20150117021322_jHaav.thumb.700_0“Ho

20150117021322_jHaav.thumb.700_0“How’s the situation?” A voice like light breeze seeming a little worried, Lou Che stands in front of the tent, consulting with the physician beside him.

“Madam’s qi and blood have weakened, and has also received a fright,” The physician looks at the powerful yet young prime minister before him, feeling a little aimless and panicky, having been a physician in the palace for so many years, he has never seen him make such an obvious show of emotions before, in a humble tone, he says, “Madam’s health condition is nothing serious, just need to spend a good amount of time to recuperate, and all shall be fine.”

His wrinkled brows loosens up, Lou Che lightly nods his head, “Go prepare the prescription.” He makes a sudden turn, lifting the tent’s curtain, and walks in.

The inside of the tent was filled with complete silence, with not even the slightest noise, nerve-soothing aroma wafts into his nose as he takes serious steps to the table side, lifting the lid of the censer, and stubbing out the incense inside. Lou Che turns around, his eyes steadily settling on the bed in the middle of the tent, a layer of sheep wool blanket is spread across the bed, and in that moment, the image of the slim figure, sinking into deep sleep, lying there with her black hair sprawled across the snow-white blanket, carries the appearance of a slightly pale beauty in a morbid state.

He walks up to the bedside and lightly sits down, gently pulling up the wool blanket, pulling it up to Gui Wan’s neck, tightly covering her up, suddenly, the blanket in hand makes a move, his eyes looks up, just happening to meet eyes with Gui Wan’s flickering ones. Slowly opening her eyes, those translucent black pupils like that of stars, appears deep.

“Lord Husband……” Gui Wan softly calls out, her mind still in a daze.

Lou Che looks at Gui Wan, but does not answer, his face showing no expression, seeing that she wants to sit up, he takes a pillow, and cushions it against her back.

Seeing his lack of expression, Gui Wan comes to a realisation, asking: “Lord Husband, are you mad at me?” Having just sat up straight, her head felt as though it was spinning, and she leans back against the embroidered pillow.

A mind filled with unspeakable complications, Lou Che displays a face of a slightly cold front, upon noticing Gui Wan’s physical discomfort, his heart felt inexplicable distress, and he could no longer hold back a light scolding: “Do you not want your life? Why must you have come here?” So close, and she would have passed away at the bottom of the valley.

Gui Wan meekly smiles, “I wanted to come in prevention, but only when I got here, did I realise how useless I am.” Such faint voice carries such heavy feelings of lamentation and grief.

To hear such sorrowful words, was not something Lou Che had expected, the originally harsh words he wanted to say, could no longer bear to leave his mouth, seeing this woman, whom he has been protecting and doting on in every possible way, to actually do something so dangerous, has made him experience more than enough worries in his lifetime. He wants to reprimand her, but in a mood where he cannot bear to do so, he could only let out a light sigh, helplessly asking her: “Gui Wan, why do you care for the Empress’ matter this much?”

Gui Wan smiles after thinking for a long while, at the moment when Lou Che had thought she would not answer him, she leisurely speaks up: “Then why does Lord Husband care for the Empress’ matter this much?”

Lou Che was speechless, getting the feeling that he should not say it, but seeing Gui Wan’s slightly pale complexion, he says: “It is not that I am deliberately opposing the Empress, everything that happened today were the results of her own doings.” After saying such heavy words, his tone softens down again, “Gui Wan, you do not need to concern yourself with this matter any further, I will take care of it.” His hand reaches up to run through her long locks, and then helps her pull up the blanket, afraid that the chilliness on Feng Qi Slope would make her ill on top of her injury.

“Cannot not care……” In Lou Che’s rather surprised eyes, Gui Wan softly speaks up.

Lou Che lifts his brows, his heart receiving an endless amount of shock, not waiting for him to speak, Gui Wan continues: “Lord Husband, can you listen to a story of mine?”

Knowing that, for her to tell a story at this precise moment, it must be of utmost importance, Lou Che says nothing, and silently waits.

