「Oops, we don’t have time for this.

「Oops, we don’t have time for this. We need to hurry!」

Once again running up the stairs, we landed in a long corridor. In front of the room the guardsmen, which were heavily armed, recognized the duke and moved out of the way. They bowed their heads reverently as they opened the big door behind them.

「Elder Brother!」

Inside the room that the Duke jumped into, light streamed into the room from a large picture window on the wall, the bed had a luxurious canopy attached. Everyone had looks of despair toward the man lying on the bed, who was most likely the king.
Next to the bed was, a young girl clutching the hand of the King that was lying there; in a chair was a woman fighting back tears, wearing a calming expression; an elderly person wearing a gray colored robe; the person with a golden wand, who’s eyes were covered by jade green hair, who’s shoulders shook in anger, was a woman; and a man with a splendid beard wearing a military uniform.
The duke walks briskly up to the elderly person in a gray robe beside the bed and calls.

「What is elder brother’s condition?」
「I’ve tried every trick in the book but, I’ve never seen the symptoms of this poison before……if it stays like this then……」

The elderly person closed his eyes, and tilts his neck sideways. At that time, the king opens his mouth and with a hoarse voice,

「Elder Brother」
「My wife and daughter…I implore…you…Misumido…the alliance with the kingdom……」
「Touya-dono! Please!」

As I ran up the person with the beard in the military uniform tried to stop me but was prevented by the duke.
The king looks at me with the eyes of a dead fish, “who are you?” asks with voiceless lips. The lips were dry and cracked and his face looked frail, it was indeed the face of death. If I don’t hurry up.
I concentrate magic in the palm of my hand and raise it over the king.

「Recovery」

A soft light flowed from the palm of my hand into the King. After a little while it subsided, the King’s breathing became calm and his complexion improved as well.
His eyes fluttered, then open and blink several times, then he sits up after a short while with great force.

「Father!」
「Dear!」

While the king was being clung to by the woman and girl, he open and clenched his own hand a few times.

「……There’s nothing. It’s as if the suffering just a short while ago was a lie.」
「Your Majesty!」

The elderly person wearing gray robes took the kings hand and measured his pulse, and looked into his eyes. This person is a doctor, oh I see.

「…….The very picture of health. Surely this kind of thing……」

The family doctor stood apart with a blank surprise, the king turned his attention toward me.

「Al…Alfred. Who is this person?」
「This is Mochizuki Touya-dono who remedied my wife’s eyes. By chance, he was at my residence so I brought him with me. He is the one that saved your life.」
「…Ah–, hello. I’m Mochizuki Touya.」

I’m not sure what greeting would be appropriate so just imitated a response. It might have been bad in front of the king.

「Oh that’s right, Ellen’s? You really saved me, you have my gratitude.」

The King returned an expression of gratitude, while I was still contemplating how I should respond; the bearded guy pounded on my back. Hey that hurts!

「Thanks for saving the king! You’re Touya-dono right? I like you.」

Says the bearded old guy still beating my back. I said that hurts!

「General, let’s leave it there. But, that non-attribute magic “Recovery.” That’s interesting indeed.」

The woman with the golden wand smiled while stopping the bearded old man. I’m saved.

「Elder brother, and what do you wish to do with the Misumido Kingdom’s ambassador?」
「What about the ambassador?」
「The ambassador is being restrained by Earl Balsa as the mastermind in your assassination attempt. What shall we do?」
「That’s absurd! If Misumido were to kill me what would they stand to gain? This is the work of someone else trying to obstruct me, that is the criminal.」

The King so declares. Meaning that toad is suspicious after all.

「However the fact is, the wine that was presented by the ambassador. At the scene there were many witnesses. As long as that suspicion doesn’t clear up……」

The bearded general explained to the king. Well, until we can’t prove their innocence can we at least make it so they can move around?

「What kind of poison was used? That’s something we don’t know. It might be a special poison that demi-humans use. We should first examine that…」

The elderly family doctor muttered in a worried voice.

「For the time being, we should meet with the ambassador. Please call for them, General Leon.」

The bearded old guy scuttles out of the room.
The ambassador was probably used and then unjustly accused. Kill the meddling king, then use the ambassador as a scapegoat. Then use that as a means of dividing the two countries and start fighting…seems about right. It’s completely comprehensible.

While the mediation was going on, I raised my voice. I was taken aback by the princess (I think her name is Princess Yumina) who was staring at my face.
Guessing her age, she was in the same age group as Sue, about 12 or 13. Just like Sue had the same blond hair, and large eyes, but if you looked closely the left eye and right eye were different color. The right is blue while the left is green. That thing called the “odd eye”? She had on a light, white dress. She was wearing a silver ornament on her head.

「Thank you for saving my father」

While saying this she bowed her head politely. She’s a nice polite child isn’t she? Not some selfish, stuck up princess.

「No, please don’t worry about it. It is best that he is well isn’t it?」

With her repeated thanks was a bit embarrassing, so I just smiled to deceive her. However, princess it’s embarrassing… for you to keep looking at me like that. What is it?

