- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
LMS: Volume 17 Chapter 1Weed’s Noto
LMS: Volume 17 Chapter 1
Weed’s Notoriety
A huge crowd had gathered when Weed reached Morata’s square through the movement portal. People were buying and selling goods in the square as well as recruiting party members. With the Northern part of the Versailles Continent being showcased as an adventure region, Morata was flourishing into an even larger city.
“Please look this way!”
“Weed, Weed! Come hunt with us.”
“Are you really Weed from the Continent of Magic?”
There we many people who were trying to get close to him, causing a commotion, asking questions about the River of Lamentation quest, or if he really was Weed from CoM. People even went up onto the castle walls to wave and cheer at Weed.
They welcomed Weed’s return like a hero coming home after winning a war.
This was different from the time when he sold cheap sculptures in Rosenheim Kingdom. Weed folded his arms, raised his chin along with his gaze, and emanated arrogance.
“Heh, there are a lot more people here now.”
He had to act unconcerned and completely unalarmed, as though the amount of people gathered were a natural course of events.
Abruptly, Weed yelled with Lion’s Roar, “I went. I fought. I earned!”
“WHOOOOAAA!”
Cheers loud enough to shake Morata Square to its foundations erupted at once.
“He said he earned a ton!”
“Imoogi! Please show us the items from the Imoogi you hunted!”
“WEED! WEED! WEED!”
His popularity was greater than that of a pseudo-religious cult leader, and the crowd was at the peak of uncontrollable delight. The hopes and dreams of the ordinary people in the Versailles Continent! After all, Weed had returned after hunting monsters others weren’t able to kill, and accomplished a quest no one had ever experienced before.
Morata’s Soldiers and the Freya Church’s Knights mobilized to contain the situation. Only then was the uproar narrowly suppressed.
The Freya Church’s Knights bowed their heads towards Weed politely.
“We would like to thank you for defeating the evil Embinyu Church. It is an honor to meet the adventurer who will go down in history as the benefactor of the Freya Church.”
Weed replied with dignity. “It was nothing. I did not suffer in the slightest. The fight against the Embinyu Church was extremely dull. It was easier than going into a bank to take a nap on a scorching summer day.”
He would take a nap in a bank and read comics in a large bookstore. Those were the excellent cultural facilities that had allowed Weed to spend his youth in peace. Since there were several banks in his neighborhood, they were places where he could go in at any time and comfortably utilize. They even arranged the latest magazines categorically for their customers.
The people at the banks would sometimes gossip, but he simply ignored such things! Weed was someone who had even shared deep conversations about today’s youths over a cup of coffee, with one of the older guardsmen he had become friends with.
“He’s talking with the Knights.”
“They’re talking to him really politely.”
The crowd broke into whispers. The sight of Paladins speaking to Weed was enough to make their stomachs burn with jealousy.
That a portal would suddenly form and Weed would come out of it, was something the Merchants or Warriors doing business in the square had never expected.
“I think this is the first time I’ve seen the Knights of Freya acting this friendly.”
“It must be because they’re talking to Weed, right?”
“Of course it is.”
With the Knights of Freya arranged in the plaza, there was no one who tried to carelessly approached him.
“Hmm.”
As the ruckus calmed down a little, Weed glanced around the square. The crowd in the square was packed in tightly, like a bag of sprouts.
‘The number of players here has really grown.’
The thought of taxes occurred to him as he looked at the Merchants sitting in the stalls they had opened in the plaza!
‘Should I raise the taxes or not? Even if I only raise the income tax by 1%, the revenue would be enormous…’
Weed invested all his energy into performing calculations. He was bad at math, but when it came to adding and subtracting money, he had never once made a mistake.
‘No, not yet. It’s still too early. If give off the impression of being desperate for tax collection this early, I won’t be able to unleash a tax bomb later.’
His face paled, and even his expression became agonized.
He needed a clever scheme that would make people feel like he wasn’t raising the taxes even when he was.
At the sight of Weed’s deeply tormented face, the players gradually quieted as well. Looking at his expression alone, it appeared as if he was tackling a truly enormous problem. When he occasionally grimaced, the players’ hearts would drop in alarm.
There were people who had previously met Weed, as well as those who had only heard of him here.
“Was his clinging to coppers while selling sculptures all an act?”
“His incognito skills aren’t normal. He went around hiding his identity like that even though he’s a player with a high enough level to hunt the King Hydra, y’know.”
“Wargod Weed. Look at his expression, is he gonna wipe us all out because his mood soured?”
“They say that in the Continent of Magic, he was a solitary Warrior who didn’t welcome even a little fuss or hassle…”
Once the excitement subsided, the people were struck with an eerie mood.
It was because the Weed from the Continent of Magic was a figure with extreme notoriety!
* * *
In a corner of the square, Merchants were chattering thoughtlessly. They were discussing Weed’s misdeeds from the Continent of Magic!
“Soo-il, did he really kill people ever so often?”
“Yeah. Weed’s nasty deeds were crazy. I was killed five times myself.”
“Why were you killed? Were you enemies with Weed then?”
Weed could also hear the conversation between the young Merchants. Since they were discussing his history during his Continent of Magic days, he was deeply interested. it was an important conversation because, depending on the crowd’s opinion, he could change the taxes as well.
“There was no particular reason. Once for making him wait because I was taking a long time to buy goods at a shop, once for meeting him by a stream, and once for going into a dungeon he was hunting in. The remaining two times were because I couldn’t take his misdeeds anymore, so I joined a coalition and died while fighting as a group.”
“He killed people for reasons like that?”
“He didn’t just kill people, either. It was literally a massacre. He didn’t leave anyone alive, even the unarmed or wounded.”
In the Continent of Magic, Weed’s notoriety was not limited to monsters alone. Even to players, he was merciless slaughter embodied. With his extremely overwhelming level, amazing skill management, and unique items, he was the strongest player. He trampled on those who challenged him to the point where they couldn’t recover, and he simply killed those who were eyesores.
‘I didn’t differentiate humans from monsters.’
Weed briefly recalled his Continent of Magic days. He killed so much that it was difficult to remember all his opponents separately. He had found absolutely no reason to leave humans alive just because they were players, when he was already killing monsters. He even purposefully sought those who put on airs because they were high leveled players, started a fight, and killed them.
The force of a large guild? He didn’t care.
‘No matter how well organized they were, everything worked out once I killed them three or four times.’
He used one guild as an example and thoroughly destroyed them. After that, the criticism against him became harsh, and the public opinion of him plummeted. Then he thrashed them again. Without any reserve, he tore them all apart.
After numerous repetitions of thrashing, other guilds also took heed and cowered.
Although coalitions against him were formed several times, he lured them into dungeons and annihilated them one by one.
Weed fought cleverly.
Fighting a group single-handedly was actually an extremely difficult task. He was a demon who took advantage of his surroundings, used items without reserved, and killed his enemies one by one!
The Merchant asked, “Even so, it seems like they don’t think too badly of Weed. There aren’t many players from the Continent of Magic who would curse Weed.”
The Merchant who had been explaining nodded his head in agreement. “Because it was when the Continent of Magic was gradually losing popularity, something new was necessary. Who wouldn’t feel satisfied watching him complete unsolved quests, breakthrough labyrinths, uncover the secrets of mysterious dungeons, and slaying extremely powerful monsters?”
People did not hate Weed.
Even in Royal Road, Weed hunted and quested with unmatched recklessness. Though in truth, he couldn’t help but receive requests because of his high Fame. He barely finished them by suffering to near death, but others could only give up in the middle without making any progress.
For guilds raising excitement with power expansion or players tired of repetitive hunting, Weed was like a fresh beam of light. Even guilds or players who were completely hostile towards Weed could not help but acknowledge that, at least.
“Even the highbrow guilds completely avoided him because they were afraid of getting in a fight with Weed.”
“Was it that bad?”
“He was someone who everyone wanted to become friendly with, even while staying away from him and dying. Someone you wanted to at least imprint your name onto.”
“He must’ve emitted an incredible atmosphere.”
“If you were hunting in a hunting ground and heard Weed had appeared nearby, you’d get a feeling of goosebumps prickling all over your skin. You wouldn’t know how it feels unless you’ve experienced it.”
Weed’s Notoriety
A huge crowd had gathered when Weed reached Morata’s square through the movement portal. People were buying and selling goods in the square as well as recruiting party members. With the Northern part of the Versailles Continent being showcased as an adventure region, Morata was flourishing into an even larger city.
“Please look this way!”
“Weed, Weed! Come hunt with us.”
“Are you really Weed from the Continent of Magic?”
There we many people who were trying to get close to him, causing a commotion, asking questions about the River of Lamentation quest, or if he really was Weed from CoM. People even went up onto the castle walls to wave and cheer at Weed.
They welcomed Weed’s return like a hero coming home after winning a war.
This was different from the time when he sold cheap sculptures in Rosenheim Kingdom. Weed folded his arms, raised his chin along with his gaze, and emanated arrogance.
“Heh, there are a lot more people here now.”
He had to act unconcerned and completely unalarmed, as though the amount of people gathered were a natural course of events.
Abruptly, Weed yelled with Lion’s Roar, “I went. I fought. I earned!”
“WHOOOOAAA!”
Cheers loud enough to shake Morata Square to its foundations erupted at once.
“He said he earned a ton!”
“Imoogi! Please show us the items from the Imoogi you hunted!”
“WEED! WEED! WEED!”
His popularity was greater than that of a pseudo-religious cult leader, and the crowd was at the peak of uncontrollable delight. The hopes and dreams of the ordinary people in the Versailles Continent! After all, Weed had returned after hunting monsters others weren’t able to kill, and accomplished a quest no one had ever experienced before.
Morata’s Soldiers and the Freya Church’s Knights mobilized to contain the situation. Only then was the uproar narrowly suppressed.
The Freya Church’s Knights bowed their heads towards Weed politely.
“We would like to thank you for defeating the evil Embinyu Church. It is an honor to meet the adventurer who will go down in history as the benefactor of the Freya Church.”
