Ark worried for a while but eventually acknowledged that there was no choice. Yes, Ark knew about a method to go over the cliff since discovering the hill on the other side. It was the hang glider method he used to escape from the vampire territory!
“While the hang glider can get me to the place I desire, it is not an aeroplane. Fortunately there are strong winds in this area. If I correctly guess the timing of the wind then it could take me to the hill. Yes, that is the only way left.”
Of course, it wasn’t going to be that easy to ride the hang glider and navigate past the ravine. But it wasn’t possible to wander Hwaryong Mountain forever so he had no choice. If he used Slime’s Time then he didn’t have to worry about the fall damage. Of course, it he fell to the ravine bottom then he would have to wander again but the worst situation could be avoided. Ark made his decision and shouted towards a pile of rocks in the back.
“Buksil!”
Then Buksil who had been hiding behind the rock wandered out. After losing Baekgu, he was still depressed and looked shabby. The absence of Baekgu cast a large shadow on Buksil.
“Why?”
“We have to use the hang glider to move to that hill. Even with a good wind, I won’t be able to reach the other hill with two people riding. So just place the eyeball on me and set up a campsite at the base of the mountain.”
“Whatever.”
“Don’t just play around when I’m not there and collect some ingredients. We only have a few left.”
“Okay, I understand.”
Buksil waved his hand like it was troublesome. While Buksil’s attitude was bad, Ark showed patience and held his tongue. These days Buksil was more aware of the game. In such a situation, a beating really might make him quit the game. If Buksil quit the game then it would cause significant problems for Ark. Because of that, Ark decided to maintain his patience. However, he couldn’t help feeling annoyed every time.
‘The weather is hot, the wind was blowing sand continuously for a few days and Buksil is acting like a damp rag…… It really makes my impatient.’
Ark stared at Buksil before speaking.
“Radun, hang glider.”
Ssak ssak, ssak ssak ssak ssak!
Radun opened his mouth absentmindedly and spat out the hand glider. Ark grabbed the hang glider and waited for the wind direction to change. After the wind blew towards the ravine for a while, Ark used Sprint to run off the cliff and threw his body. While his body wobbled for a while, Ark eventually maintained his balance and the hang glider flew steadily on the breeze.
“That’s it. This should be enough to get me to the hill on the other side! Huh?”
Ark was just sighing with relief when it happened. When he had flown halfway, a gust of wind suddenly hit his side. The hang glider shook and lost its centre. Ark hurriedly moved his weight to catch the centre again but the blast had caused him to go lower than he wanted.
“Dammit, I’m screwed!”
Ark burst out as he raised his head and checked the distance to the other hill. The worst situation that Ark was worried about had occurred. To be exact, the flight of a hang glider was to descend. An aeroplane could rise whenever it wanted but the hang glider depended on riding the current of the wind.
“When I calculated the wind, I would’ve made it with a close distance…..”
Yet his height had decreased by several metres in the middle of the ravine. With his current path, he would be slammed into a cliff instead of reaching the hill.
‘Dammit, it’s a failure. Because I was annoyed by Buksil when calculating the direction of the wind, I departed a little late.’
Regret showed on Ark’s face.
‘If I slam into the cliff at this speed then I don’t know what will happen. I’ll probably die if I fall in this state. Should I jump down now and use Slime’s Time at the appropriate height?’
However, the problem wasn’t that simple. If Ark jumped down than the hang glider would impact with the cliff. It wasn’t durable so the hang glider would shatter with one blow.
“No! I struggled so much just to make this….. Something….there must be another way!”
At that time, a Harpy flying from the opposite hill caught his eye. An idea sparked in Ark’s head.
“Racard, that fellow! Use Taunt to pull that guy here!”
“Huh? Why?”
“Shut up! Just do as I say!”
“U-understood!”
Racard hurriedly flew towards the other hill after Ark shouted.
“Hey, you wrinkled old crow! Where are you going?”