「Um…… was there something else?」
It became impossible to ignore the passionate stare, asked while looking away. Before long, the princess’s cheeks blushed slightly and she said

「……Do you dislike younger ones?」(Tln: she’s asking if he likes younger girls but he doesn’t get it)
「What?」

I couldn’t understand the meaning behind the question, and tilted my head. At that time, the door opened, following the bearded general, a demi-human, about 20 years old, entered the room. Huh? That person?

「Olga Strand, I have come.」

Coming in front of the bed, kneeing on one knee, bowing there head was a demi-human woman. On that head were beast ears that stood up. At her waist was a long, bushy tail. She was a fox.

「I will ask in no uncertain terms. Did you come to this country with the intent of murder?」
「That is unthinkable! I would absolutely never poison His Majesty!」
「I would think not. You aren’t the kind of person that would do that kind of thing. I believe you.」

The King asserted while smiling at the ambassador who expressed a great sigh of relief.

「But, the wine that was presented by you was poisoned is also true. What do you have to say about that?」
「Tha- that is……」

At the words that came from the oneesan with the wand, the demi-human hung her head. There was no way for her to prove her innocence. But it didn’t really feel like the woman with the wand was actually placing any blame, and what was needed to solve this problem was quite nearby.

「Can I say something?」
「Touya-dono?」

Hearing my voice, the surprised fox oneesan looked up. Ah, it’s the oneesan from that time. When we were in the capital before we had helped the lost demi-human child, Alma’s oneesan. Olga did she say it was?

「Are you already acquainted with the ambassador?」

「I got along well with her younger sister. It was only for a short time though. Putting that aside.」

I threw away the question from the Duke, with a gesture of throwing it in a box nearby, there was no response from anyone. Ku!
I asked something that had been bothering me for a while to the bearded general.

