ผู้ให้กำเนิดกาชาด คือ นาย อังรี ดูน

ผู้ให้กำเนิดกาชาด คือ นาย อังรี ดูนังต์ ( Henry Dunant ) ชาวสวิส เกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 237ณ นคร เจนี วา เป็นบุตรผู้มีตระกูลสูงของเมืองนั้น ดูนังต์ ได้รับรางวัลโนเบลประเภทสันติ ซึ่งให้เป็นครั้งแรกในปี 2444 ( ร่วมกับ เอฟ. ปาสสีชาวฝรั่งเศสผู้เริ่มขบวนการสันติ) เมื่อมีอายุ 73 ปี ดูนังต์ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่30 ตุลาคม 2453 ขณะมีอายุ 82 ปี เมื่อเปิดพินัยกรรม ปรากฎ ว่า ดูนังต์ ไม่ได้ใช้จ่ายเงินรางวัลต่างๆ ที่ได้รับเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเลย คงเก็บเงินทั้งหมดไว้และได้แบ่งส่วนยกให้สถาบันสาธารณสงเคราะห์ของสวิตเซอร์แลนต์ และ นอรเว หลายแห่งดูนังต์ ได้เดินทางไปแสวงหาโชคลาภใน แอฟ ริกาเหนือ 2 ครั้ง ในการเดินทางไปแสวงหาโชคลาภครั้งที่ 2 ในปี 2401 มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ยืนยันว่า

ครั้งหนึ่ง ดูนังต์ ได้ซื้อน้ำตกแห่งหนึ่งพร้อมกับโรงโม่แป้ง แล้วเกิดเรื่องยุ่งยากกับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ดูนังต์ จึงได้ตัดสินใจเข้าหาพระ เจ้าน โปเลียนที่ 3ด้วยตนเอง และเดินทางไปยังภาคเหนือของอิตาลีที่หมู่บ้าน ซอลเฟ ริโน ( Solferino ) อยู่ทางใต้ของทะเลสาบการ์ ดา ( Garda ) ในเดือนมิถุนายน 2402 ซึ่งขณะนั้น ดูนังต์ มีอายุ 31 ปี ประจวบกับกองทัพฝรั่งเศสได้ช่วยอิตาลีรบออสเตรีย ทหาร 4 แสนคนต่อสู้กัน มีทหาร 4 หมื่นคนล้มตายและบาดเจ็บเกลื่อนกลาดทั่วสนามรบโดยไม่มีผู้รักษาพยาบาล ภาพอันสยดสยองนี้ทำให้ ดูนังต์ ลืมเรื่องราวที่จะร้องเรียนต่อพระ เจ้าน โปเลียนเสียสิ้นดูนังต์ ได้ลงมือช่วยเหลือผู้บาดเจ็บด้วยตนเอง แล้วขอร้องประชาชนหญิงในท้องถิ่นนั้นมาช่วยด้วย

