ผู้ให้กำเนิดกาชาด คือ นาย อังรี ดูนังต์ ( Henry Dunant ) ชาวสวิส เกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 237ณ นคร เจนี วา เป็นบุตรผู้มีตระกูลสูงของเมืองนั้น ดูนังต์ ได้รับรางวัลโนเบลประเภทสันติ ซึ่งให้เป็นครั้งแรกในปี 2444 ( ร่วมกับ เอฟ. ปาสสีชาวฝรั่งเศสผู้เริ่มขบวนการสันติ) เมื่อมีอายุ 73 ปี ดูนังต์ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่30 ตุลาคม 2453 ขณะมีอายุ 82 ปี เมื่อเปิดพินัยกรรม ปรากฎ ว่า ดูนังต์ ไม่ได้ใช้จ่ายเงินรางวัลต่างๆ ที่ได้รับเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเลย คงเก็บเงินทั้งหมดไว้และได้แบ่งส่วนยกให้สถาบันสาธารณสงเคราะห์ของสวิตเซอร์แลนต์ และ นอรเว หลายแห่งดูนังต์ ได้เดินทางไปแสวงหาโชคลาภใน แอฟ ริกาเหนือ 2 ครั้ง ในการเดินทางไปแสวงหาโชคลาภครั้งที่ 2 ในปี 2401 มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ยืนยันว่า
ครั้งหนึ่ง ดูนังต์ ได้ซื้อน้ำตกแห่งหนึ่งพร้อมกับโรงโม่แป้ง แล้วเกิดเรื่องยุ่งยากกับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ดูนังต์ จึงได้ตัดสินใจเข้าหาพระ เจ้าน โปเลียนที่ 3ด้วยตนเอง และเดินทางไปยังภาคเหนือของอิตาลีที่หมู่บ้าน ซอลเฟ ริโน ( Solferino ) อยู่ทางใต้ของทะเลสาบการ์ ดา ( Garda ) ในเดือนมิถุนายน 2402 ซึ่งขณะนั้น ดูนังต์ มีอายุ 31 ปี ประจวบกับกองทัพฝรั่งเศสได้ช่วยอิตาลีรบออสเตรีย ทหาร 4 แสนคนต่อสู้กัน มีทหาร 4 หมื่นคนล้มตายและบาดเจ็บเกลื่อนกลาดทั่วสนามรบโดยไม่มีผู้รักษาพยาบาล ภาพอันสยดสยองนี้ทำให้ ดูนังต์ ลืมเรื่องราวที่จะร้องเรียนต่อพระ เจ้าน โปเลียนเสียสิ้นดูนังต์ ได้ลงมือช่วยเหลือผู้บาดเจ็บด้วยตนเอง แล้วขอร้องประชาชนหญิงในท้องถิ่นนั้นมาช่วยด้วย
จากประสบการอันน่าสยดสยองนี้เอง ดูนังต์ ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งเมื่อ 3 ปีต่อมา ให้ชื่อว่า " Un Souvenir de Solferino " (A Memory of Solferino ) แปลว่า" ความทรงจำเรืองที่ ซอลเฟ ริโน" และกล่าวตอนหนึ่งเป็นเชิงรำพึงว่า" จะเป็นไปไม่ได้ หรือที่จะตั้งองค์การอาสาสมัคร ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือทหารบาดเจ็บในยามสงคราม" ในที่สุดได้มีผู้เสนอความคิดของ ดูนังต์ ต่อสมาคมสงเคราะห์สาธารณะแห่ง เจนี วา (Public Welfare Society of Geneva) และสมาคมได้มีการประชุมกันในวันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2506 เวลา 18.00 น. ณ ชั้นล่างของสถานคาสิโน การประชุมมีระเบียบวาระรวม 5 ข้อด้วยกัน ระเบียบวาระข้อที่ 3 เกี่ยวกับข้อเสนอของ ดูนังต์