Chapter 707 – The matter of accepti

Chapter 707 – The matter of accepting a disciple (7)

If it was some other person who said that Eastern Ling Empire could not compare to the Western Jin Empire, these civil and military ministers would definitely beat him with shoes or wooden planks. But, the one who said it was Grandmaster Rong Yun oh……….

Then this was a fact.

The Eastern Ling Empire’s civil and military minister’s hearts were sullen, but they had no choice but to accept it.

Just at this moment, Apothecary Leng led Su Luo quickly towards the throne room.

Grandmaster Rong Yun’s disciple, who would dare to block?

As a result, Apothecary Leng was unimpeded and unhindered as they arrived in the throne room.

But before Su Luo saw Grandmaster Rong Yun, she used a small trick.

She fished out the little divine dragon who was sleeping soundly in her space and carried him in her arms.

Apothecary Leng puzzlingly gave her a glance, but Su Luo only smilingly explained: “If this happens, then your master would at least give some face.”

Because he had not seen Grandmaster Rong Yun’s preferential treatment towards the little divine dragon personally, so Apothecary Leng remain puzzled.

At this moment, they had already stepped into the throne room.

“Your disciple pays his respects to Master.” Apothecary Leng respectfully kneeled down to make his salutations.

Apothecary Leng’s hair was grizzled and seemed aged, but he would call a man who was in his twenties, ‘Master’. Also, his expression was very respectful.

This kind of scene, in other’s eyes, had an indescribable strangeness.

However, Grandmaster Rong Yun and Apothecary Leng were already accustomed to it.

Grandmaster Rong Yun’s expression was the same as before as he nodded slightly. His gaze moved over to Apothecary Leng and cast a faint glance at Su Luo.

To say it more accurately, he cast a glance at the little divine dragon in Su Luo’s arms.

Sure enough, his expression became slightly gentler.

Apothecary Leng looked at the row of gloomy apothecaries, and then looked at the medicinal pill tossed on the side, understanding flashing through his eyes.

It seemed that none of these court apothecaries were chosen by Master.

Apothecary Leng bowed and said: “Master, this disciple brought a person to see you. This girl’s gift in refining pills is indeed not bad. If Master sees it, then would certainly like it.”

Su Luo just so happened to move forward to pay her respects, but saw the corner of the Jade Lake’s fairy’s mouth raise into a smile.

The Jade Lake’s fairy gently looked at Apothecary Leng, her tone bathed in the autumn wind and extremely sweet-sounding: “The Apothecary Selection is already finished. Apothecary Leng, you have arrived too late.”

Anger flashed through Apothecary Leng’s eyes.

If it was any other person, no matter what, they would give the Jade Lake’s fairy some face. Unfortunately, Apothecary Leng’s temper was extremely eccentric.

If he liked someone, then naturally, he would be extremely good to them.

If he loathed someone, then naturally, he would be ruthless to them.

He treated Su Luo well, then, he naturally loathed Li Yaoyao.

As a result, Leng Yan sent her an unrestrained glare: “Who are you? In front of Master, how are you qualified to speak? Move to the side with you!”

Jade Lake’s fairy completely did not anticipate that Leng Yan would be this rudely blunt. For a split second, she was dumbfounded, then another second passed, and her clear autumn eyes became misty with water, as if she was wronged but could only endure.

At this moment, almost everybody used a condemning stare to glare at Apothecary Leng.

Leng Yan’s heart became even angrier.

He was clearly speaking the truth, yet this loathsome girl, without touching her, would cry so easily? It was simply that the more he saw her, the more he disliked her.
.

Apothecary Leng snorted once: “Who are trying to fool with your acting? Aren’t you just afraid that Su Luo’s innate gift is better than yours, and as a result, you wouldn’t dare to compete with her. So this way, you deliberately block her? Stop pretending to be innocent!”

Su Luo’s heart truly could not endure it anymore and gave Apothecary Leng a round of applause.

Apothecary Leng was worthy of being called a natural mediator. His words were sharp and did not beat around the bush.

These words were blunt, however, it really said what was in the Jade Lake’s fairy’s thoughts.

“I didn’t!” Li Yaoyao, whose thoughts were exposed, had a secret hatred flash through her eyes.

