With respect to parameters obtained

With respect to parameters obtained from the uniaxial extension tests (Table 2), regular and optimum dough showed similar behavior to each other, while resistance to extension (Rext) was higher for control dough and extensibility was lower. The gluten dilution due to the partial substitution of WF by RS resulted in less elastic dough since the gluten network formed by the hydration of wheat proteins is the main cause of dough elastic behavior (Masi, Cavella, & Piazza, 2001). This was reflected in the reduction of E and the increased Rext. However, the effect was reverted by the enzymes, since TG and Gox promoted the crosslinking between gluten proteins. Similar results were reported by Sanchez et al. (2014) who found that Rext increased when adding RS to dough at concentrations between (1.5 and 15.5) g/100 g reaching a maximum at 9 g/100 g while the opposite effect was observed for E. Also, Ribotta, Perez, A n~on, and Le on (2010) stated that the addition of SSL, TG and HE reduced Rext and increased E in dough

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับพารามิเตอร์ที่ได้จากการทดสอบขยาย uniaxial (ตารางที่ 2), แป้งปกติ และเหมาะสมได้แสดงพฤติกรรมคล้ายกัน ในขณะที่ความต้านทานการขยาย (Rext) ได้สูงสำหรับควบคุมแป้ง และเพิ่มความสามารถต่ำกว่า เจือจางตังเนื่องจากการแทนที่บางส่วนของดับเบิลยูเอฟโดย RS ให้แป้งยืดหยุ่นน้อยเนื่องจากตังเครือข่ายเกิดขึ้น โดยการไล่น้ำของโปรตีนข้าวสาลีเป็นแป้งลักษณะยืดหยุ่น (มาสิ Cavella, & เพียซ 2001) นี้ถูกสะท้อนในการลดลงของ E และ Rext เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ผลถูกเปลี่ยนกลับให้ โดยเอนไซม์ เนื่องจาก TG และ Gox crosslinking ระหว่างโปรตีนตังส่งเสริม มีรายงานการผลคล้ายกันโดยแซนเชซ et al. (2014) ที่พบว่า Rext เพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่ม RS แป้งที่ความเข้มข้นระหว่าง (1.5 และ 15.5) g/100 g ถึงสูงสุดที่ 9 กรัม/100 กรัมในขณะที่มีสังเกตผลตรงกันข้ามสำหรับอี ยัง Ribotta เปเรซ เอเอ็น ~ บน และเลอ (2553) ระบุที่เพิ่ม SSL, TG และเขาลด Rext และอีเพิ่มขึ้นในแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยความเคารพต่อพารามิเตอร์ที่ได้จากการทดสอบขยายแกนเดียว (ตารางที่ 2), แป้งปกติและดีที่สุดที่แสดงให้เห็นลักษณะการทำงานคล้าย ๆ กันในขณะที่ความต้านทานต่อการขยาย (Rext) เป็นแป้งที่สูงขึ้นสำหรับการควบคุมและการขยายต่ำ เจือจางตังเนื่องจากการเปลี่ยนตัวผู้เล่นบางส่วนของ WF อาร์เอสส่งผลให้แป้งยืดหยุ่นน้อยตั้งแต่ตังเครือข่ายที่เกิดขึ้นจากความชุ่มชื้นของโปรตีนข้าวสาลีเป็นสาเหตุหลักของพฤติกรรมยืดหยุ่นแป้ง (ซี, Cavella และ Piazza, 2001) นี้สะท้อนให้เห็นในการลดลงของอีและ Rext ที่เพิ่มขึ้น แต่ผลที่ได้หวนกลับโดยเอนไซม์ตั้งแต่ TG GOX และการส่งเสริมการเชื่อมขวางระหว่างโปรตีนกลูเตน ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานจากซานเชซและอัล (2014) ที่พบว่า Rext เพิ่มขึ้นเมื่อมีการเพิ่มอาร์เอสไปแม้ที่ความเข้มข้นระหว่าง (1.5 และ 15.5) กรัม / 100 กรัมถึงสูงสุดที่ 9 กรัม / 100 กรัมในขณะที่ผลในทางตรงกันข้ามพบว่าสำหรับอีนอกจากนี้ Ribotta เปเรซ, A n ~ บนและเลอบน (2010) ระบุว่าการเพิ่มขึ้นของ SSL ที่ TG และ ฯพณฯ Rext ลดลงและเพิ่ม E ในแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยความเคารพต่อค่าพารามิเตอร์ที่ได้จากการทดสอบการรับแรง ( ตารางที่ 2 ) และแป้งปกติที่แสดงพฤติกรรมคล้ายกับแต่ละอื่น ๆในขณะที่ความต้านทานต่อ rext ) สูงสำหรับการควบคุมและการขยายแป้งต่ำกว่าตังเจือจางเนื่องจากการแทนที่บางส่วนของ WF โดย RS ( แป้งยืดหยุ่นน้อยกว่า เนื่องจากตังเครือข่ายที่เกิดจากปริมาณโปรตีนข้าวสาลี คือสาเหตุหลักของพฤติกรรมยืดหยุ่น ( มาซี cavella & , แป้ง , จัตุรัส , 2001 ) นี้มีผลในการลด และเพิ่ม rext . อย่างไรก็ตาม ผลคือเปลี่ยนโดยเอนไซม์เนื่องจากการทำปฏิกิริยาระหว่าง TG กับ gox โปรตีนกลูเตน ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานโดย Sanchez et al . ( 2014 ) ที่พบว่า rext เพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มกับแป้งที่ความเข้มข้นระหว่าง 1.5 และ 15.5 กรัม / 100 กรัม สูงสุดถึง 9 กรัม / 100 กรัม ในขณะที่ตรงกันข้ามเป็นสังเกตสำหรับ E . นอกจากนี้ ribotta เปเรซ , n ~ บน และเลอ ( 2010 ) กล่าวว่า นอกจาก SSL ,TG เขาลดลงและเพิ่มขึ้นใน rext อีแป้ง