The sudden presence of his hand on

The sudden presence of his hand on your skin was both soothing and terrifying. An oddly pleasurable shiver ran up your spine and you inhaled sharply. A seductive smile pulled at the corners of Loki's moth.
"Now dove, I've given you one day to recover, but after a week without you, I do require your services..." he said, leaning down to gently kiss your neck. He slowly rolled you onto your back, giving himself access to your chest and whatever else he desired. "Good girl..." he whispered, lowering himself onto you.

You laid there tangled in each other's limbs and completely exposed for you don't even know how long... It was all a haze of half-dozing sleep and surprisingly sweet embraces; it was... dare you say it, nice.
"Tell me Pet, is there anything you desire?" he asked, burying his head into your hair.
"... To walk in the sun..." you mumbled into the covers without thinking. Loki didn't respond, he only shifted slightly on the bed so he could get a better look at you,
"That's not exactly what I had in mind..." his hand skimmed down your side before he pulled you tighter to him, "If you don't want to give me a proper answer, you will get nothing..." he said, trailing his fingers over the skin of your cheek. You froze. Your response had angered him. You needed to make up for it quickly...
"Food...and water... please..." You said, stumbling over your words. Loki silently chuckled to himself for a moment,
"J.A.R.V.I.S. please let the lowlifes in the kitchen know that my pet requires food and water..."

*Loki's POV*

The raven haired prince held onto her tightly. She was still fighting against him... The first night she had done as he had asked out of fear, but after knowing, and then being reminded what it would be like without him, he was sure she would see the light... but no. There were moments she would open up, but they were so few and far between that if Loki wasn't paying attention, he would miss them... He gritted his teeth... Why? Had he not shown her kindness? Damned mortals...
"If you don't want to give me a proper answer, you will get nothing..." Loki tried his best to stay calm, and what was the easiest way to do that? Touch her. Caress her... His hand moved to gently stroke her cheek.
"Food... and water... please..." she said quickly. One of Loki's eyebrows rose and he tried to suppress the chuckle. She would learn... slowly... He then thought about her request. Of course... (Name) hadn't eaten yesterday, and had probably been fed poorly while in the cells - - He stopped himself there. The less he thought of Thor, the better.
"J.A.R.V.I.S. let the lowlifes in the kitchen know my Pet is hungry..." the raven haired man called to the AI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากมือของเขาบนผิวตัวอย่างฉับพลันเป็นทั้งผ่อนคลาย และน่ากลัว การสั่นผิดปกติพอวิ่งขึ้นกระดูกสันหลังของคุณ และคุณสูดดมอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ดึงที่มุมของ Loki มอด"ตอนนี้ นกพิราบ ฉันได้รับหนึ่งวันในการกู้คืน แต่หลังจากสัปดาห์โดยที่คุณ ต้องใช้บริการของคุณ..." เขากล่าวว่า พิงลงเบา ๆ จูบคอ เขาค่อย ๆ รีดคุณบนหลังของคุณ ให้ตัวเองเข้าถึงหน้าอกของคุณและสิ่งอื่นที่เขาต้องการ "คนดี" เขากระซิบ ลดตัวเองลงบนตัวคุณคุณอยู่ที่นั่นเป็นพันในแขนขาของแต่ละอื่น ๆ และเปิดเผยทั้งหมดคุณไม่รู้นานแค่ไหน... มันเป็นหมอกควันทั้งหมดครึ่งท่านนอนและโอบหวานใจ ก็...คุณกล้าพูดมัน ดี"บอกสัตว์ มีอะไรที่คุณต้องการ" เขาถาม ฝังศพศีรษะของเขาเข้าไปในเส้นผมของคุณ"... เดินในวันอาทิตย์... "คุณ mumbled เข้าปกโดยไม่คิด Loki ไม่ตอบสนอง เขาเพียงขยับเล็กน้อยบนเตียงเพื่อเขาจะได้รับดูดีกว่าที่คุณ"นั่นคือไม่ว่าในใจ..." มือปกติลงด้านข้างของคุณก่อนที่เขาดึงคุณเข้มงวดมากขึ้นกับเขา "ถ้าคุณไม่ต้องการให้ฉันคำตอบที่ถูกต้อง คุณจะได้อะไร..." เขากล่าวว่า ต่อท้ายนิ้วมือของเขาผ่านผิวแก้มของคุณ คุณแช่แข็ง คำตอบของคุณก็โกรธเขา คุณต้องทำมันได้อย่างรวดเร็ว..."อาหาร...และน้ำ...โปรด" คุณกล่าวว่า สะดุดผ่านคำพูดของคุณ Loki เงียบ ๆ เบา ๆ กับตัวเองสำหรับช่วงเวลา"J.A.R.V.I.S. โปรดให้ lowlifes ในครัวรู้ว่า สัตว์เลี้ยงของฉันต้องมีอาหารและน้ำ..."* Loki POV *เจ้าชายกาผมจับไว้เธอแน่น นอกจากนี้เธอยังได้ต่อสู้กับเขา... คืนแรกที่เธอทำเป็นเขาได้ถามกลัว แต่หลัง จากรู้ แล้ว การเตือนมันจะเหมือนไม่ มี เขาแน่ใจว่า เธอจะเห็นแสง...แต่ยังไม่ มีช่วงเวลาที่เธอจะเปิด แต่พวกเขามีมากน้อยและไกลระหว่างว่า ถ้า Loki ไม่สนใจ เขาจะพลาดพวกเขา... เขา gritted ฟันของเขา... ทำไม เขาไม่ได้แสดงความเมตตาของเธอ ปุถุชนคน..."ถ้าคุณไม่ต้องการให้ฉันคำตอบที่ถูกต้อง คุณจะได้อะไร..." Loki พยายามดีที่สุดยาม และวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะทำคืออะไร สัมผัสเธอ สะอาดของเธอ... มือของเขาย้ายไปชักแก้มของเธอเบา ๆ"อาหาร...และน้ำ...โปรด" เธอกล่าวอย่างรวดเร็ว หนึ่งของ Loki คิ้วกุหลาบ และเขาพยายามระงับการ chuckle เธอจะเรียนรู้...ช้า... แล้วเขาคิดว่า เกี่ยวกับคำขอของเธอ แน่นอน (ชื่อ) ไม่กินวันนี้ และมีคงถูกเลี้ยงได้ไม่ดีในขณะที่ในเซลล์ - เขาหยุดตัวเอง น้อยกว่าที่เขาคิดว่า ของ Thor ที่ดีกว่า"J.A.R.V.I.S. ให้ lowlifes ในครัวรู้ว่า สัตว์เลี้ยงของฉันกำลังหิว" แมนกาผมเรียกให้ AI

