where Povratejt is the poverty rate

where Povratejt is the poverty rate for all persons under age 65 in division j in year t.
Following Figures 2–4, we control for macroeconomic cycles with the unemployment rate, uratejt and use the real median weekly wage ln(medwagejt) to control for overall income and growth in the economy. As above, our measure of inequality is the ratio of the median weekly wage to the 20th percentile of the weekly wage,ln ( p50/p20)jt.
Our growth and inequality measures are both specified in logs, and weekly wages are constructed by dividing annual earnings by weeks worked.
The model also controls for division fixed effects j and year fixed effects t.
This effectively purges our estimates from omitted variables bias resulting from variables common to all regions that are changing over time (such as changing rates of female headship) or fixed differences across geographic areas (such as differences in immigrant shares) that might also influence the poverty rate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ Povratejt มีอัตราความยากจนสำหรับคนทุกวัย 65 ในหารเจในปี tต่อตัวเลข 2-4 เราควบคุมสำหรับวงจรเศรษฐกิจมหภาคมีอัตราการว่างงาน uratejt และใช้ ln(medwagejt) ค่าจ้างประจำสัปดาห์จริงมัธยฐานการควบคุมรายได้และเติบโตในเศรษฐกิจโดยรวม ด้านบน ความไม่เท่าเทียมกันของเราวัดเป็นอัตราส่วนของค่าจ้างรายสัปดาห์มัธยฐานกับ percentile ที่ 20 ของค่าจ้างรายสัปดาห์ ln (p50 p20) jt. ทั้งระบุในบันทึกของเราเจริญเติบโตและความไม่เท่าเทียมกันมาตรการ และค่าจ้างประจำสัปดาห์ถูกสร้าง โดยรายได้ต่อปีหารด้วยสัปดาห์ทำงานยังควบคุมแบบถาวรผลเจและปีหารคงผลที นี้อย่างทิ้งเราประเมินจากตัวแปรที่ไม่อคติที่เกิดจากตัวแปรทั่วไปทุกภูมิภาคที่มีการเปลี่ยนช่วงเวลา (เช่นการเปลี่ยนแปลงของหญิง headship) หรือคงความแตกต่างระหว่างพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ (เช่นความแตกต่างในหุ้น immigrant) ที่อาจยังมีผลต่ออัตราความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ povratejt มีอัตราความยากจนสำหรับคนอายุ 65 ปี ทีเจ ในแผนก
ต่อไปนี้ตัวเลข 2 – 4 เราควบคุมวัฏจักรเศรษฐกิจที่มีอัตราการว่างงาน uratejt และใช้จริงเฉลี่ยรายสัปดาห์ ( ค่าจ้างใน medwagejt ) เพื่อควบคุมให้รายได้โดยรวมและการเจริญเติบโตในเศรษฐกิจ เหมือนด้านบนวัดของความไม่เท่าเทียมกัน คือ อัตราส่วนของค่าจ้างรายสัปดาห์โดยให้ร้อยละ 20 ของค่าจ้างรายสัปดาห์ใน ( p50 / p20 ) เจที
การเจริญเติบโตและมาตรการความของเราทั้งสองที่ระบุในบันทึกและค่าจ้างรายสัปดาห์ถูกสร้างขึ้น โดยแบ่งรายได้รายปี โดยสัปดาห์ทำงาน .
รูปแบบการควบคุมหน่วยผลถาวรยัง  J และปีคงที่ผล  T .
ได้อย่างมีประสิทธิภาพนี้จะปรับปรุงประมาณการของเราจากละเว้นอคติที่เกิดจากตัวแปรตัวแปรทั่วไปทุกภูมิภาคที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เช่น การเปลี่ยนแปลงอัตราของหญิงความเป็นหัวหน้า ) หรือแก้ไขความแตกต่างในแต่ละพื้นที่ เช่น ความแตกต่างในหุ้นต่างด้าว ) ที่อาจมีผลต่ออัตราความยากจน .