Weed replied with dignity. “It was nothing. I did not suffer in the slightest. The fight against the Embinyu Church was extremely dull. It was easier than going into a bank to take a nap on a scorching summer day.”
He would take a nap in a bank and read comics in a large bookstore. Those were the excellent cultural facilities that had allowed Weed to spend his youth in peace. Since there were several banks in his neighborhood, they were places where he could go in at any time and comfortably utilize. They even arranged the latest magazines categorically for their customers.
The people at the banks would sometimes gossip, but he simply ignored such things! Weed was someone who had even shared deep conversations about today’s youths over a cup of coffee, with one of the older guardsmen he had become friends with.
“He’s talking with the Knights.”
“They’re talking to him really politely.”
The crowd broke into whispers. The sight of Paladins speaking to Weed was enough to make their stomachs burn with jealousy.
That a portal would suddenly form and Weed would come out of it, was something the Merchants or Warriors doing business in the square had never expected.
“I think this is the first time I’ve seen the Knights of Freya acting this friendly.”
“It must be because they’re talking to Weed, right?”
“Of course it is.”
With the Knights of Freya arranged in the plaza, there was no one who tried to carelessly approached him.
“Hmm.”
As the ruckus calmed down a little, Weed glanced around the square. The crowd in the square was packed in tightly, like a bag of sprouts.
‘The number of players here has really grown.’
The thought of taxes occurred to him as he looked at the Merchants sitting in the stalls they had opened in the plaza!
‘Should I raise the taxes or not? Even if I only raise the income tax by 1%, the revenue would be enormous…’
Weed invested all his energy into performing calculations. He was bad at math, but when it came to adding and subtracting money, he had never once made a mistake.
‘No, not yet. It’s still too early. If give off the impression of being desperate for tax collection this early, I won’t be able to unleash a tax bomb later.’
His face paled, and even his expression became agonized.
He needed a clever scheme that would make people feel like he wasn’t raising the taxes even when he was.
At the sight of Weed’s deeply tormented face, the players gradually quieted as well. Looking at his expression alone, it appeared as if he was tackling a truly enormous problem. When he occasionally grimaced, the players’ hearts would drop in alarm.
There were people who had previously met Weed, as well as those who had only heard of him here.
“Was his clinging to coppers while selling sculptures all an act?”
“His incognito skills aren’t normal. He went around hiding his identity like that even though he’s a player with a high enough level to hunt the King Hydra, y’know.”
“Wargod Weed. Look at his expression, is he gonna wipe us all out because his mood soured?”
“They say that in the Continent of Magic, he was a solitary Warrior who didn’t welcome even a little fuss or hassle…”
Once the excitement subsided, the people were struck with an eerie mood.
It was because the Weed from the Continent of Magic was a figure with extreme notoriety!
* * *
In a corner of the square, Merchants were chattering thoughtlessly. They were discussing Weed’s misdeeds from the Continent of Magic!
“Soo-il, did he really kill people ever so often?”
“Yeah. Weed’s nasty deeds were crazy. I was killed five times myself.”
“Why were you killed? Were you enemies with Weed then?”
Weed could also hear the conversation between the young Merchants. Since they were discussing his history during his Continent of Magic days, he was deeply interested. it was an important conversation because, depending on the crowd’s opinion, he could change the taxes as well.
“There was no particular reason. Once for making him wait because I was taking a long time to buy goods at a shop, once for meeting him by a stream, and once for going into a dungeon he was hunting in. The remaining two times were because I couldn’t take his misdeeds anymore, so I joined a coalition and died while fighting as a group.”
“He killed people for reasons like that?”
“He didn’t just kill people, either. It was literally a massacre. He didn’t leave anyone alive, even the unarmed or wounded.”
In the Continent of Magic, Weed’s notoriety was not limited to monsters alone. Even to players, he was merciless slaughter embodied. With his extremely overwhelming level, amazing skill management, and unique items, he was the strongest player. He trampled on those who challenged him to the point where they couldn’t recover, and he simply killed those who were eyesores.
‘I didn’t differentiate humans from monsters.’
Weed briefly recalled his Continent of Magic days. He killed so much that it was difficult to remember all his opponents separately. He had found absolutely no reason to leave humans alive just because they were players, when he was already killing monsters. He even purposefully sought those who put on airs because they were high leveled players, started a fight, and killed them.
The force of a large guild? He didn’t care.
‘No matter how well organized they were, everything worked out once I killed them three or four times.’
He used one guild as an example and thoroughly destroyed them. After that, the criticism against him became harsh, and the public opinion of him plummeted. Then he thrashed them again. Without any reserve, he tore them all apart.
After numerous repetitions of thrashing, other guilds also took heed and cowered.
Although coalitions against him were formed several times, he lured them into dungeons and annihilated them one by one.
Weed fought cleverly.
Fighting a group single-handedly was actually an extremely difficult task. He was a demon who took advantage of his surroundings, used items without reserved, and killed his enemies one by one!
The Merchant asked, “Even so, it seems like they don’t think too badly of Weed. There aren’t many players from the Continent of Magic who would curse Weed.”
The Merchant who had been explaining nodded his head in agreement. “Because it was when the Continent of Magic was gradually losing popularity, something new was necessary. Who wouldn’t feel satisfied watching him complete unsolved quests, breakthrough labyrinths, uncover the secrets of mysterious dungeons, and slaying extremely powerful monsters?”
People did not hate Weed.
Even in Royal Road, Weed hunted and quested with unmatched recklessness. Though in truth, he couldn’t help but receive requests because of his high Fame. He barely finished them by suffering to near death, but others could only give up in the middle without making any progress.
For guilds raising excitement with power expansion or players tired of repetitive hunting, Weed was like a fresh beam of light. Even guilds or players who were completely hostile towards Weed could not help but acknowledge that, at least.
“Even the highbrow guilds completely avoided him because they were afraid of getting in a fight with Weed.”
“Was it that bad?”
“He was someone who everyone wanted to become friendly with, even while staying away from him and dying. Someone you wanted to at least imprint your name onto.”
“He must’ve emitted an incredible atmosphere.”
“If you were hunting in a hunting ground and heard Weed had appeared nearby, you’d get a feeling of goosebumps prickling all over your skin. You wouldn’t know how it feels unless you’ve experienced it.”
0/5000
LMS: บทที่ 17 เสียง 1ของวัชพืช Notorietyฝูงชนขนาดใหญ่มารวมตัวกันเมื่อวัชพืชสแควร์ของ Morata ผ่านทางเว็บไซต์เคลื่อนไหว คนถูกซื้อ และขายสินค้าในสี่เหลี่ยม ตลอดจนสรรหาสมาชิกพรรค กับภาคเหนือของทวีปเวอเซียลเลสถูกจัดแสดงเป็นภาคการผจญภัย Morata ไหนในเมืองมีขนาดใหญ่กว่า"โปรดดูทางนี้""วัชพืช วัชพืช มาล่ากับเรา""เป็นคุณจริง ๆ วัชพืชจากทวีปมายากล"มีคนจำนวนมากที่พยายามได้ปิดเขา ทำให้เกิดการหลีกหนีความวุ่นวาย ถามคำถามเกี่ยวกับเควสแม่ Lamentation หรือ ว่าเขามีวัชพืชจาก CoM. คนได้ขึ้นไปบนผนังปราสาทคลื่นและเชียร์ที่วัชพืชพวกเขายินดีคืนของวัชพืชเช่นพระเอกมาบ้านหลังจากชนะสงครามนี้ไม่ต่างจากเวลาเมื่อเขาขายประติมากรรมราคาถูกใน Rosenheim ราชอาณาจักร วัชพืชพับแขนของเขา ยกคางของเขาพร้อมกับสายตาของเขา และ emanated หยิ่ง"Heh มีมากคนที่นี่เดี๋ยวนี้"เขาต้องทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์ unalarmed และ unconcerned ถึงจำนวนคนที่รวบรวม หลักสูตรธรรมชาติของเหตุการณ์กะทันหัน วัชพืช yelled ด้วยเสียงคำรามของสิงโต "ยิ้ม ผมสู้ ฉันได้""WHOOOOAAA"เชียร์เสียงดังพอที่จับ Morata สแควร์เพื่อรากฐานที่ปะทุครั้ง"เขากล่าวว่า เขาได้ตัน""Imoogi โปรดแสดงให้เราเห็นสินค้าจาก Imoogi คุณล่าสัตว์หรือค้า""วัชพืช วัชพืช วัชพืช"His popularity was greater than that of a pseudo-religious cult leader, and the crowd was at the peak of uncontrollable delight. The hopes and dreams of the ordinary people in the Versailles Continent! After all, Weed had returned after hunting monsters others weren’t able to kill, and accomplished a quest no one had ever experienced before.Morata’s Soldiers and the Freya Church’s Knights mobilized to contain the situation. Only then was the uproar narrowly suppressed.The Freya Church’s Knights bowed their heads towards Weed politely.“We would like to thank you for defeating the evil Embinyu Church. It is an honor to meet the adventurer who will go down in history as the benefactor of the Freya Church.”Weed replied with dignity. “It was nothing. I did not suffer in the slightest. The fight against the Embinyu Church was extremely dull. It was easier than going into a bank to take a nap on a scorching summer day.”He would take a nap in a bank and read comics in a large bookstore. Those were the excellent cultural facilities that had allowed Weed to spend his youth in peace. Since there were several banks in his neighborhood, they were places where he could go in at any time and comfortably utilize. They even arranged the latest magazines categorically for their customers.The people at the banks would sometimes gossip, but he simply ignored such things! Weed was someone who had even shared deep conversations about today’s youths over a cup of coffee, with one of the older guardsmen he had become friends with.
“He’s talking with the Knights.”
“They’re talking to him really politely.”
The crowd broke into whispers. The sight of Paladins speaking to Weed was enough to make their stomachs burn with jealousy.
That a portal would suddenly form and Weed would come out of it, was something the Merchants or Warriors doing business in the square had never expected.
“I think this is the first time I’ve seen the Knights of Freya acting this friendly.”
“It must be because they’re talking to Weed, right?”
“Of course it is.”
With the Knights of Freya arranged in the plaza, there was no one who tried to carelessly approached him.
“Hmm.”
As the ruckus calmed down a little, Weed glanced around the square. The crowd in the square was packed in tightly, like a bag of sprouts.
‘The number of players here has really grown.’
The thought of taxes occurred to him as he looked at the Merchants sitting in the stalls they had opened in the plaza!
‘Should I raise the taxes or not? Even if I only raise the income tax by 1%, the revenue would be enormous…’
Weed invested all his energy into performing calculations. He was bad at math, but when it came to adding and subtracting money, he had never once made a mistake.
‘No, not yet. It’s still too early. If give off the impression of being desperate for tax collection this early, I won’t be able to unleash a tax bomb later.’
His face paled, and even his expression became agonized.
He needed a clever scheme that would make people feel like he wasn’t raising the taxes even when he was.
At the sight of Weed’s deeply tormented face, the players gradually quieted as well. Looking at his expression alone, it appeared as if he was tackling a truly enormous problem. When he occasionally grimaced, the players’ hearts would drop in alarm.
There were people who had previously met Weed, as well as those who had only heard of him here.
“Was his clinging to coppers while selling sculptures all an act?”
“His incognito skills aren’t normal. He went around hiding his identity like that even though he’s a player with a high enough level to hunt the King Hydra, y’know.”
“Wargod Weed. Look at his expression, is he gonna wipe us all out because his mood soured?”
“They say that in the Continent of Magic, he was a solitary Warrior who didn’t welcome even a little fuss or hassle…”
Once the excitement subsided, the people were struck with an eerie mood.
It was because the Weed from the Continent of Magic was a figure with extreme notoriety!
* * *
In a corner of the square, Merchants were chattering thoughtlessly. They were discussing Weed’s misdeeds from the Continent of Magic!
“Soo-il, did he really kill people ever so often?”
“Yeah. Weed’s nasty deeds were crazy. I was killed five times myself.”
“Why were you killed? Were you enemies with Weed then?”
Weed could also hear the conversation between the young Merchants. Since they were discussing his history during his Continent of Magic days, he was deeply interested. it was an important conversation because, depending on the crowd’s opinion, he could change the taxes as well.
“There was no particular reason. Once for making him wait because I was taking a long time to buy goods at a shop, once for meeting him by a stream, and once for going into a dungeon he was hunting in. The remaining two times were because I couldn’t take his misdeeds anymore, so I joined a coalition and died while fighting as a group.”
“He killed people for reasons like that?”
“He didn’t just kill people, either. It was literally a massacre. He didn’t leave anyone alive, even the unarmed or wounded.”
In the Continent of Magic, Weed’s notoriety was not limited to monsters alone. Even to players, he was merciless slaughter embodied. With his extremely overwhelming level, amazing skill management, and unique items, he was the strongest player. He trampled on those who challenged him to the point where they couldn’t recover, and he simply killed those who were eyesores.
‘I didn’t differentiate humans from monsters.’
Weed briefly recalled his Continent of Magic days. He killed so much that it was difficult to remember all his opponents separately. He had found absolutely no reason to leave humans alive just because they were players, when he was already killing monsters. He even purposefully sought those who put on airs because they were high leveled players, started a fight, and killed them.
The force of a large guild? He didn’t care.
‘No matter how well organized they were, everything worked out once I killed them three or four times.’
He used one guild as an example and thoroughly destroyed them. After that, the criticism against him became harsh, and the public opinion of him plummeted. Then he thrashed them again. Without any reserve, he tore them all apart.
After numerous repetitions of thrashing, other guilds also took heed and cowered.
Although coalitions against him were formed several times, he lured them into dungeons and annihilated them one by one.
Weed fought cleverly.
Fighting a group single-handedly was actually an extremely difficult task. He was a demon who took advantage of his surroundings, used items without reserved, and killed his enemies one by one!
The Merchant asked, “Even so, it seems like they don’t think too badly of Weed. There aren’t many players from the Continent of Magic who would curse Weed.”
The Merchant who had been explaining nodded his head in agreement. “Because it was when the Continent of Magic was gradually losing popularity, something new was necessary. Who wouldn’t feel satisfied watching him complete unsolved quests, breakthrough labyrinths, uncover the secrets of mysterious dungeons, and slaying extremely powerful monsters?”
People did not hate Weed.
Even in Royal Road, Weed hunted and quested with unmatched recklessness. Though in truth, he couldn’t help but receive requests because of his high Fame. He barely finished them by suffering to near death, but others could only give up in the middle without making any progress.
For guilds raising excitement with power expansion or players tired of repetitive hunting, Weed was like a fresh beam of light. Even guilds or players who were completely hostile towards Weed could not help but acknowledge that, at least.
“Even the highbrow guilds completely avoided him because they were afraid of getting in a fight with Weed.”
“Was it that bad?”
“He was someone who everyone wanted to become friendly with, even while staying away from him and dying. Someone you wanted to at least imprint your name onto.”
“He must’ve emitted an incredible atmosphere.”
“If you were hunting in a hunting ground and heard Weed had appeared nearby, you’d get a feeling of goosebumps prickling all over your skin. You wouldn’t know how it feels unless you’ve experienced it.”
“He’s talking with the Knights.”
“They’re talking to him really politely.”
The crowd broke into whispers. The sight of Paladins speaking to Weed was enough to make their stomachs burn with jealousy.
That a portal would suddenly form and Weed would come out of it, was something the Merchants or Warriors doing business in the square had never expected.
“I think this is the first time I’ve seen the Knights of Freya acting this friendly.”
“It must be because they’re talking to Weed, right?”
“Of course it is.”
With the Knights of Freya arranged in the plaza, there was no one who tried to carelessly approached him.
“Hmm.”
As the ruckus calmed down a little, Weed glanced around the square. The crowd in the square was packed in tightly, like a bag of sprouts.
‘The number of players here has really grown.’
The thought of taxes occurred to him as he looked at the Merchants sitting in the stalls they had opened in the plaza!
‘Should I raise the taxes or not? Even if I only raise the income tax by 1%, the revenue would be enormous…’
Weed invested all his energy into performing calculations. He was bad at math, but when it came to adding and subtracting money, he had never once made a mistake.
‘No, not yet. It’s still too early. If give off the impression of being desperate for tax collection this early, I won’t be able to unleash a tax bomb later.’
His face paled, and even his expression became agonized.
He needed a clever scheme that would make people feel like he wasn’t raising the taxes even when he was.
At the sight of Weed’s deeply tormented face, the players gradually quieted as well. Looking at his expression alone, it appeared as if he was tackling a truly enormous problem. When he occasionally grimaced, the players’ hearts would drop in alarm.
There were people who had previously met Weed, as well as those who had only heard of him here.
“Was his clinging to coppers while selling sculptures all an act?”
“His incognito skills aren’t normal. He went around hiding his identity like that even though he’s a player with a high enough level to hunt the King Hydra, y’know.”
“Wargod Weed. Look at his expression, is he gonna wipe us all out because his mood soured?”
“They say that in the Continent of Magic, he was a solitary Warrior who didn’t welcome even a little fuss or hassle…”
Once the excitement subsided, the people were struck with an eerie mood.
It was because the Weed from the Continent of Magic was a figure with extreme notoriety!
* * *
In a corner of the square, Merchants were chattering thoughtlessly. They were discussing Weed’s misdeeds from the Continent of Magic!
“Soo-il, did he really kill people ever so often?”
“Yeah. Weed’s nasty deeds were crazy. I was killed five times myself.”
“Why were you killed? Were you enemies with Weed then?”
Weed could also hear the conversation between the young Merchants. Since they were discussing his history during his Continent of Magic days, he was deeply interested. it was an important conversation because, depending on the crowd’s opinion, he could change the taxes as well.
“There was no particular reason. Once for making him wait because I was taking a long time to buy goods at a shop, once for meeting him by a stream, and once for going into a dungeon he was hunting in. The remaining two times were because I couldn’t take his misdeeds anymore, so I joined a coalition and died while fighting as a group.”
“He killed people for reasons like that?”
“He didn’t just kill people, either. It was literally a massacre. He didn’t leave anyone alive, even the unarmed or wounded.”
In the Continent of Magic, Weed’s notoriety was not limited to monsters alone. Even to players, he was merciless slaughter embodied. With his extremely overwhelming level, amazing skill management, and unique items, he was the strongest player. He trampled on those who challenged him to the point where they couldn’t recover, and he simply killed those who were eyesores.
‘I didn’t differentiate humans from monsters.’
Weed briefly recalled his Continent of Magic days. He killed so much that it was difficult to remember all his opponents separately. He had found absolutely no reason to leave humans alive just because they were players, when he was already killing monsters. He even purposefully sought those who put on airs because they were high leveled players, started a fight, and killed them.
The force of a large guild? He didn’t care.
‘No matter how well organized they were, everything worked out once I killed them three or four times.’
He used one guild as an example and thoroughly destroyed them. After that, the criticism against him became harsh, and the public opinion of him plummeted. Then he thrashed them again. Without any reserve, he tore them all apart.
After numerous repetitions of thrashing, other guilds also took heed and cowered.
Although coalitions against him were formed several times, he lured them into dungeons and annihilated them one by one.
Weed fought cleverly.
Fighting a group single-handedly was actually an extremely difficult task. He was a demon who took advantage of his surroundings, used items without reserved, and killed his enemies one by one!
The Merchant asked, “Even so, it seems like they don’t think too badly of Weed. There aren’t many players from the Continent of Magic who would curse Weed.”
The Merchant who had been explaining nodded his head in agreement. “Because it was when the Continent of Magic was gradually losing popularity, something new was necessary. Who wouldn’t feel satisfied watching him complete unsolved quests, breakthrough labyrinths, uncover the secrets of mysterious dungeons, and slaying extremely powerful monsters?”
People did not hate Weed.
Even in Royal Road, Weed hunted and quested with unmatched recklessness. Though in truth, he couldn’t help but receive requests because of his high Fame. He barely finished them by suffering to near death, but others could only give up in the middle without making any progress.
