The relationship of bronchitic symp

The relationship of bronchitic symptoms to ambient particulate
matter and to particulate elemental and organic carbon (OC), nitrogen
dioxide (NO2), and other gaseous pollutants was examined in
a cohort of children with asthma in 12 Southern California communities.
Symptoms, assessed yearly by questionnaire from 1996 to
1999, were associated with the yearly variability of particulate matter
with aerodynamic diameter less than 2.5
m (odds ratio [OR]
1.09/
g/m3
; 95% confidence interval [CI] 1.01–1.17), OC (OR 1.41/

g/m3
; 95% CI 1.12–1.78), NO2 (OR 1.07/ppb; 95% CI 1.02–1.13),
and ozone (OR 1.06/ppb; 95% CI 1.00–1.12). The ORs associated
with yearly within-community variability in air pollution were larger
than the effect of the between-community 4-year average concentrations.
In two pollutant models, the effects of yearly variation in
OC and NO2 were only modestly reduced by adjusting for other
pollutants, except in a model containing both OC and NO2; the
effects of all other pollutants were reduced after adjusting for OC
or NO2. We conclude that OC and NO2 deserve greater attention
as potential causes of the chronic symptoms of bronchitis in children
with asthma and that previous cross-sectional studies may have
underestimated the risks associated with air pollution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของอาการ bronchitic ล้อมรอบอนุภาค
สสารและอนุภาคธาตุและสารอินทรีย์คาร์บอน (OC) ไนโตรเจน
ไดออกไซด์ (NO2) และสารมลพิษก๊าซอื่น ๆ ที่ได้รับการตรวจสอบใน
การศึกษาของเด็กที่มีโรคหอบหืดใน 12 ชุมชนแคลิฟอร์เนียภาคใต้.
อาการประเมินเป็นประจำทุกปีโดย แบบสอบถามปี 1996 ที่จะจาก
ปี 1999 ที่เกี่ยวข้องกับความแปรปรวนเป็นประจำทุกปีของอนุภาค
ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางพลศาสตร์น้อยกว่า 2.5 เมตร (odds ratio [OR]
1.09 / g / m3?
; 95% ช่วงความเชื่อมั่น [CI] 1.01-1.17) OC ( หรือ 1.41 /
g / m3?
; 95% CI 1.12-1.78) NO2 (OR 1.07 / ppb; 95% CI 1.02-1.13)
และโอโซน (OR 1.06 / ppb; 95% CI 1.00-1.12) ORs ที่เกี่ยวข้อง
กับความแปรปรวนเป็นประจำทุกปีภายในชุมชนมลพิษทางอากาศมีขนาดใหญ่
กว่าผลของความเข้มข้นเฉลี่ยปี 4 ระหว่างชุมชน.
ในสองรูปแบบของสารมลพิษผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงเป็นประจำทุกปีใน
OC และ NO2 ลดลงเพียงอย่างสุภาพโดยการปรับอื่น ๆ
มลพิษยกเว้นในรูปแบบที่มีทั้ง OC และ NO2;
ผลกระทบของสารมลพิษอื่น ๆ ทั้งหมดถูกลดลงหลังปรับ OC
หรือ NO2 เราสรุปได้ว่า OC และ NO2 สมควรได้รับความสนใจมากขึ้น
เป็นสาเหตุที่อาจเกิดอาการเรื้อรังของหลอดลมอักเสบในเด็ก
ที่มีโรคหอบหืดและว่าการศึกษาแบบตัดขวางก่อนหน้านี้อาจจะมีการ
ประเมินความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับมลพิษทางอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ของอาการเกี่ยวกับหลอดลม โดยรอบอนุภาคเรื่อง และอนุภาคธาตุและอินทรีย์คาร์บอน ( OC ) , ไนโตรเจนไดออกไซด์ ( NO2 ) และมลพิษอื่นๆ ทำการทดสอบในมีเพื่อนร่วมงานของผู้ป่วยเด็กโรคหอบหืดในแคลิฟอร์เนียภาคใต้ 12 ชุมชนอาการ ประเมิน ปี 2539 โดยใช้แบบสอบถามจากปี 1999 มีความสัมพันธ์กับความแปรปรวนของปี ปริมาณฝุ่นกับไดนามิกขนาดน้อยกว่า 2.5 เมตร ( Odds Ratio [ หรือ ]1.09/g/m3ช่วงความเชื่อมั่น 95% CI ] [ 1.01 ( 1.17 ) , OC ( หรือ 1.41/กรัม / ลูกบาศก์เมตร; 95% CI 1.12 ( 1.78 ) , NO2 ( หรือ 1.07/ppb ; 95% CI 1.02 ( 1.13 )และโอโซน ( หรือ 1.06/ppb ; 95% CI 1.00 ( 1.12 ) มีหรือที่เกี่ยวข้องกับรายปีภายในของชุมชนที่มีมลพิษทางอากาศกว่าผลของความเข้มข้นเฉลี่ยระหว่างชุมชน 4 .สองของแบบจำลอง ผลของการเปลี่ยนแปลงรายปีในOC และ NO2 เพียงอย่างถ่อมตัวลดลง สำหรับการอื่น ๆมลพิษ ยกเว้นในรุ่นที่มีทั้ง OC และ NO2 ;ผลกระทบของสารมลพิษอื่น ๆลดลง หลังจากปรับสำหรับโอซีหรือ NO2 . เราสรุปได้ว่า OC และ NO2 ได้รับความสนใจมากขึ้นที่เป็นสาเหตุของอาการเรื้อรังของโรคหลอดลมอักเสบในเด็กด้วยโรคหอบหืด ที่ก่อนหน้านี้มีการศึกษาภาคตัดขวางประเมินความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับมลพิษ