The narrator, an airplane pilot, cr

The narrator, an airplane pilot, crashes in the Sahara desert. The crash badly damages his airplane and leaves the narrator with very little food or water. As he is worrying over his predicament, he is approached by the little prince, a very serious little blond boy who asks the narrator to draw him a sheep. The narrator obliges, and the two become friends. The pilot learns that the little prince comes from a small planet that the little prince calls Asteroid 325 but that people on Earth call Asteroid B-612. The little prince took great care of this planet, preventing any bad seeds from growing and making sure it was never overrun by baobab trees. One day, a mysterious rose sprouted on the planet and the little prince fell in love with it. But when he caught the rose in a lie one day, he decided that he could not trust her anymore. He grew lonely and decided to leave. Despite a last-minute reconciliation with the rose, the prince set out to explore other planets and cure his loneliness.
While journeying, the narrator tells us, the little prince passes by neighboring asteroids and encounters for the first time the strange, narrow-minded world of grown-ups. On the first six planets the little prince visits, he meets a king, a vain man, a drunkard, a businessman, a lamplighter, and a geographer, all of whom live alone and are overly consumed by their chosen occupations. Such strange behavior both amuses and perturbs the little prince. He does not understand their need to order people around, to be admired, and to own everything. With the exception of the lamplighter, whose dogged faithfulness he admires, the little prince does not think much of the adults he visits, and he does not learn anything useful. However, he learns from the geographer that flowers do not last forever, and he begins to miss the rose he has left behind.

At the geographer’s suggestion, the little prince visits Earth, but he lands in the middle of the desert and cannot find any humans. Instead, he meets a snake who speaks in riddles and hints darkly that its lethal poison can send the little prince back to the heavens if he so wishes. The little prince ignores the offer and continues his explorations, stopping to talk to a three-petaled flower and to climb the tallest mountain he can find, where he confuses the echo of his voice for conversation. Eventually, the little prince finds a rose garden, which surprises and depresses him—his rose had told him that she was the only one of her kind.

The prince befriends a fox, who teaches him that the important things in life are visible only to the heart, that his time away from the rose makes the rose more special to him, and that love makes a person responsible for the beings that one loves. The little prince realizes that, even though there are many roses, his love for his rose makes her unique and that he is therefore responsible for her. Despite this revelation, he still feels very lonely because he is so far away from his rose. The prince ends his story by describing his encounters with two men, a railway switchman and a salesclerk.

It is now the narrator’s eighth day in the desert, and at the prince’s suggestion, they set off to find a well. The water feeds their hearts as much as their bodies, and the two share a moment of bliss as they agree that too many people do not see what is truly important in life. The little prince’s mind, however, is fixed on returning to his rose, and he begins making plans with the snake to head back to his planet. The narrator is able to fix his plane on the day before the one-year anniversary of the prince’s arrival on Earth, and he walks sadly with his friend out to the place the prince landed. The snake bites the prince, who falls noiselessly to the sand.

The narrator takes comfort when he cannot find the prince’s body the next day and is confident that the prince has returned to his asteroid. The narrator is also comforted by the stars, in which he now hears the tinkling of his friend’s laughter. Often, however, he grows sad and wonders if the sheep he drew has eaten the prince’s rose. The narrator concludes by showing his readers a drawing of the desert landscape and by asking us to stop for a while under the stars if we are ever in the area and to let the narrator know immediately if the little prince has returned.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บรรยาย นักบินที่มีเครื่องบิน ล้มเหลวในทะเลทรายซาฮารา ความล้มเหลวไม่ดีเสียหายเครื่องบินของเขา และใบผู้บรรยายที่ มีอาหารหรือน้ำน้อยมาก เขาเป็นกังวลกว่าทัพของเขา เขาเป็นเข้าหา โดยเจ้าชายน้อย เด็กทองน้อยจังที่ถามผู้บรรยายวาดเขาแกะ ผู้บรรยายการบังคับ และกลายเป็น เพื่อน นักบินรู้ว่า เจ้าชายน้อยมาจากดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่เจ้าน้อยเรียกดาวเคราะห์น้อย 325 แต่ว่า คนบนโลกเรียกดาวเคราะห์น้อย B-612 เจ้าชายน้อยเอาจนโลก ป้องกันเมล็ดใด ๆ ไม่ดีจากการเติบโต และทำให้แน่ใจว่า มันไม่เคยถูกรุกล้ำ โดยต้นเบาบับ หนึ่งวัน ดอกกุหลาบลึกลับงอกบนโลก และเจ้าชายน้อยที่ตกหลุมรักกับมัน แต่เมื่อเขาพบกุหลาบโกหกวันหนึ่ง เขาตัดสินใจว่า เขาอาจไม่ไว้ใจเธออีกต่อไป เขาเติบโตโดดเดี่ยว และไป แม้ มีการกระทบยอดในนาทีสุดท้ายกับกุหลาบ เจ้าชายการสำรวจดาวเคราะห์อื่น ๆ และรักษาความเหงาของเขาJourneying เล่าบอกเรา เจ้าชายน้อยผ่านดาวเคราะห์น้อยใกล้เคียง และพบแรกเวลาโลกแปลก ตนของผู้ใหญ่ บนดาวเคราะห์หกครั้งแรก เจ้าชายน้อยเข้าชม เขาตรงกษัตริย์ คนไร้สาระ drunkard นักธุรกิจ ที่ลามไพลท์เตอร์ ภาพที่ ทั้งอยู่คนเดียว และมีบริโภคมากเกินไป โดยอาชีพของท่าน ทำงานผิดปกติดังกล่าวทั้ง amuses และ perturbs เจ้าชายน้อย เขาไม่เข้าใจคน ลำดับความต้อง การชื่นชมได้ และ เป็นเจ้าของทุกอย่าง ยกเว้นลามไพลท์เตอร์ มีความซื่อสัตย์ dogged ต่อศาสนา เจ้าชายน้อยไม่คิดมากของผู้ใหญ่ที่เขาเข้าชม และเขาได้เรียนรู้สิ่งที่มีประโยชน์ อย่างไรก็ตาม เขาเรียนรู้จากภาพที่ดอกไม้สุดท้ายตลอดไป และเขาเริ่มคิดถึงดอกกุหลาบที่เขาได้ทิ้งที่แนะนำของภาพ เจ้าชายน้อยเข้าชมโลก