On The Road With The Red God Kesang

On The Road With The Red God
Kesang Tseten’s new film captures both the Rato Machhindranath festival and the preprations accompanying the grand event in a blow-by-blow rendition

BY SUSHMA JOSHI Nation Weekly, August 26, 2004

The sight of a priest proudly display- ing a tiny vest at the Rato Machhindranath festival has been etched into our national consciousness. “On the road with the Red God: Machhindranath” is a film recently made by Kesang Tseten. Tseten takes 110 hours of footage of various acts of human ingenuity and devotion to what seems like a lost cause—namely, the construction of an unwieldy 100 foot chariot that gets tangled up in the electric wires of Patan and tilts drunkenly as it is dragged and pushed and pulled by enthusiasts across flood-washed roads every 12 years, and where men get roaring drunk and get into fights all the way from Bungmati to Patan, and then repeat the process all the way back.

Behind the vest rests a red god, known as the Rato Machhindranath. This is the divinity worthy of all that work—painters, artisans, rope-makers and carpenters donate days of working hours to build him that sky-high vehicle. Thought to be a manifestation of Avalokiteswor, the Buddha of Compassion by some, and Shiva by others, the Rato Machhindranath enjoy a popular following. While we have all seen this god in one form or another—postcard, photograph, television appearance—what is not clear to most Valley residents is why this god in general, and his festival in particular, took on such national significance.

Tseten’s film, by carefully documenting the entire process from the beginning, brings us a rare behind-the-scene glimpse of a production involving uncountable actors and decision-makers, from the guthis of Bungmati and Patan to the hundreds of people who materialize to drag the chariot back and forth between the two cities.

The festival can appear, on first sight, to be a classic excuse to get drunk and get into a good fight. Buff young men fight each other to get on the prow-shaped steering brake. The ousted men are unceremoniously pulled off. Acrimonious exchanges involving everything from the division of meat to the dogs to assigning blame for the tilting of the chariot is apparent. Scenes of conflict abound, and after a while you begin to wonder how people even manage to get that goddamn chariot upright, let alone drag it all the way from Bungmati to Patan.

If the chariot falls down and touches the ground, bad things happen. Kings can die, royal families can get massacred, and the guthi people can mysteriously get sick and die in mass numbers. The chariot has to be rebuilt anew in the event of such a calamity. So there rests a level of national responsibility amongst all the people involved in the venture. Some measure of co-operation amongst all the different people—from the men who run alongside and swiftly put a piece of wood in between the wooden wheels to brake the momentum, to the men perched on top who give the navigational directions, to the buff young men doing the steering, to the hundreds of volunteers who pull the ropes—has to exist. And don’t forget the women who brew all that potent alcohol.

After a while, the seeming chaos and loose organization take on a logic of their own. In spite of the overt conflict, which gets hashed out at every level, it’s apparent that the co-operative nature of Newari society remains the core spirit that guides the enterprise. While it started out as a local Newari festival, the discourse on the streets makes it clear that all Nepalis think of the festival as their own. When the chariot finally makes it into Jawalakhel, the level of mass participation and work involved in the process comes to fruition. When the priest takes out that tiny vest and displays it so proudly to the country, he is not just taking out a medieval garment—he is also taking out the symbol of a process in which, in spite of the conflict that exists at every level of society, the spirit of co-operation has again triumphed over small differences and created a structure in which such a mind-bogglingly complicated event could take place.

In both a literal and a symbolic level, the festival is an analogy of any large structure, i.e., our nation-state. Conflict exists at all levels in every organization. The trick is to find a way to resolve it without major calamity. Tseten, by actively editing footage to show the reality of conflict and its day-to-day resolution, follows more than a chariot. He is following the god behind that vest—the god of compassion that can allow a society made up of diverse and heterogeneous groups of people to come together and work on a national project without getting crushed.

