All of the above examples (with the

All of the above examples (with the exception of MACOS) depict educational
action research projects that were designed and operated in the 1970s within the
context of school-based curriculum reforms. The question that now arises is whether
there are contemporary examples of educational action research that, in the words of
Carr, appear to be successfully resisting the assimilation of praxis to techne in sustainable
ways and opening up spaces for the quest for virtue in teaching. If so,
which aspects do they share in common with the examples I selected as paradigmatic,
and have not, in the words of Carr, ‘been filled with a research methodology’
that makes it impossible for them to defend the integrity of praxis? With this possibility
in mind I looked at accounts of educational action research published in six
issues of Educational Action Research during 2013/14. What follows is a summary
of my somewhat impressionistic reading, which is certainly open to challenge and
discussion from readers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงทั้งหมดของตัวอย่างข้างต้น (ยกเว้น MACOS) ศึกษาโครงการวิจัยการดำเนินการที่ถูกออกแบบ และดำเนินการในปี 1970 ภายในบริบทของการปฏิรูปหลักสูตรตามโรงเรียน คำถามที่เกิดขึ้นขณะนี้ ว่ามีร่วมสมัยตัวอย่างของการดำเนินการศึกษาวิจัยที่ คำพูดของคาร์ จะ เสร็จเรียบร้อยแล้วจะต่อต้านการผสมกลมกลืนของ praxis เพื่อ techne ในอย่างยั่งยืนวิธีการและเปิดค่าช่องว่างในการแสวงหาคุณธรรมในการสอน ถ้าเป็นเช่นนั้นด้านใดที่พวกเขาใช้ in common with ตัวอย่างเลือกเป็น paradigmaticมิได้ คำพูดของคาร์ 'ถูกเติม ด้วยวิธีวิจัย"ที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาเพื่อปกป้องความสมบูรณ์ของ praxis มีความเป็นไปได้นี้ในใจ ผมมองที่บัญชีการดำเนินการศึกษาวิจัยเผยแพร่ในหกปัญหาของการดำเนินการศึกษาระหว่างปี 2013/14 สิ่งต่อไปนี้เป็นสรุปฉันอ่าน impressionistic ค่อนข้าง ที่เปิดแน่นอนที่จะท้าทาย และสนทนาจากผู้อ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกตัวอย่างข้างต้น (ยกเว้น MACOS)
ที่แสดงให้เห็นถึงการศึกษาโครงการวิจัยการกระทำที่ได้รับการออกแบบและดำเนินการในปี1970
ภายในบริบทของโรงเรียนตามการปฏิรูปหลักสูตร คำถามที่เกิดขึ้นคือตอนนี้ไม่ว่าจะมีตัวอย่างร่วมสมัยของการวิจัยเชิงปฏิบัติการการศึกษาว่าในคำพูดของคาร์ดูเหมือนจะประสบความสำเร็จในการต่อต้านการดูดซึมของแพรคซิสเพื่อTechne ในการพัฒนาอย่างยั่งยืนวิธีการและเปิดช่องว่างสำหรับการแสวงหาคุณธรรมในการสอน ถ้าเป็นเช่นนั้นซึ่งด้านที่พวกเขามีส่วนร่วมในการร่วมกันกับตัวอย่างที่ฉันเลือกตัวอย่างเป็นและไม่ได้ในคำพูดของคาร์'เต็มไปด้วยวิธีการวิจัย' ที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะปกป้องความสมบูรณ์ของแพรคซิสหรือไม่ ด้วยเป็นไปได้นี้ในใจผมมองไปที่บัญชีของการวิจัยเชิงปฏิบัติการการศึกษาที่ตีพิมพ์ในหกประเด็นของการศึกษาการวิจัยเชิงปฏิบัติการในช่วง2013/14 สิ่งต่อไปนี้เป็นบทสรุปของการอ่านค่อนข้างน่าประทับใจของฉันซึ่งเป็นที่แน่นอนเปิดให้ท้าทายและการอภิปรายจากผู้อ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากตัวอย่างข้างต้น ( ยกเว้น MacOS ) แสดงถึงโครงการวิจัยเชิงปฏิบัติการทางการศึกษา
ที่ถูกออกแบบและดำเนินการในปี 1970 ภายในบริบทของสถานศึกษา
การปฏิรูปหลักสูตร คำถามที่เกิดขึ้นคือว่าตอนนี้ไม่ว่า
มีตัวอย่างในปัจจุบันของการศึกษาวิจัยว่าในคำพูดของ
แคร์ปรากฏได้ต่อต้านการผสมกลมกลืนของการปฏิบัติเพื่อ techne ในรูปแบบที่ยั่งยืน
และเปิดขึ้นเป็นเพื่อการแสวงหาคุณธรรมในการสอน ถ้าเป็นเช่นนั้น
ซึ่งลักษณะพวกเขาร่วมกันกับตัวอย่างที่ผมเลือกเป็น paradigmatic
, และไม่ได้ในคำพูดของคาร์ ' ถูกเต็มไป ด้วยวิธีการวิจัย
ที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะปกป้องความสมบูรณ์ของการปฏิบัติ ?กับความเป็นไปได้
ในใจผมมองบัญชีปฏิบัติการการศึกษาวิจัยที่ตีพิมพ์ในหก
ประเด็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการทางการศึกษาในช่วงปี 2013 / 14 สิ่งต่อไปนี้เป็นสรุป
อ่านค่อนข้าง impressionistic ของฉันซึ่งเป็นที่แน่นอนเปิดท้าทายและ
อภิปรายจากผู้อ่าน