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลันจากมือของเขาบนผิวของคุณเป็นทั้งผ่อนคลายและน่ากลัว สั่นผิดปกติที่น่าพอใจวิ่งขึ้นกระดูกสันหลังของคุณและคุณสูดดมอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ดึงที่มุมของมอดโลกิได้.
"ตอนนี้นกพิราบฉันได้รับคุณวันหนึ่งที่จะกู้คืน แต่หลังจากสัปดาห์โดยที่คุณไม่ให้ฉันทำจำเป็นต้องใช้บริการของคุณ ... " เขากล่าวว่าพิงลงไปเบา ๆ จูบของคุณ คอ. เขาค่อย ๆ รีดลงบนหลังของคุณของคุณให้ตัวเองเข้าถึงหน้าอกของคุณและสิ่งอื่นที่เขาต้องการ "สาวดี ... " เขากระซิบลดตัวเองลงบนคุณ.

คุณมีวางอีนุงตุงนังในแขนขาของแต่ละคนและสัมผัสอย่างสมบูรณ์สำหรับคุณไม่ได้รู้ว่านานแค่ไหน ... มันคือทั้งหมดที่หมอกควันของการนอนหลับครึ่งหลับและที่น่าแปลกใจ อ้อมกอดหวาน มันก็กล้า ... คุณบอกว่ามันมีความสุข.
"บอกกับสัตว์เลี้ยงจะมีอะไรที่คุณต้องการ?" เขาถามฝังศีรษะของเขาเข้าไปในเส้นผมของคุณ.
" ... ที่จะเดินในดวงอาทิตย์ ... " คุณพึมพำเข้าไปในผ้าห่มโดยไม่ต้องคิด โลกิไม่ตอบสนองเขาเท่านั้นที่ขยับเล็กน้อยบนเตียงเพื่อที่เขาจะได้รับการดูดีกว่าที่คุณ
"นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมมีอยู่ในใจ ... " มือของเขาไขมันต่ำลงด้านข้างของคุณก่อนที่เขาจะดึงคุณที่เข้มงวดมากขึ้นกับเขา "ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะให้ฉันเป็นคำตอบที่ถูกต้องคุณจะได้รับอะไร ... " เขากล่าวต่อท้ายนิ้วมือของเขาบนผิวแก้มของคุณ คุณแข็ง คำตอบของคุณได้โกรธเขา คุณจำเป็นต้องทำขึ้นสำหรับมันได้อย่างรวดเร็ว ...
"อาหาร ... และน้ำ ... โปรด ... " คุณกล่าวว่าสะดุดมากกว่าคำพูดของคุณ โลกิเงียบหัวเราะกับตัวเองสักครู่
"JARVIS โปรดแจ้งให้ lowlifes ในห้องครัวรู้ว่าสัตว์เลี้ยงของฉันต้องมีอาหารและน้ำ ... "

