The SOLAS Convention in its success

The SOLAS Convention in its successive forms is generally regarded as the most important of all international treaties concerning the safety of merchant ships. The first version was adopted in 1914, in response to the Titanic disaster, the second in 1929, the third in 1948, and the fourth in 1960. The 1974 version includes the tacit acceptance procedure - which provides that an amendment shall enter into force on a specified date unless, before that date, objections to the amendment are received from an agreed number of Parties.

As a result the 1974 Convention has been updated and amended on numerous occasions. The Convention in force today is sometimes referred to as SOLAS, 1974, as amended.

Technical provisions
The main objective of the SOLAS Convention is to specify minimum standards for the construction, equipment and operation of ships, compatible with their safety. Flag States are responsible for ensuring that ships under their flag comply with its requirements, and a number of certificates are prescribed in the Convention as proof that this has been done. Control provisions also allow Contracting Governments to inspect ships of other Contracting States if there are clear grounds for believing that the ship and its equipment do not substantially comply with the requirements of the Convention - this procedure is known as port State control. The​ current SOLAS Convention includes Articles setting out general obligations, amendment procedure and so on, followed by an Annex divided into 12 Chapters.
 
Chapter I - General Provisions
Includes regulations concerning the survey of the various types of ships and the issuing of documents signifying that the ship meets the requirements of the Convention. The Chapter also includes provisions for the control of ships in ports of other Contracting Governments.

Chapter II-1 - Construction - Subdivision and stability, machinery and electrical installations
The subdivision of passenger ships into watertight compartments must be such that after assumed damage to the ship's hull the vessel will remain afloat and stable. Requirements for watertight integrity and bilge pumping arrangements for passenger ships are also laid down as well as stability requirements for both passenger and cargo ships.
 
The degree of subdivision - measured by the maximum permissible distance between two adjacent bulkheads - varies with ship's length and the service in which it is engaged. The highest degree of subdivision applies to passenger ships.
 
Requirements covering machinery and electrical installations are designed to ensure that services which are essential for the safety of the ship, passengers and crew are maintained under various emergency conditions.
 
"Goal-based standards" for oil tankers and bulk carriers were adopted in 2010,  requiring new ships to be designed and constructed for a specified design life and to be safe and environmentally friendly, in intact and specified damage conditions, throughout their life. Under the regulation, ships should have adequate strength, integrity and stability to minimize the risk of loss of the ship or pollution to the marine environment due to structural failure, including collapse, resulting in flooding or loss of watertight integrity.
 
Chapter II-2 - Fire protection, fire detection and fire extinction
Includes detailed fire safety provisions for all ships and specific measures for passenger ships, cargo ships and tankers.
 
They include the following principles: division of the ship into main and vertical zones by thermal and structural boundaries; separation of accommodation spaces from the remainder of the ship by thermal and structural boundaries; restricted use of combustible materials; detection of any fire in the zone of origin; containment and extinction of any fire in the space of origin; protection of the means of escape or of access for fire-fighting purposes; ready availability of fire-extinguishing appliances; minimization of the possibility of ignition of flammable cargo vapour.

Chapter III - Life-saving appliances and arrangements
The Chapter includes requirements for life-saving appliances and arrangements, including requirements for life boats, rescue boats and life jackets according to type of ship. The International Life-Saving Appliance (LSA) Code gives specific technical requirements for LSAs and is mandatory under Regulation 34, which states that all life-saving appliances and arrangements shall comply with the applicable requirements of the LSA Code.

Chapter IV - Radiocommunications
The Chapter incorporates the Global Maritime Distress and Safety System (GMDSS). All passenger ships and all cargo ships of 300 gross tonnage and upwards on international voyages are required to carry equipment designed to improve the chances of rescue following an accident, including satellite emergency position indicating radio beacons (EPIRBs) and search and rescue transponders (SARTs) for the location of the ship or survival craft.
Regulations in Chapter IV cover undertakings by contracting governments to provide radiocommunication services as well as ship requirements for carriage of radiocommunications equipment. The Chapter is closely linked to the Radio Regulations of the International Telecommunication Union.

Chapter V - Safety of navigation
Chapter V identifies certain navigation safety services which should be provided by Contracting Governments and sets forth provisions of an operational nature applicable in general to all ships on all voyages. This is in contrast to the Convention as a whole, which only applies to certain classes of ship engaged on international voyages.
 
The subjects covered include the maintenance of meteorological services for ships; the ice patrol service; routeing of ships; and the maintenance of search and rescue services.
 