「Where did the King fall?」
「In the dining hall for our most important guests…… what about it?」
「Is the scene exactly as it was?」
「Ah? Oh, just as it was…… well, the wine that was taken for inspection but we still haven’t found anything……」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Oops เราไม่มีเวลานี้ เราต้องรีบ! 」รันอีกมาก เราร่อนในทางเดินยาว หน้าห้อง guardsmen ซึ่งมีมากอาวุธ รู้จักดยุค และย้ายออกไป พวกเขาลงศีรษะของพวกเขา reverently เป็นผู้เปิดประตูบานใหญ่อยู่เบื้องหลังพวกเขาพี่ 「Elder ! 」ภายในห้องที่ดยุที่ไปเข้า ไฟส่งกระแสข้อมูลลงในห้องจากหน้าต่างรูปภาพขนาดใหญ่บนผนัง นอนได้ร่มเงาหรูหราแนบ ทุกคนมีลักษณะของความสิ้นหวังต่อคนที่นอน ที่เป็นพระมหากษัตริย์ติดนอนถูก สาวกำมือของกษัตริย์ที่โกหกมี ในเก้าอี้ถูกผู้หญิงต่อสู้กลับน้ำตา ที่ใส่นิพจน์สงบ ให้ผู้สูงอายุที่ใส่ robe สีเป็นสีเทา บุคคลกับเข้าใจทองคำ ผู้มีตาถูกปกคลุม ด้วยเส้นผมสีเขียวหยก ที่เป็นไหล่จับในความโกรธ เป็นผู้หญิง และเป็นคนที่ มีเคราสวยที่สวมเครื่องแบบทหารดยุคเดิน briskly ถึงคนแก่ในเสื้อคลุมสีเทาข้างเตียงและโทร「What เป็นเงื่อนไขของพี่? 」「I ได้พยายามทุกเคล็ดลับในหนังสือ แต่ ฉันไม่เคยได้เห็นอาการของพิษนี้ก่อน...ถ้ามันอยู่ เช่นนี้ แล้ว...」ปิดตาผู้สูงอายุ และ tilts คอด้านข้างของเขา ในขณะนั้น พระเปิดปากของเขาและ ด้วย เสียงเครือ「Elder Brother」「My ภรรยาและลูกสาว... ฉันขอร้อง...คุณ... Misumido...พันธมิตรกับราชอาณาจักร...」「Touya-dono กรุณา! 」เป็นผมวิ่งขึ้น ผู้ มีเคราในเครื่องแบบทหารพยายามที่จะหยุดฉัน ได้ถูกป้องกัน โดยดยุคพระลักษณะที่ผม ด้วยสายตาของปลาที่ตายแล้ว "คุณคือใคร" ถาม ด้วยเสียงริมฝีปาก ริมฝีปากแห้ง และรอยร้าว และใบหน้าของเขาดู frail ได้หน้าตายแน่นอน ถ้าผมไม่รีบขึ้นสมาธิวิเศษในมือของฉัน และยกเหนือกษัตริย์「Recovery」แสงอ่อนที่เกิดขึ้นจากฝ่ามือเป็นพระมหากษัตริย์ หลังน้อยขณะนั้น subsided หายใจกษัตริย์กลายเป็นความสงบ และผิวของเขาดีขึ้นเช่นกันตา fluttered เปิด แล้วกะพริบหลายครั้ง แล้วเขาตั้งอยู่หลังสั้น มีแรง「Father ! 」「Dear ! 」ในขณะที่กษัตริย์ถูกพืชเพื่อผู้หญิงและสาว เขาเปิด และกัดมือของเขาเองกี่ครั้ง「…… ไม่มีอะไร จึงเป็นทุกข์เพียงสั้น ๆ ในขณะที่ผ่านมามีการโกหกกัน」พระ 「Your ! 」ผู้สูงอายุที่สวมเสื้อคลุมสีเทาเอากษัตริย์มือวัดชีพจรของเขา และมองเข้าไปในตาของเขา คนนี้เป็นหมอ โอ้ เห็น「...สุขภาพภาพมากขึ้น แน่นอนนี้ชนิดของสิ่ง...」แพทย์ครอบครัวยืนอยู่ห่างกัน ด้วยความประหลาดใจที่ว่างเปล่า พระเปิดสนใจต่อฉัน「Al ... อัลเฟรด คนคนนี้? 」「This Mochizuki Touya-dono ที่ remedied ตาของภรรยาได้ โดยบังเอิญ เขาได้ที่พำนักของฉันเพื่อให้ฉันนำเขากับฉัน เขาเป็นที่บันทึกชีวิตของคุณ」「… อา –, สวัสดี ฉัน Mochizuki Touya 」ผมไม่แน่ใจว่า อวยพรอะไรน่าจะเหมาะสมเพียงแค่เลียนแบบการตอบสนอง มันอาจได้เสียหน้าพระ「Oh ที่เหมาะสม เอลเลนของ คุณบันทึกจริง ๆ ฉัน คุณมีความกตัญญูของฉัน」ส่งกลับค่าของความกตัญญู ในขณะที่ฉันยังไม่คิดว่าฉันควรตอบ พระมหากษัตริย์ คั่วผู้ชายเบียร์ดดราหลัง เฮ้ ที่เจ็บ「Thanks สำหรับการบันทึกพระมหากษัตริย์ คุณ Touya dono ขวา ชอบคุณ」กล่าวว่า คนเก่าเบียร์ดดรายังคง ตีหลัง ผมว่า ที่เจ็บ「General ลองปล่อยให้มีการ แต่ มายากลไม่ใช่คุณลักษณะที่ "กู้คืน" ที่น่าสนใจจริง ๆ 」ผู้หญิงที่ มีเรียวทองยิ้มขณะหยุดเบียร์ดดราคน กำลังบันทึกพี่ชาย 「Elder และที่คุณต้องการทำกับแอมบาสเดอร์ของราชอาณาจักร Misumido ? 