Only now did she understand……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

707 บท – เรื่องของการยอมรับเป็นศิษย์ (7)ถ้ามันเป็นคนบางที่กล่าวว่า อาณาจักรลิงตะวันออกอาจไม่เปรียบเทียบจักรวรรดิจิ้นตะวันตก รัฐมนตรีเหล่า ทหารจะแน่นอนตีเขา ด้วยรองเท้าหรือไม้ลับแล แต่ ผู้ที่บอกว่า มัน ยุน นางรอง Grandmaster โอ้...แล้วนี้เป็นความจริงหัวใจของจักรวรรดิหลิงตะวันออก ทหารรัฐมนตรีถูกคือ แต่พวกเขาก็จะยอมรับมันเพียงขณะนี้ เภสัชกรเล้งนำ Su Luo ได้อย่างรวดเร็วไปสู่ห้องบัลลังก์ยุนนางรอง grandmaster ศิษย์ ที่จะกล้าที่จะบล็อกเป็นผล เภสัชกรเล้งไม่มีข้อจำกัด และไม่จำกัดผลิตภาพขั้นเหมือนในห้องบัลลังก์แต่ก่อนที่ Su Luo เห็นยุนนางรอง Grandmaster เธอใช้เคล็ดลับเล็ก ๆเธอตกปลาออกพระเจ้ามังกรน้อยที่นอนหลับอยู่สนิทในพื้นที่ของเธอ และนำเขาในอ้อมแขนของเธอเภสัชกรเล้ง puzzlingly ให้เธอชำเลืองมอง แต่ Su Luo เท่าครั้งกล่าวคำอธิบาย: "ถ้าเกิดเหตุการณ์นี้ แล้วอาจารย์ของคุณน้อยจะให้ใบหน้าบาง."เพราะเขาไม่ได้เห็นยุนนางรอง Grandmaster รักษาสิทธิต่อพระเจ้ามังกรน้อยเอง ดังนั้นเภสัชกรเล้งยังคงงงงวยขณะนี้ พวกเขาได้แล้วก้าวเข้าไปในห้องบัลลังก์"ศิษย์ของคุณจ่ายประการเขาหลัก" เล้งเภสัชกรกราบ kneeled ลงให้ทักทายของเขาผมเภสัชกรเล้ง grizzled และดูเหมือนอายุ แต่เขาจะเรียกคนที่อยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ ของเขา 'ต้น' ยัง นิพจน์ของเขาถูกงง ๆชนิดของฉาก ในตาของผู้อื่น มีความผิดปกติที่ถ่ายทอดอย่างไรก็ตาม Grandmaster ร่อง Yun และเภสัชกรเล้งถูกแล้วคุ้นเคยกับมันยุนนางรอง grandmaster นิพจน์เป็นเหมือนก่อนเป็นเขาแล้วพยักหน้าอย่างเล็กน้อย สายตาของเขาย้ายไปเล้งเภสัชกร และชำเลืองจาง ๆ ที่ Su Luoจะพูดเพิ่มเติม ถูกต้อง เขาทอดสายตาพระเจ้ามังกรน้อยในอ้อมแขน Su Luoพอแน่ใจว่า นิพจน์ของเขากลายเป็นเบาเล็กน้อยเล้งเภสัชกรมองแถวสลายตัวมืดมน และจากนั้น มองโยนด้าน ยายาเข้าใจแวบผ่านสายตาของเขาดูเหมือนว่า ไม่มีการสลายตัวของศาลเหล่านี้ได้รับเลือก โดยหลักเล้งเภสัชกรโค้งคำนับ และกล่าวว่า: "หลัก ศิษย์นี้มาคนที่จะเห็นคุณ นี้สาวขวัญในการกลั่นยาไม่ถูกต้องแน่นอนไม่ได้ ถ้าหลักมองเห็นได้ แล้วแน่นอนต้อง"Su Luo ก็เกิดขึ้นกับ ประเธอย้ายไป แต่เห็นมุมปากของทะเลสาบหยกนางฟ้าเพิ่มเข้าไปในรอยยิ้มนางฟ้าของทะเลสาบหยกเบา ๆ มองเภสัชกรเล้ง เสียงเธออาบน้ำในฤดูใบไม้ร่วงลม และ เสียงหวาน: "เภสัชกรการเลือกเสร็จสิ้น เภสัชกรเล้ง คุณมาถึงสายเกินไป"ความโกรธประกายผ่านสายตาเภสัชกรเล้งถ้าเป็นบุคคลอื่น ไม่ว่าสิ่งที่ พวกเขาจะให้นางฟ้าของทะเลสาบหยกหน้าบาง อับ เภสัชกรเล้งอารมณ์ได้ประหลาดมากถ้าเขาชอบคน แล้วตามธรรมชาติ เขาจะดีมากกับพวกเขาถ้าเขา loathed คน แล้วตามธรรมชาติ เขาจะปรานีพวกเขาเขาถือว่า Su Luo ดี จาก นั้น เขาเป็นธรรมชาติ loathed Li Yaoyaoเป็นผล เล้งยันส่งเธอจ้าในเมื่อมี: "คุณเป็นใคร หน้าหลัก วิธีมีคุณคุณสมบัติพูด ย้ายไปด้านที่มีคุณ"นางฟ้าหยกทะเลสาบสมบูรณ์ก็ไม่ได้คาดหวังว่า Yan เล้งจะทื่อนี้หยาบคาย สำหรับแยกที่สอง เธอมหาศาล แล้ว อีกสองผ่าน และดวงตาของเธอใสใบไม้กลายเป็นหมอกน้ำ ว่าเธอคือท่าน แต่สามารถทนเท่านั้นขณะนี้ เกือบทุกคนใช้เป็น stare condemning แสงจ้าที่เล้งเภสัชกรเล้งย่านหัวใจกลายเป็นแม้ angrierเขาพูดความจริงอย่างชัดเจน แต่นี้ loathsome สาว โดยไม่ต้องสัมผัสเธอ จะร้องไห้ให้ได้ มันเป็นเพียงว่ายิ่งเขาเห็นเธอ ยิ่งเขาไม่ชอบเธอ.Snorted เภสัชกรเล้งครั้ง: "ที่พยายามหลอกกับการทำหน้าที่ของคุณ กลัวว่า Su Luo ว่าขวัญดีกว่าของคุณ และเป็นผล คุณจะไม่กล้าที่จะแข่งขันกับเธอไม่ ดังนั้น วิธีนี้ คุณจงใจบล็อกเธอ หยุดแอบอ้างว่าเป็นผู้บริสุทธิ์"Su Luo หัวใจไม่สามารถทนได้อีกต่อไป และให้เภสัชกรเล้งรอบปรบมืออย่างแท้จริงเล้งเภสัชกรของ mediator เป็นธรรมชาติมาก คำพูดของเขาคมชัด และไม่ไม่ชักคำเหล่านี้ทื่อ อย่างไรก็ตาม มันจริง ๆ กล่าวคือในความคิดของทะเลสาบหยกนางฟ้า"ฉันไม่ได้" Li Yaoyao ความคิดถูกเปิดเผย ความลับมีความเกลียดชังที่แฟลชผ่านสายตาของเธอเพียงแต่ตอนนี้ เธอไม่เข้าใจ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 707 - เรื่องของการยอมรับเป็นศิษย์ (7)

