During the 16th and 17th century, C

During the 16th and 17th century, Church officials sought a productive role for the Colosseum. Pope Sixtus V (1585–1590) planned to turn the building into a wool factory to provide employment for Rome's prostitutes, though this proposal fell through with his premature death.[22] In 1671 Cardinal Altieri authorized its use for bullfights; a public outcry caused the idea to be hastily abandoned.


Allied troops consult a guidebook outside the Colosseum after liberation in 1944
In 1749, Pope Benedict XIV endorsed the view that the Colosseum was a sacred site where early Christians had been martyred. He forbade the use of the Colosseum as a quarry and consecrated the building to the Passion of Christ and installed Stations of the Cross, declaring it sanctified by the blood of the Christian martyrs who perished there (see Significance in Christianity). However, there is no historical evidence to support Benedict's claim, nor is there even any evidence that anyone prior to the 16th century suggested this might be the case; the Catholic Encyclopedia concludes that there are no historical grounds for the supposition, other than the reasonably plausible conjecture that some of the many martyrs may well have been.[23]


Interior of the Colosseum, Rome (1832) by Thomas Cole, showing the Stations of the Cross around the arena and the extensive vegetation
Later popes initiated various stabilization and restoration projects, removing the extensive vegetation which had overgrown the structure and threatened to damage it further. The façade was reinforced with triangular brick wedges in 1807 and 1827, and the interior was repaired in 1831, 1846 and in the 1930s. The arena substructure was partly excavated in 1810–1814 and 1874 and was fully exposed under Benito Mussolini in the 1930s.[16]

The Colosseum is today one of Rome's most popular tourist attractions, receiving millions of visitors annually. The effects of pollution and general deterioration over time prompted a major restoration programme carried out between 1993 and 2000, at a cost of 40 billion Italian lire ($19.3m / €20.6m at 2000 prices).

In recent years the Colosseum has become a symbol of the international campaign against capital punishment, which was abolished in Italy in 1948. Several anti–death penalty demonstrations took place in front of the Colosseum in 2000. Since that time, as a gesture against the death penalty, the local authorities of Rome change the color of the Colosseum's night time illumination from white to gold whenever a person condemned to the death penalty anywhere in the world gets their sentence commuted or is released,[24] or if a jurisdiction abolishes the death penalty. Most recently, the Colosseum was illuminated in gold in November 2012 following the abolishment of capital punishment in the American state of Connecticut in April 2012.[25]

Because of the ruined state of the interior, it is impractical to use the Colosseum to host large events; only a few hundred spectators can be accommodated in temporary seating. However, much larger concerts have been held just outside, using the Colosseum as a backdrop. Performers who have played at the Colosseum in recent years have included Ray Charles (May 2002),[26] Paul McCartney (May 2003),[27] Elton John (September 2005),[28] and Billy Joel (July 2006).During the 16th and 17th century, Church officials sought a productive role for the Colosseum. Pope Sixtus V (1585–1590) planned to turn the building into a wool factory to provide employment for Rome's prostitutes, though this proposal fell through with his premature death.[22] In 1671 Cardinal Altieri authorized its use for bullfights; a public outcry caused the idea to be hastily abandoned.


Allied troops consult a guidebook outside the Colosseum after liberation in 1944
In 1749, Pope Benedict XIV endorsed the view that the Colosseum was a sacred site where early Christians had been martyred. He forbade the use of the Colosseum as a quarry and consecrated the building to the Passion of Christ and installed Stations of the Cross, declaring it sanctified by the blood of the Christian martyrs who perished there (see Significance in Christianity). However, there is no historical evidence to support Benedict's claim, nor is there even any evidence that anyone prior to the 16th century suggested this might be the case; the Catholic Encyclopedia concludes that there are no historical grounds for the supposition, other than the reasonably plausible conjecture that some of the many martyrs may well have been.[23]


