครือข่ายเศรษฐศาสตร์มีหลายสิบตัวอย่าง: จากเศรษฐกิจเสมือนการค้าระหว่างประเทศและสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง พวกเขาจะเรียนรู้ และ สนุก ถ้าครูเชื่อมโยงผลลัพธ์การเรียนรู้กับผลของเกมได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในหลักสูตร LSE100 เราใช้สินค้าสาธารณะอย่างเกมเพื่อแสดงให้เห็นว่ายากก็จะได้รับข้อตกลงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ: นักเรียนเลือกอย่างสม่ำเสมอเพื่อประโยชน์ตัวเองมากกว่าผู้อื่น ซึ่งผมคิดว่า พูดวัฒนธรรมแข่งขันยุค LSE เป็นย่าน การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และต้องการวิธีใหม่ในการมองเศรษฐศาสตร์ ตระหนักถึงความต้องการสำหรับนักเศรษฐศาสตร์ไม่ให้มีการฝึกอบรมพื้นฐานเศรษฐศาสตร์ , ลอนดอนสร้างพื้นฐานหลักสูตรที่เรียกว่า lse100 ไม่กี่ปีหลัง ที่ออกแบบมาเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจของนักเรียนคิดสังคมศาสตร์ หลักสูตรที่ใช้ชุดของโมดูลสามสัปดาห์เพื่อศึกษาหัวข้อ เช่น วิกฤตการณ์ทางการเงินและวิธีการวัดความยากจนจะใช้พนักงานจากสาขาต่างๆ สอน ซึ่งได้ประโยชน์จากการฝึกอบรมก่อนและหลังการสอนเศรษฐศาสตร์ แต่เอกสารที่เป็นนักเศรษฐศาสตร์ พวกเขาคิดว่าในแง่ของเรื่องของตัวเองและสามารถให้ตัวอย่างเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องสำหรับการวัดสิ่งต่าง ๆ และแปลความหมายกราฟ พวกเขายังมุ่งเน้นผลลัพธ์ และประเด็น .นักเศรษฐศาสตร์มีมากที่จะเรียนรู้จากความไม่คงที่ พาพวกเขาไปที่ห้องเรียน และได้ประเมินการสอน และให้มุมมองที่แตกต่างกันในสิ่งที่คุณอาจจะสามารถที่จะทำให้ดีขึ้น ใช้เพื่อทดสอบหรือไม่คุณได้รับผลลัพธ์การเรียนรู้ของคุณและถ้าคุณใช้เป็นกิจกรรมที่ประสบความสำเร็จ นักเรียน

น่าจะตื่นเต้นเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากำลังเรียนรู้นี้ไม่ได้หมายความว่าแค่กระโดดขึ้นและลงบนโต๊ะ และ เก้าอี้เพื่อให้หายใจชีวิตลงในใบหน้าของพวกเขา ในเครือข่ายเศรษฐกิจ การประชุมเชิงปฏิบัติการ เราจำลองเกมต่าง ๆในชั้นเรียน รวมทั้ง " แจกไพ่หรือแจกไพ่ไม่มี " เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ยังไง เศรษฐศาสตร์เครือข่ายได้หลายสิบตัวอย่าง : ทุกอย่างจากการใช้เศรษฐกิจเสมือนจริงเพื่อการค้าระหว่างประเทศและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศพวกเขาเป็นทั้งการศึกษาและความสนุกสนาน ถ้าครูอย่างมีประสิทธิภาพ เชื่อมโยงการเรียนรู้กับผลของเกม ใน lse100 แน่นอน เราใช้เกมสินค้าสาธารณะง่ายที่จะแสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ยากก็คือการรับข้อตกลงเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ : เลือกนักศึกษาอย่างต่อเนื่อง เพื่อประโยชน์ของตนเองมากกว่าคนอื่น ซึ่งผมเดาว่าพูดถึงวัฒนธรรมการแข่งขันที่ลอนดอนก็รู้จักกันดี