ถ้ามันเป็นบางอย่างที่คนอื่น ๆ ที่บอกว่าหลิงตะวันออกจักรวรรดิไม่สามารถเปรียบเทียบกับเวสเทิร์จินเอ็มไพร์เหล่านี้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลเรือนและทหารแน่นอนจะตีเขาด้วยรองเท้าหรือแผ่นไม้ แต่คนที่บอกว่ามันเป็นมาสเตอร์ร่อง Yun โอ้ ......... .

แล้วนี่คือความเป็นจริง.

หัวใจตะวันออกหลิงเอ็มไพร์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลเรือนและทหารของถูกบูดบึ้ง แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกที่จะยอมรับมัน.

เพียงในขณะนี้เภสัชกร เล้งนำซู Luo ได้อย่างรวดเร็วต่อห้องบัลลังก์.

ศิษย์มาสเตอร์ร่อง Yun ใครจะกล้าที่จะปิดกั้น?

เป็นผลให้ Apothecary เล้งถูกขัดขวางและไม่ จำกัด ขณะที่พวกเขาเข้ามาในห้องบัลลังก์.

แต่ก่อนที่ซู Luo เห็นมาสเตอร์ร่องยันต์ที่เธอใช้ . เคล็ดลับเล็ก ๆ

เธอตกปลาออกมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยที่กำลังนอนหลับอุตุอยู่ในพื้นที่ของเธอและดำเนินการให้เขาอยู่ในอ้อมแขนของเธอ.

Apothecary เล้ง puzzlingly ให้เธออย่างรวดเร็ว แต่ซู Luo เพียงอมยิ้มอธิบายว่า: "หากเกิดเหตุการณ์นี้แล้วหลักของคุณจะอยู่ที่ อย่างน้อยให้ใบหน้าบาง. "

เพราะเขาไม่เคยเห็นการรักษาสิทธิมาสเตอร์ร่อง Yun ต่อมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นการส่วนตัวเพื่อ Apothecary เล้งยังคงงงงวย.