」「What เกี่ยวกับแอมบาสเดอร์? 」「The แอมบาสเดอร์จะถูกยับยั้ง โดยเอิร์ล Balsa เป็นบงการในการลอบสังหาร จะทำงานของเรา? 」「That ของไร้สาระ ถ้า ฆ่าฉัน Misumido ที่พวกเขายืนเพื่อ นี้คือการทำงานของคนอื่น พยายามขัดขวางฉัน ที่อาชญากร」พระมหากษัตริย์ประกาศดังนั้น หมายถึง คางคกที่ถูกสงสัยหลังจาก「However ข้อเท็จจริงได้ ไวน์ที่ถูกนำเสนอ โดยแอมบาสเดอร์ ในฉาก มีพยานจำนวนมาก ตราบเท่าที่ความสงสัยไม่ชัดเจนขึ้น... 」ทั่วไปเบียร์ดดราอธิบายพระมหากษัตริย์ ดี จนเราไม่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของ เราที่ทำได้เพื่อให้พวกเขาสามารถย้ายไปรอบ ๆใช้ยาพิษชนิด 「What นั่นคือสิ่งที่เราไม่รู้ มันอาจเป็นพิษพิเศษที่ใช้สีมนุษย์ เราควรตรวจสอบก่อนที่...」แพทย์ครอบครัวผู้สูงอายุ muttered ในเสียงกังวล「For เวลาที่เป็น เราควรกับแอมบาสเดอร์ สำหรับพวกเขา ลีออนทั่วไปโทร. 」คนเก่าเบียร์ดดรา scuttles ออกไปนอกห้องแอมบาสเดอร์อาจใช้ และจากนั้น เขาถูกกล่าวหาว่า ฆ่าพระ meddling แล้วใช้แอมบาสเดอร์เป็นแพะรับบาปไปโดย แล้ว ใช้ที่เป็นวิธีการหารสองประเทศและเริ่มต่อสู้...ดูเหมือนว่าเกี่ยวกับสิทธิ Comprehensible อย่างสมบูรณ์ได้ในขณะที่กาชาดเกิดขึ้น ฉันยกเสียงของฉัน ฉันคือตะลึง โดยเจ้าหญิง (คิดว่า ชื่อของเธอเป็นเจ้าหญิง Yumina) ที่ถูกจ้องใบหน้าของฉันคาดเดาอายุของเธอ เธออยู่ในกลุ่มอายุเดียวกันเป็นฟ้อง เกี่ยวกับ 12 หรือ 13 เหมือนบางซื่อมีผมสีเดียวกัน และตาใหญ่ แต่ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด ตาซ้ายและตาขวามีสีแตกต่างกัน ด้านขวาเป็นสีฟ้าในขณะที่ทางด้านซ้ายเป็นสีเขียว สิ่งที่เรียกว่า "ตาแปลก" เธอมาในชุดสีขาว แสง เธอกำลังสวมใส่เครื่องประดับเงินบนศีรษะของเธอ「Thank คุณสำหรับการบันทึกของฉัน father」ในขณะที่พูดนี้ เธอลงศีรษะของเธอสุภาพ เธอเป็นเด็กดีสุภาพไม่ใช่เธอ ไม่บางเห็นแก่ตัว ติดค่าเจ้าหญิง「No โปรดไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ก็เขาว่าดีที่สุดไม่ได้? 」ขอบคุณเธอซ้ำได้อายมาก ดังนั้นฉันยิ้มหลอกเธอ อย่างไรก็ตาม เจ้าหญิงมันน่าอายสำหรับคุณให้มองที่ฉัน...เช่นนั้น นี่อะไรน่ะ「Um...ไม่มีสิ่งอื่น? 」มันกลายเป็นไม่สามารถละเว้นจ้องหลงใหล ถามขณะมองไป ก่อนที่จะลอง แก้มของเจ้าหญิงขวยเขินเล็กน้อย และเธอกล่าวว่า「…… คุณแต่ไม่ชอบคนอายุน้อยกว่า? 」 (Tln: เธอกำลังชอบผู้หญิงอายุน้อยกว่า แต่เขาไม่ได้รับ)「What ? 」ฉันไม่สามารถเข้าใจความหมายเบื้องหลังคำถาม และยืดหัวของฉัน ในขณะนั้น ประตูเปิด ต่อทั่วไปเบียร์ดดรา มนุษย์สี อายุ ประมาณ 20 ปีใส่ห้อง อะไรนะ บุคคลนั้นหรือไม่เดอะ 「Olga ฉันมา」มาหน้าเตียง kneeing บนเข่า โค้งมีหัวเป็นผู้หญิงสีมนุษย์ บนที่ หัวมีหูสัตว์ที่ยืนขึ้น ที่เอวของเธอถูกหางยาว รุงรัง เธอจิ้งจอก「I จะถามในไม่ uncertain terms ไม่ได้คุณมาประเทศนี้ด้วยความตั้งใจของการฆาตรกรรมหรือไม่? 」「That เป็น unthinkable ฉันจะไม่อย่างพิษสมเด็จพระ! 」「I คิดไม่ คุณไม่ได้ชนิดของบุคคลที่จะทำสิ่งชนิดนั้น ผมเชื่อว่าคุณ」กษัตริย์คนในขณะที่ยิ้มที่แอมบาสเดอร์ที่แสดงแยกกันดีใจชื้น「But ไวน์ที่ถูกนำเสนอ โดยคุณถูกวางยาก็เป็นจริง คุณมีอะไรจะพูดว่า ? 」「Tha-ที่... 