จากประสบการอันน่าสยดสยองนี้เอง ดูนังต์ ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งเมื่อ 3 ปีต่อมา ให้ชื่อว่า " Un Souvenir de Solferino " (A Memory of Solferino ) แปลว่า" ความทรงจำเรืองที่ ซอลเฟ ริโน" และกล่าวตอนหนึ่งเป็นเชิงรำพึงว่า" จะเป็นไปไม่ได้ หรือที่จะตั้งองค์การอาสาสมัคร ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือทหารบาดเจ็บในยามสงคราม" ในที่สุดได้มีผู้เสนอความคิดของ ดูนังต์ ต่อสมาคมสงเคราะห์สาธารณะแห่ง เจนี วา (Public Welfare Society of Geneva) และสมาคมได้มีการประชุมกันในวันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2506 เวลา 18.00 น. ณ ชั้นล่างของสถานคาสิโน การประชุมมีระเบียบวาระรวม 5 ข้อด้วยกัน ระเบียบวาระข้อที่ 3 เกี่ยวกับข้อเสนอของ ดูนังต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ให้กำเนิดกาชาดคือนายอังรีดูนังต์ (Henry เลข) ชาวสวิสเกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 237ณ นครเจนีวาเป็นบุตรผู้มีตระกูลสูงของเมืองนั้นดูนังต์ได้รับรางวัลโนเบลประเภทสันติซึ่งให้เป็นครั้งแรกในปี 2444 (ร่วมกับเอฟ. ปาสสีชาวฝรั่งเศสผู้เริ่มขบวนการสันติ) เมื่อมีอายุ 73 ปีดูนังต์ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่30 ตุลาคม 2453 ขณะมีอายุ 82 ปีเมื่อเปิดพินัยกรรมปรากฎว่าดูนังต์ไม่ได้ใช้จ่ายเงินรางวัลต่าง ๆ ที่ได้รับเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเลยคงเก็บเงินทั้งหมดไว้และได้แบ่งส่วนยกให้สถาบันสาธารณสงเคราะห์ของสวิตเซอร์แลนตไม้ทัณฑฆาตและนอรเวหลายแห่งดูนังต์ได้เดินทางไปแสวงหาโชคลาภในแอฟริกาเหนือ 2 ครั้งในการเดินทางไปแสวงหาโชคลาภครั้งที่ 2 ในปี 2401 มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ยืนยันว่า ครั้งหนึ่งดูนังต์ได้ซื้อน้ำตกแห่งหนึ่งพร้อมกับโรงโม่แป้งแล้วเกิดเรื่องยุ่งยากกับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นดูนังต์จึงได้ตัดสินใจเข้าหาพระเจ้านโปเลียนที่ 3ด้วยตนเอง และเดินทางไปยังภาคเหนือของอิตาลีที่หมู่บ้านซอลเฟริโน (Solferino) อยู่ทางใต้ของทะเลสาบการ์ดา(การ์ดา) ในเดือนมิถุนายน 2402 ซึ่งขณะนั้นดูนังต์มีอายุ 31 ปีประจวบกับกองทัพฝรั่งเศสได้ช่วยอิตาลีรบออสเตรียทหาร 4 แสนคนต่อสู้กันมีทหาร 4 หมื่นคนล้มตายและบาดเจ็บเกลื่อนกลาดทั่วสนามรบโดยไม่มีผู้รักษาพยาบาลภาพอันสยดสยองนี้ทำให้ดูนังต์ลืมเรื่องราวที่จะร้องเรียนต่อพระเจ้านโปเลียนเสียสิ้นดูนังต์ได้ลงมือช่วยเหลือผู้บาดเจ็บด้วยตนเองแล้วขอร้องประชาชนหญิงในท้องถิ่นนั้นมาช่วยด้วย จากประสบการอันน่าสยดสยองนี้เอง ดูนังต์ ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งเมื่อ 3 ปีต่อมา ให้ชื่อว่า " Un Souvenir de Solferino " (A Memory of Solferino ) แปลว่า" ความทรงจำเรืองที่ ซอลเฟ ริโน" และกล่าวตอนหนึ่งเป็นเชิงรำพึงว่า" จะเป็นไปไม่ได้ หรือที่จะตั้งองค์การอาสาสมัคร ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือทหารบาดเจ็บในยามสงคราม" ในที่สุดได้มีผู้เสนอความคิดของ ดูนังต์ ต่อสมาคมสงเคราะห์สาธารณะแห่ง เจนี วา (Public Welfare Society of Geneva) และสมาคมได้มีการประชุมกันในวันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2506 เวลา 18.00 น. ณ ชั้นล่างของสถานคาสิโน การประชุมมีระเบียบวาระรวม 5 ข้อด้วยกัน ระเบียบวาระข้อที่ 3 เกี่ยวกับข้อเสนอของ ดูนังต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ให้กำเนิดกาชาดความนายอังรีดูนังต์ ( อองรี ดูนองต์ ) ชาวสวิสเกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 237 ณนครเจนีวาเป็นบุตรผู้มีตระกูลสูงของเมืองนั้นดูนังต์ได้รับรางวัลโนเบลประเภทสันติซึ่งให้เป็นครั้งแรกในปี 1472 ( ร่วมกับเอฟ . ปาสสีชาวฝรั่งเศสผู้เริ่มขบวนการสันติ ) เมื่อมีอายุ 73 . ดูนังต์ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม 2543 ขณะมีอายุ 82 . เมื่อเปิดพินัยกรรมปรากฎว่าดูนังต์ไม่ได้ใช้จ่ายเงินรางวัลต่างๆที่ได้รับเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเลยคงเก็บเงินทั้งหมดไว้และได้แบ่งส่วนยกให้สถาบันสาธารณสง เคราะห์ของสวิตเซอร์แลนต์และนอรเวหลายแห่งดูนังต์ได้เดินทางไปแสวงหาโชคลาภในแอฟริกาเหนือ 2 ครั้งในการเดินทางไปแสวงหาโชคลาภครั้งที่ 2 สามารถมีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ยืนยันว่า 2401ครั้งหนึ่งดูนังต์ได้ซื้อน้ำตกแห่งหนึ่งพร้อมกับโรงโม่แป้งแล้วเกิดเรื่องยุ่งยากกับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นดูนังต์จึงได้ตัดสินใจเข้าหาพระเจ้านโปเลียนที่ 3 ด้วยตนเองและเดินทางไปยังภาคเหนือของอิตาลีที่หมู่บ้านซอลเฟริโน ( ซอลเฟริโน ) อยู่ทางใต้ของทะเลสาบการ์ดา ( า ) ในเดื อนมิถุนายนพ.ศ. ซึ่งขณะนั้นดูนังต์ 31 มีอายุ . ประจวบกับกองทัพฝรั่งเศสได้ช่วยอิตาลีรบออสเตรียทหาร 4 แสนคนต่อสู้กันมีทหาร 4 หมื่นคนล้มตายและบาดเจ็บเกลื่อนกลาดทั่วสนามรบโดยไม่มีผู้รักษาพยาบาลภาพอันสยดสยองนี้ทำให้ดูนังต์ลืมเรื่องราวที่จะร้องเรียนต่อพระเจ้านโปเล ียนเสียสิ้นดูนังต์ได้ลงมือช่วยเหลือผู้บาดเจ็บด้วยตนเองแล้วขอร้องประชาชนหญิงในท้องถิ่นนั้นมาช่วยด้วยจากประสบการอันน่าสยดสยองนี้เองดูนังต์ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งเมื่อ 3 ปีต่อมาให้ชื่อว่า " และของที่ระลึกเดอโซลเฟริโน " ( ความทรงจำที่ซอลเฟริโน ) แปลว่า " ความทรงจำเรืองที่ซอลเฟริโน " และกล่าวตอนหนึ่งเป็นเชิงรำพึงว่า " จะเป็นไปไม่ได้หรือที่จะตั้งองค์การอาสาสมัครซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือ ทหารบาดเจ็บในยามสงคราม " ในที่สุดได้มีผู้เสนอความคิดของดูนังต์ต่อสมาคมสงเคราะห์สาธารณะแห่งเจนีวา ( สังคมสวัสดิการรัฐเจนีวา ) และสมาคมได้มีการประชุมกันในวันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2506 เวลา 18.00 น . ณชั้นล่างของสถานคาสิโนการประชุมมีระเบีย