ในเวลานี้พวกเขาได้ก้าวเข้ามาอยู่ในห้องบัลลังก์.

" ศิษย์ของคุณจ่ายประการของเขาที่จะโท . "Apothecary เล้งกราบคุกเข่าลงเพื่อให้คำขึ้นต้นจดหมายของเขา.

ผม Apothecary เล้งถูกผมหงอกและดูเหมือนอายุ แต่เขาจะเรียกคนที่อยู่ในวัยยี่สิบของเขา 'โท นอกจากนี้การแสดงออกของเขาเป็นที่เคารพมาก.

ชนิดของฉากนี้ในสายตาของคนอื่นมีความไม่ชอบมาพากลสุดจะพรรณนา.

อย่างไรก็ตามมาสเตอร์ร่องหยุนและ Apothecary เล้งอยู่แล้วคุ้นเคยกับมัน.

แสดงออกมาสเตอร์ร่องหยุนเป็นเช่นเดียวกับก่อนที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย สายตาของเขาย้ายไป Apothecary เล้งและออกเสียงได้อย่างรวดเร็วลมที่ซู Luo.

จะบอกว่ามันถูกต้องมากขึ้นเขาทิ้งทันทีที่มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยในอ้อมแขนของซู Luo ของ.

พอแน่ใจว่าการแสดงออกของเขากลายเป็นอ่อนโยนเล็กน้อย.

Apothecary เล้งมองที่ แถวเภสัชกรรมมืดมนแล้วมองไปที่ยาสมุนไพรโยนในด้านการทำความเข้าใจกระพริบผ่านสายตาของเขา.

มันดูเหมือนว่าไม่มีบ่อยศาลเหล่านี้ถูกเลือกโดยโท.

Apothecary เล้งโค้งคำนับและกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ศิษย์นี้นำบุคคล แล้วพบกัน. ของที่ระลึกของผู้หญิงคนนี้ในยากลั่นเป็นจริงไม่ได้เลวร้าย ถ้าเจ้าของเห็นมันก็จะแน่นอนเช่นนั้น. "

ซู Luo เกิดขึ้นเพียงเพื่อที่จะก้าวไปข้างหน้าในการจ่ายเงินให้เธอประการ แต่เห็นมุมปากนางฟ้าของหยกทะเลสาบเพิ่มเป็นรอยยิ้มก.

นางฟ้าหยกทะเลสาบเบา ๆ มองที่ Apothecary เล้ง น้ำเสียงของเธออาบน้ำในลมฤดูใบไม้ร่วงและมากหวานหู: "การเลือก Apothecary เสร็จแล้ว เภสัชกรเล้งคุณได้มาถึงสายเกินไป. "

ความโกรธประกายผ่านสายตาของเภสัชกรเล้ง.

ถ้ามันเป็นบุคคลอื่นใดไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาจะให้นางฟ้าหยกทะเลสาบใบหน้าบางส่วน แต่น่าเสียดายที่อารมณ์ Apothecary เล้งก็ประหลาดมาก.

ถ้าเขาชอบใครสักคนแล้วธรรมชาติเขาจะดีอย่างยิ่งที่จะให้พวกเขา.

ถ้าเขาเกลียดใครสักคนแล้วธรรมชาติเขาจะไร้ความปรานีให้กับพวกเขา.

เขาได้รับการรักษาซู Luo กันแล้วเขาตามธรรมชาติ . เกลียด Li Yaoyao

เป็นผลให้เล้งยันส่งเธอพรั่งพรูแสงจ้า: "คุณเป็นใคร? ในด้านหน้าของโทเป็นอย่างไรบ้างที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะพูด? ย้ายไปที่ด้านข้างกับคุณ! "

นางฟ้าหยกทะเลสาบสมบูรณ์ไม่ได้คาดหวังว่าเล้งยันจะเป็นนี้ทื่อหยาบคาย สำหรับแยกที่สองเธอก็ตะลึงแล้วอีกสองผ่านและดวงตาของฤดูใบไม้ร่วงที่ชัดเจนของเธอกลายเป็นหมอกกับน้ำเช่นถ้าเธอถูกอธรรม แต่สามารถทน.

ในขณะนี้เกือบทุกคนที่ใช้จ้องมองแสงจ้าประณามการที่ Apothecary เล้ง

หัวใจเล้งแยนก็ยิ่งโกรธ.