」ในคำที่มาจาก oneesan กับการเข้าใจ มนุษย์สีแขวนศีรษะของเธอ มีวิธีสำหรับเธอเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอ แต่มันไม่รู้สึกเหมือนผู้หญิงที่ มีเรียวถูกจริงทำตำหนิใด ๆ และสิ่งจำเป็นเพื่อแก้ไขปัญหานี้ได้ค่อนข้างใกล้เคียง「Can I say something?」「Touya-dono?」Hearing my voice, the surprised fox oneesan looked up. Ah, it’s the oneesan from that time. When we were in the capital before we had helped the lost demi-human child, Alma’s oneesan. Olga did she say it was?「Are you already acquainted with the ambassador?」「I got along well with her younger sister. It was only for a short time though. Putting that aside.」I threw away the question from the Duke, with a gesture of throwing it in a box nearby, there was no response from anyone. Ku!I asked something that had been bothering me for a while to the bearded general.「Where did the King fall?」「In the dining hall for our most important guests…… what about it?」「Is the scene exactly as it was?」「Ah? Oh, just as it was…… well, the wine that was taken for inspection but we still haven’t found anything……」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「อ๊ะเราไม่ได้มีเวลาสำหรับเรื่องนี้ เราจำเป็นต้องรีบ! 」อีกครั้งหนึ่งที่วิ่งขึ้นบันไดที่เราเป็นเจ้าของที่ดินในทางเดินยาว ในด้านหน้าของห้องทหารซึ่งเป็นอาวุธหนักได้รับการยอมรับดยุคและย้ายออกจากทาง พวกเขาโค้งคำนับศีรษะของพวกเขาเคารพที่พวกเขาเปิดประตูใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา. 「พี่ชาย! 」ภายในห้องที่ดยุคกระโดดลงไปในแสงเข้ามาในห้องสตรีมจากหน้าต่างภาพใหญ่บนผนังบีมีหลังคาหรูหราที่แนบมา ทุกคนมีลักษณะของความสิ้นหวังต่อคนนอนบนเตียงซึ่งเป็นส่วนใหญ่มีแนวโน้มกษัตริย์. ถัดจากเตียงเป็นเด็กสาวที่กำอยู่ในมือของพระมหากษัตริย์ที่กำลังนอนอยู่ที่นั่น ในเก้าอี้เป็นผู้หญิงที่ต่อสู้กลับน้ำตาสวมแสดงออกสงบเงียบ; ผู้สูงอายุที่สวมเสื้อคลุมสีเทา; คนที่มีสีทองคันที่ตาถูกปกคลุมไปด้วยสีเขียวหยกผม, ผู้ที่ไหล่สั่นด้วยความโกรธเป็นผู้หญิง; และคนที่มีเคราที่สวยงามสวมเครื่องแบบทหาร. ดยุคเดินเหยงขึ้นอยู่กับผู้สูงอายุในเสื้อคลุมสีเทาข้างเตียงและโทร. 「สิ่งที่เป็นเงื่อนไขพี่ชายหรือไม่? 」「ฉันได้พยายามเคล็ดลับในหนังสือทุกแต่ ผมไม่เคยเห็นอาการของพิษนี้ก่อน ...... ถ้ามันอยู่เช่นนี้แล้ว ...... 」คนสูงอายุปิดตาของเขาและเอียงคอไปด้านข้าง ในเวลานั้นกษัตริย์เปิดปากของเขาและด้วยเสียงแหบแห้ง「พี่บราเดอร์」「ภรรยาและลูกสาวของฉัน... ฉันขอ ... คุณ ... Misumido ... พันธมิตรกับอาณาจักร ...... 」「โทยะ-Dono! กรุณา! 」ขณะที่ผมวิ่งขึ้นคนที่มีเคราในเครื่องแบบทหารพยายามที่จะหยุดฉันแต่ถูกขัดขวางโดยดยุค. กษัตริย์มองที่ผมด้วยสายตาของปลาตาย "คุณเป็นใคร?" ถามด้วยริมฝีปากใบ้ . ริมฝีปากแห้งและแตกและใบหน้าของเขาดูอ่อนแอมันเป็นจริงเผชิญกับความตาย ถ้าฉันไม่ได้รีบขึ้น. ฉันมีสมาธิมายากลในฝ่ามือของฉันและยกมันมากกว่ากษัตริย์. 「การกู้คืน」แสงนุ่มไหลจากฝ่ามือของฉันเข้าไปในพระมหากษัตริย์ หลังจากที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่มันลดการหายใจของกษัตริย์กลายเป็นความสงบและผิวของเขาดีขึ้นเช่นกัน. ดวงตาของเขาเบาโผบินจากนั้นเปิดและกระพริบตาหลายครั้งแล้วที่เขานั่งอยู่ขึ้นหลังจากระยะสั้นในขณะที่มีพลังที่ยิ่งใหญ่. 