For guilds raising excitement with power expansion or players tired of repetitive hunting, Weed was like a fresh beam of light. Even guilds or players who were completely hostile towards Weed could not help but acknowledge that, at least.
“Even the highbrow guilds completely avoided him because they were afraid of getting in a fight with Weed.”
“Was it that bad?”
“He was someone who everyone wanted to become friendly with, even while staying away from him and dying. Someone you wanted to at least imprint your name onto.”
“He must’ve emitted an incredible atmosphere.”
“If you were hunting in a hunting ground and heard Weed had appeared nearby, you’d get a feeling of goosebumps prickling all over your skin. You wouldn’t know how it feels unless you’ve experienced it.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
LMS: เล่ม 17 บทที่ 1
ของวัชพืชอื้อฉาวฝูงชนขนาดใหญ่มารวมตัวกันเมื่อวัชพืชถึงตาราง Morata ผ่านพอร์ทัลการเคลื่อนไหว คนซื้อและขายสินค้าในตารางเช่นเดียวกับการสรรหาสมาชิกพรรค กับภาคเหนือของทวีปแวร์ซายถูกจัดแสดงเป็นพื้นที่การผจญภัย, Morata ได้เจริญรุ่งเรืองเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่. "โปรดดูทางนี้!" "วัชพืชวัชพืช! มาล่ากับเรา. "" คุณจริงๆวัชพืชจากทวีปเวทมนตร์ได้หรือไม่ "มีเราหลายคนที่กำลังพยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับเขาก่อให้เกิดความวุ่นวายที่ถามคำถามเกี่ยวกับแม่น้ำของการแสวงหาโอดครวญหรือถ้าเขาจริงๆเป็นวัชพืชจาก CoM แม้แต่คนขึ้นไปบนกำแพงปราสาทคลื่นและเชียร์ที่วัชพืช. พวกเขาได้รับการต้อนรับการกลับมาของวัชพืชเหมือนพระเอกมาบ้านหลังจากที่ชนะสงคราม. นี่คือความแตกต่างจากเวลาที่เขาขายราคาถูกในประติมากรรม Rosenheim ราชอาณาจักร วัชพืชพับแขนของเขายกคางของเขาพร้อมกับสายตาของเขาและเล็ดลอดออกมาหยิ่ง. "Heh มีคนมากขึ้นที่นี่ในขณะนี้." เขาจะต้องทำหน้าที่ไม่แยแสและ unalarmed สมบูรณ์ราวกับว่าจำนวนของคนที่รวมตัวกันเป็นธรรมชาติ ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. ทันทีวัชพืชตะโกนด้วยเสียงคำรามของสิงโต "ฉันไป ผมต่อสู้ ผมได้รับ "" WHOOOOAAA! "ไชโยดังพอที่จะเขย่าMorata สแควร์ให้กับมูลนิธิที่ปะทุขึ้นในครั้งเดียว." เขากล่าวว่าเขาได้รับตัน! "" Imoogi! กรุณาแสดงให้เราเห็นรายการจาก Imoogi ที่คุณล่า! "" WEED! WEED! WEED! "ความนิยมของเขาเป็นมากกว่าที่เป็นผู้นำลัทธิหลอกศาสนาและฝูงชนเป็นที่จุดสูงสุดของความสุขที่ไม่สามารถควบคุม ความหวังและความฝันของคนธรรมดาในทวีปแวร์ซาย! หลังจากที่ทุกวัชพืชได้กลับมาหลังจากการล่าสัตว์มอนสเตอร์คนอื่น ๆ ก็ไม่สามารถที่จะฆ่าและประสบความสำเร็จในการแสวงหาไม่มีใครเคยมีประสบการณ์มาก่อน. Morata ของทหารและอัศวินคริสตจักรของเฟรยากองกำลังที่จะมีสถานการณ์ เท่านั้นแล้วเป็นความโกลาหลปราบปรามอย่างหวุดหวิด. อัศวินคริสตจักรของเฟรยาก้มศีรษะของพวกเขาที่มีต่อวัชพืชสุภาพ. "เราอยากจะขอขอบคุณสำหรับการเอาชนะคริสตจักร Embinyu ความชั่วร้าย มันเป็นเกียรติที่จะได้พบกับการผจญภัยที่จะลงไปในประวัติศาสตร์ในฐานะผู้มีพระคุณของโบสถ์เฟรยาที่. "วัชพืชตอบอย่างมีศักดิ์ศรี "มันไม่ได้เป็นอะไร ฉันไม่ได้ประสบในน้อยที่สุด การต่อสู้กับคริสตจักร Embinyu เป็นที่น่าเบื่อมาก มันเป็นเรื่องง่ายกว่าที่จะเข้าสู่การเป็นธนาคารที่จะหลับนอนในวันฤดูร้อนได้. "เขาจะหลับนอนในธนาคารและอ่านการ์ตูนในร้านหนังสือขนาดใหญ่ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งอำนวยความสะดวกทางวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมที่ได้รับอนุญาตให้วัชพืชที่จะใช้จ่ายวัยหนุ่มของเขาอยู่ในความสงบ เนื่องจากมีหลายธนาคารในละแวกบ้านของเขาพวกเขาเป็นสถานที่ที่เขาสามารถไปได้ตลอดเวลาและความสะดวกสบายใช้ พวกเขายังจัดนิตยสารล่าสุดเด็ดขาดสำหรับลูกค้าของพวกเขา. คนที่มีธนาคารบางครั้งจะนินทา แต่เขาก็ไม่สนใจสิ่งดังกล่าว! วัชพืชเป็นคนที่ได้มีส่วนร่วมแม้กระทั่งการสนทนาลึกเกี่ยวกับเยาวชนในวันนี้กว่าถ้วยกาแฟที่มีหนึ่งในทหารที่มีอายุมากกว่าเขาได้กลายเป็นเพื่อนกับ. "เขาพูดคุยกับอัศวิน." "พวกเขากำลังพูดคุยกับเขาจริงๆสุภาพ." ฝูงชนบุกเข้าไปกระซิบ สายตาของ Paladins พูดถึงวัชพืชก็เพียงพอที่จะทำให้ท้องของพวกเขาเผาหึงหวง. ที่พอร์ทัลจู่ ๆ ก็จะเป็นและวัชพืชจะออกมาของมันเป็นสิ่งที่พ่อค้าหรือนักรบที่ทำธุรกิจในตารางไม่เคยคาดว่า. "ผมคิดว่านี้ เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นอัศวินเฟรยาทำหน้าที่นี้เป็นมิตร. "" มันต้องเป็นเพราะพวกเขากำลังพูดคุยกับวัชพืชใช่มั้ย? "" แน่นอนมันเป็น. "กับอัศวินของเฟรยาจัดให้อยู่ในพลาซ่าที่มีไม่มีใครที่พยายามจะเข้าหาลวกเขา. "อืม." ในฐานะที่เป็นความสับสนวุ่นวายสงบลงเล็กน้อยวัชพืชชำเลืองมองไปรอบ ๆ จัตุรัส ฝูงชนในตารางที่ได้รับการบรรจุในแน่นเช่นถุงถั่วงอกได้. 'จำนวนของผู้เล่นที่นี่ได้เติบโตขึ้นจริงๆ. คิดภาษีที่เกิดขึ้นกับเขาในขณะที่เขามองไปที่ร้านค้านั่งอยู่ในคอกม้าที่พวกเขาได้เปิดในพลาซ่า ! 'ฉันควรจะขึ้นภาษีหรือไม่ แม้ว่าฉันจะเพิ่มภาษีรายได้ 1% รายได้จะมหาศาล ... วัชพืชลงทุนพลังงานทั้งหมดของเขาในการคำนวณ เขาเป็นคนที่ไม่ดีในทางคณิตศาสตร์ แต่เมื่อมันมาถึงการเพิ่มและการลบเงินเขาไม่เคยทำผิดพลาด. 