This Chapter also includes a general obligation for masters to proceed to the assistance of those in distress and for Contracting Governments to ensure that all ships shall be sufficiently and efficiently manned from a safety point of view.
 
The chapter makes mandatory the carriage of voyage data recorders (VDRs) and automatic ship identification systems (AIS).

Chapter VI - Carriage of Cargoes
The Chapter covers all types of cargo (except liquids and gases in bulk) "which, owing to their particular hazards to ships or persons on board, may require special precautions". The regulations include requirements for stowage and securing of cargo or cargo units (such as containers). The Chapter requires cargo ships carrying grain to comply with the International Grain Code.
 
Chapter VII - Carriage of dangerous goods
The regulations are contained in three parts:
Part A - Carriage of dangerous goods in packaged form - includes provisions for the classification, packing, marking, labelling and placarding, documentation and stowage of dangerous goods. Contracting Governments are required to issue instructions at the national level and the Chapter makes mandatory the International Maritime Dangerous Goods (IMDG) Code, developed by IMO, which is constantly updated to accommodate new dangerous goods and to supplement or revise existing provisions.
 
Part A-1 - Carriage of dangerous goods in solid form in bulk - covers the documentation, stowage and segregation requirements for these goods and requires reporting of incidents involving such goods.
 
Part B covers Construction and equipment of ships carrying dangerous liquid chemicals in bulk and requires chemical tankers to comply with the International Bulk Chemical Code (IBC Code).
 
Part C covers Construction and equipment of ships carrying liquefied gases in bulk and gas carriers to comply with the requirements of the International Gas Carrier Code (IGC Code).
 
Part D includes special requirements for the carriage of packaged irradiated nuclear fuel, plutonium and high-level radioactive wastes on board ships and requires ships carrying such products to comply with the International Code for the Safe Carriage of Packaged Irradiated Nuclear Fuel, Plutonium and High-Level Radioactive Wastes on Board Ships (INF Code).
 
The chapter requires carriage of dangerous goods to be in compliance with the relevant provisions of the International Maritime Dangerous Goods Code (IMDG Code).

Chapter VIII - Nuclear ships
Gives basic requirements for nuclear-powered ships and is particularly concerned with radiation hazards. It refers to detailed and comprehensive Code of Safety for Nuclear Merchant Ships which was adopted by the IMO Assembly in 1981.
 
Chapter IX - Management for the Safe Operation of Ships
The Chapter makes mandatory the International Safety Management (ISM) Code, which requires a safety management system to be established by the shipowner or any person who has assumed responsibility for the ship (the "Company").
 
Chapter X - Safety measures for high-speed craft
The Chapter makes mandatory the International Code of Safety for High-Speed Craft (HSC Code).
 
Chapter XI-1 - Special measures to enhance maritime safety
The Chapter clarifies requirements relating to authorization of recognized organizations (responsible for carrying out surveys and inspections on Administrations' behalves); enhanced surveys; ship identification number scheme; and port State control on operational requirements.

Chapter XI-2 - Special measures to enhance maritime security
Regulation XI-2/3 of the  chapter enshrines the International Ship and Port Facilities Security Code (ISPS Code). Part A of the Code is mandatory and part B contains guidance as to how best to comply with the mandatory requirements. Regulation XI-2/8 confirms the role of the Master in exercising his professional judgement over decisions necessary to maintain the security of the ship. It says he shall not be constrained by the Company, the charterer or any other person in this respect.
 
Regulation XI-2/5 requires all ships to be provided with a ship security alert system. ,Regulatio

