In 1992, the DOE surveyed 91 out of

In 1992, the DOE surveyed 91 out of 3000 contaminated
sites at 18 United States research facilities [1]. The most
common contaminants from DOE wastes that have been
found in ground and groundwaters include the radionuclides
235uranium (g,a)E, 238plutonium (a)E, 99technetium
(b–)E, 90strontium (b-)E, and 137cesium (g,b-)E, and the
metals chromium, lead and mercury along with a myriad of
toxic organic compounds (e.g. toluene and trichloroethylene
[TCE]) [1]. One third of the 91 characterized sites are
radioactive, with some reported radiation levels as high as
10 mCi/L within or close to the contaminating sources [1].
These high radiation levels, in combination with the
chemical hazards, are extremely damaging to living organisms
over extended periods, often resulting in cell death.
Of the 3000 waste sites disclosed by the DOE, the total
cleanup cost, by methods that utilize costly pump and treat
technologies and/or soil excavation and incineration, was
estimated recently as being between $189 and $265 billion
(see http://www.em.doe.gov/bemr96 for the 1996 Baseline
Management Report). DOE budget projections for cleanup
activities for the next 10 years exceed $60 billion [2••].
These vast waste sites are therefore potential targets for
less expensive in situ bioremediation technologies utilizing
specialized microorganisms that can detoxify both metallic
and organic contaminants. However, the utility of microbiological
methods for the primary treatment of highly
radioactive environmental wastes will largely be determined
by, firstly, the ability of microorganisms catalyzing
the desired function(s) to survive and function under radiation
stress, and secondly, the ability of basic research to
produce bioremediation systems that do not cause undesired
secondary effects that threaten the general public or
further damage the environment.
Numerous bacteria (including Shewanella and Pseudomonas
spp.) have been described and studied in detail for their
ability to transform, detoxify, or immobilize a variety of
metallic and organic pollutants [4–11]. Like most organisms,
however, these bacteria are sensitive to the
damaging effects of radiation (Figure 1j,l) [12], and their
use in bioremediation will probably be limited to environments
where radiation levels are very low. By developing
microbiological techniques suitable for intervention in
areas close to or within leaking sources where radiation
levels are highest, stabilization/decontamination efforts
could begin before the pollutants disseminate into the
environment. Therefore, radiation-resistant microorganisms
that can be used for environmental cleanup need to
be found in nature or engineered in the laboratory to
address this problem. Remarkably, highly radioactive
DOE waste sites have not yet been surveyed for their
microbial ecology, where natural selection may have
already yielded bacteria with favorable bioremediating
characteristics. The isolation of radiation-resistant bacteria
is easy, even from non-extreme environments; one highly
effective method is to select for growth on solid nutrientrich
medium incubated in the presence of chronic gamma
radiation (6000 rad/hour). Numerous novel bacteria have
been isolated this way including an example shown in
Figure 1h. A collection of extremely radiation-resistant
bacteria is being assembled at Uniformed Services
University of the Health Sciences, and readers of this
review are invited to participate in this global survey by
sending soil samples (1 cm3) to the author for screening.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1992 ป้องกันการสำรวจ 91 ของ 3000 ปนเปื้อนไซต์ที่ 18 สหรัฐอเมริกาวิจัยสิ่งอำนวยความสะดวก [1] มากสุดพบสารปนเปื้อนจากกากป้องกันที่ได้รับพบในดิน และ groundwaters รวมกัมมันตภาพรังสี235uranium (g เป็น) E, 238plutonium (a) E, 99technetium(b-) E, 90strontium (b-) E และ 137cesium (g, b-) E และโลหะโครเมียม เป้าหมาย และปรอทพร้อมของสารอินทรีย์เป็นพิษ (เช่นโทลูอีนและทธิ[TCE]) [1] เป็นหนึ่งในสามของอเมริกา characterized 91กัมมันตรังสี มีรายงานรังสีระดับสูง10 mCi/ลิตร ภายใน หรือใกล้ กับแหล่งมา contaminating [1]ระดับรังสีสูงเหล่านี้ ร่วมกับการสารเคมีอันตราย จะเสียหายมากเพื่อชีวิตผ่านเวลานาน มักเกิดในเซลล์ตายของ 3000 เสียเปิดเผย โดยป้องกัน รวมเว็บไซต์ต้นทุนล้าง โดยวิธีการที่ใช้ปั๊มเสียค่าใช้จ่าย และรักษาเทคโนโลยี และ/หรือขุดดิน และ เผาประมาณเพิ่งเป็น 265 ล้าน $ และ $189(ดู http://www.em.doe.gov/bemr96 พื้นฐาน 1996รายงานการจัดการ) ป้องกันงบประมาณสำหรับการล้างข้อมูลกิจกรรม 10 ปีถัดไปเกิน 60 พันล้านเหรียญ [2••]เว็บไซต์เหล่านี้เสียมากมายดังเป้าหมายสำหรับแพงในซิววิธีเทคโนโลยีที่ใช้เฉพาะจุลินทรีย์ที่สามารถดูดสารพิษโลหะทั้งสองและสารปนเปื้อนอินทรีย์ อย่างไรก็ตาม ยูทิลิตี้ของทางจุลชีววิทยาวิธีการรักษาหลักของสูงสิ่งแวดล้อมกากกัมมันตรังสีส่วนใหญ่จะถูกกำหนดโดย แรก ความสามารถของจุลินทรีย์ catalyzingฟังก์ชันที่ต้องการอยู่รอด และทำงานภายใต้รังสีความเครียด และประการที่ สอง ความสามารถของการวิจัยพื้นฐานไม่ระบบววิธีการผลิตที่ไม่ก่อให้เกิดผลรองที่คุกคามประชาชนทั่วไป หรือต่อ ความเสียหายสิ่งแวดล้อมแบคทีเรียจำนวนมาก (รวมทั้ง Shewanella และ Pseudomonasโอ) มีการอธิบาย และศึกษาในรายละเอียดของพวกเขาความสามารถใน การแปลง ถอนพิษ immobilize หลากหลายโลหะ และอินทรีย์สารมลพิษ [4-11] เช่นสิ่งมีชีวิตมากที่สุดอย่างไรก็ตาม แบคทีเรียเหล่านี้มีความไวต่อการทำลายผลของรังสี (รูป 1j, l) [12], และของพวกเขาใช้ววิธีอาจจะสภาพแวดล้อมระดับรังสีต่ำมาก โดยการพัฒนาเทคนิคทางจุลชีววิทยาที่เหมาะสมสำหรับการแทรกแซงในพื้นที่ใกล้ หรือภาย ในรั่วไหลแหล่งแผ่รังสีระดับสูงสุด ความ เสถียรภาพ/decontaminationสามารถเริ่มต้นก่อนสื่อสารมลพิษที่เป็นสภาพแวดล้อม ดังนั้น จุลินทรีย์ทนทานต่อรังสีที่สามารถใช้สำหรับล้างสิ่งแวดล้อมต้องพบในธรรมชาติ หรือในห้องปฏิบัติการวิศวกรรมแก้ไขปัญหานี้ อย่างยิ่ง สูงกัมมันตภาพป้องกันอเมริกาเสียได้ไม่ได้ถูกสำรวจสำหรับพวกเขานิเวศวิทยาจุลินทรีย์ ซึ่งคัดเลือกโดยธรรมชาติได้หาแบคทีเรียกับ bioremediating ดีแล้วลักษณะการ การแยกแบคทีเรียทนทานต่อรังสีเป็นเรื่องง่าย ได้จากสภาพแวดล้อมไม่มาก หนึ่งสูงวิธีที่มีประสิทธิภาพจะเลือกสำหรับการเติบโตใน nutrientrich ของแข็งกลาง incubated ในต่อหน้าของแกมมาเรื้อรังรังสี (6000 rad/ชั่วโมง) มีแบคทีเรียจำนวนมากนวนิยายการแยกวิธีนี้รวมทั้งตัวอย่างที่แสดงในรูป 1h คอลเลกชันของมากรังสีทนต่อแบคทีเรียจะถูกประกอบที่บริการ Uniformedมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สุขภาพ การอ่านนี้ตรวจทานได้รับเชิญเข้าร่วมแบบสำรวจนี้สากลโดยส่งตัวอย่างดิน (1 cm3) กับผู้เขียนในการคัดกรอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1992 การสำรวจ DOE 91 จาก 3000
ที่ปนเปื้อนเว็บไซต์ณ วันที่ 18 สหรัฐอเมริกาสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัย [1] ส่วนใหญ่สารปนเปื้อนที่พบบ่อยจาก DOE ของเสียที่ได้รับการพบในพื้นดินและgroundwaters รวม radionuclides 235uranium (กรัม) ที่อี 238plutonium (ก) E, 99technetium (B-) E, 90strontium (B-) E และ 137cesium (ช , B-) E, และโครเมี่ยมโลหะตะกั่วและปรอทพร้อมกับมากมายของสารอินทรีย์ที่เป็นพิษ(เช่นโทลูอีนและ trichlorethylene [TCE]) [1] หนึ่งในสามของ 91 ลักษณะเว็บไซต์ที่มีสารกัมมันตรังสีบางระดับรังสีรายงานสูงถึง10 มิลลิ / L ภายในหรือใกล้เคียงกับแหล่งที่มาของการปนเปื้อน [1]. เหล่านี้ระดับรังสีสูงร่วมกับอันตรายจากสารเคมีเป็นอย่างมากที่สร้างความเสียหายกับการใช้ชีวิตสิ่งมีชีวิตในช่วงระยะเวลานานมักจะเกิดในการตายของเซลล์. ของ 3000 เว็บไซต์ของเสียที่เปิดเผยโดย DOE ที่รวมค่าใช้จ่ายในการทำความสะอาดโดยวิธีการที่ใช้เครื่องสูบน้ำค่าใช้จ่ายและรักษาเทคโนโลยีและ/ หรือการขุดดินและการเผาเป็นที่คาดกันเมื่อเร็วๆ นี้เป็นระหว่าง $ 189 และ $ 265,000,000,000 (ดู http://www.em.doe.gov/bemr96 สำหรับ 1996 พื้นฐานการจัดการรายงาน) DOE ประมาณการงบประมาณสำหรับการทำความสะอาดกิจกรรมสำหรับถัดไป10 ปีเกิน $ 60000000000 [2 ••]. เว็บไซต์เหล่านี้เสียใหญ่เป็นเป้าหมายที่อาจเกิดขึ้นดังนั้นสำหรับราคาไม่แพงในแหล่งกำเนิดเทคโนโลยีชีวภาพการใช้จุลินทรีย์เฉพาะที่สามารถล้างพิษทั้งโลหะและสารปนเปื้อนอินทรีย์ แต่ประโยชน์ของจุลชีววิทยาวิธีการรักษาหลักของสูงเสียสิ่งแวดล้อมกัมมันตรังสีส่วนใหญ่จะได้รับการพิจารณาโดยประการแรกความสามารถของจุลินทรีย์เร่งฟังก์ชันที่ต้องการ(s) เพื่อความอยู่รอดและการทำงานภายใต้รังสีความเครียดและประการที่สองความสามารถขั้นพื้นฐานการวิจัยเพื่อผลิตระบบบำบัดทางชีวภาพที่ไม่ก่อให้เกิดความไม่พึงประสงค์ผลรองที่คุกคามประชาชนทั่วไปหรือความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม. แบคทีเรียจำนวนมาก (รวมถึง Shewanella และ Pseudomonas spp.) ได้รับการอธิบายและการศึกษาในรายละเอียดของพวกเขาความสามารถในการเปลี่ยนสารพิษหรือคลื่อความหลากหลายของโลหะและสารอินทรีย์ [11/04] เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตมากที่สุดแต่แบคทีเรียเหล่านี้มีความไวต่อผลกระทบความเสียหายของรังสี (รูป 1j, ลิตร) [12] และพวกเขาใช้ในการบำบัดทางชีวภาพอาจจะถูกจำกัด ให้สภาพแวดล้อมที่ระดับรังสีที่ต่ำมาก โดยการพัฒนาเทคนิคทางจุลชีววิทยาที่เหมาะสมสำหรับการแทรกแซงในพื้นที่ใกล้กับแหล่งที่มาหรือภายในรั่วที่รังสีระดับสูงที่สุดความพยายามรักษาเสถียรภาพ/ การปนเปื้อนจะเริ่มก่อนมลพิษเผยแพร่เข้ามาในสภาพแวดล้อมที่ ดังนั้นจุลินทรีย์ทนรังสีที่สามารถนำมาใช้ในการทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมต้องพบได้ในธรรมชาติหรือการออกแบบในห้องปฏิบัติการที่จะแก้ไขปัญหานี้ อย่างน่าทึ่งกัมมันตภาพรังสีสูงDOE เว็บไซต์ของเสียที่ยังไม่ได้รับการสำรวจของพวกเขานิเวศวิทยาของจุลินทรีย์ที่คัดเลือกโดยธรรมชาติอาจจะมีผลอยู่แล้วกับแบคทีเรียที่ดีBioremediating ลักษณะ การแยกเชื้อแบคทีเรียที่ทนรังสีเป็นเรื่องง่ายแม้จะมาจากสภาพแวดล้อมที่ไม่มาก; สูงหนึ่งวิธีที่มีประสิทธิภาพคือการเลือกสำหรับการเจริญเติบโตที่แข็งแกร่งใน nutrientrich กลางบ่มในที่ที่มีแกมมาเรื้อรังรังสี (6000 ล้อ / ชั่วโมง) หลายแบคทีเรียนวนิยายได้รับการแยกทางนี้รวมถึงตัวอย่างที่แสดงในรูปที่1 ชั่วโมง คอลเลกชันของการฉายรังสีมากทนแบคทีเรียจะถูกประกอบที่ให้บริการเครื่องมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สุขภาพและผู้อ่านเรื่องนี้ตรวจสอบได้รับเชิญให้เข้าร่วมในการสำรวจทั่วโลกนี้โดยการส่งตัวอย่างดิน(1 cm3) ที่ผู้เขียนสำหรับการคัดกรอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1992 , โดจำนวน 91 จาก 3 , 000 เว็บไซต์ที่ปนเปื้อน
18 สหรัฐอเมริกาสถาบันวิจัย [ 1 ] พบสิ่งปนเปื้อนจากของเสียมากที่สุด

