Wang Lin’s anger started to burn, a

Wang Lin’s anger started to burn, and coldly smiled, “You weren’t afraid of me finding out?”

“In order to get the secret from you, I didn’t care that much. I’m old now, and if I don’t have any more improvements, then I wouldn’t have any hope for the Foundation Building stage in this life. Actually, I wasn’t even sure that you would come back today, so I already made a wager to myself, and prepared this cup of tea. If you came back today, then I would try it. If you didn’t, then you must have stayed at the Head of Sect. From then on, you may always go down the mountains, and I wouldn’t have any more chances.”

Wang Lin’s gaze turned cold and his voice icy as he asked, “Just now, you said that the Head of Sect was looking from you. Was that true?”

“It was not.”

Just as Sun Dazhu finished saying that, Wang Lin’s gaze flickered, and with a pat he hit the top of his head. Instantly, Sun Dazhu’s body crumpled, and he fell on the ground while bleeding in all 7 apertures of the head.

Wang Lin blankly looked at Sun Dazhu’s corpse, and in his heart there was a feeling that could not be explained. This was the first time that he killed a person, and the person he killed was his own master.

After thinking for a while, Wang Lin picked up Sun Dazhu’s corpse, and walked out of the Heng Yue Sect with a declining expression. He found a mountain stream and threw the corpse at it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วังลินความโกรธเริ่มต้นการเขียน และ coldly ยิ้ม "คุณ ไม่กลัวฉันหา""เพื่อรับเคล็ดลับจากคุณ ฉันไม่ได้ดูแลเท่านั้น ฉันอายุขณะนี้ และถ้าไม่ปรับปรุงใด ๆ เพิ่มเติม แล้วก็จะไม่มีความหวังใด ๆ ขั้นรากฐานอาคารในชีวิตนี้ จริง ฉันไม่แน่ใจแม้ว่า คุณจะกลับมาวันนี้ ดังนั้นฉันแล้ว wager แบบทำเอง และเตรียมชาถ้วยนี้ ถ้าคุณกลับมาวันนี้ แล้วฉันจะลอง ถ้าคุณไม่ได้ แล้วคุณต้องอยู่ที่หัวรีต จากนั้น คุณอาจไปลงภูเขา และจะไม่มีโอกาสใด ๆ เพิ่มเติม"สายตาหลินวังเปิดเสียงของเขาและน้ำเย็นเป็นน้ำแข็งเป็นเขาถาม "เมื่อกี้นี้ คุณกล่าวว่า หัวหน้าสำนักถูกมองจากคุณ คือว่าความจริง""ไม่"เหมือนอาทิตย์ Dazhu เสร็จพูดว่า flickered สายตาวังลิน และกับ pat เขาตีด้านบนของศีรษะ ทันที ขยี้ร่างกาย Dazhu ซัน และเขาตกบนพื้นในขณะที่เลือดในมีทั้งหมด 7 ของหัวหน้าวังลิ blankly มองศพซัน Dazhu และในหัวใจ มีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบาย นี่คือครั้งแรกเวลาว่า เขาฆ่าคน และคนที่เขาฆ่าเป็นนายของตัวเองหลังจากคิดในขณะ หลินวังรับศพซัน Dazhu แล้วเดินออกจากสำนักหยูเฮงกับนิพจน์ที่ลดลง เขาพบลำธารภูเขา และโยนศพได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความโกรธวังหลินเริ่มที่จะเผาไหม้และเย็นชายิ้ม "คุณไม่กลัวฉันการหา?" "เพื่อที่จะได้รับความลับจากคุณผมไม่ได้สนใจมากว่า ฉันแก่แล้วและถ้าฉันไม่ได้มีการปรับปรุงใด ๆ มากขึ้นแล้วฉันจะไม่ได้มีความหวังใด ๆ สำหรับขั้นตอนที่อาคารมูลนิธิในชีวิตนี้ อันที่จริงผมไม่ได้แน่ใจว่าคุณจะกลับมาในวันนี้เพื่อให้ฉันทำแล้วเดิมพันกับตัวเองและเตรียมความพร้อมถ้วยชานี้ ถ้าคุณกลับมาวันนี้แล้วฉันจะลอง หากคุณไม่ได้แล้วคุณจะต้องได้อยู่ที่หัวหน้านิกาย จากนั้นคุณก็อาจจะลงไปภูเขาและฉันจะไม่ได้มีโอกาสมากขึ้น. "จ้องมองวังหลินหันหนาวเย็นและน้ำแข็งเสียงของเขาในขณะที่เขาถามว่า" เพียงแค่ตอนนี้คุณบอกว่าหัวหน้าของนิกายถูกมองจาก คุณ ก็คือว่าจริงหรือไม่? "" มันไม่ได้. "เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์Dazhu เสร็จบอกว่าจ้องมองวังหลิน flickered และมีการตบตีเขาด้านบนของหัวของเขา ทันทีร่างกายอาทิตย์ Dazhu ของยู่ยี่และเขาล้มลงบนพื้นในขณะที่เลือดออกในช่อง 7 ของหัว. วังหลิน blankly มองไปที่ศพอาทิตย์ Dazhu และในหัวใจของเขามีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบาย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาฆ่าคนและคนที่เขาถูกฆ่าต้นแบบของเขาเอง. หลังจากที่คิดในขณะที่วังหลินหยิบขึ้นมาศพอาทิตย์ Dazhu และเดินออกจากเฮงยูนิกายด้วยการแสดงออกที่ลดลง เขาพบว่ากระแสภูเขาและโยนศพที่มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวังหลินโกรธเริ่มเผาไหม้และเย็นชายิ้ม " เธอไม่กลัวฉัน หา ? "

" เพื่อรับเคล็ดลับจากคุณ ผมก็ไม่ได้สนใจมากนัก ฉันแก่แล้ว และถ้าผมไม่ได้มีการปรับปรุงมากกว่านี้ ผมคงไม่หวังอะไรกับมูลนิธิสร้างขึ้นในชีวิตนี้ จริงๆแล้ว ผมไม่มั่นใจว่าคุณจะมาวันนี้ดังนั้นฉันได้ทำเดิมพันกับตัวเองและเตรียมน้ำชาถ้วยนี้ ถ้าวันนี้คุณกลับมา แล้วผมจะลองดู ถ้าคุณไม่ได้ คุณก็ต้องอยู่ที่หัวของนิกาย จากนั้น คุณอาจชอบไปภูเขา และผมคงไม่มีโอกาสอีกแล้ว "

หวังหลินมองจะเย็น และเสียงของเขาเย็นชา เขาถามว่า " เมื่อกี้คุณบอกว่าหัวหน้าลัทธิถูกมองจากคุณจริงเหรอ "

" ไม่ใช่ "

แค่ซันต้าจู้พูดจบนั้น สายตาของหวังหลินริบหรี่ลง และแพท เขากดปุ่มด้านบนของศีรษะของเขา ทันทีที่ร่างของซันต้าจู้ยู่ยี่ และเขาล้มลงบนพื้นในขณะที่เลือดทั้งหมด 7 แสงของหัว

หวังหลินอย่างว่างเปล่า มองซันต้าจู้ของศพ และหัวใจของเขานั้นเป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้นี้เป็นครั้งแรกที่เขาฆ่าคน และคนที่ฆ่าอาจารย์ของเขาเอง

หลังจากคิดสักพัก หวังหลินหยิบของซันต้าจู้ศพ และเดินออกจากเฮง Yue นิกายกับลดลงการแสดงออก เขาพบลำธาร ภูเขา และโยนศพที่