He opened the shop door and the chi

He opened the shop door and the chilling autumn wind blow into his face. Wang Lin tightened his collar, closed the shop’s door, and walked into the distance.

At this moment, a rather sturdy young man walked out of the shop across the street. He was carrying a bucket of broken charcoal. After he came out of the shop, he saw Wang Lin and smiled. “Uncle Wang, are you going to that show again?”

Wang Lin turned around and smiled. “Da Niu, bring me a jug of wine.

The young man nodded. He quickly threw the charcoal to the side and walked into the shop. Shortly after, he ran out with a jug of wine. His eyes were filled with care as he said, “Uncle Wang, at your age, you shouldn’t drink as much. Just drink a little to warm your body.”

Wang Lin nodded with a smile. He patted Da Niu’s shoulder, then turned around and left.

Da Niu felt bitterness in his heart as he looked at Wang Lin’s back. In these six years, the omnipotent Uncle Wang had aged a lot. He still remembered the Uncle Wang from 6 years ago, who was filled with vigor and whose eyes shined like the stars.

One by one, lifelike wood carvings would take shape in his hands.

He still remembered when Uncle Wang said that once he makes it big, he will go back and marry his wife. However, in these past six years, Da Niu had never seen Uncle Wang’s wife, so he never asked about it again.

Da Niu let out a sigh and returned to the shop. He had also grown older, so he was now the main worker in the ironworks shop. Even after the shop had closed, there were many things he had to do. The habit he had of watching Wang Lin carve every day couldn’t continue any longer.

Every few days, he would find some time to accompany this lonely uncle Wang.

There was a chill hidden in the late autumn wind. Wang Lin slowly walked forward. After a while, he arrived at an inn at the corner of the street. Just as he entered, the waiter, a very bright boy with a towel over his shoulder, said, “If it isn’t shopkeeper Wang. Please come in!”

After Wang Lin entered the room, he took off his hat and smiled. “I don’t have any silver to give you as a tip. No matter how friendly you are, it won’t help.”

The waiter let out a smile and said, “Look at what you’re saying. The shopkeeper already said that the first seat by the east window is reserved for you.” With that, he quickly walked a few steps toward a table. He wiped it with the towel that was on his shoulder and bowed before leaving.

Wang Lin sat down at the table. Soon, the waiter brought a few dishes and a small charcoal stove with a pot of boiling water on top. Wang Lin placed the jug of wine in the pot of water to start warming it.

Occasionally, he poured himself a cup to drink. He just sat there, watching people enter the inn. Gradually, more and more people entered the inn. After about 30 minutes, performers came out from the back of the inn and the guests all started cheering.

Among the actors, there was a female that looked very pretty. Most of the guests in the inn were here to watch her.

This woman’s eyes were very beautiful. Her long sleeves danced as she began to sing.