Interior of the Colosseum, Rome (1832) by Thomas Cole, showing the Stations of the Cross around the arena and the extensive vegetation
Later popes initiated various stabilization and restoration projects, removing the extensive vegetation which had overgrown the structure and threatened to damage it further. The façade was reinforced with triangular brick wedges in 1807 and 1827, and the interior was repaired in 1831,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างวันที่ 16 และคริสต์ศตวรรษที่ 17 คริสตจักรเจ้าหน้าที่ค้นหาบทบาทที่มีประสิทธิผลสำหรับโคลอสเซียม สมเด็จพระสันตะปาปา Sixtus V (1585-1590) การวางแผนเพื่อเปิดอาคารเป็นโรงงานขนสัตว์ให้จ้างงานในโรมของโสเภณี แม้ว่าข้อเสนอนี้ตกถึงกับตายก่อนวัยอันควร [22] ใน 1671 คาร์ Altieri ได้รับอนุญาตใช้สำหรับ bullfights outcry สาธารณะเกิดความคิดที่จะถูกยกเลิกอย่างกระทันหันกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างปรึกษาคู่มือนอกโคลอสเซียมหลังจากการปลดปล่อยในปี 1944ใน 1749 สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ XIV รับรองดูว่า ที่โคลอสเซียมเป็นไซต์ศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับ martyred คริสเตียนตอนต้น เขาข้อใช้โคลอสเซียมที่เป็นเหมืองหิน และอุทิศอาคารเพื่อความรักของพระคริสต์ และติดตั้งสถานีของการข้าม ประกาศมันบริสุทธิ์ โดยเลือดของอนุสรณ์ผู้เสียสละที่คริสเตียนที่ perished มี (เห็นความสำคัญในศาสนาคริสต์) อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไม่สนับสนุนการเรียกร้องของเบเนดิกต์ หรือจะมีแม้มีหลักฐานว่า ใครก่อนศตวรรษที่ 16 แนะนำนี้อาจเป็นกรณี สารานุกรมคาทอลิกสรุปว่า มีสาเหตุหลักไม่ประวัติศาสตร์ อื่น ๆ กว่าข้อความคาดการณ์สมเหตุสมผลเป็นไปได้ที่อนุสรณ์ผู้เสียสละหลายอย่างใดอย่างหนึ่งอาจดีได้ [23]ภายในของโคลอสเซียม โรม (1832) โดย Thomas Cole แสดงการข้ามของสถานีรอบเวทีและพรรณนาอย่างละเอียดภายหลังพระสันตะปาปาเริ่มต้นฟื้นฟูเสถียรภาพและโครงการต่าง ๆ เอาพรรณนาอย่างละเอียดซึ่งมีโครงสร้างที่อยู่กลางป่ารกชัฏ และขู่ทำให้เสียหายเพิ่มเติม ให้ถูกเสริม ด้วยอิฐสามเหลี่ยม wedges 1807 และ 1827 และมีการซ่อมแซมภายใน 1831, 1846 และ ในช่วงทศวรรษ 1930 Substructure เวทีบางส่วนถูกขุดใน 1810 – 1814 และ 1874 และถูกสัมผัสอย่างสมบูรณ์ภายใต้ Mussolini เบนิโต้ในช่วงทศวรรษ 1930 [16]โคลอสเซียมเป็นหนึ่งในวันนี้ของกรุงโรมแห่งท่องเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยว รับชมเป็นล้าน ๆ ปี ผลกระทบของมลพิษและการเสื่อมสภาพทั่วไปเวลาให้โปรแกรมฟื้นฟูหลักที่ดำเนินการระหว่างปี 1993 และ 2000 ต้นทุนของ lire อิตาลี 40 ล้าน ($19.3 เมตร / €20.6 เมตรราคา 2000)ในปีที่ผ่านมา โคลอสเซียมได้กลายเป็น สัญลักษณ์ของการส่งเสริมการขายต่างประเทศกับโทษประหารชีวิต ซึ่งยุติในอิตาลีในค.ศ. 1948 ชุมนุมต่อต้าน – ประหารหลายเอาหน้าโคลอสเซียมที่ 2000 ตั้งแต่เวลา เป็นรูปแบบลายเส้นกับโทษประหารชีวิต หน่วยงานท้องถิ่นของโรมเปลี่ยนสีของแสงสว่างเวลากลางคืนของโคลอสเซียมจากขาวทองทุกคนประณามการประหารในเรียกโลกทุกประโยคของ commuted หรือไม่ออก, [24] หรือ ถ้าเขตอำนาจ abolishes โทษประหาร ล่าสุด โคลอสเซียมถูกอร่ามทองคำใน 2555 พฤศจิกายนต่อ abolishment ของโทษประหารชีวิตในอเมริการัฐของคอนเนตทิคัตในเดือน 2012 เมษายน [25]Because of the ruined state of the interior, it is impractical to use the Colosseum to host large events; only a few hundred spectators can be accommodated in temporary seating. However, much larger concerts have been held just outside, using the Colosseum as a backdrop. Performers who have played at the Colosseum in recent years have included Ray Charles (May 2002),[26] Paul McCartney (May 2003),[27] Elton John (September 2005),[28] and Billy Joel (July 2006).During the 16th and 17th century, Church officials sought a productive role for the Colosseum. Pope Sixtus V (1585–1590) planned to turn the building into a wool factory to provide employment for Rome's prostitutes, though this proposal fell through with his premature death.[22] In 1671 Cardinal Altieri authorized its use for bullfights; a public outcry caused the idea to be hastily abandoned.Allied troops consult a guidebook outside the Colosseum after liberation in 1944ใน 1749 สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ XIV รับรองดูว่า ที่โคลอสเซียมเป็นไซต์ศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับ martyred คริสเตียนตอนต้น เขาข้อใช้โคลอสเซียมที่เป็นเหมืองหิน และอุทิศอาคารเพื่อความรักของพระคริสต์ และติดตั้งสถานีของการข้าม ประกาศมันบริสุทธิ์ โดยเลือดของอนุสรณ์ผู้เสียสละที่คริสเตียนที่ perished มี (เห็นความสำคัญในศาสนาคริสต์) อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไม่สนับสนุนการเรียกร้องของเบเนดิกต์ หรือจะมีแม้มีหลักฐานว่า ใครก่อนศตวรรษที่ 16 แนะนำนี้อาจเป็นกรณี สารานุกรมคาทอลิกสรุปว่า มีสาเหตุหลักไม่ประวัติศาสตร์ อื่น ๆ กว่าข้อความคาดการณ์สมเหตุสมผลเป็นไปได้ที่อนุสรณ์ผู้เสียสละหลายอย่างใดอย่างหนึ่งอาจดีได้ [23]ภายในของโคลอสเซียม โรม (1832) โดย Thomas Cole แสดงการข้ามของสถานีรอบเวทีและพรรณนาอย่างละเอียดภายหลังพระสันตะปาปาเริ่มต้นฟื้นฟูเสถียรภาพและโครงการต่าง ๆ เอาพรรณนาอย่างละเอียดซึ่งมีโครงสร้างที่อยู่กลางป่ารกชัฏ และขู่ทำให้เสียหายเพิ่มเติม ให้ถูกเสริม ด้วยอิฐสามเหลี่ยม wedges 1807 และ 1827 และมีการซ่อมแซมภายใน 1831

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 ที่เจ้าหน้าที่ขอคริสตจักรที่มีบทบาทในการผลิตโคลีเซียม สมเด็จพระสันตะปาปา Sixtus V (1585-1590) วางแผนที่จะเปิดอาคารในโรงงานขนสัตว์เพื่อให้การจ้างงานสำหรับโสเภณีของกรุงโรม แต่ข้อเสนอนี้ลดลงด้วยการตายก่อนวัยอันควรของเขา [22] ใน 1671 พระคาร์ดินัล Altieri อนุญาตการใช้งานสำหรับกีฬาสู้วัวกระทิง. โวยสาธารณะที่เกิดจากความคิดที่จะถูกยกเลิกไปอย่างเร่งรีบ. กองกำลังพันธมิตรปรึกษาหนังสือนอกโคลีเซียมหลังจากที่ปลดปล่อยให้เป็นอิสระในปี 1944 ใน 1749, เบเนดิกต์ที่สิบสี่สมเด็จพระสันตะปาปารับรองมุมมองที่โคลีเซียมเป็นเว็บไซต์ที่ศักดิ์สิทธิ์ในช่วงต้นคริสตชนได้รับทุกข์ทรมาน เขาห้ามไม่ให้มีการใช้งานของโคลีเซียมเป็นหินศักดิ์สิทธิ์และอาคารเพื่อความรักของพระคริสต์และติดตั้งสถานีของครอสที่ประกาศว่าบาปโดยโลหิตของผู้ที่นับถือศาสนาคริสต์เสียสละที่เสียชีวิตที่นั่น (ดูความสำคัญในศาสนาคริสต์) แต่ไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่จะสนับสนุนการเรียกร้องของเบเนดิกต์และไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่ทุกคนก่อนที่จะศตวรรษที่ 16 แนะนำนี้อาจจะมีกรณี; สารานุกรมคาทอลิกสรุปว่าไม่มีพื้นที่ทางประวัติศาสตร์สำหรับการคาดคะเนที่อื่นนอกเหนือจากการคาดเดาไปได้พอสมควรว่าบางส่วนของโรคมากมายที่อาจเป็นไปได้. [23] ภายในโคลีเซียม, โรม (1832) โดยโทมัสโคลแสดงสถานี ของครอสรอบเวทีและพืชผักที่กว้างขวางต่อมาพระสันตะปาปาริเริ่มการรักษาเสถียรภาพต่างๆและโครงการฟื้นฟูเอาพืชที่กว้างขวางซึ่งรกโครงสร้างและขู่ว่าจะเกิดความเสียหายนั้นต่อไป ด้านหน้าได้รับการเสริมด้วยเวดจ์อิฐเป็นรูปสามเหลี่ยมใน 1807 และ 1827 และการตกแต่งภายในได้รับการซ่อมแซมใน 1831, 1846 และในช่วงทศวรรษที่ 1930 เวทีโครงสร้างพื้นฐานที่ได้รับการขุดบางส่วนใน 1810-1814 และ 1874 และได้รับการเปิดเผยอย่างเต็มที่ภายใต้เบนิโตมุสโสลินีในช่วงทศวรรษที่ 1930. [16] โคลีเซียมในวันนี้เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมที่สุดของกรุงโรมได้รับนับล้านของผู้เข้าชมเป็นประจำทุกปี ผลกระทบของมลพิษและการเสื่อมสภาพทั่วไปในช่วงเวลาที่ได้รับแจ้งโปรแกรมการฟื้นฟูที่สำคัญดำเนินการระหว่างปี 1993 และปี 2000 ที่ราคา 40 พันล้านลีร์อิตาลี ($ 19.3m / € 20.6m ในราคา 2000). ในปีที่ผ่านมาโคลีเซียมได้กลายเป็นสัญลักษณ์ ของการรณรงค์ระหว่างประเทศกับโทษประหารซึ่งถูกยกเลิกในอิตาลีในปี 1948 หลายสาธิตโทษป้องกันการเสียชีวิตที่เกิดขึ้นในด้านหน้าของโคลีเซียมในปี 2000 ตั้งแต่เวลานั้นเป็นสัญญาณต่อต้านโทษประหารชีวิตที่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นของกรุงโรมเปลี่ยนแปลง สีของไฟส่องสว่างในเวลากลางคืนของโคลีเซียมจากสีขาวเป็นสีทองเมื่อใดก็ตามที่เป็นคนลงโทษประหารชีวิตใดก็ได้ในโลกที่ได้รับประโยคบรุกลินหรือออก [24] หรือถ้าเขตอำนาจยกเลิกโทษประหารชีวิต เมื่อเร็ว ๆ นี้โคลีเซียมสว่างในทองคำในเดือนพฤศจิกายน 2012 ดังต่อไปนี้ล้มเลิกของโทษประหารชีวิตในรัฐคอนเนตทิคัอเมริกันในเดือนเมษายน 2012 [25] เพราะของรัฐเจ๊งของการตกแต่งภายในก็จะทำไม่ได้ที่จะใช้โคลีเซียมที่จะเป็นเจ้าภาพใหญ่ เหตุการณ์ เพียงไม่กี่ร้อยชมสามารถอาศัยอยู่ในที่นั่งชั่วคราว อย่างไรก็ตามการแสดงคอนเสิร์ตที่มีขนาดใหญ่ได้ถูกจัดขึ้นนอกโดยใช้โคลีเซียมเป็นฉากหลัง นักแสดงที่ได้เล่นที่โคลีเซียมในปีที่ผ่านมาได้รวมเรย์ชาร์ลส์ (พฤษภาคม 2002) [26] Paul McCartney (พฤษภาคม 2003) [27] Elton John (กันยายน 2005) [28] และบิลลีโจเอ (กรกฎาคม 2006) ในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 ที่เจ้าหน้าที่ขอคริสตจักรที่มีบทบาทในการผลิตโคลีเซียม สมเด็จพระสันตะปาปา Sixtus V (1585-1590) วางแผนที่จะเปิดอาคารในโรงงานขนสัตว์เพื่อให้การจ้างงานสำหรับโสเภณีของกรุงโรม แต่ข้อเสนอนี้ลดลงด้วยการตายก่อนวัยอันควรของเขา [22] ใน 1671 พระคาร์ดินัล Altieri อนุญาตการใช้งานสำหรับกีฬาสู้วัวกระทิง. โวยสาธารณะที่เกิดจากความคิดที่จะถูกยกเลิกไปอย่างเร่งรีบ. กองกำลังพันธมิตรปรึกษาหนังสือนอกโคลีเซียมหลังจากที่ปลดปล่อยให้เป็นอิสระในปี 1944 ใน 1749, เบเนดิกต์ที่สิบสี่สมเด็จพระสันตะปาปารับรองมุมมองที่โคลีเซียมเป็นเว็บไซต์ที่ศักดิ์สิทธิ์ในช่วงต้นคริสตชนได้รับทุกข์ทรมาน เขาห้ามไม่ให้มีการใช้งานของโคลีเซียมเป็นหินศักดิ์สิทธิ์และอาคารเพื่อความรักของพระคริสต์และติดตั้งสถานีของครอสที่ประกาศว่าบาปโดยโลหิตของผู้ที่นับถือศาสนาคริสต์เสียสละที่เสียชีวิตที่นั่น (ดูความสำคัญในศาสนาคริสต์) แต่ไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่จะสนับสนุนการเรียกร้องของเบเนดิกต์และไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่ทุกคนก่อนที่จะศตวรรษที่ 16 แนะนำนี้อาจจะมีกรณี; สารานุกรมคาทอลิกสรุปว่าไม่มีพื้นที่ทางประวัติศาสตร์สำหรับการคาดคะเนที่อื่นนอกเหนือจากการคาดเดาไปได้พอสมควรว่าบางส่วนของโรคมากมายที่อาจเป็นไปได้. [23] ภายในโคลีเซียม, โรม (1832) โดยโทมัสโคลแสดงสถานี ของครอสรอบเวทีและพืชผักที่กว้างขวางต่อมาพระสันตะปาปาริเริ่มการรักษาเสถียรภาพต่างๆและโครงการฟื้นฟูเอาพืชที่กว้างขวางซึ่งรกโครงสร้างและขู่ว่าจะเกิดความเสียหายนั้นต่อไป ด้านหน้าได้รับการเสริมด้วยเวดจ์อิฐเป็นรูปสามเหลี่ยมใน 1807 และ 1827 และการตกแต่งภายในได้รับการซ่อมแซมใน 1831