Children with Down syndrome may sta

Children with Down syndrome may stay on topic for a similar number of exchanges as mental age-matched children (Tannock, 1988), and for even more turns than younger MLU-matched children (Beeghly et al., 1990). On the other hand, some areas of pragmatics may benefit from intervention. Children with Down syndrome may initiate topics less often than younger mental age-matched children (Tannock, 1988). In addition, Abbeduto and Hesketh (1997) pointed out that measures of topic maintenance should not be limited to measures of topic length, which may contain minimal contributions, but also reflect the quality of contributions to the topic. More recently, Roberts, Martin, et al. (2007) reported that a group of 29 boys with Down syndrome were less elaborative when maintaining topics, and produced more turns that were simply adequate in quality (e.g., simple responses and acknowledgments), than younger typically developing boys of similar nonverbal mental age.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กดาวน์ซินโดรอาจอยู่ในหัวข้อสำหรับจำนวนของการแลกเปลี่ยนเป็นเด็กที่มีอายุต่ำที่จับคู่จิต (Tannock, 1988) ที่คล้ายกันและผลัดกันมากยิ่งขึ้นกว่าที่อายุน้อยกว่าเด็ก MLU จับคู่ (Beeghly et al., 1990) ในทางกลับกันบางพื้นที่ของเน้นอาจได้รับประโยชน์จากการแทรกแซง เด็กดาวน์ซินโดรอาจเริ่มต้นหัวข้อน้อยกว่าเด็กที่มีอายุต่ำที่จับคู่จิตน้อง (Tannock, 1988) นอกจากนี้ Abbeduto และเก ธ (1997) ชี้ให้เห็นว่ามาตรการของการบำรุงรักษาหัวข้อไม่ควรถูก จำกัด ให้ใช้มาตรการของความยาวหัวข้อซึ่งอาจจะมีผลงานน้อยที่สุด แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงคุณภาพของการมีส่วนร่วมในหัวข้อ เมื่อเร็ว ๆ นี้โรเบิร์ตมาร์ติน, et al (2007) รายงานว่ากลุ่ม 29 ชายมีกลุ่มอาการดาวน์เป็น elaborative น้อยลงเมื่อการรักษาหัวข้อและผลิตผลัดกันมากขึ้นว่าเป็นเพียงที่เพียงพอในด้านคุณภาพ (เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กที่มีอาการดาวน์ซินโดรมอาจอยู่ในหัวข้อสำหรับจำนวนที่คล้ายกันของการแลกเปลี่ยนเป็นเด็กที่จับคู่อายุจิต (Tannock, ๑๙๘๘), และสำหรับการเปลี่ยนมากกว่าเด็ก MLU ที่มีอายุน้อยกว่า (ผึ้ง et al., ๑๙๙๐). ในทางกลับกัน, บางพื้นที่ของ pragmatics อาจได้รับประโยชน์จากการแทรกแซง. เด็กที่มีอาการดาวน์ซินโดรมอาจเริ่มต้นหัวข้อที่มักจะน้อยกว่าเด็กที่จับคู่อายุจิต (Tannock, ๑๙๘๘). นอกจากนี้, Abbeduto และ Hesketh (๑๙๙๗) ชี้ให้เห็นว่ามาตรการการบำรุงรักษาหัวข้อไม่ควรจำกัดการวัดความยาวของหัวข้อ, ซึ่งอาจมีการจัดสรรน้อยที่พัก, แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงคุณภาพของการมีส่วนร่วมในหัวข้อ. เมื่อเร็วๆนี้, โรเบิร์ต, มาร์ติน, et al. (๒๐๐๗) รายงานว่ากลุ่มของ29ชายที่มีอาการดาวน์ซินโดรมน้อย elaborative เมื่อรักษาหัวข้อ, และผลิตผลัดกันมากขึ้นที่เพียงพอในคุณภาพ (เช่น, การตอบสนองที่เรียบง่ายและดูล), กว่าอายุน้อยกว่า มักจะพัฒนาเด็กชายที่มีอายุทางจิตที่คล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กดาวน์ซินโดรมมีแนวโน้มที่จะมีจำนวนที่คล้ายกันของการสื่อสารกับเด็กที่มีอายุจิตวิทยาที่ตรงกันหรือแม้แต่น้อง MLU ตรงกับเด็กบ่อยกว่า บนมืออื่นๆที่บางพื้นที่ของวัจนปฏิบัติศาสตร์อาจได้รับประโยชน์จากการแทรกแซง เด็กดาวน์ซินโดรมมีแนวโน้มที่จะเริ่มต้นการสนทนามากกว่าเด็กที่มีอายุจิตเหมือนกัน นอกจากนี้อาบีดูโต้และ 1997 ชี้ให้เห็นว่าการบำรุงรักษาหัวข้อไม่ควรจำกัดความยาวของหัวข้อเพราะความยาวของหัวข้ออาจประกอบด้วยผลงานน้อยที่สุดและควรสะท้อนให้เห็นถึงคุณภาพของผลงาน เมื่อเร็วๆนี้โรเบิร์ตมาร์ตินฯลฯ กลุ่มของเด็กดาวน์ซินโดรม 29 ไม่ได้เป็นอย่างดีในการรักษาหัวข้อและสร้างการเปลี่ยนแปลงที่เพียงพอในคุณภาพเช่นปฏิกิริยาที่ง่ายและการรับรู้ที่อายุน้อยกว่าเด็กที่ไม่ใช่ภาษาจิตวิทยาในการพัฒนาทั่วไป