Gui Wan’s eyes looks away, her attention focused on the censer on the table, as she slowly speaks: “My mother, was a famous beauty twenty years ago, free and easy-going by nature, and also rather bold and vigorous……”

Lou Che was slightly startled, remembering that at the time they got married, Gui Wan’s father had just resigned from his government position, leaving with clean hands (uncorrupted)[2], without even attending his daughter’s wedding. As for her mother, he has only heard that she passed away a few years ago. Not understanding why she would choose to speak of her personal life at this precise moment, he wonders, could it be that there’s a certain revelation within this? Attentively watching her reveal an appearance of hazily drifting away, he carefully listens on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

20150117021322_jHaav.thumb.700_0 ความว่าคือ สถานการณ์ เสียงเช่นลมแสงด้วยกังวลเล็กน้อย Lou Che ยืนอยู่หน้าเต็นท์ ให้คำปรึกษากับแพทย์ที่อยู่ข้างเขา"ม่ายของชี่และเลือดได้ลดลง และยังได้รับความตกใจ แพทย์ค้นหาพลัง ยังหนุ่มนายกรัฐมนตรีก่อนเขา รู้สึกเหมือน aimless และ panicky มีแพทย์ในวังหลายปี เขาไม่เคยเห็นเขาทำดังกล่าวชัดเจนแสดงอารมณ์ก่อน ในโทนสีที่พึงพอใจ เขากล่าว "สุขภาพของผู้หญิงเป็นอะไรร้ายแรง ก็ต้องใช้ระยะเวลาพักฟื้นที่ดี และทั้งหมดจะดีขึ้น "ผู้ชมของเขารอยย่น loosens ค่า Lou Che เบา ๆ nods เขาใหญ่ "ไปเตรียมยาที่" เขาทำให้เปิดทันที ยกม่านของเต็นท์ และในภายในเต็นท์ก็เต็มไป ด้วยความเงียบที่สมบูรณ์ มีไม่แม้แต่น้อยเสียง เส้นประสาทที่ฝ่า wafts หอมเข้าจมูกของเขาเขาจะดำเนินอย่างจริงจังด้านตาราง ยกฝาที่ censer และ stubbing ออกธูปภายใน Lou Che เปิดสถาน ตาตกอย่างต่อเนื่องบนเตียงกลางเต็นท์ ชั้นของครอบคลุมขนแกะเป็นกระจายทั่วทั้งนอน และในช่วงเวลานั้น รูปของตัวเลขบาง จมลงหลับ นอนมีผมสีดำของเธอ sprawled ในครอบ snow-white ดำเนินการลักษณะของความงามที่ซีดเล็กน้อยในสถานะ morbidเขาเดินขึ้นไปข้างเตียง และอยู่เบาลง เบา ๆ ดึงขึ้นครอบคลุมผ้าขนสัตว์ ดึงมันถึง Gui วานคอ แน่นครอบคลุมเธอขึ้น ทันที ครอบคลุมในมือทำให้การย้าย ตาของเขามองขึ้น เกิดขึ้นเพียงเพื่อ ตอบสนองกับ Gui Wan กระพริบตาคน ช้าเปิดตาของเธอ เหล่านักเรียนสีดำโปร่งแสงเช่นดาว ที่ปรากฏลึก"สามีพระ..." Gui หวานเบา ๆ เรียกออก จิตใจของเธอยังคงอยู่ในดึกLou Che มองไปที่ Gui Wan แต่ไม่มี สัญญาณ หน้าแสดงนิพจน์ไม่ เห็นว่าเธอต้องการจะนั่ง หมอนใช้ และ cushions กับเธอกลับเห็นขาดการนิพจน์ Gui Wan มาเป็นปัญหา ถาม: "พระสามี เป็นคุณบ้าที่ฉัน" นอกจากนี้การมีเพียงเสาร์ขึ้นตรง