Everyone was watching Nanong Liuyun

Everyone was watching Nanong Liuyun with eyes full of worship and adoration. Especially Liu Ruohua and another girl Li Wan, whose eyes, in addition to being filled to the brim with vigor, also emitted infatuated obsessiveness from their expressions when looking at Nangong Liuyun.

“Cut it off.” Nangong Liuyun’s appearance was picturesque, and his eyes were like a cold heavenly body; its depth appeared to let loose icy rays of indifference. His nonchalant voice commanded.

The crisis had been removed, so everybody let loose sighs of relief.

Liu Weiming wiped off a handful of perspiration from his forehead. Cheerfully and diligently, he ran up to carefully cut off the jade horn, and differentially presented it to Nangong Liuyun with both of his hands. Somewhat indecisively he once again hesitated as he said. ”Your highness, do you want this jade horn?”

With regards to such a high level expert like his highness Prince Jin, this jade horn won’t be considered very useful right?

Nangong Liuyun lifted an eyebrow and shot him a quick glance.

A pair of icy eyes, whose depth was able to mesmerize people, slowly made their intentions clear. Suddenly his scarlet, blood-red lips lifted into a devilishly alluring sneer.

Liu Weiming’s lungs felt as if they had been blocked by a boulder. An oppressive feeling, to the point where he couldn’t breath.

He cowered, trembling from head to toe and covering his chest in fear. He was unable to speak a single word.

Nangong Liuyun threw him a faint, sideway glance and handed the jade horn to Su Luo. His eyebrows gently rose, carrying an limitless indulgent spoiling manner. His smile was full of tender feelings. “It looks quite nice, take it and play with it as you wish.”

“Don’t want it.” Su Luo’s pair of clear and bright eyes unenthusiastically looked at him. She nevertheless quite bluntly refused. “Without effort the rewards is undeserved.”

Don’t want it! Liu Weiming and his group of people were practically weeping blood from their heart!

Was this young lady’s brain scared stupid? This was the Wild Serpent’s jade horn. Its JADE HORN!

Numerous people, in an attempt to obtain it, had risked their lives and died trying; but she had actually said that she didn’t want it!

In this case, it was even more true that constantly comparing oneself to others will only make one angry.

How could his highness Prince Jin unexpectedly and biasedly treat her so well? Liu Ruohua bit her lower lips, nearly chewing the gums of her mouth to pieces. She was so envious that she nearly went insane.

Nangong Liuyun still had the indulgent spoiling smile that filled his eyes. He gently rubbing her head. “If you don’t want it then just throw it away. It’s not as if it’s some valuable stuff.”