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไปถือเป็นหมายสำคัญของสนธิสัญญาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของเรือพาณิชย์นานาชาติอนุสัญญา SOLAS ในรูปแบบต่อเนื่อง รุ่นแรกถูกนำมาใช้ใน 1914 ตอบสนองต่อภัยพิบัตินิค ที่สองในปีพ.ศ. 2472 สามใน 1948 และสี่ใน 1960 รุ่น 1974 มีขั้นตอนการยอมรับ tacit - ที่ว่า การแก้ไขจะถือใช้บังคับวันที่ระบุยกเว้น ก่อนวันดังกล่าว การคัดค้านการแก้ไขที่ได้รับจากจำนวนบุคคลที่ตกลงผล ประชุม 1974 ถูกปรับปรุง และแก้ไขในโอกาสมากมาย การประชุมในวันนี้แรงบางครั้งเรียกว่า SOLAS, 1974 เป็นแก้ไขข้อกำหนดทางเทคนิควัตถุประสงค์หลักของอนุสัญญา SOLAS จะระบุมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับการก่อสร้าง อุปกรณ์ และการดำเนินงานของเรือ เข้ากันได้กับความปลอดภัยของพวกเขา ธงอเมริกาชอบเรือภายใต้ธงของพวกเขาที่สอดคล้องกับความต้องการ และจำนวนของใบรับรองจะกำหนดในการประชุมเป็นหลักฐานที่นี้แล้ว บทบัญญัติควบคุมยังอนุญาตให้รัฐบาลทำสัญญาเพื่อตรวจสอบเรือของอเมริกา Contracting อื่นถ้ามีเหตุผลที่ชัดเจนการเชื่อที่เรือและอุปกรณ์ของมากสอดคล้องกับความต้องการของการประชุม - ขั้นตอนนี้เป็นที่รู้จักกันเป็นตัวควบคุมสถานะของพอร์ต อนุสัญญา SOLAS ปัจจุบันรวมบทความการออกข้อผูกพันทั่วไป ขั้นตอนการแก้ไขและ ตามแอนเน็กซ์การแบ่งออกเป็น 12 บท บทที่ฉัน - บทบัญญัติทั่วไปมีกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจของเรือชนิดต่าง ๆ และการออกเอกสารที่บ่งบอกว่า เรือตรงกับความต้องการของการประชุม บทนี้ยังมีบทบัญญัติในการควบคุมเรือในพอร์ตของรัฐบาลทำสัญญาอื่น ๆบทที่สอง-1 -ก่อสร้าง - อำเภอ และเสถียรภาพ เครื่องจักร และติดตั้งไฟฟ้า อำเภอของเรือโดยสารช่องน้ำต้องให้หลังจากการเสียหายต่อตัวเรือของเรือสันนิษฐาน เรือยังคงลอย และมีเสถียรภาพ ความต้องการสำหรับความสมบูรณ์ของน้ำและปั๊มน้ำเตรียมการสำหรับผู้โดยสารเรือท้องยังจะวางลงและความต้องการความมั่นคงสำหรับเรือโดยสารและขนส่งสินค้า ระดับอำเภอ - วัด โดยระยะห่างอนุญาตสูงสุดระหว่างสอง bulkheads ติด - ความยาวของเรือและการบริการที่มีส่วนร่วมแตกต่างกันไป ของอำเภอที่ใช้กับเรือโดยสาร ความต้องการเครื่องจักรและติดตั้งไฟฟ้าถูกออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่า บริการที่จำเป็นสำหรับความปลอดภัยของเรือ ผู้โดยสาร และลูกเรือ จะยังคงอยู่ภายใต้เงื่อนไขกรณีฉุกเฉินต่าง ๆ "ตามเป้าหมายมาตรฐาน" สำหรับเรือบรรทุกน้ำมันและสายการบินจำนวนมากถูกนำมาใช้ในปี 2553 ต้องการเรือใหม่ เพื่อออกแบบ และสร้างขึ้นสำหรับชีวิตออกแบบระบุ และจะปลอดภัย และเป็น มิตร ความเสียหายเหมือนเดิม และระบุเงื่อนไข ตลอดชีวิต ภายใต้ข้อบังคับ เรือควรมีความแข็งแรงเพียงพอ ความซื่อสัตย์ และความมั่นคงเพื่อลดความเสี่ยงของการสูญเสียของเรือหรือมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมทางทะเลเนื่องจากล้มโครงสร้าง รวมถึงยุบ เกิดน้ำท่วมหรือการสูญเสียความสมบูรณ์ของงาน บทที่สอง-2 - ระบบดับเพลิง ดับไฟและตรวจจับไฟรวมบทความปลอดภัยรายละเอียดไฟในเรือทั้งหมดและมาตรการเฉพาะสำหรับเรือโดยสาร เรือบรรทุกสินค้า และเรือบรรทุก รวมหลักต่อไปนี้: กองเรือเข้าไปในโซนหลัก และแนวตั้งโดยขอบเขตของความร้อน