(Writers note: This review was written after watching the first or second edit of "Red God". The documentary was then edited several times since then, and has taken a completely new form. Apologies if it misleads the reader and documentary watcher--but as with all works of art, I think its interesting to see all steps of the creation.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถนนพระเจ้าแดง จับฟิล์มใหม่ Kesang Tseten เทศกาล Rato Machhindranath และ preprations ที่มาพร้อมกับเหตุการณ์ใน blow-by-blow renditionSUSHMA JOSHI ชาติสัปดาห์ 26 สิงหาคม 2004สายตาของนักบวชภูมิใจแสดง-ไอเอ็นจีมีการสลักเสื้อเล็ก ๆ ในเทศกาล Rato Machhindranath เป็นจิตสำนึกแห่งชาติของเรา "บนถนนกับเจ้าแดง: Machhindranath " เป็นภาพยนตร์ที่เพิ่ง ทำ Kesang Tseten Tseten ใช้เวลา 110 ชั่วโมงของวิดีโอของการกระทำต่าง ๆ ที่มนุษย์ประดิษฐ์คิดค้นและความจงรักภักดีอะไรเหมือนสาเหตุ lost — คือ การก่อสร้างเป็นราชรถเท้า 100 unwieldy ที่ได้รับราพันเซลขึ้นในสายไฟฟ้าของปาตันและ tilts drunkenly มันจะลาก และดัน และดึง โดยผู้ข้ามถนนล้างน้ำท่วมทุกปี 12 ที่ผู้ชายได้รับคำรามเมา และเข้าต่อสู้จาก Bungmati ไปปาตัน และจากนั้น ทำซ้ำกระบวนการทั้งหมดเดินทางกลับด้านหลังเสื้อกั๊กอยู่พระเจ้าแดง เป็น Rato Machhindranath โดย divinity น่าค่าทั้งหมดที่ทำงาน — ชื่อจิตรกร ช่างฝีมือ ผู้ ผลิตเชือก และเดอะคาร์เพนเทอส์บริจาควันชั่วโมงทำงานเพื่อสร้างรถที่ sky-high เขา คิดว่า จะ ยาม Avalokiteswor พระเมตตา โดยบางส่วน และพระอิศวรผู้อื่น Rato Machhindranath กับต่อไปนี้ที่นิยม ในขณะที่เรา มีทั้งหมดเห็นพระนี้ในรูปแบบเดียวหรืออื่น — โปสการ์ด ภาพถ่าย โทรทัศน์ปรากฏ — ไม่ชัดเจนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในหุบเขาคือเหตุผลนี้พระทั่วไป และเทศกาลของเขาโดยเฉพาะ ใช้ในความสำคัญแห่งชาติเช่นกันฟิล์มของ Tseten โดยละเอียดเอกสารกระบวนการทั้งหมดตั้งแต่เริ่มต้น นำเราเหลือบด้านหลังฉากยากของการผลิตที่เกี่ยวข้องกับนักแสดงอังกฤษและผู้ผลิตตัดสินใจ จาก guthis Bungmati และปาตันไปหลายร้อยคนที่เบิกลากราชรถไปมาระหว่างเมืองสองเทศกาลปรากฏ ตา จะ แก้คลาสสิกเมา และได้รับในการต่อสู้ดีขึ้น ชายหนุ่มหนังต่อสู้กันได้รับพวงมาลัยเบรกรูปเพรา คนเปญฉงจะลบดึงออก Acrimonious แลกเปลี่ยนที่เกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากส่วนของเนื้อให้สุนัขการตำหนิการเอียงของราชรถกำหนดให้จะเห็นได้ชัด ฉากความขัดแย้งมาก และหลังคุณจะเริ่มสงสัยว่า คนได้จัดการรับราชรถว่า goddamn ตรง นับ ประสาลากจาก Bungmati ไปปาตันถ้าราชรถตกลงสัมผัสพื้นดิน สิ่งไม่ดีเกิดขึ้น พระมหากษัตริย์สามารถตาย พระบรมวงศานุวงศ์สามารถได้รับ massacred แล้วคน guthi สามารถรับป่วย และตายในเลขมวลหายไปอย่างลึกลับ โปรดที่จะสร้างนั้นใหม่ในกรณีวิกฤตดังกล่าวได้ จึงมีอยู่ในระดับของความรับผิดชอบแห่งชาติท่ามกลางผู้คนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกิจการ บางวัดความร่วมมือบรรดาคนทั้งหมด — จากคนรัน alongside และอย่างรวดเร็วใส่ชิ้นส่วนของไม้ระหว่างล้อไม้ห้ามโมเมนตัม ชายบนด้านบนที่ให้ทิศทางเพื่อนำทาง ชายหนุ่มหนังทำพวงมาลัย การร้อยของอาสาสมัคร ที่ดึงเชือกซึ่งมีอยู่ และอย่าลืมผู้หญิงเบียร์แอลกอฮอล์ที่มีศักยภาพหลังจากครู่ ด้วยความสับสนวุ่นวาย และองค์กรหลวมใช้บนตรรกะของตนเอง แม้ว่าความขัดแย้งแจ่มแจ้ง ซึ่งได้รับ hashed ออกในทุกระดับ ได้ชัดเจนว่า ลักษณะความร่วมมือของสังคม