「พ่อ! 」「ที่รัก! 」ขณะที่พระมหากษัตริย์ที่ถูกยึดไปโดยผู้หญิงและหญิงสาวที่เขาเปิดและ clenched มือของตัวเองไม่กี่ครั้ง. 「 ...... ไม่มีอะไร มันเหมือนกับว่าความทุกข์ทรมานเพียงขณะที่ระยะสั้นที่ผ่านมาเป็นเรื่องโกหก. 」「พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ! 」คนสูงอายุสวมเสื้อคลุมสีเทาเอามือของพระมหากษัตริย์และวัดชีพจรของเขาและมองเข้าไปในดวงตาของเขา คนนี้เป็นหมอโอ้ฉันเห็น. 「 ...... ภาพได้โดยเริ่มต้นที่ดีของสุขภาพ แน่นอนชนิดของสิ่งนี้ ...... 」แพทย์ประจำครอบครัวยืนออกจากกันด้วยความประหลาดใจที่ว่างเปล่ากษัตริย์หันความสนใจของเขาไปฉัน. 「อัล ... อัลเฟรด ใครเป็นคนนี้หรือไม่? 」「นี้เป็นMochizuki โทยะท่านองค์ที่แก้ตาภรรยาของฉัน โดยโอกาสที่เขาเป็นที่อยู่อาศัยของฉันดังนั้นฉันพาเขากับฉัน เขาเป็นคนหนึ่งที่ช่วยชีวิตของคุณ. 」「Ah- ... สวัสดี ฉัน Mochizuki โทยะ. 'ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่อวยพรจะเป็นที่เหมาะสมดังนั้นเพียงแค่เลียนแบบการตอบสนอง มันอาจจะไม่ดีในด้านหน้าของพระมหากษัตริย์. 「โอ้ที่เหมาะสมของเอลเลน? จริงๆคุณบันทึกฉันคุณมีความกตัญญูของฉัน」. กษัตริย์กลับแสดงออกของความกตัญญูในขณะที่ผมยังคงใคร่ครวญว่าฉันควรจะตอบสนอง; ผู้ชายที่มีหนวดมีเคราโขลกบนหลังของฉัน เฮ้ที่เจ็บ! 「ขอบคุณสำหรับการบันทึกพระมหากษัตริย์! คุณโทยะ-Dono ใช่มั้ย? ผมชอบคุณ. 'กล่าวว่าผู้ชายที่มีหนวดมีเคราเก่ายังคงเต้นหลังของฉัน ผมบอกว่าเจ็บ! 「ทั่วไป, ขอปล่อยให้มันมี แต่ที่วิเศษที่ไม่แอตทริบิวต์ "การกู้คืน." ที่น่าสนใจแน่นอน. 'ผู้หญิงที่มีไม้กายสิทธิ์ทองยิ้มในขณะที่หยุดชายชราเครา ผมบันทึกไว้. 「พี่ชายและทำในสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไรกับทูต Misumido ราชอาณาจักร? 」「สิ่งที่เกี่ยวกับทูต? 」「ทูตจะถูกยับยั้งโดยเอิร์ล Balsa เป็นผู้บงการในความพยายามลอบสังหารของคุณ สิ่งที่เราจะทำอย่างไรดี」「ที่ไร้สาระ! หาก Misumido จะฆ่าฉันสิ่งที่พวกเขาจะยืนที่จะได้รับ? นี้เป็นผลงานของคนอื่นพยายามที่จะขัดขวางฉันที่เป็นความผิดทางอาญา. 'กษัตริย์จึงประกาศ หมายความว่าคางคกเป็นที่น่าสงสัยหลังจากทั้งหมด. 「 แต่ความจริงก็คือไวน์ที่ถูกนำเสนอโดยทูต ในที่เกิดเหตุมีพยานหลายคน ตราบใดที่ความสงสัยที่ไม่ชัดเจนขึ้น ...... 」ทั่วไปเคราอธิบายให้พระมหากษัตริย์ ดีจนเราไม่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของพวกเขาเราอย่างน้อยสามารถทำให้มันเพื่อให้พวกเขาสามารถย้ายไปรอบ ๆ ? 「ชนิดของพิษถูกนำมาใช้? นั่นคือสิ่งที่เราไม่ทราบว่า มันอาจจะเป็นพิษพิเศษที่เดมี่มนุษย์ใช้ ก่อนอื่นเราควรตรวจสอบว่า ... 」แพทย์ครอบครัวผู้สูงอายุพึมพำในเสียงกังวล. 「เป็นเวลาที่เราควรจะได้พบกับทูต กรุณาโทรสำหรับพวกเขาทั่วไป Leon. 'เคราคนเก่าscuttles ออกจากห้อง. ทูตอาจใช้แล้วถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรม ฆ่ากษัตริย์แทรกแซงจากนั้นใช้ทูตเป็นแพะรับบาป จากนั้นใช้ว่าเป็นวิธีการหารทั้งสองประเทศและเริ่มต้นการต่อสู้ ... ดูเหมือนว่าเกี่ยวกับสิทธิ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้อย่างสมบูรณ์. ในขณะที่การไกล่เกลี่ยที่เกิดขึ้นผมยกเสียงของฉัน ผมก็ผงะหงายโดยเจ้าหญิง (ฉันคิดว่าชื่อของเธอคือเจ้าหญิง Yumina) ที่ถูกจ้องมองที่ใบหน้าของฉัน. คาดเดาอายุของเธอเธออยู่ในกลุ่มอายุเช่นเดียวกับซูประมาณ 12 หรือ 13 เช่นเดียวกับซูมีผมบลอนด์เดียวกัน และตาขนาดใหญ่ แต่ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดตาซ้ายและตาขวาเป็นสีที่แตกต่างกัน ด้านขวาเป็นสีฟ้าในขณะที่ด้านซ้ายเป็นสีเขียว สิ่งที่เรียกว่า "ตาแปลก"? เธอได้ในแสงชุดสีขาว เธอได้รับการสวมใส่เครื่องประดับสีเงินบนศีรษะของเธอ. 