เขาได้อย่างชัดเจนพูดความจริงที่ยังสาวที่น่าขยะแขยงนี้โดยไม่ต้องสัมผัสเธอจะร้องไห้ได้อย่างง่ายดาย? มันเป็นเพียงแค่ว่ายิ่งเขาเห็นเธอมากขึ้นเขาไม่ชอบขี้หน้าเธอ.
.

Apothecary เล้ง snorted ครั้งเดียว: "ใครกำลังพยายามที่จะหลอกกับการแสดงของคุณ? คุณไม่เพียงแค่กลัวว่าโดยธรรมชาติของที่ระลึกซู Luo จะดีกว่าของคุณและเป็นผลให้คุณจะไม่กล้าที่จะแข่งขันกับเธอ ดังนั้นวิธีนี้คุณจงใจปิดกั้นของเธอ? หยุดทำท่าจะเป็นผู้บริสุทธิ์! "

หัวใจซู Luo อย่างแท้จริงไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและให้ Apothecary เล้งเสียงปรบมือ.

Apothecary เล้งก็สมควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นคนกลางธรรมชาติ คำพูดของเขามีความคมชัดและไม่ย้อนยอก.

คำเหล่านี้ถูกทื่อ แต่จริงๆมันกล่าวว่าสิ่งที่อยู่ในความคิดของนางฟ้าของหยกทะเลสาบ.

"ฉันไม่ได้!" หลี่ Yaoyao ซึ่งคิดได้สัมผัสมีความเกลียดชังความลับ แฟลชผ่านดวงตาของเธอ.

