The successful farming of tiger shrimp (Penaeus monodon) in India is mainly due to the
existence of some 300 hatcheries whose capacity to produce 12 000 million postlarvae
(PL) annually has provided an assured supply of seed. However, the sustainability of
the sector is still hampered by many problems, foremost among these being a reliance
on wild-caught broodstock whose supply is limited both in quantity and in seasonal
availability and that are often infected with pathogens. The current low quality of
hatchery produced PL due to infection with white spot syndrome virus (WSSV) and
other pathogens entering the hatcheries via infected broodstock, contaminated intake
water or other sources due to poor hatchery management practices, including inadequate
biosecurity, is a major obstacle to achieving sustainable shrimp aquaculture in India
and the Asia-Pacific region. Considering the major contribution of the tiger shrimp to
global shrimp production and the economic losses resulting from disease outbreaks, it
is essential that the shrimp-farming sector invest in good management practices for the
production of healthy and quality seed.
This document reviews the current state of the Indian shrimp hatchery industry
and provides detailed guidance and protocols for improving the productivity, health
management, biosecurity and sustainability of the sector. Following a brief review of
shrimp hatchery development in India, the major requirements for hatchery production
are discussed under the headings: infrastructure, facility maintenance, inlet water
quality and treatment, wastewater treatment, biosecurity, standard operating procedures
(SOPS), the Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP) approach, chemical
use during the hatchery production process and health assessment. Pre-spawning
procedures covered include the use of wild, domesticated and specific pathogen free/
specific pathogen resistant (SPF/SPR) broodstock; broodstock landing centres and
holding techniques; broodstock selection, transport, utilization, quarantine, health
screening, maturation, nutrition and spawning; egg hatching; nauplius selection; egg/
nauplius disinfection and washing and holding, disease testing and transportation of
nauplii. Post-spawning procedures covered include: larval-rearing unit preparation,
larval rearing/health management, larval nutrition and feed management, important
larval diseases, general assessment of larval condition, quality testing/selection of PL
for stocking, PL harvest and transportation, nursery rearing, timing of PL stocking,
use of multiple species in shrimp hatcheries, and documentation and record keeping.
Information on the use of chemicals in shrimp hatcheries and examples of various forms
for hatchery record keeping are included as Annexes.
The successful farming of tiger shrimp (Penaeus monodon) in India is mainly due to the
existence of some 300 hatcheries whose capacity to produce 12 000 million postlarvae
(PL) annually has provided an assured supply of seed. However, the sustainability of
the sector is still hampered by many problems, foremost among these being a reliance
on wild-caught broodstock whose supply is limited both in quantity and in seasonal
availability and that are often infected with pathogens. The current low quality of
hatchery produced PL due to infection with white spot syndrome virus (WSSV) and
other pathogens entering the hatcheries via infected broodstock, contaminated intake
water or other sources due to poor hatchery management practices, including inadequate
biosecurity, is a major obstacle to achieving sustainable shrimp aquaculture in India
and the Asia-Pacific region. Considering the major contribution of the tiger shrimp to
global shrimp production and the economic losses resulting from disease outbreaks, it
is essential that the shrimp-farming sector invest in good management practices for the
production of healthy and quality seed.
This document reviews the current state of the Indian shrimp hatchery industry
and provides detailed guidance and protocols for improving the productivity, health
management, biosecurity and sustainability of the sector. Following a brief review of
shrimp hatchery development in India, the major requirements for hatchery production
are discussed under the headings: infrastructure, facility maintenance, inlet water
quality and treatment, wastewater treatment, biosecurity, standard operating procedures
(SOPS), the Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP) approach, chemical
use during the hatchery production process and health assessment. Pre-spawning
procedures covered include the use of wild, domesticated and specific pathogen free/
specific pathogen resistant (SPF/SPR) broodstock; broodstock landing centres and
holding techniques; broodstock selection, transport, utilization, quarantine, health
screening, maturation, nutrition and spawning; egg hatching; nauplius selection; egg/
nauplius disinfection and washing and holding, disease testing and transportation of
nauplii. Post-spawning procedures covered include: larval-rearing unit preparation,
larval rearing/health management, larval nutrition and feed management, important
larval diseases, general assessment of larval condition, quality testing/selection of PL
for stocking, PL harvest and transportation, nursery rearing, timing of PL stocking,
use of multiple species in shrimp hatcheries, and documentation and record keeping.
Information on the use of chemicals in shrimp hatcheries and examples of various forms
for hatchery record keeping are included as Annexes.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความสำเร็จของการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ ( Penaeus monodon ) ในอินเดียเป็นหลักเนื่องจากการมีอยู่ของโรงเพาะฟัก
300 ที่มีศักยภาพในการผลิต 12 , 000 ล้าน ?