Newari ยังคง จิตวิญญาณหลักที่แนะนำองค์กร ในขณะที่มันเริ่มออกเป็นเทศกาล Newari ท้องถิ่น วาทกรรมบนท้องถนนทำให้ล้างที่คิดว่า Nepalis ทุกเทศกาลเป็นของตนเอง เมื่อโปรดสุดทำให้เป็น Jawalakhel ระดับของการมีส่วนร่วมโดยรวม และงานที่เกี่ยวข้องใน กระบวนการมาถึงการบรรลุผล เมื่อปุโรหิตจะออกเสื้อที่เล็ก และแสดงดังนั้นภูมิใจประเทศ เขาจะไม่เพียงการออกเสื้อผ้ายุคกลางซึ่งเขายังมีการออกสัญลักษณ์ของกระบวนการที่ แม้ว่าความขัดแย้งที่มีอยู่ในทุกระดับของสังคม จิตวิญญาณของความร่วมมือได้อีก triumphed ผ่านความแตกต่างเล็ก ๆ และสร้างเป็นโครงสร้างในที่เช่นเหตุการณ์ที่ซับซ้อน mind-bogglingly สามารถเกิดขึ้นทั้งตัวอักษรและสัญลักษณ์ระดับ เทศกาลเป็นการเปรียบเทียบใด ๆ โครงสร้างขนาดใหญ่ เช่น nation-state ของเรา ความขัดแย้งมีอยู่ทุกระดับทุกองค์กร เคล็ดลับคือการ หาวิธีแก้ไข โดยไม่มีภัยพิบัติใหญ่ Tseten โดยการแก้ไขวิดีโอเพื่อแสดงความเป็นจริงของความขัดแย้งและความละเอียดของแต่ละวัน อย่างดังต่อไปนี้มากกว่าจัดเตรียมไว้ เขามีต่อพระเจ้าหลังเสื้อนั้น — พระเมตตาที่สามารถทำให้สังคมประกอบด้วยกลุ่มคนหลากหลาย และแตกต่างกันมารวมกัน และทำงานในโครงการแห่งชาติ โดยการบด (หมายเหตุผู้เขียน: บทความนี้ถูกเขียนหลังจากดูการแก้ไขแรก หรือที่สองของ "พระแดง" สารคดีถูกแก้ไขหลายครั้งตั้งแต่นั้น แล้วได้ดำเนินการแบบใหม่อย่างสมบูรณ์ ขอโทษถ้าอุตส่าห์อ่านและสารคดี watcher - ได้กับทุกงานศิลปะ ผมคิดว่า ความน่าสนใจให้ดูทุกขั้นตอนของการสร้าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนถนนด้วยสีแดงพระเจ้า
Kesang Tseten ของภาพยนตร์เรื่องใหม่จับทั้ง Rato Machhindranath เทศกาลและ preprations ที่มาพร้อมกับเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่ในการเป่าโดยเป่ากระทำจำแนกSushma JOSHI ประเทศรายสัปดาห์ 26 สิงหาคม 2004 สายตาของพระสงฆ์ภูมิใจจอแสดงผลการ ไอเอ็นจีเสื้อกั๊กเล็ก ๆ ในงานเทศกาล Rato Machhindranath ได้รับการฝังลงไปในจิตสำนึกแห่งชาติของเรา "บนถนนที่มีพระเจ้าสีแดง: Machhindranath" เป็นภาพยนตร์ที่ทำเร็ว ๆ นี้โดย Kesang Tseten Tseten ใช้เวลา 110 ชั่วโมงภาพของการกระทำต่างๆของความฉลาดของมนุษย์และการทุ่มเทให้กับสิ่งที่ดูเหมือนว่าหายไปสาเหตุคือการก่อสร้างของเทอะทะ 100 รถม้าเท้าที่ได้รับการพันกันขึ้นมาในสายไฟฟ้าของเทนและเอียงมึนเมาในขณะที่มันถูกลากและ ผลักดันและดึงโดยผู้ที่ชื่นชอบทั่วถนนน้ำท่วมล้างทุก 12 ปีและที่ผู้ชายได้รับการคำรามเมาและได้รับในการต่อสู้ทุกทางจาก Bungmati เพื่อ Patan และจากนั้นทำซ้ำขั้นตอนทั้งหมดทางกลับ. ที่อยู่เบื้องหลังเสื้อวางพระเจ้าแดง ที่รู้จักกันเป็น Rato Machhindranath นี่คือพระเจ้าที่คุ้มค่าของทั้งหมดที่ทำงาน-จิตรกรช่างฝีมือผู้ผลิตเชือกและช่างไม้บริจาควันนับจากชั่วโมงการทำงานที่จะสร้างให้เขารู้ว่ารถท้องฟ้าสูง ความคิดที่จะรวมตัวกันของ Avalokiteswor ที่พระพุทธเมตตาโดยบางส่วนและพระอิศวรโดยคนอื่น ๆ ที่ Rato Machhindranath เพลิดเพลินไปกับการดังต่อไปนี้ได้รับความนิยม ในขณะที่เราได้เห็นทุกพระเจ้าในรูปแบบเดียวหรืออื่นโปสการ์ดรูปถ่าย, โทรทัศน์ลักษณะสิ่งที่ไม่ชัดเจนที่อาศัยอยู่ในหุบเขามากที่สุดคือทำไมพระเจ้าโดยทั่วไปนี้และเทศกาลของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเอาในชาติสำคัญดังกล่าว. ภาพยนตร์ Tseten ของ โดยระมัดระวังการจัดเก็บเอกสารในกระบวนการทั้งหมดจากจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราหายากเหลือบเบื้องหลังฉากของการผลิตที่เกี่ยวข้องกับนักแสดงนับไม่ได้และผู้มีอำนาจตัดสินใจจาก