The woman’s voice was very attractive, causing all the customers in the inn to shout in praise. At this moment, the mood reached its climax.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเปิดประตูร้านและเป่าลมฤดูใบไม้ร่วงหนาวเข้าใบหน้าของเขา Lin วังคอของเขาทำให้รัดกุม ปิดประตูร้าน และเดินเข้าไปในระยะทางขณะนี้ หนุ่มค่อนข้างแข็งแรงเดินจากร้านตรงข้ามถนน เขาก็แบกถังถ่านหัก หลังจากที่เขาออกมาจากร้าน เขาเห็นหลินวัง และยิ้ม "ลุงวัง คุณจะแสดงที่อีก"Lin วังหันไปรอบ ๆ และยิ้ม "นิวดา มาฉันเหยือกไวน์ชายหนุ่มเลยต้อง เขาโยนถ่านด้านข้าง และเดินเข้าไปในร้านอย่างรวดเร็ว หลัง เขาวิ่งออกมาพร้อมเหยือกไวน์ ตาของเขาเต็มไป ด้วยการดูแล เขากล่าว "วังลุง อายุของคุณ คุณไม่ควรดื่มมาก เพียงดื่มเพียงเล็กน้อยเพื่อให้ร่าง"Lin วังเลยต้อง ด้วยรอยยิ้ม เขาดา Niu ไหล่ โรคกลัว แล้วหัน และซ้ายNiu ดารู้สึกขมในหัวใจของเขาขณะที่เขาดูที่หลังวัง Lin ในปีหก omnipotent วังลุงมีอายุมากขึ้น นอกจากนี้เขายังจำได้ลุงวังจาก 6 ปีที่ผ่านมา ที่เต็มไป ด้วยความแข็งแรง และมีตา shined เช่นเดียวกับดาวหนึ่ง โดยหนึ่ง เหมือนจริงไม้แกะสลักจะเป็นรูปร่างขึ้นในมือของเขานอกจากนี้เขายังจำได้เมื่อลุงวังกล่าวว่า เมื่อเขาทำให้ควยใหญ่ เขาจะกลับไป และแต่งงานกับภรรยาของเขา อย่างไรก็ตาม ในผ่านมาหกปีนี้ นิวดาไม่เคยเห็นภรรยาลุงวัง เพื่อเขาไม่เคยถามมันอีกครั้งNiu ดาให้ออกด้วย[และส่งกลับไปร้าน เขายังเติบโตเก่า ดังนั้นตอนนี้เขาเป็นผู้ปฏิบัติงานหลักในร้านค้า ironworks หลังจากร้านปิด มีสิ่งที่ต้องทำ นิสัยเขาชมแกะทุกวัน Lin วังต่อไม่ได้อีกต่อไปทุกสองสามวัน เขาจะหาเวลาไปกับลุงเหงานี้วังชิลล์ที่ซ่อนอยู่ในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงลมได้ Lin วังค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า หลัง เขามาที่โรงที่อยู่มุมถนน เพียงขณะที่เขาป้อน บริกร เด็กสว่าง ด้วยผ้าเช็ดตัวผ่านไหล่เขา กล่าวว่า, "มันไม่ใช่เจ้าของร้านวัง ยินดีต้อนรับ"หลังจากที่หลินวังใส่ห้อง เขาเอาหมวกของเขาออก และยิ้ม "ฉันไม่มีเงินใด ๆ เพื่อให้คุณแนะนำ ไม่ว่าวิธีที่เป็นมิตรคุณจะ มันจะไม่ช่วย"เสิร์ฟให้ออกรอยยิ้ม และกล่าวว่า "ค้น หาสิ่งที่คุณพูด เจ้าของร้านแล้วกล่าวว่า ที่นั่งแรกตะวันออกหน้าต่างสงวนไว้สำหรับคุณ กับที่ เขาได้อย่างรวดเร็วเดินไม่กี่ก้าวไปยังตาราง เขาเช็ดมัน ด้วยผ้าที่บนไหล่เขา และโค้งคำนับก่อนที่จะออกLin วังนั่งลงที่โต๊ะ เร็ว ๆ นี้ เสิร์ฟนำอาหารกี่และเตาถ่านเล็ก ๆ กับหม้อต้มน้ำด้านบน Lin วังวางเหยือกไวน์ในหม้อน้ำร้อนมันเริ่มบางครั้ง เขาเทเองถ้วยดื่ม เขาเพียงแค่นั่ง ดูคนใส่อินน์ ค่อย ๆ คนมากขึ้นป้อนอินน์ หลังจาก 30 นาที นักแสดงออกมาจากด้านหลังของโรงแรมและแขกทั้งหมดเริ่มต้นเชียร์หญิงที่ดูสวยมากมากในหมู่นักแสดง บริการโรงแรมที่นี่มาดูเธอดวงตาของผู้หญิงคนนี้ก็สวยงามมาก แขนยาวของเธอเต้นขณะที่เธอเริ่มร้องเพลงเสียงผู้หญิงก็น่าสนใจมาก ทำให้ลูกค้าทั้งหมดในโรงแรมต้องตะโกนในสรรเสริญ ขณะนี้ อารมณ์ถึงจุดสุดยอดของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเปิดประตูร้านและหนาวฤดูใบไม้ร่วงเป่าลมเข้าไปในใบหน้าของเขา วังหลินรัดกุมปกของเขาปิดประตูร้านค้าและเดินเป็นระยะทาง

ในขณะนี้เป็นชายหนุ่มที่มีความทนทานค่อนข้างเดินออกมาจากร้านฝั่งตรงข้ามถนน เขาเป็นคนที่แบกถังถ่านหัก หลังจากที่เขาออกมาจากร้านค้าที่เขาเห็นวังหลินและยิ้ม "ลุงวังที่คุณจะแสดงให้เห็นว่าอีกครั้ง?"