'ไม่ยังไม่ได้ มันยังเร็วเกินไป ถ้าให้ปิดการแสดงผลของการเป็นหมดหวังสำหรับการจัดเก็บภาษีในช่วงต้นนี้ผมจะไม่สามารถที่จะปล่อยระเบิดภาษีในภายหลัง. ใบหน้าของเขา paled และแม้กระทั่งการแสดงออกของเขากลายเป็นที่ทุกข์ทรมาน. เขาต้องการโครงการฉลาดที่จะทำให้คนรู้สึกเหมือน เขาไม่ได้ขึ้นภาษีแม้ในขณะที่เขาเป็น. ในสายตาของใบหน้าของวัชพืชทรมานลึกผู้เล่นค่อยๆเงียบเช่นกัน มองไปที่การแสดงออกของเขาเพียงอย่างเดียวก็ปรากฏว่าเขาได้รับการแก้ปัญหาเป็นปัญหาใหญ่หลวงอย่างแท้จริง เมื่อเขาเป็นครั้งคราว grimaced หัวใจของผู้เล่นจะลดลงในการเตือนภัย. มีคนที่เคยพบวัชพืชเป็นเช่นเดียวกับผู้ที่เคยได้ยินคนเดียวของเขามาที่นี่. "การยึดมั่นของเขาที่จะทองแดงขณะที่การขายรูปปั้นทุกการกระทำ?" " ทักษะไม่ระบุตัวตนของเขาจะไม่ปกติ เขาไปหลบซ่อนตัวอยู่รอบตัวตนของเขาเช่นเดียวกับที่แม้เขาจะเป็นผู้เล่นที่มีระดับสูงพอที่จะล่ากษัตริย์ไฮดรา y รู้. "" วัชพืช wargod ดูการแสดงออกของเขาเขาเป็นไงเช็ดพวกเราทุกคนออกไปเพราะอารมณ์ของเขาถูกทำให้เน่า? "" พวกเขากล่าวว่าในทวีปของเวทมนตร์เขาเป็นนักรบโดดเดี่ยวที่ไม่ได้ต้อนรับแม้แต่เอะอะน้อยหรือยุ่งยาก ... "เมื่อความตื่นเต้นลดลงคนที่ถูกตีด้วยอารมณ์ที่น่าขนลุก. มันเป็นเพราะวัชพืชจากทวีปของเวทมนตร์เป็นตัวเลขที่มีความประพฤติรุนแรง! * * * * * * * * * * * * ในมุมของตารางที่เป็นร้านค้าที่ได้รับการพูดพล่อยลอยๆ พวกเขากำลังคุยกันเรื่องพฤติกรรมที่ผิดวัชพืชจากทวีปของเวทมนตร์! "ซูอิก็เขาจริงๆเคยฆ่าคนจึงมักจะ?" "ใช่ วัชพืชของการกระทำที่น่ารังเกียจบ้า ฉันถูกฆ่าตายห้าครั้งตัวเอง. "" ทำไมคุณฆ่า? คุณเป็นศัตรูด้วยวัชพืชแล้ว? "วัชพืชยังสามารถได้ยินเสียงการสนทนาระหว่างพ่อค้าหนุ่ม เนื่องจากพวกเขากำลังคุยกันเรื่องประวัติความเป็นมาของเขาในระหว่างทวีปของเขาในวันที่เวทมนตร์เขาเป็นที่สนใจอย่างลึกซึ้ง มันเป็นสิ่งสำคัญเพราะการสนทนาขึ้นอยู่กับความเห็นฝูงชนของเขาอาจมีการเปลี่ยนแปลงภาษีเช่นกัน. "ไม่มีเหตุผลใดที่เป็น ครั้งทำให้เขารอเพราะผมใช้เวลานานที่จะซื้อสินค้าที่ร้านครั้งสำหรับการประชุมเขาด้วยกระแสและครั้งเดียวสำหรับการที่จะเข้าสู่ดันเจี้ยนที่เขาได้รับในการล่าสัตว์. ที่เหลืออีกสองครั้งถูกเพราะผมไม่สามารถใช้ พฤติกรรมที่ผิดของเขาอีกต่อไปดังนั้นผมได้เข้าร่วมรัฐบาลและเสียชีวิตขณะที่การต่อสู้เป็นกลุ่ม. "" เขาฆ่าคนด้วยเหตุผลเช่นนั้น? "" เขาไม่ได้ฆ่าคนเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง มันเป็นอย่างแท้จริงการสังหารหมู่ เขาไม่ปล่อยให้ใครมีชีวิตอยู่แม้กระทั่งอาวุธหรือได้รับบาดเจ็บ. "ในทวีปของเวทมนตร์, ความประพฤติของวัชพืชไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงอย่างเดียวมอนสเตอร์ แม้ผู้เล่นเขาถูกฆ่าเลือดเย็นเป็นตัวเป็นตน ที่มีระดับมากอย่างท่วมท้นของเขาทักษะการจัดการที่น่าตื่นตาตื่นใจและรายการที่ไม่ซ้ำกันเขาเป็นผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุด เขาเหยียบย่ำในบรรดาผู้ที่ท้าทายให้เขาไปยังจุดที่พวกเขาไม่สามารถกู้คืนและเขาก็ฆ่าคนที่ eyesores. 'ฉันไม่ได้แตกต่างจากมอนสเตอร์มนุษย์. วัชพืชในเวลาสั้น ๆ จำได้ว่าทวีปของเขาในวันเมจิก เขาถูกฆ่าตายมากว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะจำทุกฝ่ายตรงข้ามของเขาแยกกัน เขาได้พบอย่างไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยให้มนุษย์มีชีวิตอยู่เพียงเพราะพวกเขาเป็นผู้เล่นเมื่อเขาถูกฆ่ามอนสเตอร์แล้ว เขายังมุ่งแสวงหาผู้ที่เต๊ะเพราะพวกเขาถูกผู้เล่นระดับสูงเริ่มต้นการต่อสู้และฆ่าพวกเขา. มีผลบังคับใช้ของกิลด์ที่มีขนาดใหญ่หรือไม่? เขาไม่ได้ดูแล. 'ไม่ว่าจัดได้ดีพวกเขาทุกอย่างทำงานออกเมื่อฉันฆ่าพวกเขาสามหรือสี่ครั้ง. เขาใช้กิลด์หนึ่งเป็นตัวอย่างและทั่วถึงทำลายพวกเขา หลังจากนั้นวิจารณ์กับเขากลายเป็นรุนแรงและความคิดเห็นของประชาชนของเขาลดลง จากนั้นเขาก็ตีพวกเขาอีกครั้ง โดยไม่ต้องสำรองใด ๆ ที่เขาฉีกพวกเขาทั้งหมดออกจากกัน. หลังจากการเกิดซ้ำหลายหวด, กิลด์อื่น ๆ ยังเอาระวังและ cowered. แม้ว่าพันธมิตรกับเขาได้เกิดขึ้นหลายครั้งที่เขาล่อพวกเขาเข้าไปในดันเจี้ยนและทำลายพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่ง. วัชพืชต่อสู้อย่างชาญฉลาด. การต่อสู้ กลุ่มโดดเดี่ยวเดียวดายเป็นจริงเป็นงานที่ยากมาก เขาเป็นปีศาจที่ใช้ประโยชน์จากสภาพแวดล้อมของเขาที่ใช้รายการโดยไม่มีลิขสิทธิ์และฆ่าศัตรูของเขาหนึ่งโดยหนึ่ง! Merchant ถาม "ดังนั้นแม้จะดูเหมือนว่าพวกเขาไม่คิดว่ามากเกินไปไม่ดีของวัชพืช ไม่มีผู้เล่นหลายคนจากทวีปแห่งเวทมนตร์ที่จะสาปแช่งวัชพืช. "วาณิชที่ได้รับการอธิบายพยักหน้าในสัญญา "เพราะมันก็คือตอนที่ทวีปของเวทมนตร์ค่อย ๆ สูญเสียความนิยมสิ่งใหม่เป็นสิ่งจำเป็น ใครจะไม่รู้สึกพอใจเฝ้าดูเขาเสร็จสิ้นเควสปริศนาเขาวงกตก้าวหน้าค้นพบความลับของดันเจี้ยนลึกลับและมอนสเตอร์ฆ่าที่มีประสิทธิภาพมาก? "คนที่ไม่ได้เกลียดวัชพืช. แม้จะอยู่ในถนนหลวงวัชพืชตามล่าและ quested ด้วยความประมาทที่ไม่มีใครเทียบ แม้ว่าในความเป็นจริงเขาไม่สามารถช่วย แต่ได้รับการร้องขอเพราะเกียรติยศของเขาสูง เขาเพิ่งจะเสร็จสิ้นพวกเขาด้วยความทุกข์ทรมานที่จะใกล้ตาย แต่คนอื่น ๆ เท่านั้นที่จะให้ขึ้นในช่วงกลางโดยไม่ทำให้ความคืบหน้าใด ๆ . สำหรับกิลด์เพิ่มความตื่นเต้นกับการขยายอำนาจหรือผู้เล่นเหนื่อยของการล่าสัตว์ซ้ำวัชพืชเป็นเหมือนแสงสดของแสง แม้สมคมหรือผู้เล่นที่เป็นศัตรูอย่างสมบูรณ์ต่อวัชพืชไม่สามารถช่วย แต่ยอมรับว่าอย่างน้อย. "แม้สมคมเธียรหลีกเลี่ยงอย่างสมบูรณ์เขาเพราะพวกเขากลัวที่จะได้รับในการต่อสู้กับวัชพืช." "มันเป็นที่ไม่ดี?" "เขา เป็นคนที่ทุกคนอยากจะเป็นมิตรกับแม้ในขณะที่อยู่ห่างจากเขาและที่กำลังจะตาย คนที่คุณอยากจะอย่างน้อยพิมพ์ชื่อของคุณลงบน. "" เขาคงจะปล่อยออกมาบรรยากาศที่ไม่น่าเชื่อ. "" ถ้าคุณได้รับการล่าสัตว์ในพื้นดินการล่าสัตว์และได้ยินวัชพืชได้ปรากฏอยู่ใกล้ ๆ คุณจะได้รับความรู้สึกของ prickling ขนลุกทั่ว ผิวของคุณ. คุณจะไม่ทราบว่ามันรู้สึกจนกว่าคุณจะเคยมีประสบการณ์มัน. "