The Harpy shrieked and approached after Racard used Taunt. Racard avoided the attack and flew towards Ark. Then Ark wound his Saw blade around the Harpy’s ankle and shouted.
“That’s it. Now lead it back to the hill on the other side!”
“Aha, I understand now. Hey, you crow! Where are you looking? This way! Come and catch me~.”
Racard stuck out his tongue and used Taunt again. Once again, the Harpy’s instinct was to attack the flying object first. When Intermediate Taunt was also used by his low level pet, it was perfectly caught. The Harpy chased after Racard and forgot that Ark had his blade wrapped around its ankle. Ark had aimed for that. While he would have no chance with Racard who was the size of a mouse, the Harpy’s wings reached two metres so the altitude of the hang glider gradually increased. After a while, Ark managed to land on the opposite hill.
“Thank you Harpy! This is for you. Dark Blade!”
After putting away the hang glider, Ark laughed at the Harpy.
Kiiiik? Kiiiik?
The Harpy finally noticed that something was wrong. However, it was already too late. It eventually died flapping its wings and Ark sliced it up like chicken meat.
“Phew, that’s it. I found a way.”
After taking care of the Harpy, Ark surveyed the area. When looking from the other hill, he had seen that there was a path between the rocks. Ark hunted the Harpies who appeared and started to climb Hwaryong Mountain again. While the slope on this side was more gentle, it still wasn’t easy. Ark wound his Saw blade around the rock like climbing gear and used Jump. How much time had passed? After climbing another 5~6 metres, Ark used Jump and landed on a rock. The sandstorm gradually subsided and revealed a wide plateau in front of him.
“Is this normal?”
Ark looked around the surroundings with a vacant expression. When he reached the top, it seemed like a new world. The plateau stretched out so far into the horizon that it really seemed to touch the sky. While a sandstorm raged underneath him, there was no hint of sand to be seen on the plateau. It seemed like a place that was just floating in the sky. Standing alone in that place really gave him a refreshing feeling.
“Is this the reason people like to climb?”
However, Ark’s purpose wasn’t climbing. The reason he ascended Hwaryong Mountain was to settle a quest. As soon as he reached the top, Ark found the quest destination. No, it wasn’t that he found it. There was a large dome located in the centre of the plateau that reached dozens of kilometres that could be easily seen with one glance.
“That is absolutely the quest destination…..”
Ark approached the dome emitting a black aura with eyes filled with curiosity.
“This fellow!”
Thump, thump, thump, thump!
There was a loud roaring and the earth started shaking. Ark turned his head with surprise and saw something he never expected. After confirming the approaching presence, his face stiffened.
“Huk, what, what the? That guy is…..?”
A huge monster reaching 20 metres was getting closer to Ark. The 20 metre monster also had black fire around its body! While the lower part of the body was a dragon, the upper part was in the shape of a man wearing red armour. Ark had seen that monster a long time ago in Jackson. It was the leader of the Army of Darkness who died by Ark’s hand! The name…..
“….Eek? No way……Valderas?”
—————————————————————————————————————–
“Sob, Baekgu…….”
