Universalism vs. Particularism.The

Universalism vs. Particularism.
The universalist, or rule-based, approach is roughly: "What is good and right can be defined and ALWAYS applies." In particularist cultures, far greater attention is given to the obligations of relationships and unique circumstances. Take the case of trying to cross the street at the red light. In a very rule-based society like the U.S., you will still be frowned at even if there is no traffic. It tends to imply equality in the sense that all persons, or citizens, falling under the rule should be treated the same.
On the contrary, in Asian societies like Taiwan, where particularist judgements focus on the exceptional nature of circumstances, it is likely to be OK with one if it is his/her brothers or friends that violate the traffic rule. These people are not "citizens", but their "friends" or "brothers". This difference probably explains why there have been difficulties in implementing a judicial system that is credible in our country.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลัทธิเทียบกับ Particularismวิธี universalist หรือ ตามกฎ นับเป็น: "มีอะไรดี และเหมาะสมสามารถกำหนด และใช้ได้เสมอ" Particularist วัฒนธรรม ให้ความสนใจมากกว่าไกลกับภาระหน้าที่ของความสัมพันธ์และสถานการณ์เฉพาะ ใช้กรณีพยายามข้ามถนนที่แสงสีแดง ในตัวมากตามกฎสังคมเช่นสหรัฐอเมริกา คุณจะยังคงเป็น frowned ที่การจราจรไม่ มันมีแนวโน้มที่บ่งบอกถึงความเสมอภาคในแง่ที่ทุกคน หรือประชาชน การอยู่ภายใต้การปกครองควรจะ ปฏิบัติเหมือนกัน ดอก ในสังคมเอเชียเช่นไต้หวัน ที่ particularist judgements เน้นลักษณะพิเศษของสถานการณ์ มันมีแนวโน้มจะ ตกลงด้วยถ้าเขา/เธอพี่น้องหรือเพื่อนที่ละเมิดกฎจราจร คนเหล่านี้ไม่มี "ประชาชน" แต่ "เพื่อน" หรือ "พี่น้อง" ของพวกเขา ความแตกต่างนี้อาจอธิบายว่า ทำไมมีความยากลำบากในการใช้ระบบยุติธรรมที่น่าเชื่อถือในประเทศของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. สากลกับ particularism
สากลหรือตามกฎวิธีการคือประมาณ: "สิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีและขวาสามารถกำหนดและใช้เสมอ." ในวัฒนธรรม particularist ไกลความสนใจมากขึ้นจะได้รับการภาระหน้าที่ของความสัมพันธ์และสถานการณ์ที่ไม่ซ้ำกัน ใช้กรณีของการพยายามที่จะข้ามถนนที่แสงสีแดง ในสังคมตามกฎมากเช่นสหรัฐอเมริกาคุณจะยังคงได้รับการขมวดคิ้วที่แม้ว่าจะมีการจราจรไม่ มันมีแนวโน้มที่จะบ่งบอกความเท่าเทียมกันในแง่ที่ว่าทุกคนหรือประชาชนที่อยู่ภายใต้การปกครองควรได้รับการปฏิบัติเหมือนกัน.
ในทางตรงกันข้ามในสังคมเอเชียเช่นไต้หวันที่ตัดสิน particularist มุ่งเน้นไปที่ลักษณะพิเศษของสถานการณ์มีแนวโน้มที่จะ จะตกลงกับหนึ่งถ้ามันเป็น / พี่น้องหรือเพื่อน ๆ ของเธอที่ละเมิดกฎจราจรของเขา คนเหล่านี้ไม่ได้เป็น "พลเมือง" แต่ "เพื่อน" หรือ "พี่ชาย" ความแตกต่างนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมมีการความยากลำบากในการดำเนินการระบบการพิจารณาคดีที่เป็นที่น่าเชื่อถือในประเทศของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำให้เฉพาะเจาะจง universalism vs .
Universalist หรือกฎแนวทางคร่าวๆ : " สิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีและถูกต้องสามารถกําหนดและมักจะใช้ " ใน particularist วัฒนธรรมมากขึ้นความสนใจให้กับภาระหน้าที่ของความสัมพันธ์และสถานการณ์ที่ไม่ซ้ำกัน ใช้กรณีของการพยายามที่จะข้ามถนนที่ไฟสีแดง ในกฎสังคมมากเช่นสหรัฐ ,คุณจะยังคงบึ้งตึง ที่แม้ว่าจะไม่มีการจราจร มันมีแนวโน้มที่จะบ่งบอกความเสมอภาคในความรู้สึกว่า ประชาชนทุกคน หรือตกอยู่ภายใต้กฎที่ควรปฏิบัติเหมือนกัน
ในทางตรงกันข้ามในสังคมเอเชีย เช่น ไต้หวัน ซึ่ง particularist ต้องการเน้นธรรมชาติพิเศษของสถานการณ์มันน่าจะดีถ้ามันเป็น ของเขา / เธอ พี่ๆ หรือเพื่อนๆ ที่ละเมิดกฏจราจร . คนเหล่านี้ไม่ใช่ " ประชาชน " แต่ " เพื่อน " และ " พี่น้อง " ความแตกต่างนี้อาจอธิบายได้ว่า ทำไมถึงมีปัญหาในการใช้ระบบตุลาการที่น่าเชื่อถือในประเทศของเรา