แต่เขาที่ดินกลางทะเลทราย และไม่พบมนุษย์ใด ๆ แทน ก็ตามงูที่พูดในปริศนาและคำแนะนำร้านว่า พิษของมันร้ายแรงสามารถส่งเจ้าชายน้อยไปฟ้าสวรรค์ถ้าเขาปรารถนา เจ้าชายน้อยละเว้นข้อเสนอ และดำเนินต่อของเขาสำรวจ หยุด การพูดคุยกับดอกไม้สามอร่ามเรือง และปีนภูเขาที่สูงที่สุดที่เขาสามารถค้นหา ที่เขาสร้างความสับสนการสะท้อนของเสียงของเขาสำหรับการสนทนา เจ้าชายน้อยพบสวนกุหลาบ ที่น่าประหลาดใจ และ depresses เขา — กุหลาบเขาบอกผมว่า เธอเป็นเพียงหนึ่งชนิดของเธอเจ้าชาย befriends จิ้งจอก ที่สอนเขาที่มองเห็นได้เฉพาะหัวใจ เวลาออกจากดอกกุหลาบทำให้กุหลาบเพิ่มเติมพิเศษเขา และความรักทำให้คนรับผิดชอบสำหรับสิ่งมีชีวิตที่หนึ่งรักสิ่งสำคัญในชีวิต เจ้าชายน้อยตระหนักที่ แม้ว่ามีหลายดอกกุหลาบ ความรักดอกกุหลาบของเขาทำให้เธอโดดเด่น และเขาจึงรับผิดชอบของเธอ แม้ มีการเปิดเผยสำแดง เขายังคงรู้สึกโดดเดี่ยวมาก เพราะเขาอยู่ไกลห่างจากดอกกุหลาบของเขา เจ้าชายสิ้นสุดเรื่องราวของเขา โดยการอธิบายของเขาพบกับผู้ชายสองคน switchman รถไฟ และการ salesclerkตอนนี้เป็นวันที่แปดของผู้บรรยายในทะเลทราย และที่แนะนำของเจ้าชาย พวกเขาตั้งค่าปิดการค้นหาดี น้ำกินใจมากที่สุดเท่าที่ร่างกายของพวกเขา และสองกันความสุขพวกเขายอมรับว่า มีคนจำนวนมากไม่เห็นคืออะไรสำคัญอย่างแท้จริงในชีวิต จิตใจของเจ้าชายน้อย อย่างไรก็ตาม และจะได้รับบนความกุหลาบของเขา เขาเริ่มทำแผนกับงูหัวกลับไปโลกของเขา ผู้บรรยายที่ไม่สามารถแก้ไขเครื่องบินของเขาในวันก่อนครบรอบหนึ่งปีของเจ้าชายมาถึงบนโลก และเดินเศร้ากับเพื่อนของเขาออกไปเจ้าชายที่ดิน งูกัดเจ้าชาย อยู่อย่างเบา ๆ ให้ทรายThe narrator takes comfort when he cannot find the prince’s body the next day and is confident that the prince has returned to his asteroid. The narrator is also comforted by the stars, in which he now hears the tinkling of his friend’s laughter. Often, however, he grows sad and wonders if the sheep he drew has eaten the prince’s rose. The narrator concludes by showing his readers a drawing of the desert landscape and by asking us to stop for a while under the stars if we are ever in the area and to let the narrator know immediately if the little prince has returned.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้บรรยายนักบินเครื่องบินตกในทะเลทรายซาฮารา ความผิดพลาดที่ไม่ดีความเสียหายที่เครื่องบินของเขาและใบบรรยายกับอาหารน้อยมากหรือน้ำ ในขณะที่เขาเป็นกังวลมากกว่าสถานการณ์ของเขาเขาถูกทาบทามโดยเจ้าชายน้อยเป็นเด็กผมบลอนด์ที่ร้ายแรงมากน้อยที่ขอเล่าเรื่องที่จะดึงเขาแกะ ผู้บรรยายบังคับและทั้งสองกลายเป็นเพื่อนกัน นักบินรู้ว่าเจ้าชายน้อยมาจากดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่เจ้าชายน้อยเรียกดาวเคราะห์น้อย 325 แต่ที่ผู้คนบนโลกเรียกดาวเคราะห์น้อย B-612 เจ้าชายน้อยเอาดูแลที่ดีของโลกใบนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เมล็ดไม่ดีใด ๆ จากการเจริญเติบโตและทำให้แน่ใจว่ามันก็ไม่เคยเหยียบย่ำโดยต้นไม้โกงกาง วันหนึ่งดอกกุหลาบลึกลับงอกบนโลกและเจ้าชายน้อยตกหลุมรักกับมัน แต่เมื่อเขาจับดอกกุหลาบในโกหกวันหนึ่งเขาตัดสินใจว่าเขาไม่สามารถไว้ใจเธออีกต่อไป เขาเติบโตเหงาและตัดสินใจที่จะทิ้ง แม้จะมีความสมานฉันท์ในนาทีสุดท้ายกับกุหลาบเจ้าชายได้ออกเดินทางไปสำรวจดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ และการรักษาความเหงาของเขา.
ในขณะที่เดินทางไปบรรยายบอกเราว่าเจ้าชายน้อยผ่านไปใกล้เคียงกับดาวเคราะห์น้อยและการเผชิญหน้าครั้งแรกแปลกใจแคบ โลกของผู้ใหญ่ บนหกดาวเคราะห์แรกเข้าชมเจ้าชายน้อยเขาได้พบกับพระมหากษัตริย์เป็นคนไร้สาระเป็นคนขี้เมานักธุรกิจจุดตะเกียงและภูมิศาสตร์ทั้งหมดของผู้ที่อาศัยอยู่คนเดียวและมีการบริโภคมากเกินไปโดยการประกอบอาชีพของพวกเขาได้รับการแต่งตั้ง พฤติกรรมแปลกดังกล่าวทั้ง amuses และ perturbs เจ้าชายน้อย เขาไม่เข้าใจความต้องการของพวกเขาที่จะสั่งคนรอบข้างจะได้รับการชื่นชมและเป็นเจ้าของทุกอย่าง ด้วยข้อยกเว้นของจุดตะเกียงที่มีความสัตย์ซื่อของเขาชื่นชมพากเพียรที่เจ้าชายน้อยไม่คิดว่ามากของผู้ใหญ่เขาไปเยี่ยมและเขาไม่ได้เรียนรู้อะไรที่เป็นประโยชน์ แต่เขาเรียนรู้จากภูมิศาสตร์ที่ดอกไม้ไม่ได้สุดท้ายตลอดไปและเขาเริ่มที่จะพลาดดอกกุหลาบที่เขาได้ทิ้งไว้ข้างหลัง. คำแนะนำภูมิศาสตร์ของการเข้าชมเจ้าชายน้อยโลก แต่ดินแดนที่เขาอยู่กลางทะเลทรายและไม่สามารถหาใด ๆ มนุษย์ แต่เขาได้พบกับงูที่พูดในปริศนาลึกลับและคำแนะนำที่เป็นพิษตายของมันสามารถส่งเจ้าชายน้อยกลับไปที่ชั้นฟ้าทั้งหลายถ้าเขาปรารถนา เจ้าชายน้อยไม่สนใจข้อเสนอและยังคงสำรวจของเขาหยุดที่จะพูดคุยกับดอกไม้สามอร่ามเรืองและจะปีนภูเขาที่สูงที่สุดที่เขาสามารถหาที่เขาสับสนเสียงสะท้อนของเสียงของเขาสำหรับการสนทนา ในที่สุดเจ้าชายน้อยพบสวนกุหลาบซึ่งน่าประหลาดใจและหดหู่เขาเขาโรสเคยบอกเขาว่าเธอเป็นเพียงคนเดียวของเธอชนิด. เจ้าชายมาตีฟ็อกซ์ที่สอนให้เขารู้ว่าสิ่งที่สำคัญในชีวิตเท่านั้นที่มองเห็น หัวใจว่าเวลาของเขาออกไปจากกุหลาบทำให้ดอกกุหลาบมากขึ้นเป็นพิเศษกับเขาและรักที่ทำให้ผู้ที่รับผิดชอบสิ่งมีชีวิตที่หนึ่งรัก เจ้าชายน้อยตระหนักว่าแม้ว่าจะมีดอกกุหลาบหลายรักของเขาสำหรับดอกกุหลาบของเขาทำให้เธอไม่ซ้ำกันและว่าดังนั้นเขาจึงเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับเธอ แม้จะมีการเปิดเผยนี้เขาก็ยังคงรู้สึกเหงามากเพราะเขาเป็นเพื่อให้ห่างไกลจากดอกกุหลาบของเขา เจ้าชายจะสิ้นสุดลงเรื่องราวของเขาโดยการอธิบายการเผชิญหน้าของเขากับผู้ชายสองคนเป็นสับรถไฟและพนักงานขายได้. ตอนนี้มันเป็นวันที่แปดของผู้บรรยายในทะเลทรายและข้อเสนอแนะของเจ้าชายที่พวกเขาออกเดินทางไปหากัน น้ำฟีดหัวใจของพวกเขามากที่สุดเท่าที่ร่างกายของพวกเขาและทั้งสองแบ่งปันช่วงเวลาของความสุขที่พวกเขาเห็นว่าคนจำนวนมากเกินไปไม่เห็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างแท้จริงในชีวิต จิตใจของเจ้าชายน้อยอย่างไรได้รับการแก้ไขในการกลับไปที่ดอกกุหลาบของเขาและเขาก็เริ่มทำแผนกับงูที่จะมุ่งหน้ากลับไปยังโลกของเขา ผู้บรรยายคือสามารถที่จะแก้ไขเครื่องบินของเขาในวันก่อนที่จะครบรอบหนึ่งปีของการมาถึงของเจ้าชายบนโลกและเขาเดินเศร้ากับเพื่อนของเขาออกไปยังสถานที่ที่เจ้าชายที่ดิน งูกัดเจ้าชายที่หลงไม่มีเสียงทราย. ผู้บรรยายจะเกิดความสะดวกสบายเมื่อเขาไม่สามารถพบร่างของเจ้าชายวันถัดไปและมีความมั่นใจว่าเจ้าชายได้กลับไปยังดาวเคราะห์น้อยของเขา ผู้บรรยายยังสบายใจดาวซึ่งในตอนนี้เขาได้ยินเสียงหัวเราะทำให้เกิดเสียงติ้งของเพื่อนของเขา อย่างไรก็ตามบ่อยครั้งที่เขาเติบโตเศร้าและสงสัยว่าแกะเขาดึงได้กินกุหลาบของเจ้าชาย ผู้บรรยายสรุปโดยการแสดงผู้อ่านของเขาวาดภาพของภูมิทัศน์ทะเลทรายและขอให้เราหยุดในขณะที่ภายใต้แสงดาวถ้าเราเคยอยู่ในพื้นที่และเพื่อให้ผู้บรรยายทราบทันทีหากเจ้าชายน้อยได้กลับ