「ขอบคุณสำหรับการบันทึกพ่อของฉัน」ในขณะที่บอกว่าเธอก้มศีรษะของเธออย่างสุภาพ เธอเป็นเด็กที่ดีสุภาพเธอไม่? ไม่เห็นแก่ตัวบางคนติดอยู่เจ้าหญิง. 「ไม่มีกรุณาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่ดีที่สุดคือการที่เขาเป็นอย่างดีไม่ได้หรือไม่」ด้วยความขอบคุณของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกนิดน่าอายดังนั้นฉันเพียงแค่ยิ้มที่จะหลอกลวงเธอ แต่เจ้าหญิงก็น่าอาย ... สำหรับคุณที่จะให้มองมาที่ผมอย่างนั้น มันคืออะไร? 「อืม ...... ถูกมีสิ่งอื่นใด」มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สนใจจ้องมองความรักถามในขณะที่มองออกไป ก่อนที่จะนานแก้มของเจ้าหญิงเขินเล็กน้อยและเธอบอกว่า「 ...... คุณไม่ชอบคนที่อายุน้อย? 」 (TLN: เธอถามว่าเขาชอบน้องสาว แต่เขาไม่ได้รับมัน) 「อะไร」ฉันไม่สามารถเข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำถามและเอียงหัวของฉัน ในขณะที่ประตูเปิดต่อไปนี้มีหนวดมีเคราทั่วไปเดมี่มนุษย์ประมาณ 20 ปีเข้ามาในห้อง หือ? คนที่? 「 Olga Strand ฉันได้มา. 'มาในด้านหน้าของเตียงkneeing หนึ่งเข่าโค้งหัวมีผู้หญิงเดมี่มนุษย์ บนหัวที่มีหูสัตว์ที่ลุกขึ้นยืน ที่เอวของเธอเป็นเวลานานหางเป็นพวง เธอเป็นสุนัขจิ้งจอก. 「ผมจะถามในแง่ไม่แน่ใจ คุณมาถึงประเทศที่มีความตั้งใจที่จะฆาตกรรมนี้หรือไม่? 」「นั่นคือคิดไม่ถึง! ฉันจะไม่เป็นพิษอย่างพระบาทสมเด็จ! 」「ฉันจะคิดว่าไม่ คุณไม่ได้เป็นประเภทของบุคคลที่จะทำชนิดของสิ่งที่ ผมเชื่อว่าคุณ. 'พระมหากษัตริย์ถูกกล่าวหาในขณะที่ยิ้มที่ทูตที่แสดงถอนหายใจที่ดีของการบรรเทา. 「 แต่ไวน์ที่ถูกนำเสนอโดยคุณถูกวางยาพิษยังเป็นจริง สิ่งใดที่คุณจะพูดเกี่ยวกับที่? 」「Tha- ที่ ...... 」ในคำที่มาจากoneesan กับไม้กายสิทธิ์ที่เดมี่มนุษย์แขวนหัวของเธอ ไม่มีทางที่เธอจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอไม่ได้ แต่มันไม่ได้รู้สึกเหมือนผู้หญิงที่มีไม้กายสิทธิ์ที่เป็นจริงวางโทษใด ๆ และสิ่งที่ถูกต้องในการแก้ปัญหานี้ก็ค่อนข้างใกล้เคียง. 「ฉันสามารถพูดอะไรบางอย่าง? 」「โทยะ-Dono? 」ได้ยินเสียงของเราประหลาดใจ สุนัขจิ้งจอก oneesan เงยหน้าขึ้นมอง อาก็ oneesan จากเวลานั้น เมื่อเราอยู่ในเมืองหลวงก่อนที่เราจะได้ช่วยเด็กเดมี่มนุษย์หายไป oneesan แอลของ ออลก้าได้เธอบอกว่ามันเป็น? 「คุณคุ้นเคยอยู่แล้วกับทูต? 」「ผมได้ดีกับน้องสาวของเธอ มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ ใส่ที่กัน. 'ฉันโยนออกไปจากคำถามที่ดยุคที่มีท่าทางการขว้างปามันอยู่ในกล่องในบริเวณใกล้เคียงมีการตอบสนองจากใคร Ku! ฉันถามสิ่งที่ได้รับการรบกวนฉันในขณะที่ทั่วไปเครา. 「ไหนกษัตริย์ตก? 」「ในห้องอาหารสำหรับผู้เข้าพักที่สำคัญที่สุดของเรา...... สิ่งที่เกี่ยวกับมันได้หรือไม่」「เป็นฉากตรงตามที่เป็น? 」「แอมป์? โอ้เช่นเดียวกับที่มันเป็น ...... ดีไวน์ที่ได้รับการดำเนินการในการตรวจสอบ แต่เรายังไม่พบอะไร ...... 」