และโครงสร้าง แบ่งแยกพื้นที่พักจากส่วนเหลือของเรือโดยขอบเขตของความร้อน และโครงสร้าง ใช้วัสดุที่เผาไหม้ จำกัด ตรวจสอบไฟใด ๆ ในโซนของจุดเริ่มต้น บรรจุและดับไฟใด ๆ ในพื้นที่ของจุดเริ่มต้น การป้องกันหมายถึงการหนี หรือ การเข้าถึงสำหรับเพลิง ความพร้อมใช้งานพร้อมไฟ extinguishing เครื่อง ลดภาระของระบบจุดระเบิดของขนส่งสินค้าไวไฟ vapourบท III - อุปกรณ์ช่วยชีวิตและการเตรียมการบทมีความต้องการสำหรับจัด รวมถึงข้อกำหนดสำหรับเรือชีวิต ช่วยเหลือเรือ และชูชีพตามชนิดของเรือและเครื่องใช้ไฟฟ้าช่วยชีวิต รหัส International Life-Saving ในเครื่อง (LSA) ทำให้ความต้องการทางเทคนิคเฉพาะของ LSAs และเป็นข้อบังคับภายใต้ระเบียบ 34 ซึ่งระบุว่า ทุกชีวิตและเครื่องใช้ไฟฟ้าจัดจะปฏิบัติตามความต้องการใช้รหัส LSAบทที่ IV - Radiocommunicationsบทประกอบด้วยทุกข์ทางทะเลระดับโลกและระบบความปลอดภัย (GMDSS) เรือโดยสารทุกลำและเรือขนส่งสินค้าทั้งหมด 300 รวม tonnage และขึ้นบนวอเยจส์นานาชาติจะต้องพกอุปกรณ์ที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มโอกาสของการกู้ภัยต่ออุบัติเหตุ รวมทั้งดาวเทียมตำแหน่งฉุกเฉินแสดงวิทยุบีคอน (EPIRBs) และค้นหาและกู้ภัยดาวเทียม (SARTs) สำหรับที่ตั้งของเรือเรือหรืออยู่รอดข้อกำหนดในบทที่ IV คุ้มครองท่าน โดยสัญญารัฐบาลจะให้บริการ radiocommunication ตลอดจนการจัดส่งความต้องการขนส่งของอุปกรณ์ radiocommunications บทจะใกล้ชิดเชื่อมโยงกับข้อบังคับวิทยุของโทรคมนาคมนานาชาติร่วมบทวี - ความปลอดภัยของนำทาง บท V ระบุบริการความปลอดภัยบางอย่างนำทางซึ่งควรให้รัฐบาลทำสัญญา และตั้งค่าออกบทบัญญัติของลักษณะการดำเนินงานใช้ในเรือทั้งหมดในวอเยจส์ทั้งหมด นี้จะตรงข้ามกับการประชุมทั้งหมด ซึ่งใช้เฉพาะ กับบางชั้นของเรือที่หมั้นในวอเยจส์นานาชาติ หัวข้อที่ครอบคลุมรวมถึงบำรุงรักษาบริการอุตุนิยมวิทยาสำหรับเรือ บริการตรวจน้ำแข็ง routeing เรือ และการบำรุงรักษาบริการค้นหาและกู้ภัย บทนี้ยังมีข้อผูกพันทั่วไป สำหรับต้นแบบการดำเนินการช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก และ สำหรับ รัฐบาลทำสัญญาเพื่อให้แน่ใจว่า เรือทุกลำจะต้องเพียงพอ และมีประสิทธิภาพ manned จากมุมมองด้านความปลอดภัยของ บททำให้บังคับรถเครื่องอัดข้อมูลเดินทาง (VDRs) และระบบจัดส่งอัตโนมัติรหัส (AIS)บท VI - แคร่ Cargoes บทครอบคลุมทุกประเภทของสินค้า (ยกเว้นของเหลวและก๊าซเป็นจำนวนมาก) "ที่ เนื่องจากความอันตรายเฉพาะเรือหรือคนบนเรือ อาจต้องระวังพิเศษ" ได้ ข้อบังคับรวมถึงข้อกำหนดสำหรับ stowage และการรักษาความปลอดภัยของสินค้าหรือหน่วยการขนส่งสินค้า (เช่นภาชนะบรรจุ) บทต้องขนส่งสินค้าเรือแบกเมล็ดข้าวให้สอดคล้องกับรหัสข้าวอินเตอร์เนชั่นแนล บท VII - ขนส่งสินค้าอันตรายกฎระเบียบที่มีอยู่ใน 3 ส่วน:ส่วนที่เป็น -ขนส่งสินค้าอันตรายในแบบฟอร์มการบรรจุ - รวมทั้งการจัด ประเภท บรรจุภัณฑ์ การทำเครื่องหมาย ฉลาก และ placarding เอกสาร และ stowage สินค้าอันตราย รัฐบาลทำสัญญาจะต้องออกคำแนะนำในระดับชาติ และบททำให้บังคับรหัสระหว่างประเทศทางทะเลอันตรายสินค้า (IMDG) พัฒนา โดย IMO ซึ่งมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง เพื่อรองรับสินค้าใหม่ และการเสริม หรือปรับปรุงบทบัญญัติที่มีอยู่ Part A-1 - Carriage of dangerous goods in solid form in bulk - covers the documentation, stowage and segregation requirements for these goods and requires reporting of incidents involving such goods. Part B covers Construction and equipment of ships carrying dangerous liquid chemicals in bulk and requires chemical tankers to comply with the International Bulk Chemical Code (IBC Code). Part C covers Construction and equipment of ships carrying liquefied gases in bulk and gas carriers to comply with the requirements of the International Gas Carrier Code (IGC Code). Part D includes special requirements for the carriage of packaged irradiated nuclear fuel, plutonium and high-level radioactive wastes on board ships and requires ships carrying such products to comply with the International Code for the Safe Carriage of Packaged Irradiated Nuclear Fuel, Plutonium and High-Level Radioactive Wastes on Board Ships (INF Code). The chapter requires carriage of dangerous goods to be in compliance with the relevant provisions of the International Maritime Dangerous Goods Code (IMDG Code).Chapter VIII - Nuclear shipsGives basic requirements for nuclear-powered ships and is particularly concerned with radiation hazards. It refers to detailed and comprehensive Code of Safety for Nuclear Merchant Ships which was adopted by the IMO Assembly in 1981. Chapter IX - Management for the Safe Operation of ShipsThe Chapter makes mandatory the International Safety Management (ISM) Code, which requires a safety management system to be established by the shipowner or any person who has assumed responsibility for the ship (the "Company"). Chapter X - Safety measures for high-speed craft The Chapter makes mandatory the International Code of Safety for High-Speed Craft (HSC Code). Chapter XI-1 - Special measures to enhance maritime safetyThe Chapter clarifies requirements relating to authorization of recognized organizations (responsible for carrying out surveys and inspections on Administrations' behalves); enhanced surveys; ship identification number scheme; and port State control on operational requirements.Chapter XI-2 - Special measures to enhance maritime securityRegulation XI-2/3 of the chapter enshrines the International Ship and Port Facilities Security Code (ISPS Code). Part A of the Code is mandatory and part B contains guidance as to how best to comply with the mandatory requirements. Regulation XI-2/8 confirms the role of the Master in exercising his professional judgement over decisions necessary to maintain the security of the ship. It says he shall not be constrained by the Company, the charterer or any other person in this respect. Regulation XI-2/5 requires all ships to be provided with a ship security alert system. ,Regulatio