ศีรษะของเธอรู้สึกว่ามันถูกปั่น และเธอเอนหลังกับหมอนปักมีจิตใจที่เต็มไป ด้วยภาวะแทรกซ้อน unspeakable, Lou Che แสดงหน้าเล็กน้อยเย็นหน้า เมื่อสังเกตเห็นไม่สบายจริง Gui Wan หัวใจของเขารู้สึกว่าความทุกข์ inexplicable และเขาอาจไม่ถือกลับดุไฟ: "คุณไม่ต้องการชีวิตของคุณ ทำไมต้องคุณมาที่นี่" เพื่อปิด และเธอจะผ่านไปที่ด้านล่างของหุบเขาGui Wan meekly ยิ้ม "อยากจะมาป้องกัน แต่เมื่อฉันได้ที่นี่ ไม่ฉันตระหนักถึงประโยชน์วิธีฉัน" เสียงลมดังกล่าวดำเนินการดังกล่าวรู้สึกหนัก lamentation และความเศร้าโศกจะได้ยินคำเช่นอกตรม ไม่สิ่ง Lou Che ได้คาด คำรุนแรงครั้งแรกที่เขาอยากพูด ไม่หมีออกจากปาก เห็นผู้หญิง ซึ่งเขาได้ปกป้อง และหลงใหลได้ปลื้มในทุกวิถีทาง ให้จริง ดังนั้นอันตราย ทำให้เขาเจอพอมากกว่ากังวลในชีวิตของเขา อยากติเตียนเธอ แต่อารมณ์ที่เขาไม่สามารถทนทำ เขาสามารถเพียงให้ออกแยกกันแสง ซมถามเธอ: "Gui Wan ทำไมคุณดูแลสำหรับของจักรพรรดินีเรื่องนี้"ยิ้มหวาน Gui หลังจากคิดระยะยาว ในขณะที่เมื่อ Lou Che ก็คิดว่า เธอจะไม่ตอบเขา เธอสบาย ๆ พูดค่า: "แล้วทำไมไม่พระสามีดูแลสำหรับของจักรพรรดินีเรื่องนี้"Lou Che ถูกพูด รับความรู้สึกว่าเขาจะไม่กล่าว แต่เขาเห็นผิวซีดเล็กน้อย Gui Wan กล่าวว่า: "ไม่ว่า ฉันกำลังจงใจฝ่ายตรงข้ามที่จักรพรรดินี ทุกอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้ได้ผล doings ของตนเอง " หลังจากพูดคำเช่นหนัก เสียงของเขานุ่มลงอีก "Gui Wan คุณไม่ต้องกังวลตัวเองกับเรื่องใด ๆ เพิ่มเติม ฉันจะดูแลมัน" มือของเขาถึงได้เรียกใช้ผ่านล็อคของเธอยาว และช่วยดึงเธอขึ้นมาครอบคลุม กลัวว่า chilliness บนลาดชี่เฟิงจะทำให้เธอป่วยด้านการบาดเจ็บของเธอ"ไม่ไม่ดูแล..." Lou Che ตาค่อนข้างแปลกใจ Gui Wan เบา ๆ พูดขึ้นLou Che ลิฟท์ผู้ชมของเขา หัวใจรับจำนวนช็อต โคตรไม่รอเขาพูด Gui Wan ยังคง: "พระสามี สามารถคุณฟังเรื่องราวของฉัน"รู้ว่า เธอบอกเรื่องราวตอนนี้แม่นยำ มันต้องสำคัญสูงสุด Che ลูกล่าวว่า อะไร และเงียบ ๆ รอตาหวาน Gui ดู ความสนใจของเธอเน้น censer บนตาราง ขณะที่เธอพูดช้า: "แม่ของฉัน เป็นความงามที่มีชื่อเสียงยี่สิบปีผ่านมา ฟรี และง่ายไป โดยธรรมชาติ และยังค่อนข้างหนา และคึกคัก..."Lou Che ถูก startled เล็กน้อย จดจำว่า เมื่อพวกเขาได้แต่งงาน Gui วานพ่อมีแค่ลาออกจากตำแหน่งจากราชการ ออกจากมือสะอาด (พวกบริสุทธิ์) [2], ไม่ได้เข้าร่วมงานแต่งงานลูกสาวของเขา ส่วนแม่ของเธอ เขาได้เท่านั้นได้ยินว่า เธอผ่านไปกี่ปีที่ผ่านมา ไม่เข้าใจทำไมเธอจะต้องพูดชีวิตส่วนตัวของเธอตอนนี้แม่นยำ เขาประหลาดใจ มันอาจเป็นว่า มีการเปิดเผยบางอย่างภายในนี้ เธอเปิดเผยลักษณะของ hazily ลอยไปดูสดับตรับ เขารอบคอบฟังบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