ของวัชพืชอื้อฉาวฝูงชนขนาดใหญ่มารวมตัวกันเมื่อวัชพืชถึงตาราง Morata ผ่านพอร์ทัลการเคลื่อนไหว คนซื้อและขายสินค้าในตารางเช่นเดียวกับการสรรหาสมาชิกพรรค กับภาคเหนือของทวีปแวร์ซายถูกจัดแสดงเป็นพื้นที่การผจญภัย, Morata ได้เจริญรุ่งเรืองเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่. "โปรดดูทางนี้!" "วัชพืชวัชพืช! มาล่ากับเรา. "" คุณจริงๆวัชพืชจากทวีปเวทมนตร์ได้หรือไม่ "มีเราหลายคนที่กำลังพยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับเขาก่อให้เกิดความวุ่นวายที่ถามคำถามเกี่ยวกับแม่น้ำของการแสวงหาโอดครวญหรือถ้าเขาจริงๆเป็นวัชพืชจาก CoM แม้แต่คนขึ้นไปบนกำแพงปราสาทคลื่นและเชียร์ที่วัชพืช. พวกเขาได้รับการต้อนรับการกลับมาของวัชพืชเหมือนพระเอกมาบ้านหลังจากที่ชนะสงคราม. นี่คือความแตกต่างจากเวลาที่เขาขายราคาถูกในประติมากรรม Rosenheim ราชอาณาจักร วัชพืชพับแขนของเขายกคางของเขาพร้อมกับสายตาของเขาและเล็ดลอดออกมาหยิ่ง. "Heh มีคนมากขึ้นที่นี่ในขณะนี้." เขาจะต้องทำหน้าที่ไม่แยแสและ unalarmed สมบูรณ์ราวกับว่าจำนวนของคนที่รวมตัวกันเป็นธรรมชาติ ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. ทันทีวัชพืชตะโกนด้วยเสียงคำรามของสิงโต "ฉันไป ผมต่อสู้ ผมได้รับ "" WHOOOOAAA! "ไชโยดังพอที่จะเขย่าMorata สแควร์ให้กับมูลนิธิที่ปะทุขึ้นในครั้งเดียว." เขากล่าวว่าเขาได้รับตัน! "" Imoogi! กรุณาแสดงให้เราเห็นรายการจาก Imoogi ที่คุณล่า! "" WEED! WEED! WEED! "ความนิยมของเขาเป็นมากกว่าที่เป็นผู้นำลัทธิหลอกศาสนาและฝูงชนเป็นที่จุดสูงสุดของความสุขที่ไม่สามารถควบคุม ความหวังและความฝันของคนธรรมดาในทวีปแวร์ซาย! หลังจากที่ทุกวัชพืชได้กลับมาหลังจากการล่าสัตว์มอนสเตอร์คนอื่น ๆ ก็ไม่สามารถที่จะฆ่าและประสบความสำเร็จในการแสวงหาไม่มีใครเคยมีประสบการณ์มาก่อน. Morata ของทหารและอัศวินคริสตจักรของเฟรยากองกำลังที่จะมีสถานการณ์ เท่านั้นแล้วเป็นความโกลาหลปราบปรามอย่างหวุดหวิด. อัศวินคริสตจักรของเฟรยาก้มศีรษะของพวกเขาที่มีต่อวัชพืชสุภาพ. "เราอยากจะขอขอบคุณสำหรับการเอาชนะคริสตจักร Embinyu ความชั่วร้าย มันเป็นเกียรติที่จะได้พบกับการผจญภัยที่จะลงไปในประวัติศาสตร์ในฐานะผู้มีพระคุณของโบสถ์เฟรยาที่. "วัชพืชตอบอย่างมีศักดิ์ศรี "มันไม่ได้เป็นอะไร ฉันไม่ได้ประสบในน้อยที่สุด การต่อสู้กับคริสตจักร Embinyu เป็นที่น่าเบื่อมาก มันเป็นเรื่องง่ายกว่าที่จะเข้าสู่การเป็นธนาคารที่จะหลับนอนในวันฤดูร้อนได้. "เขาจะหลับนอนในธนาคารและอ่านการ์ตูนในร้านหนังสือขนาดใหญ่ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งอำนวยความสะดวกทางวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมที่ได้รับอนุญาตให้วัชพืชที่จะใช้จ่ายวัยหนุ่มของเขาอยู่ในความสงบ เนื่องจากมีหลายธนาคารในละแวกบ้านของเขาพวกเขาเป็นสถานที่ที่เขาสามารถไปได้ตลอดเวลาและความสะดวกสบายใช้ พวกเขายังจัดนิตยสารล่าสุดเด็ดขาดสำหรับลูกค้าของพวกเขา. คนที่มีธนาคารบางครั้งจะนินทา แต่เขาก็ไม่สนใจสิ่งดังกล่าว! วัชพืชเป็นคนที่ได้มีส่วนร่วมแม้กระทั่งการสนทนาลึกเกี่ยวกับเยาวชนในวันนี้กว่าถ้วยกาแฟที่มีหนึ่งในทหารที่มีอายุมากกว่าเขาได้กลายเป็นเพื่อนกับ. "เขาพูดคุยกับอัศวิน." "พวกเขากำลังพูดคุยกับเขาจริงๆสุภาพ." ฝูงชนบุกเข้าไปกระซิบ สายตาของ Paladins พูดถึงวัชพืชก็เพียงพอที่จะทำให้ท้องของพวกเขาเผาหึงหวง. ที่พอร์ทัลจู่ ๆ ก็จะเป็นและวัชพืชจะออกมาของมันเป็นสิ่งที่พ่อค้าหรือนักรบที่ทำธุรกิจในตารางไม่เคยคาดว่า. "ผมคิดว่านี้ เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นอัศวินเฟรยาทำหน้าที่นี้เป็นมิตร. "" มันต้องเป็นเพราะพวกเขากำลังพูดคุยกับวัชพืชใช่มั้ย? "" แน่นอนมันเป็น. "กับอัศวินของเฟรยาจัดให้อยู่ในพลาซ่าที่มีไม่มีใครที่พยายามจะเข้าหาลวกเขา. "อืม." ในฐานะที่เป็นความสับสนวุ่นวายสงบลงเล็กน้อยวัชพืชชำเลืองมองไปรอบ ๆ จัตุรัส ฝูงชนในตารางที่ได้รับการบรรจุในแน่นเช่นถุงถั่วงอกได้. 'จำนวนของผู้เล่นที่นี่ได้เติบโตขึ้นจริงๆ. คิดภาษีที่เกิดขึ้นกับเขาในขณะที่เขามองไปที่ร้านค้านั่งอยู่ในคอกม้าที่พวกเขาได้เปิดในพลาซ่า ! 'ฉันควรจะขึ้นภาษีหรือไม่ แม้ว่าฉันจะเพิ่มภาษีรายได้ 1% รายได้จะมหาศาล ... วัชพืชลงทุนพลังงานทั้งหมดของเขาในการคำนวณ เขาเป็นคนที่ไม่ดีในทางคณิตศาสตร์ แต่เมื่อมันมาถึงการเพิ่มและการลบเงินเขาไม่เคยทำผิดพลาด. 'ไม่ยังไม่ได้ มันยังเร็วเกินไป ถ้าให้ปิดการแสดงผลของการเป็นหมดหวังสำหรับการจัดเก็บภาษีในช่วงต้นนี้ผมจะไม่สามารถที่จะปล่อยระเบิดภาษีในภายหลัง. ใบหน้าของเขา paled และแม้กระทั่งการแสดงออกของเขากลายเป็นที่ทุกข์ทรมาน. เขาต้องการโครงการฉลาดที่จะทำให้คนรู้สึกเหมือน เขาไม่ได้ขึ้นภาษีแม้ในขณะที่เขาเป็น. ในสายตาของใบหน้าของวัชพืชทรมานลึกผู้เล่นค่อยๆเงียบเช่นกัน มองไปที่การแสดงออกของเขาเพียงอย่างเดียวก็ปรากฏว่าเขาได้รับการแก้ปัญหาเป็นปัญหาใหญ่หลวงอย่างแท้จริง เมื่อเขาเป็นครั้งคราว grimaced หัวใจของผู้เล่นจะลดลงในการเตือนภัย. มีคนที่เคยพบวัชพืชเป็นเช่นเดียวกับผู้ที่เคยได้ยินคนเดียวของเขามาที่นี่. "การยึดมั่นของเขาที่จะทองแดงขณะที่การขายรูปปั้นทุกการกระทำ?" " ทักษะไม่ระบุตัวตนของเขาจะไม่ปกติ เขาไปหลบซ่อนตัวอยู่รอบตัวตนของเขาเช่นเดียวกับที่แม้เขาจะเป็นผู้เล่นที่มีระดับสูงพอที่จะล่ากษัตริย์ไฮดรา y รู้. "" วัชพืช wargod ดูการแสดงออกของเขาเขาเป็นไงเช็ดพวกเราทุกคนออกไปเพราะอารมณ์ของเขาถูกทำให้เน่า? "" พวกเขากล่าวว่าในทวีปของเวทมนตร์เขาเป็นนักรบโดดเดี่ยวที่ไม่ได้ต้อนรับแม้แต่เอะอะน้อยหรือยุ่งยาก ... "เมื่อความตื่นเต้นลดลงคนที่ถูกตีด้วยอารมณ์ที่น่าขนลุก. มันเป็นเพราะวัชพืชจากทวีปของเวทมนตร์เป็นตัวเลขที่มีความประพฤติรุนแรง! * * * * * * * * * * * * ในมุมของตารางที่เป็นร้านค้าที่ได้รับการพูดพล่อยลอยๆ พวกเขากำลังคุยกันเรื่องพฤติกรรมที่ผิดวัชพืชจากทวีปของเวทมนตร์! "ซูอิก็เขาจริงๆเคยฆ่าคนจึงมักจะ?" "ใช่ วัชพืชของการกระทำที่น่ารังเกียจบ้า ฉันถูกฆ่าตายห้าครั้งตัวเอง. "" ทำไมคุณฆ่า? คุณเป็นศัตรูด้วยวัชพืชแล้ว? "วัชพืชยังสามารถได้ยินเสียงการสนทนาระหว่างพ่อค้าหนุ่ม เนื่องจากพวกเขากำลังคุยกันเรื่องประวัติความเป็นมาของเขาในระหว่างทวีปของเขาในวันที่เวทมนตร์เขาเป็นที่สนใจอย่างลึกซึ้ง มันเป็นสิ่งสำคัญเพราะการสนทนาขึ้นอยู่กับความเห็นฝูงชนของเขาอาจมีการเปลี่ยนแปลงภาษีเช่นกัน. "ไม่มีเหตุผลใดที่เป็น ครั้งทำให้เขารอเพราะผมใช้เวลานานที่จะซื้อสินค้าที่ร้านครั้งสำหรับการประชุมเขาด้วยกระแสและครั้งเดียวสำหรับการที่จะเข้าสู่ดันเจี้ยนที่เขาได้รับในการล่าสัตว์. ที่เหลืออีกสองครั้งถูกเพราะผมไม่สามารถใช้ พฤติกรรมที่ผิดของเขาอีกต่อไปดังนั้นผมได้เข้าร่วมรัฐบาลและเสียชีวิตขณะที่การต่อสู้เป็นกลุ่ม. "" เขาฆ่าคนด้วยเหตุผลเช่นนั้น? "" เขาไม่ได้ฆ่าคนเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง มันเป็นอย่างแท้จริงการสังหารหมู่ เขาไม่ปล่อยให้ใครมีชีวิตอยู่แม้กระทั่งอาวุธหรือได้รับบาดเจ็บ. "ในทวีปของเวทมนตร์, ความประพฤติของวัชพืชไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงอย่างเดียวมอนสเตอร์ แม้ผู้เล่นเขาถูกฆ่าเลือดเย็นเป็นตัวเป็นตน ที่มีระดับมากอย่างท่วมท้นของเขาทักษะการจัดการที่น่าตื่นตาตื่นใจและรายการที่ไม่ซ้ำกันเขาเป็นผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุด เขาเหยียบย่ำในบรรดาผู้ที่ท้าทายให้เขาไปยังจุดที่พวกเขาไม่สามารถกู้คืนและเขาก็ฆ่าคนที่ eyesores. 