guthis ของ Bungmati และปาไปหลายร้อยคนที่เป็นรูปธรรมที่จะลากรถม้าหลัง มาระหว่างสองเมือง. เทศกาลสามารถปรากฏบนตั้งแต่แรกเห็นจะเป็นข้อแก้ตัวที่คลาสสิกที่จะได้รับเมาและได้รับในการต่อสู้ที่ดี ชายหนุ่มควายต่อสู้กันที่จะได้รับพวงมาลัยหัวเรือรูปเบรก คนขับจะถูกดึงออกอย่างกันเอง แลกเปลี่ยนแหลมคมที่เกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากส่วนของเนื้อสุนัขที่จะกำหนดโทษสำหรับการเอียงของรถรบเป็นที่ประจักษ์ ฉากของความขัดแย้งมากและหลังจากที่ในขณะที่คุณจะเริ่มสงสัยว่าคนมากที่จะได้รับการจัดการที่ราชรถเหี้ยตรงให้ลากคนเดียวมันทุกทางจาก Bungmati เพื่อ Patan. ถ้ารถรบลงและสัมผัสกับพื้นดินที่เกิดขึ้นสิ่งที่ไม่ดี คิงส์ตายพระราชครอบครัวจะได้รับสนและคน guthi ลึกลับจะได้รับป่วยและตายในจำนวนมวล รถม้าจะต้องมีการสร้างขึ้นมาใหม่อีกครั้งในกรณีที่เกิดภัยพิบัติดังกล่าวที่ จึงมีอยู่ในระดับของความรับผิดชอบของชาติในหมู่ประชาชนทุกคนมีส่วนร่วมในการร่วมลงทุน มาตรการบางส่วนของความร่วมมือในหมู่ทุกคนที่มาจากที่แตกต่างกันคนที่ทำงานควบคู่ไปอย่างรวดเร็วและนำชิ้นส่วนของไม้ในระหว่างล้อไม้เบรกโมเมนตัมกับผู้ชายที่เกาะอยู่บนด้านบนที่ให้ทิศทางการเดินเรือเพื่อหนัง ชายหนุ่มทำพวงมาลัยเพื่อร้อยของอาสาสมัครที่ดึงเชือก-มีอยู่ และอย่าลืมผู้หญิงที่ชงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกสิ่งที่มีศักยภาพ. หลังจากที่ในขณะที่เห็นความวุ่นวายและการจัดหลวมใช้ในตรรกะของพวกเขาเอง ทั้งๆที่มีความขัดแย้งบานปลายที่ได้รับออกมาถกในทุกระดับก็เห็นได้ชัดว่าธรรมชาติสหกรณ์ของสังคมเนวาร์ยังคงจิตวิญญาณหลักที่แนะนำองค์กร ในขณะที่มันเริ่มต้นจากการเป็นเทศกาลท้องถิ่นเนวาร์วาทกรรมบนท้องถนนทำให้มันชัดเจนว่าชาวเนปาลทุกคนคิดว่าการจัดงานเทศกาลเป็นของตัวเอง เมื่อรถม้าในที่สุดก็ทำให้มันกลายเป็น Jawalakhel ระดับการมีส่วนร่วมมวลและการทำงานที่เกี่ยวข้องในกระบวนการมาเพื่อการบรรลุผล เมื่อพระสงฆ์จะออกที่เสื้อเล็ก ๆ และแสดงมันเพื่อความภาคภูมิใจให้กับประเทศที่เขาไม่ได้เป็นเพียงการออกในยุคกลางเสื้อผ้าเขายังเป็นที่ถอดออกมาจากสัญลักษณ์ของกระบวนการในการที่แม้ในความขัดแย้งที่มีอยู่ในทุกระดับ ของสังคมจิตวิญญาณของความร่วมมือที่ได้รับชัยชนะอีกครั้งแตกต่างเล็ก ๆ และสร้างโครงสร้างที่ดังกล่าวเป็นใจ bogglingly เหตุการณ์ที่ซับซ้อนอาจจะเกิดขึ้น. ทั้งตัวอักษรและระดับสัญลักษณ์งานคือความคล้ายคลึงกันของโครงสร้างขนาดใหญ่ใด ๆ คือเรารัฐชาติ ความขัดแย้งที่มีอยู่ในทุกระดับในทุกองค์กร เคล็ดลับคือการหาวิธีที่จะแก้ปัญหาได้โดยไม่ต้องภัยพิบัติใหญ่ Tseten โดยแข็งขันการแก้ไขภาพที่จะแสดงความเป็นจริงของความขัดแย้งและความละเอียดแบบวันต่อวันของตนต่อไปนี้มากกว่ารถม้า เขากำลังติดตามพระเจ้าที่อยู่เบื้องหลังว่าเสื้อยืดที่เทพเจ้าแห่งความเมตตาที่สามารถช่วยให้สังคมที่สร้างขึ้นจากกลุ่มที่มีความหลากหลายและแตกต่างกันของคนที่จะมาร่วมกันและทำงานในโครงการระดับชาติโดยไม่ได้รับบด. (นักเขียนทราบ: รีวิวนี้ถูกเขียนขึ้นหลังจากที่ดู . แก้ไขแรกหรือที่สองของ "แดงพระเจ้า" สารคดีที่ได้รับการแก้ไขแล้วหลายครั้งตั้งแต่นั้นมาและได้นำรูปแบบใหม่อย่างสมบูรณ์ขอโทษถ้ามันอ่านเข้าใจผิดและเฝ้าดูสารคดี -. แต่เป็นกับงานศิลปะทั้งหมดผมคิดว่า ที่น่าสนใจที่จะเห็นทุกขั้นตอนของการสร้าง.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนถนนกับสีแดงพระเจ้า
tseten เกซังใหม่ภาพยนตร์จับทั้ง ราโต machhindranath เทศกาลและ preprations กับเหตุการณ์ในเป่าโดยเป่าหมาย