20150117021322_jHaav.thumb.700_0 "คือวิธีสถานการณ์หรือไม่" เสียงเหมือนสายลมแสงดูเหมือนกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ ลูเชยืนอยู่ตรงหน้าเต็นท์ A, ให้คำปรึกษากับแพทย์ข้างเขา. "มาดามฉีและเลือดได้ลดลงและยังได้รับ ความน่ากลัว "แพทย์มีลักษณะที่มีประสิทธิภาพยังหนุ่มนายกรัฐมนตรีก่อนที่เขารู้สึกอย่างไร้จุดหมายน้อยและหวาดกลัวได้รับแพทย์ในพระราชวังเป็นเวลาหลายปีเพื่อให้เขาได้ไม่เคยเห็นเขาทำเช่นการแสดงที่เห็นได้ชัดของอารมณ์ก่อนใน น้ำเสียงอ่อนน้อมถ่อมตนเขากล่าวว่า "ภาวะสุขภาพมาดามเป็นอะไรที่ร้ายแรงก็ต้องใช้จ่ายเป็นจำนวนเงินที่ดีของเวลาในการพักฟื้นและทั้งหมดจะถูกปรับ." คิ้วย่นของเขาช่วยผ่อนคลายลูเจ๊เบา ๆ พยักหน้าหัวของเขา "ไปเตรียมความพร้อม การกําหนด. "เขาทำให้เลี้ยวกะทันหันยกม่านเต็นท์ของและเดินเข้ามา. ภายในเต็นท์เต็มไปด้วยความเงียบที่สมบูรณ์มีไม่ได้เสียงน้อยกลิ่นประสาทผ่อนคลาย wafts เข้าไปในจมูกของเขาในขณะที่เขาใช้ขั้นตอนที่ร้ายแรง ไปที่ด้านข้างของตารางยกฝากระถางไฟและ stubbing ออกธูปภายใน ลูเชหันไปรอบ ๆ ดวงตาของเขาอย่างต่อเนื่องปักหลักอยู่บนเตียงในช่วงกลางของเต็นท์ชั้นของผ้าห่มขนแกะถูกกระจายไปทั่วเตียงและในขณะที่ภาพของรูปทรงเพรียวบางที่จมลงไปในการนอนหลับลึกนอนอยู่ที่นั่น ที่มีผมสีดำของเธอนอนแผ่ทั่วผ้าห่มหิมะสีขาวที่ดำเนินการลักษณะของความงามซีดเล็กน้อยอยู่ในสถานะที่เป็นโรค. เขาเดินขึ้นไปที่ข้างเตียงและเบา ๆ นั่งลงเบา ๆ ดึงขึ้นผ้าห่มขนสัตว์, การดึงมันขึ้นอยู่กับคอกุย Wan ของ แน่นครอบคลุมของเธอขึ้นก็ผ้าห่มในมือทำให้การย้ายดวงตาของเขาเงยหน้าขึ้นมองเพียงแค่สิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อตอบสนองตากุยวันของคนที่ริบหรี่ ค่อยๆเปิดตาของเธอเหล่านั้นนักเรียนสีดำโปร่งแสงเช่นนั้นดาวปรากฏลึก. "ลอร์ดสามี ...... " กุยวันเบา ๆ โทรออก, ใจของเธอยังคงอยู่ในอาการงุนงง. ลูเชลักษณะที่กุยวาน แต่ไม่ได้คำตอบใบหน้าของเขา แสดงให้เห็นการแสดงออกไม่เห็นว่าเธอต้องการที่จะนั่งขึ้นเขาใช้หมอนและหมอนอิงมันกับด้านหลังของเธอ. เห็นเขาขาดการแสดงออกกุยวานมาถึงสำนึกถาม: "พระเจ้าสามีคุณบ้าที่ฉัน" มีเพียงแค่นั่งตัวตรงหัวของเธอรู้สึกราวกับว่ามันถูกปั่นและเธอโน้มตัวกลับกับหมอนปัก. ใจที่เต็มไปด้วยภาวะแทรกซ้อนที่ไม่สามารถบรรยายลู Che แสดงใบหน้าของหน้าหนาวเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นความรู้สึกไม่สบายทางกายภาพกุยวันของเขา หัวใจรู้สึกทุกข์ลึกลับและเขาไม่สามารถที่จะถือกลับด่าว่าแสง: "คุณไม่ต้องการให้ชีวิตของคุณ? ทำไมคุณต้องมาที่นี่? "ดังนั้นอย่างใกล้ชิดและเธอจะได้ผ่านไปที่ด้านล่างของหุบเขา. กุย Wan อย่างอ่อนโยนรอยยิ้ม" ผมอยากที่จะมาในการป้องกัน