โดที่ถูกพบในดิน และ groundwaters รวมถึงสารกัมมันตรังสี 235uranium
( g ) E , 238plutonium ( A ) E , 99technetium
( B - ) E , 90strontium ( B - ) E , และ 137cesium ( G , B - ) E ,
โลหะ โครเมียม ตะกั่ว และปรอทพร้อมกับมากมาย
สารอินทรีย์ที่เป็นพิษ ( เช่นโทลูอีน และไตรคลอโรเอทธิลีน
[ ใน ] ) [ 1 ] หนึ่งในสามของ 91 ลักษณะเว็บไซต์
กัมมันตรังสี มีรายงานว่าระดับรังสีสูงเท่ากับ 10 มิลลิคูรี
/ L ภายในหรือใกล้เคียงกับแหล่งปนเปื้อน [ 1 ] .
ระดับรังสีสูง เหล่านี้ในการรวมกันกับ
สารเคมีอันตรายจะสร้างความเสียหายอย่างมากกับสิ่งมีชีวิต
ผ่านรอบระยะเวลาขยายมักจะส่งผลให้เกิดการตายของเซลล์ .
ของ 3000 เสียเว็บไซต์เปิดเผยโดย โด ต้นทุนการทำความสะอาดทั้งหมด
, โดยวิธีการที่ใช้ปั๊มราคาแพงและรักษา
เทคโนโลยี และ / หรือ ขุดดิน และเผา ถูก
ประมาณเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นระหว่าง $ และ $ 260 พันล้าน
( ดู http://www.em.doe.gov/bemr96 สำหรับ 1996 พื้นฐานการจัดการรายงาน ) ประมาณการงบประมาณสำหรับการทำความสะอาด
โดกิจกรรมสำหรับถัดไป 10 ปีเกิน $ 60 พันล้าน•• [ 2 ] .
เหล่านี้มากเปลืองเว็บไซต์จึงเป็นเป้าหมายที่มีศักยภาพสำหรับ
น้อยราคาแพงใน situ เทคโนโลยีการใช้น้ำมันเฉพาะจุลินทรีย์ที่สามารถถอนพิษทั้งสองคน

และสารปนเปื้อนโลหะอินทรีย์ อย่างไรก็ตาม ประโยชน์ของวิธีทางจุลชีววิทยา

สูงสำหรับการรักษาหลักของเสียกัมมันตภาพรังสีสิ่งแวดล้อม ส่วนใหญ่จะถูกกำหนด
โดยเริ่มจากความสามารถของจุลินทรีย์และ
ฟังก์ชันที่ต้องการ ( s ) เพื่อความอยู่รอดและการทำงานภายใต้รังสี
ความเครียดและประการที่สองความสามารถของงานวิจัยพื้นฐานเพื่อ
ผลิตระบบการบำบัดทางชีวภาพที่ไม่ก่อให้เกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ที่คุกคามประชาชนทั่วไปหรือ

ความเสียหายเพิ่มเติม
)แบคทีเรียมากมาย ( รวมถึง shewanella และ Pseudomonas
spp . ) ได้รับการอธิบายและศึกษาในรายละเอียดของ
ความสามารถในการแปลง ล้างพิษ หรือหยุดหลากหลาย
โลหะและสารอินทรีย์ [ 4 – 11 ] เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่
แต่แบคทีเรียเหล่านี้มีความไวต่อ
ผลกระทบความเสียหายของรังสี ( รูป 1j , L ) [ 12 ] และพวกเขา
ใช้น้ำมันที่อาจจะถูก จำกัด ไปยังสภาพแวดล้อม
ที่ระดับรังสีต่ำมาก โดยการพัฒนา

เทคนิคทางจุลชีววิทยา เหมาะสำหรับการแทรกแซงในพื้นที่ใกล้หรือภายในรั่วแหล่งที่ระดับรังสีสูงสุด
มีเสถียรภาพ / ในความพยายาม
เริ่มก่อนเผยแพร่สู่
มลพิษสิ่งแวดล้อม ดังนั้น รังสี ป้องกันเชื้อจุลินทรีย์
ที่สามารถใช้สำหรับการทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมต้อง
สามารถพบได้ในธรรมชาติ หรือวิศวกรรมในห้องปฏิบัติการ

ที่อยู่ปัญหานี้ อย่างน่าทึ่ง , กัมมันตภาพรังสีสูง
โดเสียเว็บไซต์ยังมิได้สำรวจระบบนิเวศของจุลินทรีย์ที่คัดเลือกโดยธรรมชาติ

แล้วจะพบแบคทีเรีย มีมงคล bioremediating
ลักษณะ การแยกแบคทีเรียต้านทานรังสี
เป็นเรื่องง่ายแม้สภาพแวดล้อมไม่สุดโต่ง คนหนึ่งสูง
วิธีที่มีประสิทธิภาพคือเลือกสำหรับการเจริญเติบโตในสื่อ nutrientrich
แข็งบ่มในการแสดงตนของรังสีแกมมา
เรื้อรัง ( 6 , 000 rad / ชั่วโมง ) แบคทีเรียนวนิยายมากมายมี
ถูกแยกวิธีนี้รวมทั้งตัวอย่างที่แสดงในรูปที่ 1

. คอลเลกชันของแบคทีเรียต้านทานรังสีมากถูกประกอบที่บริการเครื่องแบบ
มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สุขภาพและผู้อ่านของบทความนี้
ได้รับเชิญให้เข้าร่วมในการสำรวจทั่วโลกโดย
ส่งดิน ( 1 cm3 ) ผู้เขียนการคัดกรอง .