หีบเป็นห่วงในขณะที่ แต่ในที่สุด ยอมรับว่าไม่มีทางเลือก ใช่ , หีบรู้เกี่ยวกับวิธีการที่จะไปผาตั้งแต่สมาบัติ ฮิลล์ ในด้านอื่น ๆ มันเป็นวิธีที่เขาใช้ร่อนเพื่อหนีจากดินแดนแวมไพร์
" ในขณะที่แขวนเครื่องร่อนสามารถพาฉัน ไป ที่ ฉัน ต้องการ ไม่ใช่เครื่องบิน โชคดีมีแรงลมในพื้นที่นี้ถ้าฉันได้ถูกต้องว่าจังหวะของลมก็สามารถพาฉันกับเขา ใช่ นั่นเป็นหนทางเดียว "
แน่นอน มันไม่ได้ไปจะง่ายขึ้นแขวนเครื่องร่อนและนำทางผ่านหุบเขา แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ที่จะเดิน hwaryong เขาตลอด แต่เขาไม่มีทางเลือก ถ้าเขาใช้เลนเวลา แล้วเขาไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องล้มเสียหาย แน่นอนเขาตกลงไปก้นเหวแล้ว เขาจะต้องเดินอีก แต่สถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดอาจจะหลีกเลี่ยง นาวาตัดสินใจตะโกนไปยังกองหินข้างหลัง
" buksil ! "
แล้ว buksil ที่ถูกซ่อนอยู่หลังก้อนหินเดินออกมา หลังจากการสูญเสีย baekgu เขายังหดหู่และดูโทรม ไม่มี baekgu เงาขนาดใหญ่บน buksil
" ทำไม ? "
" เราต้องใช้ร่อนเพื่อย้ายไปที่เนินเขานั่น แม้แต่กับสายลมที่ดี ฉันไม่สามารถเข้าถึงเนินเขาอีก 2 คนขี่ แค่วางลูกตาฉัน และตั้งแคมป์ที่ฐานของภูเขา . "
" ยังไงก็ได้ "
" อย่าเล่นตอนที่ผมไม่อยู่ และรวบรวมส่วนผสมบาง เรามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น . . . "
" โอเค เข้าใจแล้ว "
buksil โบกมือเหมือนมันเป็นปัญหา ในขณะที่ทัศนคติของ buksil ไม่ดี , หีบ มีความอดทนและจับลิ้นของเขา วันนี้ buksil เป็นมากขึ้นตระหนักถึงเกม ในสถานการณ์เช่นนี้ การเต้นจริงๆ อาจจะให้เขาออกจากเกม ถ้า buksil ออกจากเกม แล้วมันจะก่อให้เกิดปัญหาที่สําคัญของหีบ เนื่องจากว่านาวาตัดสินใจที่จะรักษาความอดทนของเขา อย่างไรก็ตามเขาก็รู้สึกว่าช่วยให้ไม่รำคาญทุกครั้ง
" อากาศร้อน ลมก็พัดทรายอย่างต่อเนื่องสำหรับสองสามวัน และ buksil ทำตัวเหมือนผ้าขี้ริ้วชื้น . . . . . . . มันทำให้ฉันหมดความอดทน '
เรือจ้อง buksil ก่อนพูด
" radun แขวนเครื่องร่อน "
ssak ssak ssak ssak , ssak ssak !
radun เปิดปากของเขาเหม่อลอย และคายมือเครื่องร่อนหีบคว้าแขวนเครื่องร่อนรอทิศทางลมเปลี่ยน หลังจากที่ลมพัดสู่เหวสักพัก หีบที่ใช้วิ่งวิ่งตกหน้าผาและโยนร่างของเขา ในขณะที่ร่างกายของเขา wobbled สักพัก ในที่สุดเขาหีบรักษาสมดุลและแขวนเครื่องร่อนบินอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับลม
" นั่นแหละ นี้ควรจะเพียงพอที่จะทำให้ฉันกับเขาในด้านอื่น ๆ ! หือ ? "
หีบก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อมันเกิดขึ้น เมื่อเขาได้บินมาครึ่งทาง กระโชกของลมก็กดปุ่มด้านข้างของเขา แขวนเครื่องร่อนสั่นและเสียศูนย์ของมัน นาวารีบย้ายน้ำหนักของเขาไปจับที่ศูนย์อีกครั้ง แต่แรงระเบิดทำให้เขาไปกว่าเขาต้องการ
" บ้า ฉันติด "
หีบออกมาขณะที่เขายกศีรษะของเขาและตรวจสอบระยะทางไปยังเนินอื่น ๆสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดที่หีบที่เป็นกังวลได้เกิดขึ้น . แน่นอน , การบินร่อนไปร่อนลงจอด เครื่องบินจะเพิ่มขึ้นเมื่อใดก็ ตามที่มันต้องการ แต่แขวนเครื่องร่อนขึ้นอยู่กับขี่กระแสของลม . . .
" เมื่อฉันคำนวณลม ผมจะได้ทำมันด้วยใกล้ๆ . . . . "
แต่ส่วนสูงลดลง โดยหลายเมตรอยู่กลางหุบเขากับเส้นทางปัจจุบันของเขา เขาจะกระแทกหน้าผาแทนถึงเนินเขา
'dammit มันล้มเหลว เพราะผมก็รำคาญ buksil เมื่อคำนวณทิศทางลม ฉันออกเดินทางสายหน่อย . . . '
เสียใจที่พบบนเรือหน้า
ถ้าผมกดเข้าไปในหน้าผาที่ความเร็วนี้แล้วไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะตายถ้าผมตกอยู่ในสภาพนี้ผมจะกระโดดลงตอนนี้และใช้เลนเวลาอยู่ที่ความสูงที่เหมาะสม ? '
แต่ปัญหาไม่ได้ง่ายอย่างนั้น ถ้าหีบกระโดดลงกว่าแขวนเครื่องร่อนจะกระทบกับหน้าผา มันไม่คงทนดังนั้นแขวนเครื่องร่อนจะป่นปี้ด้วยเป่า
" ไม่ ! ฉันดิ้นรนมากนัก แค่ให้นี่ . . . อะไร . . . . . . . มันต้องมีทางอื่น "
ตอนนั้นเป็นคำสาปที่บินจากเนินเขาตรงข้ามเตะตาเขา ความคิดจุดประกายในหีบของหัว . . . .
" racard ไอ้บ้า ! ใช้ Taunt ดึงเขามาที่นี่ ! "
" ห๊ะ ? ทำไม ? "
" หุบปาก ! แค่ทำตามที่ฉันบอก ! "
" เข้า . . . เข้าใจแล้วครับ ! "
racard รีบบินไปยังอื่น ๆเนินเขาหลังหีบตะโกน
" เฮ้ นายเหี่ยว แก่กา ! คุณกำลังจะไปไหน ? "
ฮาร์ปี้กรีดร้องออกมาและเดินตาม racard ใช้ Taunt .racard หลีกเลี่ยงการโจมตีและบินต่อหีบ แล้วหีบใบเลื่อยรอบแผลของฮาร์ปี้ข้อเท้าและตะโกน
" นั่นแหละ ตอนนี้นำมันกลับไปที่เนินเขาในด้านอื่น ๆ ! "
" เอ่อ ชั้นเข้าใจแล้ว เฮ้ คุณอีกา ! คุณมองอะไรน่ะ ? ด้วยวิธีนี้ ! มาและจับฉัน ~ "
racard ติดลิ้นของเขาและใช้เยาะเย้ยอีก อีกครั้งสัญชาตญาณของฮาร์ปี้ ถูกโจมตีวัตถุบินครั้งแรก เมื่อเสียงกลางยังใช้ โดยสัตว์เลี้ยงของเขาต่ำ มันกริบจับ พวกฮาร์ปี้ตาม racard และลืมว่าหีบมีใบมีดของเขาห่อรอบข้อเท้าของ หีบมีวัตถุประสงค์ที่ ในขณะที่เขาจะไม่มีโอกาสด้วย racard ที่ขนาดของเมาส์ปีกของฮาร์ปี้ถึงสองเมตร ดังนั้นความสูงของแขวนเครื่องร่อนค่อยๆเพิ่มขึ้น หลังจากที่ในขณะที่ , หีบ จัดการที่ดินบนเนินเขาตรงข้าม
" ขอบคุณฮาร์ปี้ ! นี่สำหรับคุณ ใบมีดดำ "
หลังจากเก็บแขวนเครื่องร่อน , หีบหัวเราะที่ฮาร์ปี
kiiiik ? kiiiik ?