แต่เมื่อผมมาถึงที่นี่ผมตระหนักว่าไร้ประโยชน์ฉัน น. "เสียงลมดังกล่าวดำเนินการความรู้สึกหนักเช่นการคร่ำครวญและความเศร้าโศก. ที่จะได้ยินคำพูดเศร้าดังกล่าวไม่ได้เป็นสิ่งที่ลูเจ๊คาดว่าจะมีการใช้ถ้อยคำรุนแรง แต่เดิมเขาอยากจะบอกว่าไม่สามารถที่จะทนที่จะออกจากปากของเขาเห็นผู้หญิงคนนี้ ซึ่งเขาได้รับการปกป้องและทุ่มเทในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้จริงทำอะไรบางอย่างที่เป็นอันตรายเช่นนั้นได้ทำให้เขามีประสบการณ์มากกว่าความกังวลมากพอในชีวิตของเขา เขาต้องการที่จะตำหนิเธอ แต่ในอารมณ์ที่เขาทนไม่ได้ที่จะทำเช่นนั้นเขาจะสามารถให้ออกถอนหายใจเบา ๆ อย่างช่วยไม่ได้ถามเธอว่า "กุยวานทำไมคุณดูแลเรื่องคุณหญิง 'มากขนาดนี้?" กุย Wan รอยยิ้มหลังจากที่คิดนานในขณะที่ช่วงเวลาที่ลูเจ๊เคยคิดว่าเธอจะไม่ตอบเขาเธอสบายพูดขึ้น "แล้วทำไมพระเจ้าสามีดูแลคุณหญิง 'เรื่องนี้มาก?" ลูเจ๊ก็พูดได้รับ รู้สึกว่าเขาไม่ควรพูด แต่เห็นกุยวานของผิวซีดเล็กน้อยเขากล่าวว่า "มันไม่ได้เป็นที่ผมจงใจของฝ่ายตรงข้ามดิเอ็มเพรสทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นผลของการกระทำของเธอเอง." หลังจากคำพูดหนักดังกล่าว เสียงของเขานุ่มลงอีกครั้ง "กุยวานคุณไม่จำเป็นต้องกังวลกับตัวเองเรื่องนี้เพิ่มเติมใด ๆ ฉันจะดูแลมัน." มือของเขาถึงถึงวิ่งผ่านล็อคยาวของเธอและจากนั้นช่วยให้เธอดึงผ้าห่ม กลัวว่าเยือกเย็นบนลาดฮฉีจะทำให้เธอป่วยด้านบนของเธอได้รับบาดเจ็บ. "ไม่สามารถไม่สนใจ ...... " ในลูเจ๊ตาแปลกใจค่อนข้างกุยวันเบา ๆ พูดขึ้น. ลูเจ๊ยกคิ้วของเขาหัวใจของเขาได้รับการไม่มีที่สิ้นสุด ปริมาณของช็อตไม่รอให้เขาพูดกุยวานยังคง: "พระเจ้าสามีคุณสามารถฟังเรื่องราวของฉัน" รู้ว่าสำหรับเธอที่จะบอกเล่าเรื่องราวในช่วงเวลาที่ถูกต้องนี้ก็จะต้องมีความสำคัญสูงสุด ลูเชกล่าวว่าไม่มีอะไรและเงียบรอ. ตากุยวานมีลักษณะออกไปความสนใจของเธอมุ่งเน้นไปที่กระถางไฟบนโต๊ะขณะที่เธอค่อย ๆ พูด "แม่ของฉันเป็นความงามที่มีชื่อเสียงยี่สิบปีที่ผ่านมาฟรีและง่ายไปโดยธรรมชาติ และค่อนข้างหนาและแข็งแรง ...... "ลูเจ๊ก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อยจำได้ว่าในช่วงเวลาที่พวกเขาได้แต่งงานพ่อกุยWan ของเพิ่งลาออกจากตำแหน่งของรัฐบาลของเขาออกด้วยมือที่สะอาด (ไม่เสียหาย) [2] โดยไม่ได้เข้าร่วมการประชุมของเขา งานแต่งงานลูกสาวของ ในฐานะที่เป็นแม่ของเธอเขาได้ยินเพียงว่าเธอผ่านไปไม่กี่ปีที่ผ่านมา ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจะเลือกที่จะพูดถึงชีวิตส่วนตัวของเธอในขณะที่แม่นยำนี้เขาสงสัยว่ามันอาจจะเป็นว่ามีการเปิดเผยบางอย่างภายในนี้หรือไม่? ตั้งใจดูเธอแสดงให้เห็นลักษณะของ hazily ลอยออกไปเขาอย่างระมัดระวังฟัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