โดย sushma Joshi เนชั่นรายสัปดาห์ 26 สิงหาคม 2547

สายตาของนักบวชอย่างภาคภูมิใจแสดง - ing ขนาดเล็กเสื้อกั๊กที่ RATO machhindranath เทศกาลได้ ถูกฝังเข้าไปในจิตสำนึกแห่งชาติของเรา" บนถนนกับเทพแดง : machhindranath " เป็นภาพยนตร์สร้างเมื่อเร็ว ๆ นี้ โดย tseten เกซัง . tseten ใช้เวลา 110 ชั่วโมงของวิดีโอการกระทำต่างๆของความฉลาดของมนุษย์และการอุทิศตนเพื่อสิ่งที่ดูเหมือนว่าเป็นสาเหตุที่หายไปคือการก่อสร้างของเทอะทะ 100 เท้าราชรถที่ได้รับอีนุงตุงนังขึ้นในสายไฟฟ้าของปาตันเอียงเมาและมันเป็นลากและดันและดึงโดยผู้ที่ชื่นชอบข้ามถนนน้ำท่วมล้างทุก 12 ปี และผู้ชายจะคำราม เมาและทะเลาะกันตลอดทางจากพุงมะติไปปาตัน และทำซ้ำกระบวนการทั้งหมด ทางกลับ

