To my rather naïve surprise, howeve

To my rather naïve surprise, however, instead of setting the score for Für Elise on the piano stand before me, my piano teacher handed me a set of Beginner’s Books. I was to read through the Book of Theory, learn to read the basic notes of the treble and bass clefs, and practice, my palm arched as though an imaginary apple were cupped between my fingers, playing one note at a time. After I had mastered the note of “C,” she promised, I could move on to “D.”

It took a few years of theory and repetition before I was presented with my very first full-length classical piece: a sonatina by Muzio Clementi. I practiced the new piece daily, diligently following the written directives of the composer. I hit each staccato note crisply and played each crescendo and every decrescendo dutifully. I performed the piece triumphantly for my teacher and lifted my hands with a flourish as I finished. Instead of clapping, however, my teacher gave me a serious look and took both my hands in hers. “Music,” she said sincerely, “is not just technique. It’s not just fingers or memorization. It comes from the heart.”

That was how I discovered passion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะเป็นขำน่าแปลกใจ อย่างไรก็ตาม ตั้งค่าคะแนนสำหรับ Für Elise ในยืนเปียโนก่อนฉัน ของฉันครูเปียโนมอบฉันชุดเริ่มต้นของหนังสือ ผมจะอ่านผ่านหนังสือทฤษฎี เรียนรู้การอ่านบันทึกพื้นฐานของ treble และ clefs เบส การ ปฏิบัติ ปาล์มฉันปักษาเหมือนแอปเปิลจินตภาพถูก cupped ระหว่างนิ้ว เล่นบันทึกย่อหนึ่งครั้ง หลังจากที่ฉันได้เข้าใจเหตุของ "C" เธอสัญญา ไม่สามารถย้ายไปยัง "สวรรคต"ใช้ทฤษฎีและทำซ้ำสองสามปีก่อนผมได้นำเสนอชิ้นคลาสสิกจัดของฉันแรก: sonatina โดย Muzio Clementi ฉันฝึกฝนชิ้นใหม่ทุกวัน หมั่นตามคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรของผู้ประพันธ์ ตีตั๋วแต่ละ staccato นี้ และเล่นแต่ละเครสเซนโดและ decrescendo ทุก dutifully ทำชิ้นส่วนครูของฉันประสบความสำเร็จ และยกมือของฉันกับอวดความเป็นฉัน แทนการปรบมือ อย่างไรก็ตาม ครูของฉันให้ฉันดูอย่างจริงจัง และเอามือทั้งสองข้างของฉันในเธอ "เพลง เธอกล่าวด้วยความจริงใจ "ไม่เพียงเทคนิคการ ไม่เพียงแค่นิ้วมือหรือท่องจำ มันมาจากหัวใจ"ที่มีการพบรัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แปลกใจของฉันค่อนข้างไร้เดียงสา แต่แทนการตั้งค่าคะแนนFür Elise บนเปียโนยืนอยู่ต่อหน้าเรา, ครูสอนเปียโนของฉันมือฉันชุดของการเริ่มต้นของหนังสือ ผมจะอ่านหนังสือของทฤษฎีการเรียนรู้ที่จะอ่านบันทึกพื้นฐานของ Clefs เสียงแหลมและเสียงเบสและการปฏิบัติปาล์มของฉันโค้งราวกับว่าแอปเปิ้ลได้รับการบรรจุในถ้วยจินตนาการระหว่างนิ้วมือของฉันเล่นหนึ่งทราบได้ตลอดเวลา หลังจากที่ฉันได้เข้าใจทราบของ "C" เธอสัญญาว่าฉันจะย้ายไปยัง "ดี" มันต้องใช้เวลาไม่กี่ปีของทฤษฎีและการทำซ้ำก่อนที่จะถูกนำเสนอที่มีความยาวเต็มรูปแบบครั้งแรกของฉันมากชิ้นคลาสสิก: Sonatina โดย Muzio Clementi ฉันฝึกชิ้นใหม่ในชีวิตประจำวันอย่างขยันขันแข็งต่อไปนี้คำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรของนักแต่งเพลง ฉันตีทราบผับแต่ละรีบและเล่นกันโดยลำดับและเบาลงตามหน้าที่ทุก ผมดำเนินการชิ้นชัยครูของฉันและยกมือของฉันกับอวดเป็นฉันเสร็จ แทนการตบมือ แต่ครูของฉันให้ฉันดูร้ายแรงและเอามือทั้งสองข้างของฉันในเธอ "เพลง" เธอกล่าวด้วยความจริงใจ "ไม่ได้เป็นเพียงแค่เทคนิค มันไม่ใช่แค่นิ้วมือหรือการท่องจำ มันมาจากหัวใจ. " นั่นคือวิธีที่ผมค้นพบความรัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมค่อนข้างแปลกใจและไตได้ อย่างไรก็ตาม แทนที่การตั้งค่าคะแนนสำหรับตูร์เฟิสต์บนเปียโนครูเปียโนของฉันยืนอยู่ตรงหน้าผม ให้ผมเป็นชุดของหนังสือเริ่มต้นของ ผมอ่านผ่านหนังสือทฤษฎี การเรียนรู้ที่จะอ่านบันทึกพื้นฐานของเบสและเสียงแหลม Clefs ฝึกฝ่ามือของฉันโค้งเหมือนแอปเปิ้ลจินตนาการเป็นถ้วยระหว่างนิ้วมือของฉัน เล่นหนึ่งทราบในเวลาหลังจากที่ฉันได้เข้าใจข้อความของ " C " เธอสัญญาว่า ผมจะย้ายไปที่ " D "

มันใช้เวลาไม่กี่ปีของทฤษฎีและการฝึกฝนก่อนที่จะถูกนำเสนอด้วยแบบเต็มตัวชิ้นแรกของฉันคลาสสิก : โซนาตินา โดย muzio Clementi . ฉันฝึกชิ้นใหม่ทุกวัน ขยันเขียนตามหนังสือสั่งการของนักแต่งเพลงผมตีแต่ละซึ่งขาดตอนทราบถูกต้องเล่นแต่ละ Crescendo และทุกเดเครเซนโดตามหน้าที่ ผมทำการชิ้นชัยชนะสำหรับครูของฉันและยกขึ้นมืออวด ฉันเสร็จแล้ว แทนการตบมือ แต่คุณครูของฉันให้ฉันดูจริงจังและเอามือทั้งสองข้างของฉันเป็นของเธอ เพลง " , " เธอกล่าวด้วยความจริงใจ " ไม่ได้เป็นแค่เทคนิค ไม่ใช่นิ้วหรือการสะท้อนมันมาจากหัวใจ "

นั่นเป็นวิธีที่ฉันค้นพบความรัก