'ฉันไม่ได้แตกต่างจากมอนสเตอร์มนุษย์. วัชพืชในเวลาสั้น ๆ จำได้ว่าทวีปของเขาในวันเมจิก เขาถูกฆ่าตายมากว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะจำทุกฝ่ายตรงข้ามของเขาแยกกัน เขาได้พบอย่างไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยให้มนุษย์มีชีวิตอยู่เพียงเพราะพวกเขาเป็นผู้เล่นเมื่อเขาถูกฆ่ามอนสเตอร์แล้ว เขายังมุ่งแสวงหาผู้ที่เต๊ะเพราะพวกเขาถูกผู้เล่นระดับสูงเริ่มต้นการต่อสู้และฆ่าพวกเขา. มีผลบังคับใช้ของกิลด์ที่มีขนาดใหญ่หรือไม่? เขาไม่ได้ดูแล. 'ไม่ว่าจัดได้ดีพวกเขาทุกอย่างทำงานออกเมื่อฉันฆ่าพวกเขาสามหรือสี่ครั้ง. เขาใช้กิลด์หนึ่งเป็นตัวอย่างและทั่วถึงทำลายพวกเขา หลังจากนั้นวิจารณ์กับเขากลายเป็นรุนแรงและความคิดเห็นของประชาชนของเขาลดลง จากนั้นเขาก็ตีพวกเขาอีกครั้ง โดยไม่ต้องสำรองใด ๆ ที่เขาฉีกพวกเขาทั้งหมดออกจากกัน. หลังจากการเกิดซ้ำหลายหวด, กิลด์อื่น ๆ ยังเอาระวังและ cowered. แม้ว่าพันธมิตรกับเขาได้เกิดขึ้นหลายครั้งที่เขาล่อพวกเขาเข้าไปในดันเจี้ยนและทำลายพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่ง. วัชพืชต่อสู้อย่างชาญฉลาด. การต่อสู้ กลุ่มโดดเดี่ยวเดียวดายเป็นจริงเป็นงานที่ยากมาก เขาเป็นปีศาจที่ใช้ประโยชน์จากสภาพแวดล้อมของเขาที่ใช้รายการโดยไม่มีลิขสิทธิ์และฆ่าศัตรูของเขาหนึ่งโดยหนึ่ง! Merchant ถาม "ดังนั้นแม้จะดูเหมือนว่าพวกเขาไม่คิดว่ามากเกินไปไม่ดีของวัชพืช ไม่มีผู้เล่นหลายคนจากทวีปแห่งเวทมนตร์ที่จะสาปแช่งวัชพืช. "วาณิชที่ได้รับการอธิบายพยักหน้าในสัญญา "เพราะมันก็คือตอนที่ทวีปของเวทมนตร์ค่อย ๆ สูญเสียความนิยมสิ่งใหม่เป็นสิ่งจำเป็น ใครจะไม่รู้สึกพอใจเฝ้าดูเขาเสร็จสิ้นเควสปริศนาเขาวงกตก้าวหน้าค้นพบความลับของดันเจี้ยนลึกลับและมอนสเตอร์ฆ่าที่มีประสิทธิภาพมาก? "คนที่ไม่ได้เกลียดวัชพืช. แม้จะอยู่ในถนนหลวงวัชพืชตามล่าและ quested ด้วยความประมาทที่ไม่มีใครเทียบ แม้ว่าในความเป็นจริงเขาไม่สามารถช่วย แต่ได้รับการร้องขอเพราะเกียรติยศของเขาสูง เขาเพิ่งจะเสร็จสิ้นพวกเขาด้วยความทุกข์ทรมานที่จะใกล้ตาย แต่คนอื่น ๆ เท่านั้นที่จะให้ขึ้นในช่วงกลางโดยไม่ทำให้ความคืบหน้าใด ๆ . สำหรับกิลด์เพิ่มความตื่นเต้นกับการขยายอำนาจหรือผู้เล่นเหนื่อยของการล่าสัตว์ซ้ำวัชพืชเป็นเหมือนแสงสดของแสง แม้สมคมหรือผู้เล่นที่เป็นศัตรูอย่างสมบูรณ์ต่อวัชพืชไม่สามารถช่วย แต่ยอมรับว่าอย่างน้อย. "แม้สมคมเธียรหลีกเลี่ยงอย่างสมบูรณ์เขาเพราะพวกเขากลัวที่จะได้รับในการต่อสู้กับวัชพืช." "มันเป็นที่ไม่ดี?" "เขา เป็นคนที่ทุกคนอยากจะเป็นมิตรกับแม้ในขณะที่อยู่ห่างจากเขาและที่กำลังจะตาย คนที่คุณอยากจะอย่างน้อยพิมพ์ชื่อของคุณลงบน. "" เขาคงจะปล่อยออกมาบรรยากาศที่ไม่น่าเชื่อ. "" ถ้าคุณได้รับการล่าสัตว์ในพื้นดินการล่าสัตว์และได้ยินวัชพืชได้ปรากฏอยู่ใกล้ ๆ คุณจะได้รับความรู้สึกของ prickling ขนลุกทั่ว ผิวของคุณ. คุณจะไม่ทราบว่ามันรู้สึกจนกว่าคุณจะเคยมีประสบการณ์มัน. "
การแปล กรุณารอสักครู่..
LMS : เล่ม 17 บทที่ 1
วัชพืชของความอื้อฉาว
ฝูงชนขนาดใหญ่ได้รวมตัวกันเมื่อวัชพืชถึง morata สแควร์ผ่านการเคลื่อนไหวของพอร์ทัล ผู้ที่ซื้อและขายสินค้าใน ตาราง ตลอดจนการสรรหาสมาชิกพรรค กับภาคเหนือของแวร์ซายส์ ทวีปถูกจัดแสดงเป็นการผจญภัยในเขต morata เฟื่องฟูในเมืองใหญ่
" กรุณามองทางนี้ "
" วัชพืชวัชพืช ! มาล่ากับเรา "
" คุณวัชพืชจากทวีปแห่งเวทย์มนต์ "
มีพวกเราหลายคนพยายามที่จะใกล้ชิดกับเขา ก่อให้เกิดความวุ่นวายและถามคำถามเกี่ยวกับแม่น้ำ เพื่อค้นหา หรือถ้าเขาเป็นวัชพืชจากคอมจริงๆ คนที่ขึ้นไปบนปราสาท กำแพง และเชียร์ในวัชพืช วัชพืช
เขาต้อนรับการกลับมา เหมือนพระเอกจะกลับบ้านหลังจากการชนะสงคราม .
นี่มันแตกต่างจากตอนที่เขาขายประติมากรรมราคาถูกใน Rosenheim สหราชอาณาจักร วัชพืชพับแขนขึ้นมาที่คางพร้อมกับจ้องมองเขา และต่องหยิ่ง
" เอ๋ มีคนอีกเยอะแยะแล้ว "
เขาต้องทำเป็นไม่สนใจ และสมบูรณ์ unalarmed แม้ว่าจำนวนคนที่รวบรวมเป็นแนวทางตามธรรมชาติของเหตุการณ์
ชะงัก วัชพืชก็ตะโกน ด้วย เสียงคำรามของสิงโต " ที่ฉันไปผมสู้ ฉันได้รับ ! "
" whooooaaa ! "
เชียร์เสียงดังพอที่จะสั่นคลอน morata ตารางของมูลนิธิปะทุขึ้นพร้อมกัน
" เขากล่าวว่าเขาได้รับตัน ! "
" อิมูกี ! กรุณาโชว์ให้เราดูรายการจากอิมูกีคุณล่า ! "
" วัชพืช ! วัชพืช ! วัชพืช ! "
ความนิยมของเขามากขึ้นกว่าที่ของผู้นำลัทธิศาสนาเทียมและฝูงชนที่จุดสูงสุดของแก่นสุขใจความหวังและความฝันของผู้คนธรรมดาในทวีปแวร์ซาย ! หลังจากทั้งหมด , วัชพืชได้กลับมาล่ามอนสเตอร์ที่คนอื่นไม่สามารถที่จะฆ่า และทำเควสต์ ไม่มีใครเคยมีประสบการณ์มาก่อน
morata ของทหารและเฟรย่า คริสตจักร อัศวินระดมให้มีสถานการณ์ หลังจากนั้นก็วุ่นวายจวนปราบปราม .
อัศวินที่เฟรย่า คริสตจักร ก้มศีรษะของพวกเขาที่มีต่อวัชพืชสุภาพ
" เราอยากจะขอบคุณที่โบสถ์ embinyu เอาชนะความชั่วร้าย มันเป็นเกียรติที่ได้พบนักผจญภัยผู้ที่จะลงไปในประวัติศาสตร์เป็นผู้มีพระคุณของเฟรย่าคริสตจักร . "
วัชพืชตอบกลับด้วยความสง่างาม " มันไม่มีอะไรเลย ผมเคยประสบในน้อยที่สุด การต่อสู้กับ embinyu โบสถ์ โคตรน่าเบื่อมันง่ายกว่าการไปธนาคาร ไปงีบในวันฤดูร้อนเปรี้ยง "
เขาจะงีบในธนาคารและอ่านการ์ตูนในร้านหนังสือขนาดใหญ่ เป็นเลิศวัฒนธรรมเครื่องที่ได้รับอนุญาตวัชพืชใช้เยาวชนของเขาในความสงบ เนื่องจากมีหลายธนาคารในชุมชนของเขา พวกเขาเป็นสถานที่ที่เขาจะไปในที่เวลาใด ๆและสะดวกสบายใช้พวกเขาจะจัดนิตยสารล่าสุดอย่างเด็ดขาด สำหรับลูกค้าของพวกเขา .