Throw…. throw it away?!?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนได้ดู Nanong Liuyun ตาของบูชาและเทิดทูน โดยเฉพาะ Liu Ruohua และสาวอื่น Li Wan ตา นอกจากถูกเติมเต็มไปด้วยพลัง ยังออกหนึ่งติดพันจากการนิพจน์เมื่อ Nangong Liuyun"ตัดมันออก" Nangong Liuyun ลักษณะงดงาม และตาของเขาเหมือนสวรรค์ตัวเย็น ความลึกปรากฏให้หลวมไม่แยแสแสงน้ำแข็ง เสียงของเขาไม่ไยดีบัญชาวิกฤตจะถูกเอาออก ทุกคนหลวม sighs ของบรรเทาLiu Weiming เช็ดออกกำมือของเหงื่อจากหน้าผากของเขา ซึ่งอย่างขยันขัน แข็ง เขาวิ่งขึ้นไปอย่างตัดฮอร์นหยก และ differentially แสดงการ Nangong Liuyun ด้วยมือของเขาทั้งสอง ค่อนข้าง indecisively เขาอีกลังเลเขากล่าวว่า "ฝ่าบาท ไหมฮอร์นนี้หยก"เกี่ยวกับระดับสูงเช่นผู้เชี่ยวชาญเช่นเขาพระเจ้า Jin ฮอร์นนี้หยกจะพิจารณาสิทธิประโยชน์Nangong Liuyun ยกคิ้วมี และยิงเขาดูคู่ของดวงตาแข็ง ที่มีความลึกก็สามารถสะกดจิตคน ช้าทำความตั้งใจของตนชัดเจน ก็ของเขาริมฝีปากสีแดง สี แดงเลือดยกเข้า sneer devilishly เสน่ห์Liu Weiming ปอดรู้สึกว่าพวกเขาได้ถู ด้วยหิน การกดขี่ความรู้สึก ที่จุดที่เขาไม่เคยหายใจเขา cowered, trembling ตั้งแต่หัวจรดเท้าและครอบคลุมอกกลัว เขาไม่สามารถพูดNangong Liuyun โยนเขาแบบจาง ๆ sideway เหลือบมอง และมอบฮอร์นหยกให้ลู Su คิ้วของเขาเบา ๆ โรส ลักษณะน้ำเน่าไร้ขีดจำกัดรับดำเนินการ รอยยิ้มของเขาเป็นที่เต็มไป ด้วยความรู้สึกที่อ่อนโยนมาก "มันค่อนข้างดี เอามัน และเล่นกับมันเท่าที่ต้องการ""ไม่ต้องการ" Su ลูคู่ของดวง ตาที่สดใสชัดเจนมองดูที่เขา unenthusiastically เธอปฏิเสธอย่างไรก็ตามค่อนข้างโผงผาง "ไม่ มีความพยายาม รางวัลเป็น undeserved"ไม่ต้องการ Liu Weiming และกลุ่มคนได้จริงร้องไห้เลือดจากหัวใจของพวกเขาเป็นสมองของหญิงสาวนี้กลัวโง่ นี้เป็นของพญานาคป่าหยกฮอร์น ฮอร์นของหยกผู้คนมากมาย ในความพยายามที่ได้รับมัน ตระหนักชีวิต และเสียชีวิต พยายาม แต่เธอมีจริงบอกว่า เธอไม่ต้องการมันในกรณีนี้ มันเป็นจริงมากขึ้นอย่างต่อเนื่องเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ๆ จะเพียงให้หนึ่งโกรธวิธีสามารถเขาพระเจ้า Jin โดยไม่คาดคิด และ biasedly ปฏิบัติต่อเธออย่างดี Liu Ruohua ฝีปากล่างของเธอ เกือบเคี้ยวเหงือกปากของเธอเป็นชิ้น เธอจึงอิจฉาที่เธอเกือบไปบ้าNangong Liuyun ยังมียิ้มรับน้ำเน่าที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา เขาค่อย ๆ ถูหัวของเธอ "ถ้าคุณไม่ต้องการ แล้วเพียงแค่ทิ้งมันไป ไม่ว่า มันเป็นบางสิ่งที่มีคุณค่า"...โยนทิ้ง!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนกำลังเฝ้าดู Nanong Liuyun ด้วยตาเต็มไปด้วยความรักและเคารพบูชา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลิว Ruohua และผู้หญิงคนอื่น Li Wan ซึ่งตานอกจากจะเป็นแประมีความแข็งแรงยังปล่อยออกมาหมกมุ่นหลงใหลจากการแสดงออกของพวกเขาเมื่อมองไปที่ Nangong Liuyun. "ตัดมันออก." ลักษณะ Nangong Liuyun เป็นที่งดงามของเขาและ ตาเป็นเหมือนสวรรค์ร่างกายเย็น ลึกของมันดูเหมือนจะให้รังสีน้ำแข็งหลวมไม่แยแส เสียงของเขาไม่ไยดีบัญชา. วิกฤติที่เกิดขึ้นได้ถูกลบออกเพื่อให้ทุกคนให้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลวม. หลิว Weiming เช็ดออกกำมือของเหงื่อจากหน้าผากของเขา ความสุขและความขยันหมั่นเพียรเขาวิ่งขึ้นไปอย่างระมัดระวังตัดหยกฮอร์นและแตกต่างกันเสนอให้ Nangong Liuyun ด้วยมือทั้งสองข้างของเขา ค่อนข้างรีรอลังเลเขาอีกครั้งในขณะที่เขากล่าวว่า "ใต้ฝ่าพระบาทคุณต้องการแตรหยกนี้?" ด้วยการไปถึงเช่นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงเช่นเสด็จเจ้าชายจินฮอร์นหยกนี้จะไม่ได้รับการพิจารณาสิทธิประโยชน์มาก? Nangong Liuyun ยกคิ้วและยิงเขาอย่างรวดเร็วคู่ของตาน้ำแข็งที่มีความลึกก็สามารถที่จะสะกดจิตคนทำช้าตั้งใจของพวกเขาชัดเจน ทันใดนั้นสีแดงเข้มริมฝีปากสีแดงเลือดของเขายกให้เป็นเยาะเย้ยเสน่ห์ระยำตำบอน. ปอดหลิว Weiming รู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกบล็อกโดยก้อนหิน ความรู้สึกที่กดขี่ไปยังจุดที่เขาไม่สามารถหายใจ. เขาหมอบสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้าและครอบคลุมหน้าอกของเขาในความหวาดกลัว เขาก็ไม่สามารถที่จะพูดคำเดียว. Nangong Liuyun โยนเขาลมด้านข้างได้อย่างรวดเร็วและส่งมอบฮอร์นหยกซู Luo คิ้วของเขาเบา ๆ กุหลาบถือที่ไร้ขีด จำกัด ลักษณะการแย่งตามใจ รอยยิ้มของเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกอ่อนโยน "มันดูดีมากเอามันและเล่นกับมันตามที่คุณต้องการ." "ไม่อยากให้มัน." คู่ซู Luo ของดวงตาชัดเจนและสดใส unenthusiastically มองไปที่เขา เธอยังคงปฏิเสธที่ค่อนข้างโผงผาง "ไม่มีความพยายามรางวัลคือไม่สมควร." ไม่ต้องการมัน! หลิว Weiming และกลุ่มของเขาคนถูกจริงร้องไห้เลือดจากหัวใจของพวกเขาเป็นสมองนี้หญิงสาวกลัวโง่? นี่เป็นป่างูหยกฮอร์น ! หยก HORN ใช้หลายคนในความพยายามที่จะได้รับมันได้เสี่ยงชีวิตชีวิตของพวกเขาและเสียชีวิตพยายาม; แต่เธอก็จริงบอกว่าเธอไม่ต้องการมัน! ในกรณีนี้มันเป็นจริงมากยิ่งขึ้นที่ต่อเนื่องการเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ๆ เท่านั้นที่จะทำให้คนโกรธ. วิธีการอาจเสด็จเจ้าชายจินโดยไม่คาดคิดและ biasedly ปฏิบัติต่อเธออย่างดี? หลิว Ruohua กัดริมฝีปากล่างของเธอเกือบหมากฝรั่งปากของเธอเป็นชิ้น เธอเป็นคนที่อิจฉาว่าเธอเกือบเป็นบ้า. Nangong Liuyun ยังคงมีรอยยิ้มที่เสียตามใจที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา เขาเบา ๆ ถูหัวของเธอ "ถ้าคุณไม่ต้องการมันแล้วก็โยนมันออกไป มันไม่ได้หมายความว่ามันเป็นบางสิ่งที่มีคุณค่า. " โยน ... โยนมันออกไป?!?!