เพียง แต่ตอนนี้เธอไม่เข้าใจ ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- บทที่ 707 เรื่องรับเป็นลูกศิษย์ ( 7 )ถ้าเป็นคนอื่นที่บอกว่าอาณาจักรหลิงตะวันออกไม่สามารถเปรียบเทียบกับตะวันตกจักรวรรดิจิน รัฐมนตรีพลเรือนและทหารเหล่านี้จะต้องชนะเขาด้วยรองเท้า หรือ แผ่นไม้ แต่คนที่บอกว่าเป็น Grandmaster รงยุนโอ .แล้วนี้คือความจริงตะวันออกหลิงจักรวรรดิของพลเรือนและทหาร รัฐมนตรี หัวใจเป็นบึ้งตึง แต่พวกเขาไม่มีทางเลือก แต่ที่จะยอมรับมันแค่ตอนนี้ เภสัชกรเล้งนำซูหลัวอย่างรวดเร็วไปยังห้องบัลลังก์ลูกศิษย์ของอาจารย์ปู่หรงหยุน ใครจะกล้าบล็อกเป็นผลให้เภสัชกรเล้งเป็น unimpeded และไม่มีอุปสรรคเลย ตามที่พวกเขามาถึงห้องบัลลังก์แต่ก่อนที่ซูหลัวเห็น Grandmaster หรงหยุน เธอใช้เทคนิคเล็ก ๆเธอหยิบออกมาเทพมังกรน้อยที่กำลังหลับอยู่ในพื้นที่ของเธอ และอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอเภสัชกรเล้ง puzzlingly ให้เธออย่างรวดเร็ว แต่ซูหลัวเพียงอมยิ้มอธิบาย : " ถ้ามันเกิดขึ้น แล้วเจ้านายของคุณอย่างน้อยจะให้ใบหน้า " .เพราะเขาไม่ได้เจอนายท่านร่องยุนความสำคัญต่อเทพมังกรน้อยเอง ดังนั้นเภสัชกรเล้งยังคงงงงวยในช่วงเวลานี้ พวกเขาได้ก้าวเข้ามาในห้องบัลลังก์" ลูกศิษย์ของคุณจ่ายเคารพของเขากับเจ้านาย " เภสัชกรเล้งน้อมคุกเข่าให้คำทักทายของเขาผมเป็นเภสัชกรเล้งผมหงอกและดูมีอายุ แต่เขาจะเรียกคนที่อยู่ในวัยยี่สิบกว่าๆ ชาย นอกจากนี้ สีหน้าของเขาก็เคารพนับถือมากชนิดของฉากนี้ในอื่น ๆของตา มีความแข็งแรงมากเกินจะบรรยายแต่นายท่านหรงหยุนและเภสัชกรเล้งก็คุ้นเคยกับมันสีหน้าของอาจารย์ปู่ร้องยุนอยู่เหมือนเดิม เขาพยักหน้าเล็กน้อย สายตาของเขาย้ายไปห้องพยาบาลเล้งและโยนได้อย่างรวดเร็วเป็นลมที่ซูหลอ .จะบอกว่าแม่นมาก เขาโยนทันทีที่มังกรเทพตัวน้อยของ ซู ลู แขนพอแน่ใจว่าสีหน้าของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยเบา .เภสัชกรเล้งมองแถวของคนเศร้าหมอง แล้วมองเม็ดยาโยนในด้านความเข้าใจวาบผ่านดวงตาของเขาดูเหมือนไม่มีคนศาลเหล่านี้ถูกเลือกโดยอาจารย์เภสัชกรเล้งก้มหัวและกล่าวว่า : " อาจารย์ ศิษย์คนนี้พาคนที่เห็นคุณ ผู้หญิงคนนี้เป็นของขวัญในการกลั่นยาก็ไม่เลว ถ้านายเห็นแล้วจะชอบมัน . "ซูหลัวเพิ่งย้ายไปข้างหน้าเพื่อเคารพศพ แต่เห็นมุมของหยกทะเลสาบปากนางฟ้ายกเป็นรอยยิ้ม .นางฟ้าทะเลสาบหยกก็ค่อยๆมองเภสัชกรเล้ง , เสียงของเธออาบลมฤดูใบไม้ร่วงและหวานมากเสียง : " การขายเสร็จแล้ว เภสัชกรเล้ง คุณมาถึงสายเกินไป”ความโกรธก็พุ่งผ่านเภสัชกรเล้ง . .ถ้าเป็นคนอื่น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พวกเขาจะให้นางฟ้าหยกทะเลสาบเป็นบางหน้า ขออภัย เภสัชกรเล้งโมโหมากเท่านั้นถ้าเขาชอบใคร แล้วธรรมชาติก็จะยิ่งดีถ้าเขาเกลียดใครสักคน เป็นธรรมดา เขาจะโหดร้ายกับพวกเขาเขาถือว่า ซู ลู แล้ว เขาย่อมรังเกียจหลี่ yaoyao .เป็นผลให้เล้งยันส่งเธอถลึงตา อยากไปไหนก็ไป : " นายเป็นใคร ? ในด้านหน้าของอาจารย์ ว่าคุณมีคุณสมบัติที่จะพูด ? ย้ายไปอยู่ข้างคุณ "นางฟ้าทะเลสาบหยก เลยไม่ได้คาดหวังว่าเล้งยันจะโฉ่งฉ่างหยาบคาย เสี้ยววินาที เธออึ้งไปเลย แล้วอีกสองผ่านไป เธอล้างตากลายเป็นหมอกฤดูใบไม้ร่วงกับน้ำ ถ้าเธอผิดแต่ทำได้แค่อดทนในช่วงเวลานี้ เกือบทุกคนใช้ประณามจ้องถลึงตาใส่เภสัชกรเล้ง .หัวใจของเล้งยัน เขายิ่งโกรธมากขึ้นเขาให้พูดความจริง แต่นี้น่ารังเกียจผู้หญิงโดยไม่ต้องสัมผัสเธอ จะร้องไห้ง่ายๆ มันเป็นเพียงว่า ยิ่งเขาเห็นเธอ เขาชอบเธอ.เภสัชกรเล้งได้กลิ่นเมื่อ : " ที่พยายามหลอกกับการแสดงของคุณ คุณไม่กลัวว่าซูหลัวโดยกำเนิดของขวัญดีกว่าของคุณ เป็นผลให้คุณจะไม่กล้าที่จะแข่งขันกับเธอ ดังนั้น วิธีนี้ คุณจงใจขัดขวางเธอ หยุดแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา ! "หัวใจของซูหลัวอย่างแท้จริงไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป และให้เภสัชกรเล้งปรบมือด้วยครับเภสัชกรเล้งก็น่าถูกเรียกว่าคนกลางธรรมชาติ คำพูดของเขาที่คมชัดและไม่อ้อมค้อมคำเหล่านี้ถูกเปิดเผย อย่างไรก็ตาม มันพูดว่าอะไรอยู่ในทะเลสาบหยก นางฟ้าของความคิด" ผมไม่ได้ ! " ลี yaoyao ที่มีความคิดถูกเปิดเผย มีแฟลชความเกลียดชังลับผ่านตาของเธอตอนนี้เธอเข้าใจ . . . . . . .