( PL ) เป็นรายได้ให้มั่นใจอุปทานของเมล็ดพันธุ์ อย่างไรก็ตาม ความยั่งยืนของ
ภาคยังคง hampered โดยปัญหาต่างๆ มากมาย สำคัญที่สุดในหมู่เหล่านี้เป็นอ้างอิง
ในป่าจับพ่อแม่ซึ่งเป็นจำนวนจำกัดทั้งด้านปริมาณและความพร้อมฤดูกาล
และที่มักจะติดเชื้อเชื้อโรค คุณภาพต่ำ ปัจจุบันโรงเพาะฟักคุณ
ผลิตเนื่องจากการติดเชื้อไวรัสโรคจุดขาว ( ี ) และเชื้อโรคอื่น ๆ เข้าไปในโรงเพาะฟัก
ผ่านแม่ติดเชื้อปนเปื้อนปริมาณน้ำหรือแหล่งอื่น ๆเนื่องจากการปฏิบัติการจัดการโรงฟักจนรวมทั้งไม่เพียงพอ
ออสเตรเลีย คืออุปสรรคสำคัญในการเพาะเลี้ยงกุ้งอย่างยั่งยืนในอินเดีย
และภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก เมื่อพิจารณาจากผลงานที่สำคัญของการผลิตกุ้ง
และความเสียหายทางเศรษฐกิจที่เกิดจากการระบาดของโรคกุ้งทั่วโลก มันเป็นสิ่งสำคัญว่า การเลี้ยงกุ้ง
ภาคการลงทุนในแนวทางการจัดการที่ดีสำหรับ
การผลิตของสุขภาพและคุณภาพเมล็ดพันธุ์ .
เอกสารนี้วิจารณ์สถานะปัจจุบันของอินเดียในโรงเพาะฟักกุ้งอุตสาหกรรม
และเป็นแนวทางรายละเอียดและโปรโตคอลสำหรับการปรับปรุงผลิตภาพ การจัดการสุขภาพ
, ออสเตรเลีย และความยั่งยืนของภาค ต่อไปนี้ทบทวนของการพัฒนาโรงเพาะฟักกุ้งในอินเดีย ความต้องการหลักสำหรับ
การผลิตอนุบาลจะกล่าวถึงในหัวข้อ : สาธารณูปโภค , การบำรุงรักษาสถานที่ คุณภาพน้ำ
ขาเข้าและการรักษา , ระบบบำบัดน้ำเสีย , ออสเตรเลีย , มาตรฐานขั้นตอนการปฏิบัติ
( Interaction ) , การวิเคราะห์อันตรายและจุดวิกฤตที่ต้องควบคุม ( HACCP ) การใช้สารเคมีในกระบวนการผลิตในโรงเพาะฟัก
และการประเมินสุขภาพ ก่อนการวางไข่
ขั้นตอนที่ครอบคลุมรวมถึงการใช้ป่าโดดเด่นและเฉพาะเจาะจงเชื้อโรคฟรี /
เฉพาะเชื้อโรคป้องกัน ( SPF / SPR ) เลี้ยงแม่และเชื่อมโยงไปถึงศูนย์ ;
จับเทคนิค การเลือก การขนส่ง การใช้ การเลี้ยง , สุขภาพ
คัดกรอง , วุฒิภาวะ , โภชนาการและการวางไข่ ; การฟักไข่ ; การคัดเลือกพันธุ์นอร์เพลียส ; ไข่ /
ฆ่าเชื้อโรคนอเพลียสและซักผ้าและถือ โรค การทดสอบ และการขนส่ง ของ
nauplii .โพสต์ขั้นตอนที่ครอบคลุมรวมถึง : หนอนวางไข่เพาะพันธุ์ การเตรียมหน่วยการจัดการสุขภาพ / โภชนาการการเลี้ยงหนอน ดักแด้ และการจัดการอาหาร , โรคหนอนสำคัญ
, การประเมินโดยทั่วไปของหนอนสภาพทดสอบคุณภาพ / เลือก PL
สำหรับจัดเก็บ ที่จะเก็บเกี่ยวและการขนส่ง เพาะเลี้ยง เวลาที่จะปล่อย
ใช้หลายสายพันธุ์ใน โรงเพาะฟักกุ้งและเอกสาร และบันทึกการรักษา .
ข้อมูลการใช้สารเคมีในโรงเพาะฟักกุ้งและตัวอย่างของรูปแบบต่าง ๆสำหรับบันทึกการรักษา
Hatchery รวมเป็นภาคผนวก .
การแปล กรุณารอสักครู่..