English has never been my favorite

English has never been my favorite subject. In fact, it has always been my least favorite subject. Going through school, I often wondered why I needed to do so many English related tasks, and in wondering, I learned to detest the subject without realizing its future benefits. Why do I dislike English so much? Is it such a dreadful thing to learn? Isn't learning how to correctly write and interpret the English language important? Well, no and yes.

No, English is not a dreadful thing to learn. I suppose my dislike for the subject has become greater through the eighteen some years that I have been learning the different components of the English language. It wasn't actually learning how to speak English that bothered me, my dislike for English began to form when I began getting English education in a formal learning environment. That's when I remember elementary school. I don't recall disliking English then. It was more like I was learning new things - things that I did not learn at home or in pre-school - like reading, writing, and grammar. It felt good to finally know how to read and write (and I suppose it felt good to have knowledge of a little grammar too). These were things that once I learned them, I was using them everyday. Not only did I use the knowledge to read a story in reading class or to do a writing assignment, but to maybe read the newspaper and write a note to a friend as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษไม่ได้เรื่องของฉันชื่นชอบ ในความเป็นจริง เสมอแล้วเรื่องของฉันชื่นชอบอย่างน้อย จะผ่านโรงเรียน ฉันมักจะสงสัยทำไมต้องทำงานที่เกี่ยวข้องภาษาอังกฤษมาก และในการสงสัยว่า ผมได้เรียนรู้เกลียดมากเรื่องโดยไม่ตระหนักถึงประโยชน์ในอนาคต ทำไมทำฉันไม่ชอบภาษาอังกฤษมากหรือไม่ จึงเฉือน dreadful ที่เรียน ไม่ได้เรียนรู้วิธีการเขียน และแปลภาษาอังกฤษสำคัญอย่างถูกต้อง ดี ไม่ และใช่ ภาษาอังกฤษไม่ใช่สิ่งเฉือน dreadful จะเรียนรู้ ฉันคิดว่า ฉันไม่ชอบสำหรับเรื่องได้กลายเป็นมากขึ้นผ่านการแปดปีที่ผมมีการศึกษาส่วนประกอบต่าง ๆ ของภาษาอังกฤษ มันไม่ได้เรียนรู้วิธีการพูดภาษาอังกฤษที่ใส่ใจฉันจริง ฉันไม่ชอบภาษาอังกฤษเริ่มฟอร์มเมื่อฉันเริ่มการศึกษาภาษาอังกฤษในสภาพแวดล้อมทางการเรียน ผมจำได้ว่า โรงเรียนประถมศึกษา ฉันไม่เรียกคืน disliking อังกฤษแล้ว มันเป็นมากขึ้นเช่นผมเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ -สิ่งที่ฉันไม่ได้เรียนที่บ้าน หรือ ในโรงเรียนก่อน - เช่นการอ่าน การเขียน ไวยากรณ์และ รู้สึกดีที่สุด รู้วิธีการอ่าน และเขียน (และผมคิดว่า มันรู้สึกดีมีความรู้ด้านไวยากรณ์น้อยเกินไป) เหล่านี้เป็นสิ่งที่เมื่อผมได้เรียนรู้ได้ ใช้ได้ทุกวัน ไม่ เพียงไม่ได้ผมใช้ความรู้ เพื่ออ่านเรื่องราวในการอ่านระดับ หรือเพื่อทำการเขียนกำหนด แต่อาจจะอ่านหนังสือพิมพ์ และเขียนบันทึกให้เพื่อนด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอังกฤษไม่เคยมีเรื่องโปรดของฉัน