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SOLAS ประชุมต่อเนื่องในรูปแบบของมันโดยทั่วไปถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของเรือผู้ประกอบการค้า รุ่นแรกถูกนำมาใช้ในปี 1914 ในการตอบสนองต่อภัยพิบัติไททานิคที่สองในปี 1929 ที่สามในปี 1948 และที่สี่ในปี 1960 รุ่น 1974 รวมถึงขั้นตอนการได้รับการยอมรับโดยปริยาย - ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการแก้ไขจะมีผลบังคับในวันที่ วันที่กำหนดเว้นแต่ก่อนวันที่คัดค้านการแก้ไขที่ได้รับจากหมายเลขที่ตกลงกันของภาคี. เป็นผลให้ปี 1974 การประชุมได้รับการปรับปรุงและที่แก้ไขเพิ่มเติมในหลายโอกาส อนุสัญญามีผลบังคับใช้ในวันนี้คือบางครั้งเรียกว่า SOLAS 1974 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติม. เทคนิคบทบัญญัติวัตถุประสงค์หลักของอนุสัญญา SOLAS คือการระบุมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับการก่อสร้างอุปกรณ์และการดำเนินงานของเรือเข้ากันได้กับความปลอดภัยของพวกเขา ธงสหรัฐอเมริกามีความรับผิดชอบในการตรวจสอบว่าเรือภายใต้ธงของพวกเขาสอดคล้องกับความต้องการของตนและจำนวนของบัตรจะถูกกำหนดในการประชุมเป็นหลักฐานว่านี้ได้รับการดำเนินการ บทบัญญัติควบคุมยังช่วยให้ผู้ทำสัญญารัฐบาลในการตรวจสอบเรืออื่น ๆ ของรัฐผู้ทำสัญญาถ้ามีเหตุที่ชัดเจนสำหรับการเชื่อว่าเรือและอุปกรณ์ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญให้สอดคล้องกับความต้องการของอนุสัญญานี้ - ขั้นตอนนี้เป็นที่รู้จักกันเป็นพอร์ตการควบคุมของรัฐ SOLAS ประชุมในปัจจุบันรวมถึงบทความการออกข้อผูกพันทั่วไปขั้นตอนการแก้ไขและอื่น ๆ ตามภาคผนวกแบ่งออกเป็น 12 บท. บท - บททั่วไปรวมถึงกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจของหลายประเภทของเรือและการออกเอกสารหมายว่าเรือที่ตรงตามความต้องการของอนุสัญญานี้ บทนี้ยังรวมถึงบทบัญญัติในการควบคุมของเรือในพอร์ตของรัฐบาลทำสัญญาอื่น ๆ . บทที่ II-1 - ก่อสร้าง - แบ่งและความมั่นคงเครื่องจักรและการติดตั้งไฟฟ้าแบ่งของเรือโดยสารเป็นช่องโหว่จะต้องเป็นเช่นนั้นความเสียหายสันนิษฐานว่าหลังจากที่เรือของลำเรือจะยังคงลอยและมีเสถียรภาพ ข้อกำหนดสำหรับความสมบูรณ์ของน้ำและการเตรียมการสูบน้ำท้องเรือสำหรับเรือโดยสารนอกจากนี้ยังมีวางลงเช่นเดียวกับความต้องการความมั่นคงทั้งเรือโดยสารและเรือบรรทุกสินค้า. ระดับของการแบ่ง - การวัดจากระยะทางสูงสุดที่อนุญาตระหว่างสองกั้นที่อยู่ติดกัน - แตกต่างกันมีความยาวของเรือและการบริการ ในการที่จะมีส่วนร่วม ระดับสูงสุดของการแบ่งใช้กับเรือโดยสาร. ความต้องการที่ครอบคลุมเครื่องจักรและการติดตั้งไฟฟ้าได้รับการออกแบบเพื่อให้แน่ใจว่าการให้บริการที่มีความจำเป็นเพื่อความปลอดภัยของเรือผู้โดยสารและลูกเรือจะรักษาภายใต้เงื่อนไขฉุกเฉินต่างๆ. "เป้าหมายตามมาตรฐาน" สำหรับน้ำมัน เรือบรรทุกน้ำมันและผู้ให้บริการจำนวนมากถูกนำมาใช้ในปี 2010 ซึ่งได้กำหนดให้เรือใหม่ได้รับการออกแบบและสร้างเพื่อชีวิตที่ออกแบบกำหนดและเพื่อความปลอดภัยและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในเหมือนเดิมและระบุเงื่อนไขให้เกิดความเสียหายตลอดชีวิตของพวกเขา ภายใต้การควบคุมเรือควรจะมีความสมบูรณ์ความแข็งแรงเพียงพอและความมั่นคงเพื่อลดความเสี่ยงของการสูญเสียของเรือหรือมลพิษกับสิ่งแวดล้อมทางทะเลเนื่องจากความล้มเหลวของโครงสร้างรวมทั้งการล่มสลายทำให้เกิดน้ำท่วมหรือการสูญเสียความสมบูรณ์ของน้ำ. บทที่ II-2 - ป้องกันอัคคีภัยการตรวจสอบไฟไหม้และการสูญเสียไฟรวมถึงบทบัญญัติรายละเอียดความปลอดภัยจากอัคคีภัยสำหรับเรือและมาตรการที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเรือโดยสารเรือบรรทุกสินค้าและเรือบรรทุกน้ำมัน. พวกเขารวมถึงหลักการดังต่อไปส่วนของเรือเป็นโซนหลักและแนวตั้งโดยขอบเขตความร้อนและโครงสร้าง; แยกพื้นที่ที่พักจากส่วนที่เหลือของเรือโดยขอบเขตความร้อนและโครงสร้างนั้น จำกัด การใช้วัสดุที่ติดไฟได้; การตรวจสอบของไฟใด ๆ ในโซนของการกำเนิด; การบรรจุและการสูญเสียของไฟใด ๆ ในพื้นที่ที่เป็นแหล่งกำเนิด; วิธีการป้องกันการหลบหนีหรือการเข้าถึงเพื่อวัตถุประสงค์ในการดับเพลิง; เตรียมความพร้อมของเครื่องใช้ไฟดับ; ลดความเป็นไปได้ของการเผาไหม้ของไอขนส่งสินค้าไวไฟ. บทที่สาม - เครื่องใช้ช่วยชีวิตและการเตรียมบทรวมถึงความต้องการสำหรับเครื่องช่วยชีวิตและการเตรียมการรวมทั้งความต้องการสำหรับเรือชีวิตเรือกู้ภัยและเสื้อชูชีพตามชนิดของเรือ นานาชาติช่วยชีวิต Appliance (LSA) รหัสให้ข้อกำหนดทางเทคนิคที่เฉพาะเจาะจงสำหรับ Lsas และมีผลบังคับใช้ภายใต้กฎระเบียบ 34 ซึ่งระบุว่าทุกเครื่องใช้ช่วยชีวิตและการเตรียมการจะต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดของรหัส LSA. บทที่สี่ - วิทยุคมนาคมบทประกอบด้วยความทุกข์ทางทะเลทั่วโลกและระบบความปลอดภัย (GMDSS) ทั้งหมดเรือโดยสารและเรือสินค้าของตันกรอส 300 ขึ้นไปในการเดินทางระหว่างประเทศที่จะต้องดำเนินการอุปกรณ์ที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มโอกาสของการช่วยเหลือหลังเกิดอุบัติเหตุรวมทั้งตำแหน่งฉุกเฉินดาวเทียมแสดงให้เห็นบีคอนวิทยุ (EPIRBs) และการค้นหาและดาวเทียมกู้ภัย (SARTs) สำหรับสถานที่ตั้งของงานฝีมือเรือหรืออยู่รอด. the ระเบียบในบทที่เเปก IV โดยรัฐบาลทำสัญญาการให้บริการวิทยุคมนาคมเช่นเดียวกับความต้องการเรือสำหรับการขนส่งอุปกรณ์วิทยุคมนาคม บทที่มีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับข้อบังคับวิทยุของสหภาพโทรคมนาคมระหว่างประเทศ. บท V - ความปลอดภัยในการเดินเรือบทV ระบุบริการด้านความปลอดภัยนำทางบางอย่างที่ควรจะให้โดยทำสัญญารัฐบาลและกำหนดบทบัญญัติของธรรมชาติในการดำเนินงานบังคับโดยทั่วไปเรือทั้งหมดใน ทุกการเดินทาง นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับการประชุมโดยรวมซึ่งจะนำไปใช้กับการเรียนการบางอย่างของเรือมีส่วนร่วมในการเดินทางระหว่างประเทศ. วิชาที่ครอบคลุมรวมถึงการบำรุงรักษาของการบริการอุตุนิยมวิทยาเรือ; บริการลาดตระเวนน้ำแข็ง; routeing เรือ; และการบำรุงรักษาของการค้นหาและการบริการช่วยเหลือ. บทนี้ยังรวมถึงพันธกรณีทั่วไปสำหรับโทที่จะดำเนินการให้ความช่วยเหลือของผู้ที่อยู่ในความทุกข์และทำสัญญารัฐบาลเพื่อให้แน่ใจว่าเรือทุกลำจะต้องเพียงพอและจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพจากจุดความปลอดภัยของมุมมอง. บทที่ทำให้บังคับสายการบินของเครื่องบันทึกข้อมูลการเดินทาง (VDRs) และระบบการระบุเรืออัตโนมัติ (เอไอเอส). บทที่หก - การขนส่งของสินค้าบทที่ครอบคลุมทุกประเภทของสินค้า(ยกเว้นของเหลวและก๊าซในกลุ่ม) "ซึ่งเนื่องจากอันตรายเฉพาะของพวกเขา เรือหรือบุคคลในคณะกรรมการอาจต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ " กฎระเบียบรวมถึงความต้องการสำหรับการเก็บรักษาและการรักษาความปลอดภัยของสินค้าหรือหน่วยงานขนส่งสินค้า (เช่นภาชนะบรรจุ) บทที่ต้องใช้เรือบรรทุกสินค้าแบกข้าวเพื่อให้สอดคล้องกับรหัสข้าวนานาชาติ. บทที่เจ็ด - การขนส่งสินค้าอันตรายกฎระเบียบที่มีอยู่ในสามส่วนส่วน- การขนส่งสินค้าอันตรายในรูปแบบแพคเกจ - มีบทบัญญัติสำหรับการจัดหมวดหมู่การบรรจุเครื่องหมาย การติดฉลากและ placarding