หลังเสื้อของพระเจ้าแดงเรียกว่า ราโต machhindranath . นี่คือพระเจ้าคุ้มค่าของงานที่จิตรกร , ช่างฝีมือ , ผู้ผลิตเชือก ช่างไม้ บริจาควัน ชั่วโมงการทำงาน เพื่อสร้างให้เขา ว่าท้องฟ้าสูงรถ คิดว่าเป็นเครื่องของ avalokiteswor , พระพุทธเมตตาโดยบางส่วน และพระอิศวร โดยผู้อื่น ราโต machhindranath เพลิดเพลินตามความนิยมในขณะที่เราได้เห็นทั้งหมดพระเจ้านี้ในแบบฟอร์มหนึ่งหรืออีกรูป , โปสการ์ด , โทรทัศน์อะไรไม่ชัดเจนอาศัยอยู่หุบเขามากที่สุดคือ ทำไมพระเจ้านี้ในทั่วไป , และงานของเขาโดยเฉพาะ เอาความสำคัญระดับชาติเช่น .

tseten ของภาพยนตร์ โดยรอบคอบ บันทึกกระบวนการทั้งหมดตั้งแต่ต้นทำให้เราหายาก เบื้องหลังฉากเหลือบของการผลิตที่เกี่ยวข้องกับนักแสดงและผู้ผลิตตัดสินใจนับไม่ถ้วน จาก guthis และของพุงมะติปาทานไปหลายร้อยของผู้จัดงานลากราชรถไปมาระหว่างเมืองสองเมือง .

เทศกาลสามารถปรากฏบนภาพแรก เป็นข้ออ้างคลาสสิกเมาและได้รับ ในการต่อสู้ดีควายหนุ่มต่อสู้แต่ละอื่น ๆที่จะได้รับบนหัวเสา เบรก พวงมาลัย ถูกขับไล่ผู้ชายปุ๊บดึงออก ความรุนแรงการแลกเปลี่ยนที่เกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากกองเนื้อสุนัขเพื่อกำหนดโทษสำหรับการเอียงของพระองค์ มีความชัดเจน ฉากของความขัดแย้งมาก และหลังจากที่ในขณะที่คุณเริ่มสงสัย ทำไมคนถึงได้ว่า ไอ้รถตรงอย่าว่าแต่ลากตลอดทางจากพุงมะติไปปาตัน

ถ้ารถล้มลง และสัมผัสพื้นดิน สิ่งไม่ดีเกิดขึ้น กษัตริย์จะตาย ราชวงศ์ได้สังหารหมู่ และ guthi คนก็ป่วยและตายในตัวเลขขนาดใหญ่ ก็ต้องถูกสร้างใหม่ในเหตุการณ์ เช่น หายนะมันอยู่ในระดับของความรับผิดชอบต่อชาติ ในบรรดาผู้ที่เกี่ยวข้องในการร่วมทุน บางวัดความร่วมมือในหมู่คนที่แตกต่างกันจากคนที่วิ่งอยู่เคียงข้างและอย่างรวดเร็วใส่ชิ้นส่วนของไม้ระหว่างล้อไม้เบรกโมเมนตัมเพื่อคนตั้งอยู่ที่ด้านบนที่ให้เส้นทางการเดินเรือเพื่อควายหนุ่มที่กำลังขับกับอาสาสมัครหลายร้อยคนที่ดึงเชือกได้อยู่ และอย่าลืมว่าผู้หญิงคนที่ต้มเหล้าที่ต้า

หลังจากนั้น ดูเหมือนความวุ่นวายและองค์กรหลวมใช้เวลาในตรรกะของพวกเขาเอง แม้ว่าความขัดแย้งบานปลาย ซึ่งได้ hashed ออกไปในทุกระดับ มันชัดเจนว่าสหกรณ์ธรรมชาติของภาษาเนวารีสังคมยังคงจิตวิญญาณหลักที่นำองค์กรในขณะที่มันเริ่มออกเป็นเทศกาลท้องถิ่นภาษาเนวารี , วาทกรรมบนถนน ทำให้มันชัดเจนว่า nepalis คิดว่างานของตนเอง เมื่อรถม้าก็ทำให้มันเข้าไปชะวะละเขล ระดับของการมีส่วนร่วมของมวลชน และเกี่ยวข้องในกระบวนการผลิตมาเพื่อการบรรลุผล เมื่อพระจะออกเล็ก ๆเสื้อและแสดงมันภูมิใจกับประเทศ