ในความเป็นจริงจะได้รับเสมอเรื่องโปรดของฉันน้อย จะผ่านโรงเรียนผมมักจะสงสัยว่าทำไมผมต้องทำงานที่เกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษจำนวนมากและในสงสัยว่าผมได้เรียนรู้ที่จะเกลียดชังเรื่องโดยไม่ต้องตระหนักถึงผลประโยชน์ในอนาคต ทำไมฉันไม่ชอบภาษาอังกฤษมาก? มันเป็นเช่นสิ่งที่น่ากลัวที่จะเรียนรู้? ไม่ได้เรียนรู้วิธีการอย่างถูกต้องเขียนและแปลความหมายภาษาอังกฤษมีความสำคัญอย่างไร ดีไม่มีและใช่. ไม่มีภาษาอังกฤษไม่ได้เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่จะเรียนรู้ ผมคิดว่าไม่ชอบของฉันสำหรับเรื่องที่ได้กลายเป็นมากขึ้นผ่านสิบแปดปีบางที่ฉันได้รับการเรียนรู้องค์ประกอบที่แตกต่างของภาษาอังกฤษ มันก็ไม่ได้จริงเรียนรู้วิธีการพูดภาษาอังกฤษที่ผมรำคาญไม่ชอบของฉันสำหรับภาษาอังกฤษเริ่มฟอร์มเมื่อฉันเริ่มได้รับการศึกษาภาษาอังกฤษในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้อย่างเป็นทางการ นั่นคือเมื่อผมจำได้ว่าโรงเรียนประถมศึกษา ผมจำไม่ได้ว่าไม่ชอบภาษาอังกฤษแล้ว มันเป็นเหมือนที่ผมได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ - สิ่งที่ฉันไม่ได้เรียนรู้ที่บ้านหรือในโรงเรียนก่อน - เช่นการอ่านการเขียนและไวยากรณ์ มันให้ความรู้สึกที่ดีที่สุดที่จะรู้วิธีการอ่านและเขียน (และฉันคิดว่ามันรู้สึกดีที่มีความรู้ไวยากรณ์น้อยเกินไป) เหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ครั้งหนึ่งพวกเขาผมใช้พวกเขาทุกวัน ไม่เพียง แต่ผมไม่ใช้ความรู้ในการอ่านเรื่องราวในชั้นเรียนการอ่านหรือจะทำอย่างไรที่ได้รับมอบหมายเป็นลายลักษณ์อักษร แต่อาจจะอ่านหนังสือพิมพ์และเขียนจดหมายถึงเพื่อนได้เป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษไม่เคยถูกวิชาโปรดของฉัน ในความเป็นจริงมันเป็นวิชาโปรดที่สุดของผม ไปถึงโรงเรียน ฉันมักจะสงสัยว่าทำไมผมต้องทำงานภาษาอังกฤษที่เกี่ยวข้องมากมาย และสงสัยว่า ฉันเรียนรู้ที่จะเกลียดเรื่องโดยไม่ตระหนักถึงประโยชน์ต่อไปในอนาคต ทำไมผมชอบภาษาอังกฤษมาก มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่จะเรียนรู้ ? ไม่ใช่การเรียนรู้วิธีการอย่างถูกต้องเขียนและแปลความหมายภาษาอังกฤษที่สำคัญ เอ่อ ไม่ครับไม่ ภาษาอังกฤษไม่ใช่สิ่งน่ากลัวที่จะเรียนรู้ ฉันคิดว่าไม่ชอบให้เรื่องได้กลายเป็นมากขึ้นถึงสิบแปดปี ที่ผมได้เรียนรู้ส่วนประกอบต่างๆของภาษา มันไม่ได้จริง ๆ การเรียนรู้วิธีการพูดภาษาอังกฤษที่กวนใจฉันชอบของฉันสำหรับภาษาอังกฤษเริ่มฟอร์มเมื่อฉันเริ่มการสอนภาษาอังกฤษในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้อย่างเป็นทางการ นั่นคือเมื่อผมจำได้ว่าตอนประถม ฉันไม่เคยเกลียดภาษาอังกฤษแล้ว มันเหมือนกับฉันได้เรียนรู้สิ่ง ใหม่ - สิ่งที่ฉันไม่ได้เรียนรู้ที่บ้าน หรือในโรงเรียน เช่น การอ่าน การเขียน และไวยากรณ์ มันรู้สึกดีที่ในที่สุดก็รู้วิธีการอ่านและเขียน ( และฉันสมมติว่ามันรู้สึกดีที่จะมีความรู้ไวยากรณ์น้อยเกินไป ) เหล่านี้คือสิ่งที่ผมเคยเรียนรู้ ฉันใช้มันทุกวัน ไม่เพียง แต่ผมใช้ความรู้ที่ได้อ่านเรื่องราวในการอ่านชั้นหรือจะเขียนงาน แต่อาจจะอ่านหนังสือพิมพ์ และเขียนโน๊ตให้เพื่อนได้เป็นอย่างดี