Chen Chang Sheng walked towards the

Chen Chang Sheng walked towards the middle aged woman and bowed.

Even though he saw the person wasn’t Luo Luo, he didn’t turn around and leave because he knew this middle aged woman.

That night of the Ivy Festival, he was sent to the depths of Black Dragon pond by Mo Yu. After struggling against life and death, he finally broke through the seal and came back to the surface of the pond. This middle aged woman was next to the pond, perhaps cleaning her hands or washing her cloth and was almost harmed by a tricky squirrel.

He had guessed that the candle light in the Herb Garden was probably not due to Luo Luo’s return, but he was still a little sad knowing that it was not Luo Luo.

Glancing around the dark forest, he thought confusingly: If this middle aged woman is living in the Royal Palace, how would she appear at the Herb Garden? From her age, she should be a female officer at the royal palace. However, if she’s a concubine of the former emperor, then this would be a troublesome situation.

He was alarmed. He walked in front of the middle aged woman and gestured in sign language. He was afraid that he would scare the woman, so he kept his expression calm. His speed of gesture was also smooth and slow to not frighten her.

He asked her how she left the royal palace.

The middle aged woman looked at him quietly, but didn’t answer.

Chen Chang Sheng was confused. He gestured again, but this time even more slowly. He believe that his intention was clear enough, How did you get here from the royal palace?

The middle aged woman smiled and raised her right hand. There was a key between her fingers.

Chen Chang Sheng’s eyes were keen. Even though the lighting in Herb Garden was a little dim, he still saw the rust on the key, and there were two new scratches. Perhaps they were new marks, but the old key seemed to not have been used in a long time before tonight.

When Mo Yu left Tradition Academy that day, he saw the old door in the palace’s wall. Maybe this key was used to open that door.

Perhaps this middle aged woman has the permission to leave royal palace whenever she wants? Then her status in the royal palace was extraordinary.

The middle aged woman pointed at the stone table and gestured him to sit down,

Chen Chang Sheng thought for a moment and followed her gesture.

The middle aged woman turned around and glanced at a wooden house in the depths of Herb Garden. She was silent for a long time. Suddenly her left hand landed on the stone table and lightly knocked on the surface two times.

There was a teapot on the table, and two tea cups behind the oil candle.

Chen Chang Sheng understood her meaning and picked up the teapot to fill a teacup. He handed the cup mannerly to the middle age woman.

Although the tea in the pot had no fragrance, it was thick. It should be old black tea.

It was easier to see across the table. Looking at the middle aged woman’s complexion, she shouldn’t be a concubine of the former emperor. Perhaps she’s one of the female officers under the command of Divine Queen, she may even be the leader of the female officers. But Chen Chang Sheng’s respect for her had nothing to do with her status in the royal palace, it was only because she was much older than him.

He believed that the years a person lived for was an important factor. Just like the black tea in the pot, the older, the thicker and the richer, the more a person can taste from it. He was sad that he may not live very long so he respected the elders even more.

The middle aged woman picked up the teacup and moved it close to her lips. She took a sip.

Chen Chang Sheng noticed that her lips were thicker than those of ordinary females.

It was unmannerly for him to stare at a woman’s lips, even though she was much older and just average looking. Chen Chang Sheng realized his misbehavior and quickly shifted his glance, then he saw the other teacup on the stone table.

The garden was empty during the autumn night, why were there two teacups?

He glanced at the middle aged woman and gestured to ask if he can drink some tea. He had sweated a lot previously when he was helping Xuan Yuan Po with his wounds. He was kind of thirsty right now.

The middle aged woman didn’t look at him but she nodded lightly in approval.

Chen Chang Sheng picked up the teacup and took a sip. He noticed the tea was rich and soothing, it was a pot of righteous tea.

Even the famous teas that Luo Luo previously gifted him couldn’t compare to the seemingly ordinary black tea in this pot.