เอกสารและการเก็บรักษาสินค้าอันตราย รัฐบาลทำสัญญาจะต้องออกคำแนะนำในระดับชาติและบทที่ทำให้ได้รับคำสั่งสินค้าทางทะเลระหว่างประเทศที่เป็นอันตราย (IMDG) รหัสพัฒนาโดย IMO ซึ่งมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องเพื่อรองรับสินค้าที่เป็นอันตรายใหม่และเพื่อเสริมหรือแก้ไขบทบัญญัติที่มีอยู่. ส่วนที่ A- 1 - การขนส่งสินค้าอันตรายในรูปแบบที่แข็งแกร่งในกลุ่ม - ครอบคลุมเอกสารการเก็บรักษาและความต้องการแยกสำหรับสินค้าเหล่านี้และต้องมีการรายงานเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับสินค้าดังกล่าว. ส่วน B ครอบคลุมก่อสร้างและอุปกรณ์ของเรือแบกสารเคมีของเหลวที่เป็นอันตรายในจำนวนมากและต้องใช้เรือบรรทุกสารเคมี เพื่อให้สอดคล้องกับรหัสกลุ่มเคมีระหว่างประเทศ (IBC Code). ส่วน C ครอบคลุมก่อสร้างและอุปกรณ์ของเรือแบกก๊าซเหลวในกลุ่มและผู้ให้บริการก๊าซเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของประเทศ Gas Carrier รหัส (IGC Code). Part D รวมถึงความต้องการพิเศษ สำหรับการขนส่งบรรจุน้ำมันเชื้อเพลิงที่ผ่านการฉายรังสีนิวเคลียร์พลูโตเนียมและระดับสูงกากกัมมันตรังสีบนเรือและต้องเรือแบกผลิตภัณฑ์ดังกล่าวเพื่อให้สอดคล้องกับรหัสสากลสำหรับการขนส่งที่ปลอดภัยของบรรจุเชื้อเพลิงฉายรังสีนิวเคลียร์พลูโตเนียมและระดับสูงของเสียกัมมันตรังสีในคณะกรรมการ . เรือ (รหัส INF) บทที่ต้องมีการขนส่งสินค้าอันตรายที่จะอยู่ในการปฏิบัติตามบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องของทางทะเลระหว่างประเทศสินค้าอันตรายรหัส (รหัส IMDG). บทที่ VIII - เรือนิวเคลียร์ให้ความต้องการขั้นพื้นฐานสำหรับเรือพลังงานนิวเคลียร์และเป็นห่วงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีอันตรายจากรังสี มันหมายถึงรหัสและรายละเอียดที่ครอบคลุมของความปลอดภัยสำหรับเรือ Merchant นิวเคลียร์ซึ่งได้รับการรับรองโดยสภา IMO ในปี 1981 บทที่เก้า - การจัดการสำหรับการทำงานที่ปลอดภัยของเรือบทที่ทำให้บังคับการจัดการความปลอดภัยระหว่างประเทศ(ISM) รหัสซึ่งจะต้องมีความปลอดภัย ระบบการจัดการที่จะจัดตั้งขึ้นโดยเจ้าของเรือหรือบุคคลใด ๆ ที่ได้รับผิดชอบสำหรับเรือ ("บริษัท ฯ "). บทที่ X - มาตรการความปลอดภัยสำหรับเรือความเร็วสูงบทที่ทำให้บังคับรหัสสากลด้านความปลอดภัยสำหรับหัตถกรรมความเร็วสูง( HSC Code). บทที่สิบเอ็ด-1 - มาตรการพิเศษเพื่อเพิ่มความปลอดภัยทางทะเลบทชี้แจงข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับการอนุมัติขององค์กรที่ได้รับการยอมรับ(ผู้รับผิดชอบในการดำเนินการสำรวจและตรวจสอบเกี่ยวกับการบริหาร behalves '); การสำรวจที่เพิ่มขึ้น; โครงการหมายเลขประจำเรือ และการควบคุมของรัฐพอร์ตกับความต้องการในการดำเนินงาน. บทที่สิบเอ็ด-2 - มาตรการพิเศษเพื่อเพิ่มความปลอดภัยทางทะเลระเบียบจิ-2/3 ของบทประดิษฐานเรือและท่าเรือระหว่างประเทศสิ่งอำนวยความสะดวกการรักษาความปลอดภัยรหัส (ISPS Code) ส่วนของรหัสมีผลบังคับใช้และเป็นส่วนหนึ่ง B มีคำแนะนำเป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการที่จำเป็น ระเบียบจิ-2/8 ยืนยันบทบาทของอาจารย์ในการใช้วิจารณญาณที่เป็นมืออาชีพของเขาในช่วงตัดสินใจที่จำเป็นเพื่อรักษาความปลอดภัยของเรือ มันบอกว่าเขาจะไม่ถูก จำกัด โดย บริษัท ฯ ผู้เช่าหรือบุคคลอื่นใดในส่วนนี้. ระเบียบจิ-05/02 ต้องใช้เรือทุกลำที่จะให้มีระบบการแจ้งเตือนการรักษาความปลอดภัยเรือ , Regulatio





 





 

 

 

 


 











 

 

 




 



 

 

 

 

 




 


 


 





 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว