Good evening darklings ****And so o

Good evening darklings
****And so on the first night of a long gone rain i was left there alone with the scent of divine water falling from the sky replenishing my ears with a sweet voice of a gothic symphony,the smell of the rain caressing the leaves of this garden of mine. it would be romantic if there was a moonlight spotting my face to show a long forgotten wisdom of the ages…..but there is nothing romantic in me …an almost ancient soul in a new mortal body that waits to be set free,or does it yearn for company to spend the rest of my mortal life with, waiting for the afterlife,waiting for salvation,for an envelop that never dies,for a garden that never fades,and a glass of red drink that never leaves my hand,there was nothing but my dreams in my head land and my “mystique” music left after she abandoned me that night,under a dancing tree upon the riffs of a singing wind,or shall it be not wind,shall it be a gusty breeze comforting my face until she comes again next night searching for me in her deepest mind,searching for another afterlight tale and a
midnight curse***

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เย็นดี darklings และเป็นคืนแรกของยาวไปฝนฉันมีซ้ายมีคนเดียว ด้วยกลิ่นของน้ำศักดิ์สิทธิ์จากฟากฟ้าเติมหูของฉัน ด้วยเสียงหวานของซิมโฟนีโกธิค กลิ่นฝนเชยชมใบของสวนนี้ของฉัน มันจะโรแมนติกถ้ามีแสงจันทร์ที่ส่องหน้าแสดงภูมิปัญญาที่ลืมยาวของอายุ... แต่ไม่มีอะไรโรแมนติกในตัวผม... จิตวิญญาณโบราณเกือบ.an ในร่างกายมนุษย์ใหม่ที่รอการตั้งค่าฟรี หรือไม่ก็ ถวิลหาบริษัทจ่ายส่วนเหลือของชีวิตมนุษย์กับ รอวันหยุด รอ รอดสำหรับซองที่ไม่เคยตาย สำหรับสวนที่ไม่เคยจาง และแก้วเครื่องดื่มสีแดงที่ไม่เคยออกจากมือ มีแต่ความฝันของฉันในที่ดินหัวของฉันและเพลงของฉัน "มนต์" ที่เหลือหลังจากที่เธอทิ้งฉันกลางคืนว่า ใต้ต้นไม้เมื่อ riffs เป็นลมร้องเพลง เต้นรำ หรือจะเป็นลมไม่ มันจะมีลมแรงพัดปลอบโยนใบหน้าของฉันจนกว่าเธอมาหาฉันในใจเธอลึก อีกต่อไปคืนหาเรื่อง afterlight อื่นและ เที่ยงคืนสาป ***

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

darklings เย็นดี
**** และดังนั้นในคืนแรกของฝนหายไปนานฉันถูกทิ้งไว้ที่นั่นคนเดียวกับกลิ่นไอของน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้าเติมหูของฉันด้วยเสียงหวานของซิมโฟนีโกธิค, กลิ่นของฝนที่ จูบใบของสวนของฉันนี้ มันจะโรแมนติกถ้ามีแสงจันทร์จำใบหน้าของฉันที่จะแสดงภูมิปัญญาลืมยาวของทุกเพศทุกวัย ... ..but มีอะไรที่โรแมนติกในตัวฉัน ... จิตวิญญาณโบราณเกือบจะอยู่ในร่างกายต้องตายใหม่ที่รอที่จะตั้งฟรีหรือไม่ มันโหยหา บริษัท ที่จะใช้จ่ายส่วนที่เหลือของชีวิตมรรตัยของฉันกับการรอคอยสำหรับชีวิตหลังความตายที่รอเพื่อความรอดสำหรับซองจดหมายที่ไม่เคยตายสำหรับสวนที่ไม่เคยจางหายไปและเครื่องดื่มสีแดงที่ไม่เคยออกจากมือของฉันมี ก็ไม่มีอะไร แต่ความฝันของฉันในแผ่นดินหัวของฉันและ "ขลัง" เพลงของฉันที่เหลือหลังจากที่เธอถูกทอดทิ้งฉันในคืนนั้นใต้ต้นไม้เต้นเมื่อ riffs ลมร้องเพลงหรือมันจะต้องไม่ลมมันจะเป็นลมกระโชกแรงบางแห่งปลอบโยนของฉัน ใบหน้าจนเธอมาอีกครั้งในคืนถัดไปค้นหาสำหรับฉันในใจลึกที่สุดของเธอค้นหาเรื่อง afterlight อีกครั้งและ
คำสาปแช่งเที่ยงคืน ***