How a pot of tea tastes depends on the leaves itself, but more importantly, the person who boiled the tea.

A person who can boil such a pot of black tea was definitely of no ordinary status.

Chen Chang Sheng’s looked at the middle aged woman with even more respect in his eyes.

He put down the teacup and waited for her to ask a question.

But even after they finished their cups of tea, the middle aged woman didn’t say anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chen Sheng ช้างเดินเข้าไปหาผู้หญิงกลาง และโค้งคำนับแม้ว่าเขาเห็นคนไม่ Luo Luo เขาไม่เปิดรอบ แล้วปล่อยให้ เพราะเขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้กลางเทศกาลไอวี่ คืนที่เขาถูกส่งไปความลึกของบ่อน้ำมังกรดำ โดย Mo Yu หลังจากดิ้นรนต่อสู้กับชีวิตและความตาย เขาก็ยากจนผ่านการประทับตรา และกลับมาสู่พื้นผิวของบ่อ ผู้หญิงกลางถัดจากบ่อ บางทีมือของเธอทำความสะอาด หรือซักผ้าของเธอ และเกือบได้รับอันตราย โดยกระรอกหากินเขาก็เดาว่า แสงเทียนในสวนสมุนไพรอาจจะไม่ได้เนื่องจากคืน Luo Luo แต่เขาก็รู้ว่า มันเป็นไม่ Luo Luo ยังคงเศร้าเล็กน้อยดูรอบ ๆ ป่ามืด เขาคิดคลึง: ถ้าผู้หญิงกลางอาศัยอยู่ในพระบรมมหาราชวัง วิธีจะเธอปรากฏที่สวนสมุนไพร จากอายุของเธอ เธอควรจะมีเจ้าหน้าที่หญิงรอยัลพาเลส อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอเป็นนางสนมของอดีตจักรพรรดิ แล้วนี้จะเป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากเขาก็ตกใจ เขาเดินหน้าผู้หญิงกลาง และ gestured ในภาษา เขากลัวว่า เขาจะตกใจผู้หญิงคนนั้น เพื่อให้เขาเก็บนิพจน์ของเขาสงบ ความเร็วของท่าทางของเขาก็นุ่มนวล และช้าไม่ขู่เธอเขาถามเธอว่าเธอได้ออกจากวังหลวงผู้หญิงคนกลางดูที่เขาเงียบ ๆ แต่ไม่ได้ตอบChen Sheng ช้างถูกสับสน เขา gestured อีกครั้ง แต่เวลานี้ยิ่งช้า เขาเชื่อว่า ความตั้งใจของเขาชัดเจนมากพอ วิธีที่คุณได้ที่นี่จากวังหลวงผู้หญิงกลางยิ้ม และยกมือขวาของเธอ ได้คีย์ระหว่างนิ้วมือของเธอตาเฉินช้าง Sheng มีความกระตือรือร้น ถึงแม้ว่าแสงไฟในสวนสมุนไพรเล็ก ๆ น้อย ๆ สลัว เขายังคงเห็นการเกิดสนิมบนปุ่ม และมีรอยขีดข่วนใหม่สอง บางทีก็เครื่องหมายใหม่ แต่กุญแจเก่าที่ดูเหมือนจะไม่มีการใช้เป็นเวลานานก่อนคืนนี้เมื่อ Mo Yu ซ้ายสถาบันประเพณีที่วัน เขาเห็นประตูเก่าในผนังของพระตำหนัก บางทีคีย์นี้ถูกใช้เพื่อเปิดประตูนั้นบางทีผู้หญิงกลางมีสิทธิ์ให้ออกจากพระราชวังเมื่อใดก็ ตามที่เธอต้องการ แล้วสถานะของเธอในวังหลวงเป็นพิเศษผู้หญิงกลางชี้ไปที่หินโต๊ะ และ gestured เขานั่งลงChen Sheng ช้างคิดครู่หนึ่ง และตามท่าทางของเธอกลางอายุผู้หญิงหันไปรอบ ๆ และ glanced ที่บ้านไม้ในระดับความลึกของสวนสมุนไพร เธอก็เงียบเป็นเวลานาน ทันใดนั้นมือซ้ายของเธอที่ดินบนโต๊ะหิน และเคาะเบา ๆ บนผิวสองครั้งกาน้ำชาบนโต๊ะ และถ้วยชาสองหลังเทียนน้ำมันได้Chen Sheng ช้างเข้าใจความหมายของเธอ และหยิบกาน้ำชาลงในถ้วยน้ำชา เขามอบถ้วย mannerly ให้หญิงวัยกลางคนแม้ว่าชาในหม้อมีกลิ่นหอมไม่มี มันก็หนา มันควรเป็นชาดำเก่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นในตาราง กำลังดูกลางอายุผิวของผู้หญิง เธอไม่ควรจะเป็นนางสนมของอดีตจักรพรรดิ บางทีเธอเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่หญิงภายใต้คำสั่งของพระเจ้า เธออาจจะเป็นผู้นำของเจ้าหน้าที่หญิง แต่เฉินช้าง Sheng เคารพสำหรับเธอมีอะไรกับสถานะของเธอในวังหลวง มันเป็นเพราะเธอมากกว่าเขาเขาเชื่อว่า ที่ปีที่คนอาศัยอยู่เป็นตัวแปรสำคัญ เหมือนชาดำในหม้อ ของเก่า หนา และดียิ่งขึ้น เพิ่มเติมท่านสามารถลิ้มรสจากมัน เขาเป็นเรื่องน่าเศร้าที่เขาอาจไม่ได้อาศัยอยู่นานมากเพื่อให้เขานับถือมากยิ่งขึ้นผู้หญิงกลางรับถ้วยน้ำชา และขยับใกล้ริมฝีปากของเธอ เธอเอาจิบChen Sheng ช้างพบว่า ริมฝีปากของเธอได้หนากว่าบรรดาหญิงสามัญมันเป็น unmannerly เขาจ้องมองริมฝีปากของผู้หญิง ถึงแม้ว่าเธอเพียงเฉลี่ย และรุ่นเก่าที่กำลัง Chen Sheng ช้างรู้ misbehavior ของเขา และเลื่อนขึ้นอย่างรวดเร็วรวดเร็วของเขา แล้วเขาเห็นถ้วยน้ำชาอื่น ๆ บนโต๊ะหินสวนเป็นว่างช่วงกลางคืนฤดูใบไม้ร่วง ทำไมมีถ้วยชา 2เขา glanced ที่ผู้หญิงกลาง และ gestured ขอถ้า เขาสามารถดื่มชา เขามี sweated มากก่อนหน้านี้เมื่อเขาถูกช่วยซวนหยวน Po กับบาดแผลของเขา เขาเป็นชนิดของกระหายน้ำอยู่ผู้หญิงคนกลางไม่ได้มองเขา แต่เธอเลยต้องเบา ๆ ในการอนุมัติChen Sheng ช้างหยิบถ้วยน้ำชาการ และเอาจิบ เขาสังเกตเห็นชาร่ำรวย และการผ่อนคลาย มันเป็นหม้อชาชอบธรรมแม้แต่ชาที่มีชื่อเสียงที่ Luo Luo ก่อนหน้านี้พรสวรรค์เขาไม่เปรียบเทียบกับชาดำธรรมดาดูเหมือนในหม้อนี้วิธีหม้อชามีรสชาติขึ้นอยู่กับใบเอง แต่ที่สำคัญ บุคคลที่ต้มชาบุคคลที่สามารถต้มหม้อของชาดำถูกแน่นอนของสถานะที่ไม่ธรรมดาเฉินช้าง Sheng มองที่ผู้หญิงกลาง ด้วยความเคารพยิ่งในสายตาของเขาเขาใส่ลงในถ้วยน้ำชา และรอให้เธอถามคำถามแม้แต่หลังจากที่พวกเขาเสร็จถ้วยชาของพวกเขา ผู้หญิงกลางไม่ได้พูดอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินฉาง เซิง เดินไปหาหญิงวัยกลางคน และโค้งงอถึงแม้ว่าเขาจะเห็นคนไม่หลัวหลัว เขาไม่ได้หันกลับและจากไป เพราะเขารู้ว่าผู้หญิงวัยกลางคน .คืนของเทศกาล ไอวี่ เขาถูกส่งมาเพื่อความลึกของบึงมังกรดำ โดย โม ยู หลังจากดิ้นรนกับชีวิตและความตาย ในที่สุดเขาก็ยากจนผ่านตราและกลับมาที่พื้นผิวของบ่อ กลางรุ่นนี้ผู้หญิงอยู่ข้างบ่อ บางทีซักแห้งด้วยมือ หรือเครื่องซักผ้าผ้าของเธอและเกือบจะถูกทำร้ายโดยกระรอกหากินเขาเดาว่าแสงเทียนในสวนสมุนไพร คงไม่ได้เนื่องจากเป็นหลัวหลัวกลับ แต่เขาก็ยังเศร้าๆ รู้ว่ามันไม่หลัวหลัว .glancing รอบป่ามืด เขาคิดว่าวุ่นวาย : ถ้าผู้หญิงวัยกลางคนอาศัยอยู่ในพระราชวัง N เธอจะไปปรากฏที่สวนสมุนไพร ? จากอายุของเธอ เธอควรมีเจ้าหน้าที่หญิงที่ในวังหลวง แต่ถ้านางเป็นสนมของจักรพรรดิในอดีต ก็จะเป็นสถานการณ์ที่ยุ่งยากเขาตกใจ เขาเดินอยู่ในด้านหน้าของผู้หญิงวัยกลางคน และชี้นิ้วบอกว่าในภาษามือ เขากลัวว่าเขาจะกลัวผู้หญิง เค้ารักษาสีหน้าสงบ ความเร็วของสัญญาณก็ยังเรียบและช้าที่จะไม่ทำให้ตกใจเขาถามเธอว่าเธอออกจากวังหญิงวัยกลางคนมองเขาเงียบๆ แต่ไม่ตอบเฉินฉาง เซิง สับสน เขาชี้นิ้วบอกว่าอีกครั้ง แต่คราวนี้ยิ่งช้า เขาเชื่อว่า ความตั้งใจของเขาก็ชัดเจนพอแล้ว คุณมาที่นี่จากพระราชวังได้อย่างไร ?หญิงวัยกลางคนยิ้มและยกมือขวาของเธอ มีคีย์ระหว่างนิ้วมือของเธอเฉินฉาง เซิง ดวงตาคม แม้ว่าแสงในสวนสมุนไพรก็หมองเล็กน้อย เขายังเห็นสนิมบนคีย์ และมี 2 รอยใหม่ บางทีพวกเขามีรอยใหม่ แต่คีย์เก่าดูเหมือนจะไม่ได้ใช้มานานก่อนคืนนี้เมื่อโมยูไปโรงเรียนวันประเพณี เขาเห็นประตูเก่าในผนังของพระราชวัง บางทีคีย์นี้ใช้เปิดประตูบางทีผู้หญิงวัยกลางคน ได้รับอนุญาตจากพระราชวังเมื่อใดก็ตามที่เธอต้องการ แล้วสถานะของเธอในพระราชวังเป็นพิเศษหญิงวัยกลางคนชี้ที่โต๊ะหิน