Most of the time, art and science s

Most of the time, art and science stare at each other across a gulf of mutual incomprehension. There is great confusion when the two look at each other. Art, of course, looks at the world through the psyche, the emotions -- the unconscious at times -- and of course the aesthetic. Science tends to look at the world through the rational, the quantitative -- things that can be measured and described -- but it gives art a terrific context of understanding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่เวลา ศิลปะและวิทยาศาสตร์มองกันข้ามอ่าวของ incomprehension ซึ่งกันและกัน มีความสับสนมากเมื่อทั้งสองมองกัน ศิลปะ แน่นอน มองโลกผ่านกำลังใจ อารมณ์ -การอสัญครั้ง - และสุนทรียะ วิทยาศาสตร์มีแนวโน้ม มองโลกผ่านเชือด การเชิงปริมาณ - สิ่งที่สามารถวัด และ อธิบาย - แต่ให้ศิลปะความเข้าใจบริบทมากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่เวลาจ้องมองศิลปะและวิทยาศาสตร์ในแต่ละอื่น ๆ ทั่วอ่าวไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน มีความสับสนที่ดีคือเมื่อทั้งสองมองหน้ากัน ศิลปะของหลักสูตรที่มีลักษณะที่โลกผ่านจิตใจอารมณ์ - สติตลอดเวลา - และแน่นอนความงาม วิทยาศาสตร์มีแนวโน้มที่จะมองโลกผ่านเหตุผลเชิงปริมาณ - สิ่งที่สามารถวัดและอธิบาย - แต่มันจะช่วยให้ศิลปะบริบทที่ยอดเยี่ยมของความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ของเวลา , ศิลปะและวิทยาศาสตร์จ้องมองที่แต่ละอื่น ๆในอ่าว incomprehension ซึ่งกันและกัน มีความสับสนมากเมื่อทั้งสองมองหน้ากัน ศิลปะ , แน่นอน , ดูโลกผ่านจิตใจอารมณ์ - สติตลอดเวลา . . . และแน่นอนว่าทางสุนทรียะ วิทยาศาสตร์มีแนวโน้มที่จะดูโลกผ่านการเชือดเชิงปริมาณ -- สิ่งที่สามารถวัดได้ และอธิบาย . . . แต่มันทำให้ศิลปะเป็นบริบทที่ยอดเยี่ยมของความเข้าใจ