From a palæoclimatic point of view,

From a palæoclimatic point of view, it is important to identify fossil periglacial features in the landscape. Attempts at reconstructing past environments are based primarily on studies of certain fossil periglacial landforms and sedimentary structures, such as casts of ice wedges and sand wedges, thermal cracks, fragipan horizons (hard, low permeability subsurface layer), the systematic occurrence of cryoturbation (soils or unconsolidated sediments displaced by frost action) or solifluction, evidence of past strong ice segregation in sediments, and fossil rock glaciers. Climatic changes resulting in the areal disappearance of ice-rich permafrost (for example, beyond the margins of the previously extensive Quaternary Period ice sheets and ice caps), tend to blur or confuse the evidence of even the most distinct periglacial features. Traces of their morphology and relict surface and subsurface structures, however, may be detected in many areas (fig. 35). These traces, often quite subtle, substantiate the fact that they were originally periglacial features that are now in a fossil or relic stage (Lundqvist, 1962; Svensson, 2005). Such fossil forms, especially when dated, are used as indicators of a previous, much colder climate of the area (Péwé, 1973; Vandenberghe, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาก palæoclimatic จุดของมุมมอง จำเป็นต้องระบุคุณลักษณะ periglacial ฟอสในการ ความพยายามในการฟื้นฟูสภาพแวดล้อมที่ผ่านมาได้ยึดหลักการศึกษา landforms ฟอส periglacial บาง และตะกอนโครงสร้าง เช่น casts wedges น้ำแข็ง และ wedges ทราย รอยแตกความร้อน fragipan ฮอลิซันส์ (permeability ยาก ต่ำ subsurface ชั้น), cryoturbation (ดินเนื้อปูนหรือตะกอนงวดพลัดถิ่น โดยการกระทำของน้ำแข็ง) เกิดระบบ หรือ solifluction หลักฐานการผ่านน้ำแข็งแรงแบ่งแยกในตะกอน ธารน้ำแข็งหินฟอสซิล เปลี่ยนแปลง climatic ใน areal การสูญหายของอุดมไปด้วยน้ำแข็ง permafrost (เช่น นอกเหนือจากขอบของแผ่นน้ำแข็ง Quaternary ระยะก่อนหน้านี้มากมายและน้ำแข็ง), มักจะ เบลอ หรือสับสนได้สบาย periglacial ลักษณะการทำงานมีหลักฐาน ร่องรอยของสัณฐานวิทยา relict subsurface และพื้นผิวโครงสร้าง อย่างไรก็ตาม อาจพบในหลายพื้นที่ (fig. 35) ร่องรอยเหล่านี้ มักจะค่อนข้างละเอียด substantiate ความจริงที่ว่า พวกเขาก็ periglacial คุณลักษณะที่ขณะนี้อยู่ในขั้นการระลึกหรือซากดึกดำบรรพ์ (Lundqvist, 1962 Svensson, 2005) แบบฟอร์มเช่นฟอส โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลง ใช้เป็นตัวชี้วัดของสภาพภูมิอากาศหนาวมาก ก่อนหน้านี้ของพื้นที่ (Péwé, 1973 Vandenberghe, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากจุดpalæoclimaticในมุมมองของมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุคุณสมบัติ periglacial ฟอสซิลในแนวนอน ความพยายามที่จะฟื้นฟูสภาพแวดล้อมที่ผ่านมาเป็นไปตามหลักในการศึกษาธรณีสัณฐาน periglacial ฟอสซิลบางและโครงสร้างตะกอนเช่นบรรยากาศของเวดจ์น้ำแข็งและเวดจ์ทรายรอยแตกความร้อนอันไกลโพ้น fragipan (หนักซึมผ่านต่ำชั้นใต้ดิน) ที่เกิดขึ้นอย่างเป็นระบบของ cryoturbation (ดิน หรือตะกอน unconsolidated แทนที่ด้วยการกระทำน้ำค้างแข็ง) หรือ solifluction หลักฐานแยกน้ำแข็งที่แข็งแกร่งที่ผ่านมาในตะกอนและธารน้ำแข็งหินฟอสซิล การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่เกิดขึ้นในการหายตัวไปขนหัวลุกของ permafrost น้ำแข็งที่อุดมไปด้วย (เช่นเกินกว่าอัตรากำไรขั้นต้นของระยะเวลาก่อนหน้านี้ Quaternary กว้างขวางแผ่นน้ำแข็งและน้ำแข็ง) มีแนวโน้มที่จะเกิดความสับสนเบลอหรือหลักฐานของแม้คุณสมบัติ periglacial ที่แตกต่างกันมากที่สุด ร่องรอยของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและพื้นผิวแม่ม่ายและโครงสร้างใต้ดินของพวกเขา แต่อาจถูกตรวจพบในหลายพื้นที่ (รูปที่. 35) ร่องรอยเหล่านี้มักจะค่อนข้างบอบบางยืนยันความจริงที่ว่าพวกเขามีคุณสมบัติ periglacial เดิมที่มีตอนนี้อยู่ในขั้นตอนหรือฟอสซิลของที่ระลึก (Lundqvist 1962; Svensson 2005) รูปแบบดังกล่าวฟอสซิลโดยเฉพาะเมื่อวันที่จะถูกนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดของก่อนหน้านี้สภาพภูมิอากาศที่หนาวเย็นมากในพื้นที่ (Pewe 1973; Vandenberghe, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากเพื่อนæ oclimatic มุมมอง มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุซากดึกดำบรรพ์ periglacial คุณสมบัติในแนวนอน ความพยายามในการสร้างสภาพแวดล้อมในอดีตจะขึ้นอยู่กับการศึกษาของบางธรณีสัณฐาน periglacial ฟอสซิลและโครงสร้างหินตะกอนเป็นหลัก เช่น ลอกของเวดจ์น้ำแข็งและเวดจ์ทรายแตก ความร้อน fragipan ขอบเขต ( ยากผ่านชั้นใต้ผิวดินต่ำ )การเกิดการ cryoturbation ( หรือดินตะกอนพลัดถิ่น 700 โดย ฟรอสต์ การกระทํา ) หรือ solifluction หลักฐานของอดีตแข็งแรงแข็งแยกในตะกอนธารน้ำแข็งหินและฟอสซิล . การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่เกิดในการหายตัวไปของน้ำแข็งเพิ่มรวย permafrost ( ตัวอย่างเช่น จากขอบของแผ่นอย่างละเอียดก่อนหน้านี้ยุคควอเทอร์นารีน้ำแข็งและน้ำแข็งขั้วโลก )มักจะเบลอ หรือสับสน หลักฐานจะแตกต่างกันมากที่สุด periglacial คุณสมบัติ ร่องรอยของรูปร่างและพื้นผิวซากพืชหรือสัตว์และโครงสร้างใต้ดิน อย่างไรก็ตาม อาจจะตรวจพบในหลายพื้นที่ ( รูปที่ 35 ) ร่องรอยเหล่านี้มักจะค่อนข้างบอบบาง พิสูจน์ความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นคุณสมบัติเดิม periglacial ที่กำลังอยู่ในขั้นตอน ฟอสซิล หรือพระธาตุ ( lundqvist , 1962 ; สร้าง , 2005 )รูปฟอสซิลดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเดทจะใช้เป็นตัวชี้วัดของก่อนหน้าหนาวกว่าอากาศของพื้นที่ ( P é v é , 1973 ; vandenberghe , 2001 )