และชี้นิ้วบอกว่าเขาให้นั่งลงเฉินฉาง เซิง คิดสักครู่ และตาม ท่าทางของเธอหญิงวัยกลางคนหันไปรอบ ๆและดูบ้านไม้ในระดับความลึกของสวนสมุนไพร . เธอเงียบอยู่นาน ก็มือซ้ายของเธอลงบนโต๊ะหิน และค่อย ๆล้มบนพื้นผิวทั้งสองครั้งบนโต๊ะมีกาน้ำชาและแก้ว 2 ใบหลังเทียนน้ำมันเฉินฉาง เซิง เข้าใจความหมายของเธอ และหยิบโถใส่ถ้วยกาแฟ เขายื่นถ้วยอย่างสุภาพกับผู้หญิงวัยกลางคนแม้ว่าชาในหม้อไม่มีกลิ่น มันหนา มันน่าจะเก่าสีดำชามันง่ายที่จะเห็นในโต๊ะ มองกลางอายุผิวของผู้หญิง เธอไม่ควรเป็นสนมของจักรพรรดิในอดีต บางทีเธออาจเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่หญิงภายใต้คำสั่งของพระราชินี เธอยังเป็นผู้นำของนายทหารหญิง แต่ส่วนของเฉินฉาง เซิง เธอมีอะไรกับสถานะของเธอในพระราชวัง ก็เพราะ เธอแก่กว่าเขาเขาเชื่อว่าปีคนอาศัยอยู่เป็นปัจจัยสำคัญ เหมือนชาดำในหม้อเก่า หนา และรวย ยิ่งคนที่ได้ลิ้มรสมัน เขาเศร้า เขาไม่อาจอยู่ได้ยาวมากดังนั้นเขาเคารพผู้ใหญ่มากขึ้นหญิงวัยกลางคนหยิบถ้วยชาและย้ายไปใกล้ริมฝีปาก เธอจิบ .เฉินฉาง เซิง สังเกตเห็นว่าริมฝีปากของเธอหนากว่าหญิงธรรมดามัน unmannerly เขาจ้องมองริมฝีปากของผู้หญิง ถึงแม้ว่าเธอจะอายุมากแล้ว โดยมอง เฉินฉาง เซิง ตระหนักถึงความซุกซนของเขาได้อย่างรวดเร็วและเปลี่ยนอย่างรวดเร็วของเขา แล้วเขาก็เห็นถ้วยน้ำชาบนโต๊ะหิน .สวนว่างเปล่าในคืนฤดูใบไม้ร่วง ทำไมมีถ้วยชาสองใบ ?เขาเหลือบมองที่ผู้หญิงวัยกลางคน และชี้นิ้วบอกว่าถามได้ ถ้าเขาดื่มชา เขามีเหงื่อออกมากก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาช่วยซวนหยวนโปกับบาดแผลของเขา เขารู้สึกหิวน้ำเลยวัยกลางคนผู้หญิงไม่ได้มองเขา แต่เธอพยักหน้าเบาๆอย่างเห็นด้วยเฉินฉาง เซิง หยิบถ้วยน้ำชาขึ้นจิบ . เขาสังเกตเห็นชารวยและผ่อนคลาย มันเป็นหม้อของชาที่ชอบธรรมแม้แต่ที่มีชื่อเสียงชาที่หลัวหลัวก่อนหน้านี้ที่มีพรสวรรค์ เขาไม่สามารถเทียบกับชาดำที่ดูเหมือนปกติในหม้อนี้วิธีการหม้อรสชาติชาขึ้นอยู่กับใบเอง แต่ที่สำคัญคนที่ต้มชาคนที่สามารถต้มเป็นหม้อของชาดำเป็นมั่นเหมาะไม่มีฐานะธรรมดาเฉินฉาง เซิง มองหญิงวัยกลางคนด้วยความเคารพยิ่งในสายตาของเขาเขาวางถ้วยชา และ รอให้เธอถามคำถามแต่แม้หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการถ้วยชา , ผู้หญิงวัยกลางคนที่ไม่พูดอะไร