The surge of posthumous publication

The surge of posthumous publication gave Dickinson's poetry its first public exposure. Backed by Higginson and with a favorable notice from William Dean Howells, an editor of Harper's Magazine, the poetry received mixed reviews after it was first published in 1890. Higginson himself stated in his preface to the first edition of Dickinson's published work that the poetry's quality "is that of extraordinary grasp and insight",[151] albeit "without the proper control and chastening" that the experience of publishing during her lifetime might have conferred.[152] His judgment that her opus was "incomplete and unsatisfactory" would be echoed in the essays of the New Critics in the 1930s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระแสของงานพิมพ์ posthumous ให้บทกวีของสันเปิดเผยสาธารณะเป็นครั้งแรก สนับสนุน โดย Higginson และหนังสือดีจาก William Dean Howells บรรณาธิการของนิตยสารของฮาร์เปอร์ บทกวีรับการรีวิวผสมหลังจากที่ได้ถูกเผยแพร่ใน 1890 Higginson เองใน preface รุ่นแรกของสันเขาของประกาศงานที่ว่า คุณภาพของบทกวี "คือความเข้าใจพิเศษและเข้าใจ", [151] แม้ว่า " โดยเฉพาะการควบคุมและต้อง" ที่ประสบการณ์ของการเผยแพร่ในระหว่างชีวิตของเธออาจมีรางวัล[152] ว่า opus ของเธอคือ "ไม่สมบูรณ์ และใช้" การพิพากษาของพระองค์จะมีได้พูดย้ำในบทความวิจารณ์ใหม่ในช่วงทศวรรษ 1930

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การหลั่งไหลของสิ่งพิมพ์มรณกรรมให้บทกวีของดิกคินสันเปิดรับครั้งแรกของประชาชน ได้รับการสนับสนุนโดย Higginson และมีการแจ้งให้ทราบล่วงหน้าอย่างดีจากวิลเลียมดีฮาวบรรณาธิการของนิตยสารฮาร์เปอร์, บทกวีที่ได้รับความคิดเห็นที่หลากหลายหลังจากที่มันถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1890 Higginson ตัวเองที่ระบุไว้ในคำนำของเขาไปยังรุ่นแรกของการทำงานการตีพิมพ์ดิกคินสันที่มีคุณภาพของบทกวี "เป็นที่เข้าใจและความเข้าใจที่ไม่ธรรมดา" [151] แม้ว่า "โดยไม่มีการควบคุมที่เหมาะสมและทรงตีสอนเรา" ว่าประสบการณ์ของการเผยแพร่ในช่วงชีวิตของเธออาจจะมีการประชุม. [152] การตัดสินใจของเขาที่ผลงานการประพันธ์ของเธอก็คือ "ไม่สมบูรณ์และไม่น่าพอใจ" จะเป็น สะท้อนในการเขียนเรียงความของนักวิจารณ์ใหม่ในช่วงทศวรรษที่ 1930

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระแสของดิกคินสันบทกวีตีพิมพ์หลังมรณกรรมให้สื่อสาธารณะเป็นครั้งแรก . สนับสนุนโดย ฮิกกินสันและข้อสังเกตที่ดีจากวิลเลียมคณบดี Howells บรรณาธิการของนิตยสาร Harper ' s , บทกวีที่ได้รับความคิดเห็นผสม หลังจากที่มันถูกตีพิมพ์ครั้งแรกใน 1890ฮิกกินสันเองระบุไว้ในคำนำของเขากับรุ่นแรกของดิกคินสันตีพิมพ์งานคุณภาพ " เป็นบทกวีที่เข้าใจและเข้าใจ " [ 151 ] แม้ว่า " โดยไม่มีการควบคุมที่เหมาะสมและการตีสอน " ที่ตีพิมพ์ในช่วงชีวิตของเธอ ประสบการณ์อาจจะปรึกษา .[ 152 ] การตัดสินใจของเขาว่า ผลงานของเธอคือ " ไม่สมบูรณ์และไม่น่าพอใจ " จะถูกสะท้อนในบทความของนักวิจารณ์แนวใหม่ในช่วงทศวรรษที่ 1930