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「อุ๊ย เราไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนี้ เราต้องรีบ 」

อีกครั้ง วิ่งขึ้นบันได เราจอดในทางเดินยาว ในด้านหน้าของห้อง ทหารซึ่งมีอาวุธหนัก ยอมรับว่าท่านดยุค และย้ายออกจากทาง เขาก็ก้มศีรษะลงแสดงความเคารพที่พวกเขาเปิดประตูใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา .

「พี่ชาย ! 」

ภายในห้องที่ Duke กระโดดเข้าไปแสงไหลเข้ามาในห้องจากหน้าต่างภาพขนาดใหญ่บนผนัง , เตียงหรูหรามีหลังคาที่แนบมา ทุกคนดูสิ้นหวังต่อผู้ชายนอนบนเตียงที่ถูกน่าจะเป็นกษัตริย์ .
ข้างๆเตียงคือ เด็กสาวคว้ามือของกษัตริย์ที่กำลังนอนอยู่ในเก้าอี้เป็นผู้หญิงต่อสู้น้ำตากลับมาสวมสงบเงียบการแสดงออกผู้สูงอายุ สวมเสื้อคลุมสีเทา สี บุคคลที่ มีไม้เท้าสีทอง ที่ตาถูกปกคลุมด้วยหยก ผมสีเขียวที่ไหล่สั่นด้วยความโกรธ คือผู้หญิง และผู้ชายที่มีเคราวิจิตร สวมเครื่องแบบทหาร
ดยุคเดินเหยงขึ้นเพื่อผู้สูงอายุในเสื้อคลุมสีเทา ข้างๆ เตียงและโทร .

「สิ่งที่พี่ชายของเงื่อนไข 」
「ฉันพยายามทุกวิถีทาง แต่ผมไม่เคยเห็นอาการของพิษแบบนี้มาก่อน . . . . . . . ถ้าเป็นแบบนี้แล้ว . . . . . . . 」

ผู้สูงอายุ หลับตาลง และเอียงคอไปด้านข้าง ในเวลานั้น กษัตริย์จะเปิดปากของเขาและด้วยเสียงที่แหบแห้ง

「 , พี่ชาย」
「ภรรยาและลูกสาวของผม . . . . . . . ผมขอร้อง . . . . . . . . . . . . . . misumido พันธมิตรกับอาณาจักร . . . . . . . . . . . . . 」
「โทยะโดะ ! ได้โปรด ! 」

ขณะที่ฉันวิ่งขึ้นคนที่มีเคราในเครื่องแบบทหารพยายามที่จะหยุดฉัน แต่ถูกขัดขวางโดย ดุ๊ก
กษัตริย์มองฉันด้วยดวงตาของปลาที่ตายแล้ว " นายเป็นใคร ? " ถามด้วยริมฝีปากไม่ก้อง . ริมฝีปากแห้งและแตก และใบหน้าของเขาดูบอบบาง มันแท้ ใบหน้าของความตาย ถ้าฉันไม่รีบ ฉันตั้งใจ
เวทมนตร์ในมือของฉันและยกขึ้นเหนือกษัตริย์ .

「การกู้คืน」

เบา เบา ไหลจากฝ่ามือของฉันเป็นกษัตริย์ หลังจากซักพักมันลดลงของกษัตริย์ หายใจก็สงบ และสีหน้าของเขาดีขึ้นเช่นกัน
ตาของเขาหวั่นไหว เปิดแล้วกระพริบหลายครั้งแล้ว เขาลุกขึ้นหลังจากที่ในขณะสั้น กับกองกำลังที่ยิ่งใหญ่ พ่อ「

! 」
「ที่รัก ! 」

ขณะที่กษัตริย์ ถูกถือโดยผู้หญิงและเด็กหญิงเขาเปิดและปิดแน่นของเขาเองมือไม่กี่ครั้ง . . . . . . .

「ไม่มีอะไร มันเหมือนกับว่า ทุกข์ก็ไม่นาน เป็นเรื่องโกหก 」
「ฝ่าบาท ! 」

ผู้สูงอายุสวมเสื้อคลุมสีเทาเอากษัตริย์มือและวัดชีพจรของเขา และมองเข้าไปในดวงตาของเขา คนๆนี้เป็นหมอ อ๋อ . . .

. . . . . . . 「มากภาพสุขภาพ แน่นอนสิ่งนี้」

. . . . . .แพทย์ครอบครัวอยู่กันด้วยความประหลาดใจ ว่าง กษัตริย์ก็ทรงหันความสนใจของเขาที่มีต่อฉัน

「อัล . . . . . . . อัลเฟรด คนๆนี้เป็นใคร ? 」
「นี้โมชิโทยะโดะที่แก้เมียของตา โดยบังเอิญ เขาอยู่ที่บ้านของฉัน ดังนั้นฉันเลยพาเขามาด้วย เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตคุณไว้ 」
「 ) . . . . . . . อา สวัสดีครับ ผม โมจิซึกิ โทยะ」

.ผมไม่แน่ใจว่าการ์ดอะไรจะเหมาะสม แค่เลียนแบบการตอบสนอง มันอาจจะแย่ในด้านหน้าของกษัตริย์ 「

อ้อ เอลเลน ? คุณช่วยฉัน คุณทำให้ผมประทับใจ 」

ราชากลับมาการแสดงออกของความกตัญญู ในขณะที่ผมยังคิดว่าผมควรจะตอบสนอง ; เคราคนทำร้ายฉัน นี่มันเจ็บนะ !

「ขอบคุณที่ช่วยชีวิตกษัตริย์