วังหลินหันไปรอบ ๆ และยิ้ม "ดา Niu นำฉันเหยือกไวน์

ชายหนุ่มพยักหน้า เขารีบโยนถ่านไปด้านข้างและเดินเข้าไปในร้าน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็วิ่งออกมาพร้อมกับเหยือกไวน์ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังในขณะที่เขากล่าวว่า "ลุงวังที่อายุของคุณคุณไม่ควรดื่มเท่า เพียงแค่ดื่มเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้ความอบอุ่นร่างกายของคุณ. "

วังหลินพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เขาตบไหล่ดา Niu ของ แล้วหันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย

ดา Niu รู้สึกขมขื่นในหัวใจของเขาขณะที่เขามองที่ด้านหลังวังหลิน ในหกปีที่ผ่านมามีอำนาจทุกอย่างลุงวังได้อายุมาก เขายังจำลุงวังตั้งแต่ 6 ปีที่ผ่านมาที่เต็มไปด้วยพลังและมีดวงตาส่องเหมือนดาว

หนึ่งโดยหนึ่งแกะสลักไม้เหมือนจริงจะเป็นรูปเป็นร่างในมือของเขา

เขายังจำได้เมื่อลุงวังกล่าวว่าเมื่อเขาทำให้มันใหญ่เขาจะกลับไปแต่งงานกับภรรยาของเขา อย่างไรก็ตามในเหล่านี้ผ่านมาหกปีดา Niu ไม่เคยเห็นภรรยาของลุงวังเพื่อให้เขาไม่เคยถามเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง

ดา Niu ให้ออกถอนหายใจและกลับไปที่ร้าน นอกจากนี้เขายังมีการเติบโตที่มีอายุมากกว่าดังนั้นตอนนี้เขากำลังผู้ปฏิบัติงานหลักในร้านหลอม แม้หลังจากที่ทางร้านได้ปิดมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาต้องทำ นิสัยเขามีในการรับชมวังหลินแกะสลักทุกวันไม่สามารถดำเนินการใด ๆ อีกต่อไป

ทุกสองสามวันเขาจะหาเวลาที่จะมาพร้อมนี้ลุงเหงาวัง

มีชิลล์ ๆ ที่ซ่อนอยู่ในลมปลายฤดูใบไม้ร่วงเป็น วังหลินช้าเดินไปข้างหน้า หลังจากที่ในขณะที่เขามาถึงที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่มุมของถนน เช่นเดียวกับที่เขาเดินเข้ามาที่บริกรเป็นเด็กสดใสมากด้วยผ้าขนหนูข้ามไหล่ของเขากล่าวว่า "ถ้ามันไม่ได้เป็นเจ้าของร้านวัง โปรดเข้ามา! "

หลังจากวังหลินเข้ามาในห้องเขาเอาออกหมวกของเขาและยิ้ม "ผมไม่ได้มีเงินใด ๆ ที่จะทำให้คุณเป็นเคล็ดลับ ไม่ว่าคุณจะเป็นมิตรก็จะไม่ช่วย. "

บริกรให้ออกจากรอยยิ้มและกล่าวว่า" มองสิ่งที่คุณกำลังจะบอกว่า เจ้าของร้านแล้วบอกว่าที่นั่งครั้งแรกโดยทางทิศตะวันออกหน้าต่างถูกสงวนไว้สำหรับคุณ. "กับที่เขาได้อย่างรวดเร็วเดินไม่กี่ก้าวไปสู่ตาราง เขาเช็ดด้วยผ้าขนหนูที่อยู่บนไหล่ของเขาและโค้งคำนับก่อนที่จะออก

วังหลินนั่งลงที่โต๊ะ เร็ว ๆ นี้บริกรนำอาหารน้อยและเตาถ่านขนาดเล็กที่มีหม้อต้มน้ำที่อยู่ด้านบน วังหลินวางเหยือกไวน์ในหม้อของน้ำที่จะเริ่มอุ่น

บางครั้งเขาเทตัวเองถ้วยที่จะดื่ม เขาเพียงแค่นั่งดูคนใส่อินน์ ค่อยๆคนมากขึ้นป้อนอินน์ หลังจากนั้นประมาณ 30 นาทีนักแสดงที่ออกมาจากด้านหลังของโรงแรมและแขกผู้เข้าพักทั้งหมดที่ตั้งเชียร์

ในบรรดานักแสดงที่มีเป็นผู้หญิงที่ดูสวยมาก ส่วนใหญ่ของผู้เข้าพักในโรงแรมเป็นที่นี่เพื่อดูเธอ