คนที่ธนาคารบางครั้งจะซุบซิบ แต่เขาก็ไม่สนใจเรื่องแบบนั้น ! วัชพืชคือคนที่เคยร่วมการสนทนาลึกเกี่ยวกับวันนี้เยาวชนมากกว่ากาแฟหนึ่งถ้วย กับหนึ่ง ทหารเก่า เขากลายเป็นเพื่อนกับ
" เขาพูดกับอัศวิน "
" พวกเขากำลังพูดกับเขาอย่างสุภาพ"
ฝูงชนเข้าไปกระซิบ สายตาของ paladins พูดถึงวัชพืชก็เพียงพอที่จะทำให้ท้องของพวกเขาเผาด้วยความอิจฉา
ที่พอร์ทัลก็ฟอร์มและวัชพืชจะออกมาจากมันเป็นสิ่งที่พ่อค้าหรือนักรบที่ทำธุรกิจอยู่ในจัตุรัสไม่เคยคาด
" ฉันคิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นอัศวินของ เฟรย่าทำตัวเป็นมิตร " .
" คงเป็นเพราะพวกเขากำลังพูดถึงวัชพืช , ใช่มั้ย ? "
" แน่นอน "
กับอัศวินของเฟรย่า จัดในห้าง ไม่มีใครพยายามจะไม่ใส่ใจเข้าหาเขา . . . . . .
" "
เป็นผู้อยู่เบื้องหลังสงบลงเล็กน้อย วัชพืช เหลือบมองรอบตาราง ฝูงชนในสี่เหลี่ยมบรรจุแน่น เหมือนถุงถั่วงอก หมายเลขของผู้เล่นที่นี่
' '
นี่โตขึ้นจริงๆคิดภาษีเกิดขึ้นขณะที่เขามองดูพ่อค้านั่งอยู่ในร้านพวกเขาก็เปิดร้านในพลาซ่า !
'should ผมยกภาษีหรือไม่ ? แม้ว่าฉันเพียง แต่เพิ่มรายได้ภาษี 1% รายได้จะมหาศาล . . . . . . . '
วัชพืชลงทุนของเขาพลังงานในการแสดงการคำนวณ เขาเก่งคณิตศาสตร์ แต่เมื่อมันมาถึงการเพิ่มและลบเงิน เขาไม่เคยทำความผิด
วัชพืชของความอื้อฉาว
ฝูงชนขนาดใหญ่ได้รวมตัวกันเมื่อวัชพืชถึง morata สแควร์ผ่านการเคลื่อนไหวของพอร์ทัล ผู้ที่ซื้อและขายสินค้าใน ตาราง ตลอดจนการสรรหาสมาชิกพรรค กับภาคเหนือของแวร์ซายส์ ทวีปถูกจัดแสดงเป็นการผจญภัยในเขต morata เฟื่องฟูในเมืองใหญ่
" กรุณามองทางนี้ "
" วัชพืชวัชพืช ! มาล่ากับเรา "
" คุณวัชพืชจากทวีปแห่งเวทย์มนต์ "
มีพวกเราหลายคนพยายามที่จะใกล้ชิดกับเขา ก่อให้เกิดความวุ่นวายและถามคำถามเกี่ยวกับแม่น้ำ เพื่อค้นหา หรือถ้าเขาเป็นวัชพืชจากคอมจริงๆ คนที่ขึ้นไปบนปราสาท กำแพง และเชียร์ในวัชพืช วัชพืช
เขาต้อนรับการกลับมา เหมือนพระเอกจะกลับบ้านหลังจากการชนะสงคราม .
นี่มันแตกต่างจากตอนที่เขาขายประติมากรรมราคาถูกใน Rosenheim สหราชอาณาจักร วัชพืชพับแขนขึ้นมาที่คางพร้อมกับจ้องมองเขา และต่องหยิ่ง
" เอ๋ มีคนอีกเยอะแยะแล้ว "
เขาต้องทำเป็นไม่สนใจ และสมบูรณ์ unalarmed แม้ว่าจำนวนคนที่รวบรวมเป็นแนวทางตามธรรมชาติของเหตุการณ์
ชะงัก วัชพืชก็ตะโกน ด้วย เสียงคำรามของสิงโต " ที่ฉันไปผมสู้ ฉันได้รับ ! "
" whooooaaa ! "
เชียร์เสียงดังพอที่จะสั่นคลอน morata ตารางของมูลนิธิปะทุขึ้นพร้อมกัน
" เขากล่าวว่าเขาได้รับตัน ! "
" อิมูกี ! กรุณาโชว์ให้เราดูรายการจากอิมูกีคุณล่า ! "
" วัชพืช ! วัชพืช ! วัชพืช ! "
ความนิยมของเขามากขึ้นกว่าที่ของผู้นำลัทธิศาสนาเทียมและฝูงชนที่จุดสูงสุดของแก่นสุขใจความหวังและความฝันของผู้คนธรรมดาในทวีปแวร์ซาย ! หลังจากทั้งหมด , วัชพืชได้กลับมาล่ามอนสเตอร์ที่คนอื่นไม่สามารถที่จะฆ่า และทำเควสต์ ไม่มีใครเคยมีประสบการณ์มาก่อน
morata ของทหารและเฟรย่า คริสตจักร อัศวินระดมให้มีสถานการณ์ หลังจากนั้นก็วุ่นวายจวนปราบปราม .
อัศวินที่เฟรย่า คริสตจักร ก้มศีรษะของพวกเขาที่มีต่อวัชพืชสุภาพ
" เราอยากจะขอบคุณที่โบสถ์ embinyu เอาชนะความชั่วร้าย มันเป็นเกียรติที่ได้พบนักผจญภัยผู้ที่จะลงไปในประวัติศาสตร์เป็นผู้มีพระคุณของเฟรย่าคริสตจักร . "
วัชพืชตอบกลับด้วยความสง่างาม " มันไม่มีอะไรเลย ผมเคยประสบในน้อยที่สุด การต่อสู้กับ embinyu โบสถ์ โคตรน่าเบื่อมันง่ายกว่าการไปธนาคาร ไปงีบในวันฤดูร้อนเปรี้ยง "
เขาจะงีบในธนาคารและอ่านการ์ตูนในร้านหนังสือขนาดใหญ่ เป็นเลิศวัฒนธรรมเครื่องที่ได้รับอนุญาตวัชพืชใช้เยาวชนของเขาในความสงบ เนื่องจากมีหลายธนาคารในชุมชนของเขา พวกเขาเป็นสถานที่ที่เขาจะไปในที่เวลาใด ๆและสะดวกสบายใช้พวกเขาจะจัดนิตยสารล่าสุดอย่างเด็ดขาด สำหรับลูกค้าของพวกเขา .
คนที่ธนาคารบางครั้งจะซุบซิบ แต่เขาก็ไม่สนใจเรื่องแบบนั้น ! วัชพืชคือคนที่เคยร่วมการสนทนาลึกเกี่ยวกับวันนี้เยาวชนมากกว่ากาแฟหนึ่งถ้วย กับหนึ่ง ทหารเก่า เขากลายเป็นเพื่อนกับ
" เขาพูดกับอัศวิน "
" พวกเขากำลังพูดกับเขาอย่างสุภาพ"
ฝูงชนเข้าไปกระซิบ สายตาของ paladins พูดถึงวัชพืชก็เพียงพอที่จะทำให้ท้องของพวกเขาเผาด้วยความอิจฉา
ที่พอร์ทัลก็ฟอร์มและวัชพืชจะออกมาจากมันเป็นสิ่งที่พ่อค้าหรือนักรบที่ทำธุรกิจอยู่ในจัตุรัสไม่เคยคาด
" ฉันคิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นอัศวินของ เฟรย่าทำตัวเป็นมิตร " .
" คงเป็นเพราะพวกเขากำลังพูดถึงวัชพืช , ใช่มั้ย ? "
" แน่นอน "
กับอัศวินของเฟรย่า จัดในห้าง ไม่มีใครพยายามจะไม่ใส่ใจเข้าหาเขา . . . . . .
" "
เป็นผู้อยู่เบื้องหลังสงบลงเล็กน้อย วัชพืช เหลือบมองรอบตาราง ฝูงชนในสี่เหลี่ยมบรรจุแน่น เหมือนถุงถั่วงอก หมายเลขของผู้เล่นที่นี่
' '
นี่โตขึ้นจริงๆคิดภาษีเกิดขึ้นขณะที่เขามองดูพ่อค้านั่งอยู่ในร้านพวกเขาก็เปิดร้านในพลาซ่า !
'should ผมยกภาษีหรือไม่ ? แม้ว่าฉันเพียง แต่เพิ่มรายได้ภาษี 1% รายได้จะมหาศาล . . . . . . . '
วัชพืชลงทุนของเขาพลังงานในการแสดงการคำนวณ เขาเก่งคณิตศาสตร์ แต่เมื่อมันมาถึงการเพิ่มและลบเงิน เขาไม่เคยทำความผิด
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ทำให้ร่างกายอบอุ่นจากอากาศหนาว
- What do you want to talk about cutie
- ศึกษาต่อ
- Rentals - Taxi, Car & Bus
- Weyhers et al. performed i.v. injections
- เชียงใหม่
- ศึกษาต่อ
- I intend to learn more at the high schoo
- You may stop the play from time to time
- Well,I lived in Russia for about two yea
- We're meeting the boss
- น่าเทียว
- Your housekeeper seems to enjoy ________
- previous
- Hotel Booking & Reservation Services
- เพราะเป็นภาษาทางการที่หลายประเทศทั่วโลกใ
- Was owned by
- อิมามฮัมบาลี อิหม่ามอะหมัด อิบนฺ หัมบัล
- ให้หลากหลาย
- ซึ่งห่างจากยอดต้นไม้
- observe that
- ฉันได้ทำการแก้ไขใหม่ เป็น PO#1415
- I also want to see your photos
- ตอนนี้ยังไม่ยุ่ง