20150117021322_jhaav . นิ้วหัวแม่มือ 700_0 " สถานการณ์เป็นไงบ้าง ? " เหมือนเสียงสายลมเบาๆด้วยความกังวลเล็กน้อย ลูเช ยืนอยู่ในด้านหน้าของเต็นท์ ปรึกษากับหมออยู่ข้างๆ

" ฉี คุณนาย และเลือดก็อ่อนแอ และยังได้รับตกใจ " หมอดูที่พลังยังหนุ่มนายกรัฐมนตรีก่อนหน้าเขา รู้สึกไร้จุดหมาย และ ลน ,มีแพทย์ในวังมานานหลายปี เขาไม่เคยเห็นเขาให้ชัดๆ แสดงอารมณ์ก่อนในโทนที่ต่ำต้อย , เขากล่าวว่า , " สุขภาพครับ ไม่มีอะไรร้ายแรง แค่ต้องใช้จ่ายเป็นจำนวนเงินที่ดีของเวลาพักฟื้น และทั้งหมดจะดี

" เขาย่นคิ้ว loosens ขึ้น ลูเชพยักหน้าเบาๆ หัวของเขา " ไปเตรียมยา" เขาทำให้เลี้ยวกระทันหัน ยกม่านของเต็นท์ และเดินใน

ภายในเต็นท์ก็เต็มไปด้วยความเงียบสมบูรณ์ กับแม้แต่นิดเดียว เสียง เส้นประสาทผ่อนคลายกลิ่นหอมพักเบาๆเข้าไปในจมูกของเขาที่เขาใช้ขั้นตอนที่รุนแรงไปยังโต๊ะข้าง ยกฝาของกระถางธูปและ stubbing ออก เครื่องข้างใน ลูเช หันกลับมาดวงตาของเขาอย่างต่อเนื่องปักหลักอยู่บนเตียงกลางเต็นท์ ชั้นของผ้าห่มขนแกะแผ่กระจายไปทั่วเตียง และในตอนนั้น ภาพที่ร่างบางนอนจมเข้าไปลึกๆหรอก ผมสีดำของเธอ sprawled ข้ามผ้าห่มหิมะสีขาว , มีลักษณะของ บิวตี้ ซีดเล็กน้อย สถานะผิดปกติ

เขาจะขึ้นเตียง และค่อย ๆนั่งลงค่อย ๆดึงผ้าห่มไหมพรม ดึงขึ้นที่คอของ GUI วานหนาครอบคลุมเธอ จู่ๆผ้าห่มในมือเคลื่อนไหว สายตาของเขามองขึ้นมา แค่ขึ้นเพื่อสบตากับ GUI วานริบหรี่ๆ ค่อยๆลืมตาขึ้น เหล่านักเรียนโปร่งแสงสีดำเหมือนดาวที่ปรากฏลึก

" เจ้าสามี . . . . . . . " กุ้ยวานเบา โทรออก จิตใจของเธอยังคงงงๆ

ลูเชดู GUI วาน แต่ไม่ตอบ ใบหน้าของเขาไม่แสดงสีหน้าที่เห็นเธออยากจะลุกขึ้นนั่ง เขาหยิบหมอนและเบาะกับหลังของเธอ

เห็นเขาขาดการแสดงออกของ GUI วานมาเพื่อถามว่า สามีท่านจะโกรธฉัน ? " มีแค่นั่งตัวตรง ศีรษะรู้สึกเหมือนว่ามันหมุนอยู่ เธอเอนหลังพิง

ปักหมอน