* POV ของโลกิ *

เจ้าชายผมสีดำขลับจับเธอไว้แน่น เธอยังคงต่อสู้กับเขา ... คืนแรกที่เธอได้ทำในขณะที่เขาได้ขอออกจากความกลัว แต่หลังจากที่รู้แล้วถูกเตือนว่ามันจะเป็นเช่นไม่มีเขาเขาก็แน่ใจว่าเธอจะได้เห็นแสง ... แต่ไม่มี. มีช่วงเวลาที่เธอจะเปิดขึ้นได้ แต่พวกเขาก็ไม่กี่ดังนั้นและอยู่ห่างไกลว่าถ้าโลกิก็ไม่ได้ให้ความสนใจเขาจะคิดถึงพวกเขา ... เขา gritted ฟันของเขา ... ทำไม? เขาไม่ได้แสดงความมีน้ำใจของเธอ? ปุถุชนไอ้ ...
"ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะให้ฉันเป็นคำตอบที่ถูกต้องคุณจะได้รับอะไร ... " โลกิพยายามอย่างดีที่สุดที่จะอยู่ในความสงบและสิ่งที่เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะทำเช่นนั้น? สัมผัสเธอ กอดรัดเธอ ... มือของเขาย้ายไปจังหวะเบา ๆ แก้มของเธอ.
"อาหาร ... และน้ำ ... โปรด ... " เธอกล่าวอย่างรวดเร็ว หนึ่งในโลกิคิ้วเพิ่มขึ้นและเขาพยายามที่จะปราบปรามหัวเราะ เธอจะเรียนรู้ ... ช้า ... จากนั้นเขาก็คิดว่าเกี่ยวกับคำขอของเธอ แน่นอน ... (ชื่อ) ไม่ได้กินเมื่อวานนี้และอาจได้รับการเลี้ยงดูไม่ดีขณะที่อยู่ในเซลล์ - - เขาหยุดตัวเองมี น้อยกว่าที่เขาคิดว่า ธ อร์ที่ดีกว่า.
"JARVIS ให้ lowlifes ในห้องครัวรู้ว่าสัตว์เลี้ยงของฉันหิว ... " Raven คนผมจึงเรียกเอไอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปรากฏตัวอย่างฉับพลันของมือของเขาบนผิวของคุณ คือ ทั้งธรรมชาติและน่ากลัว การตัวสั่นฉันท์ผิดปกติวิ่งขึ้นกระดูกสันหลังของคุณและคุณสูดเข้าไปอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มที่เย้ายวนดึงที่มุมของโลกิ เป็นผีเสื้อกลางคืน" ตอนนี้ นกเขา ฉันให้คุณ หนึ่ง วัน คืน แต่หลังจากสัปดาห์โดยไม่มีคุณ ฉันก็ต้องใช้บริการของคุณ . . . . . . . " เขาพูดเบาๆ เอียงลงมาจูบที่ซอกคอของคุณ เค้าค่อยๆรีดลงบนหลังของคุณ , ให้ตัวเองเข้าถึงหน้าอกของคุณและสิ่งอื่นที่เขาต้องการ " เด็กดี . . . . . . . " เขากระซิบ หย่อนตัวเองลงบนคุณเธอวางมันยุ่งเหยิงในแต่ละอื่น ๆ ของแขนขาและสัมผัสอย่างสมบูรณ์สำหรับคุณไม่รู้นานแค่ไหน . . . . . . . มันเป็นหมอกแห่งครึ่งหลับนอน และจู่ ๆ ทั้งหวาน มัน . . . . . . . กล้าพูดนะ" บอกสัตว์เลี้ยง มีอะไรที่คุณต้องการ ? เขาถามว่าฝังศีรษะของเขาลงในเส้นผมของคุณ" . . . . . . . เดินในดวงอาทิตย์ . . . . . . . " เธอพึมพำเป็นครอบคลุมโดยไม่คิด โลกิไม่ตอบ เขาเพียงแต่ขยับตัวเล็กน้อยบนเตียง เพื่อจะได้ดูดีกว่าที่คุณ" นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิดไว้ . . . . . . . " มือของเขาตักลงข้างก่อนที่เขาจะดึงคุณขึ้นเขา " ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันคำตอบที่เหมาะสม คุณจะไม่ได้อะไรเลย . . . . . . . " เขากล่าวว่า ลากนิ้วผ่านผิวแก้มของคุณ คุณชะงัก การตอบสนองของคุณได้โกรธเขา คุณต้องทำมันอย่างรวดเร็ว . . . . . . ." อาหาร . . . . . . . น้ำ . . . ได้โปรด . . . . . . . " เธอพูด สะดุดในคำพูดของเธอ โลกิเงียบ หัวเราะกับตัวเองสักพัก" j.a.r.v.i.s. โปรดให้พวกสวะในครัวว่าสัตว์เลี้ยงของฉันต้องอาหารและน้ำ . . . . . . . "* * ของโลกิ POVกาผมเจ้าชายกอดเธอให้แน่น เธอยังคงต่อสู้กับเขา . . . . . . . คืนแรกที่เธอได้กระทำตามที่พระองค์ทรงถามด้วยความกลัว แต่หลังจากทราบ แล้วถูกเตือนว่ามันจะเป็นยังไงถ้าไม่มีเขา เขามั่นใจว่าเธอจะได้เห็นแสงสว่าง . . . . . . . แต่ไม่เลย มันมีช่วงเวลาที่เธอจะเปิดขึ้น แต่พวกเขาก็น้อยและไกลระหว่าง ถ้าโลกิไม่ได้ให้ความสนใจ เขาจะคิดถึง . . . . . . . เขา gritted ฟันของเขา . . . . . . . ทำไม ? เขาไม่แสดงความเมตตาของเธอ ไอ้พวกมนุษย์ . . . . . . ." ถ้านายไม่อยากให้ฉันคำตอบที่เหมาะสม คุณจะไม่ได้อะไรเลย . . . . . . . " โลกิพยายามของเขาที่ดีที่สุดที่จะอยู่ในความสงบ และสิ่งที่เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะทำแบบนั้น สัมผัสของเธอ ความห่วงใยของเธอ . . . . . . . มือของเขาขยับเบาๆ ลูบแก้มของเธอ" อาหาร . . . . . . . และน้ำ . . . . . . . ได้โปรด . . . . . . . " เธอพูดอย่างรวดเร็ว หนึ่งของโลกิก็คิ้ว โรส และ เขาพยายามหยุดหัวเราะเบาๆ เธอจะเรียนรู้ . . . . . . . อย่างช้าๆ . . . . . . . แล้วเขาคิดจะขอเธอ แน่นอน . . . . . . . ( ชื่อ ) ไม่ได้กินเมื่อวาน และก็อาจจะเบื่อได้ ขณะที่ในเซลล์ - - เขาหยุดตัวเองอยู่ น้อยกว่าที่เขาคิด ทอร์ ดีกว่า" j.a.r.v.i.s. ปล่อยให้พวกสวะในครัวรู้ของฉันสัตว์เลี้ยงหิว . . . . . . . " เรวินขนผู้ชายเรียกว่า AI