ฮาร์พีก็เห็นบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติ แต่มันก็สายไปแล้วมันกระพือปีกของมัน และตายในที่สุด หีบหั่นมันเหมือนเนื้อไก่
" เฮ้อ นั่นแหละ ผมพบวิธี "
หลังจากดูแลฮาร์ปี้ , หีบสํารวจพื้นที่ เมื่อมองจากดอยอื่น ๆ เขาพบว่ามีเส้นทางระหว่างก้อนหิน นาวาล่าท่านฮาร์พีส์ที่ปรากฏและเริ่มที่จะปีน hwaryong ภูเขาอีกครั้ง ในขณะที่ความลาดชัน ด้านนี้เป็นคนอ่อนโยนมากขึ้นมันยังไม่ง่าย บาดแผลของเขาหีบใบเลื่อยรอบหินเหมือนปีนเขาเกียร์และใช้กระโดด เท่าใดเวลาที่ผ่านมา ? หลังจากปีนอีก 5 ~ 6 เมตร , หีบที่ใช้กระโดดและที่ดินบนก้อนหิน พายุทรายค่อยๆลดลงและพบที่ราบสูงกว้างในด้านหน้าของเขา
" นี้เป็นปกติ ? "
นาวามองไปรอบ ๆสภาพแวดล้อม ด้วยสีหน้าว่างเปล่า เมื่อเขาไปถึงด้านบนมันเหมือนโลกใหม่ ที่ราบสูงเหยียดออก ดังนั้นไกลในขอบฟ้ามันจริงๆดูเหมือนจะสัมผัสท้องฟ้า ในขณะที่พายุทรายใต้เขาโกง ไม่มีคำใบ้ของทรายที่จะเห็นบนที่ราบสูง ดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้า ยืนอยู่คนเดียวในสถานที่นั้น ๆให้ความรู้สึกสดชื่น
" นี่คือเหตุผลที่คนชอบปีน ? "
แต่วัตถุประสงค์ของ Ark ไม่ได้ปีนเขา เหตุผลที่พระองค์เสด็จ hwaryong ภูเขาเพื่อจัดการการค้นหา ทันทีที่เขาไปถึงด้านบน , หีบพบแสวงหาปลายทาง ไม่ มันไม่ใช่ว่าเขาเจอมัน มีโดมขนาดใหญ่ตั้งอยู่ในศูนย์กลางของที่ราบสูงถึงหลายสิบกิโลเมตรที่สามารถมองเห็นได้ง่ายด้วยการชำเลืองครั้งเดียว
" ที่เป็นอย่างแสวงหาปลายทาง . . . . "
หีบก็เปล่งออร่าสีดำโดมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย .
" นี่แก ! ! ! ! "
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก !
มีคำรามเสียงดัง และแผ่นดินก็เริ่มสั่น หีบหันศีรษะของเขาด้วยความประหลาดใจและเห็นสิ่งที่เขาไม่เคยคาดหวัง หลังจากยืนยันใกล้ตน ใบหน้าที่แข็งตึง
" ฮุก , อะไร , อะไร ? ผู้ชายคนนั้นคือ . . . ? "
เป็นมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ถึง 20 เมตร ก็เริ่มเข้าใกล้หีบ 20 เมตรมีมอนสเตอร์ไฟสีดำรอบ ๆตัวของมัน ในขณะที่ส่วนล่างของร่างกายเป็นมังกร ส่วนด้านบนเป็นในรูปร่างของชายสวมเกราะสีแดง หีบได้เห็นสัตว์ประหลาดที่นานมาแล้วในแจ็คสัน มันคือผู้นำกองทัพแห่งความมืด ที่ตายโดยมือของ Ark ! ชื่อ . . . . .
" . . . . . . . เอ๋ ? ไม่มีทาง . . . . . . . valderas ? "
------------------------------------- –
" สะอื้น baekgu , . . . . . . . "
การแปล กรุณารอสักครู่..