ดวงตาของผู้หญิงคนนี้มีความสวยงามมาก เสื้อแขนยาวของเธอเต้นขณะที่เธอเริ่มร้องเพลง

เสียงของผู้หญิงที่เป็นที่น่าสนใจมาก ก่อให้เกิดลูกค้าทั้งหมดในโรงแรมที่จะตะโกนสรรเสริญ ตอนนี้อารมณ์ถึงจุดสุดยอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเปิดร้านประตูและหนาวลมฤดูใบไม้ร่วงพัดเข้าสู่ใบหน้าของเขา หวังหลินกระชับคอเสื้อ ปิดร้าน ประตูและเดินออกไปในช่วงเวลานี้ค่อนข้างทนทาน ชายหนุ่มเดินออกมาจากร้าน ข้ามถนน เขาแบกถังเศษถ่าน หลังจากออกมาจากร้าน เขาเห็น หวัง หลิน และ ยิ้ม " ลุงหวัง คุณจะแสดงอีกครั้ง "หวังหลินหันไปรอบ ๆและยิ้ม " ต้าหนิว เอาเหยือกไวน์ชายหนุ่มพยักหน้า เขารีบโยนถ่านข้างๆ และเดินเข้าไปในร้าน หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็วิ่งออกไปกับเหยือกไวน์ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการดูแลตามที่เขากล่าวว่า " คุณลุงหวัง อายุของคุณ คุณไม่ควรดื่มมาก แค่ดื่มให้ร่างกายอบอุ่นเล็ก ๆน้อย ๆ "หวังหลินพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เขาลูบหัวของดา Niu ไหล่แล้วหันหลังจากไปต้าหนิวรู้สึกขมขื่นในหัวใจของเขา ตามที่เขาหวังหลินมองกลับมา ใน 6 ปี ลุงทำได้ทุกอย่าง วัง มีอายุมาก เขายังจำลุงหวังจากเมื่อ 6 ปีก่อน ที่เต็มไปด้วยพลังและดวงตาส่องแสงเหมือนดวงดาวหนึ่งโดยหนึ่งไม้แกะสลักเหมือนจริงจะเป็นรูปเป็นร่างในมือของเขาเขายังจำได้ว่า ตอนที่คุณลุงหวัง กล่าวว่า ถ้าเขาทำให้มันใหญ่ เขาจะกลับไปแต่งงานกับภรรยาของเขา อย่างไรก็ตาม ในช่วง 6 ปี ต้าหนิวไม่เคยเห็นภรรยาของลุงหวัง เขาไม่เคยพูดถึงมันอีกต้าหนิวถอนหายใจและกลับไปที่ร้าน เขายังโต เขาคือตอนนี้คนงานหลักในเหล็กร้าน หลังจากที่ร้านได้ปิด มีหลายเรื่องที่เขาต้องทำ นิสัยที่เขาเฝ้าหวังหลินกรีดทุกวันเลยไม่ได้ทำอีกต่อไปทุกสองสามวัน เขาก็จะหาเวลาไปกับลุงเหงาวังมีชิล ที่ซ่อนอยู่ในฤดูใบไม้ร่วงลมสาย หวังหลินค่อยๆเดินไป หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงโรงแรมที่มุมของถนน เช่นเดียวกับที่เขาป้อน , บริกร , สว่างมาก เด็กชายกับผ้าขนหนูบนไหล่ของเขา ว่า " ถ้าไม่ใช่เถ้าแก่หวัง โปรดเข้ามา ! "หลังจากหวังหลินเข้ามาในห้อง เขาถอดหมวกของเขาและยิ้ม " ฉันไม่มีเงินจะให้ทิป ไม่ว่าเธอจะเป็นมิตร มันไม่ช่วย .บริกรให้ยิ้มและกล่าวว่า " ดูสิ่งที่เธอกำลังพูด เจ้าของร้านบอกว่า ครั้งแรกที่นั่งริมหน้าต่างทางทิศตะวันออกมีไว้สำหรับคุณ " แล้วก็รีบเดินไม่กี่ก้าว ต่อโต๊ะ เขาเช็ดด้วยผ้าขนหนูที่อยู่บนไหล่ของเขาและโค้งคำนับก่อนจะจากไปหวังหลินก็นั่งลงที่โต๊ะ ไม่นาน บริกรนำอาหารไม่กี่และเตาถ่านขนาดเล็กที่มีหม้อต้มน้ำด้านบน หวังหลินวางเหยือกไวน์ในหม้อน้ำจะเริ่มร้อนแล้วบางครั้ง เขารินเหล้าดื่มดื่ม เขาแค่นั่งอยู่ตรงนั้น ดูคนป้อน Inn ค่อยๆ เพิ่มเติม และเพิ่มเติมผู้เข้าพักที่โรงแรม หลังจากนั้นประมาณ 30 นาที นักแสดงออกมาจากด้านหลังของโรงแรมและแขกเริ่มเชียร์ในหมู่นักแสดง มีหญิงที่ดูสวยมาก ที่สุดของแขกในโรงแรมมาดูเธอสายตาของผู้หญิงคนนี้สวยมาก แขนยาวของเธอเต้นเมื่อเธอเริ่มร้องเพลงเสียงของผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก ทำให้ลูกค้าทุกคนในโรงเตี๊ยมตะโกนในการสรรเสริญ ตอนนี้ อารมณ์ถึงจุดสุดยอด