Macro photography (or photomacrogra

Macro photography (or photomacrography[1] or macrography,[2] and sometimes macrophotography[3]), is extreme close-up photography, usually of very small subjects, in which the size of the subject in the photograph is greater than life size (though macrophotography technically refers to the art of making very large photographs).[2][4] By some definitions, a macro photograph is one in which the size of the subject on the negative or image sensor is life size or greater.[5] However in other uses it refers to a finished photograph of a subject at greater than life size.[6]

The ratio of the subject size on the film plane (or sensor plane) to the actual subject size is known as the reproduction ratio. Likewise, a macro lens is classically a lens capable of reproduction ratios greater than 1:1, although it often refers to any lens with a large reproduction ratio, despite rarely exceeding 1:1.[6][7][8][9]

Apart from technical photography and film-based processes, where the size of the image on the negative or image sensor is the subject of discussion, the finished print or on-screen image more commonly lends a photograph its macro status. For example, when producing a 6×4 inch (15×10 cm) print using 135 format film or sensor, a life-size result is possible with a lens having only a 1:4 reproduction ratio.[10][11]

Reproduction ratios much greater than 1:1 are considered to be photomicrography, often achieved with digital microscope (photomicrography should not be confused with microphotography, the art of making very small photographs, such as for microforms).

Due to advances in sensor technology, today’s small-sensor digital cameras can rival the macro capabilities of a DSLR with a “true” macro lens, despite having a lower reproduction ratio, making macro photography more widely accessible at a lower cost.[8][12] In the digital age, a "true" macro photograph can be more practically defined as a photograph with a vertical subject height of 24 mm or less.[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาโคร (หรือ photomacrography [1] หรือ macrography, [2] และบางครั้ง macrophotography[3]) มากเห็นถ่ายภาพ ปกติของวัตถุขนาดเล็กมาก ซึ่งขนาดของหัวเรื่องภาพเป็นมากกว่าชีวิตขนาด (แม้ macrophotography เทคนิคหมายถึงศิลปะการทำภาพขนาดใหญ่)[2][4] ตามคำนิยามบาง ภาพโคเป็นหนึ่งซึ่งขนาดของหัวเรื่องในการลบหรือเซนเซอร์ภาพคือ ชีวิตขนาด หรือมากกว่า[5] อย่างไรก็ตาม ในการใช้งานอื่นๆ ที่ได้อ้างถึงรูปถ่ายเสร็จเรื่องที่มากกว่าขนาดชีวิต[6]อัตราส่วนของขนาดเรื่องบนระนาบของฟิล์ม (หรือระนาบเซ็นเซอร์) ขนาดเรื่องจริงเรียกว่าอัตราส่วนการทำซ้ำ ทำนองเดียวกัน เลนส์แมโครคือปลาย เลนส์สามารถสืบพันธุ์อัตราส่วน 1:1 มากกว่าแม้ว่ามันมักจะหมายถึงเลนส์มีอัตราการสืบพันธุ์ใหญ่ แม้จะไม่ค่อยเกิน 1:1[6][7][8][9]นอกจากเทคนิคการถ่ายภาพและภาพยนตร์ตามกระบวน ซึ่งขนาดของภาพในการลบหรือเซนเซอร์ภาพเป็นเรื่องของการสนทนา การพิมพ์สำเร็จรูป หรือบนหน้าจอภาพมากกว่าปกติยืดรูปถ่ายสถานะของแมโคร ตัวอย่าง เมื่อผลิตเป็น 6 × 4 นิ้ว (15 × 10 ซม.) พิมพ์โดยใช้รูปแบบ 135 ฟิล์มหรือเซ็นเซอร์ ผล life-size ได้กับเลนส์ที่มีเท่ากับ 1:4 สืบพันธุ์อัตราส่วน[10][11]อัตราส่วนการทำซ้ำมากมากกว่า 1:1 จะถือเป็น photomicrography มักจะประสบความสำเร็จกับกล้องจุลทรรศน์ (photomicrography ไม่ควรสับสนกับ microphotography ศิลปะการทำภาพขนาดเล็กมาก เช่น microforms)เนื่องจากความก้าวหน้าในเทคโนโลยีเซ็นเซอร์ วันนี้เล็กเซ็นเซอร์กล้องดิจิตอลสามารถคู่ต่อสู้ความสามารถแมของระดับเลนส์แมโคร "จริง" แม้จะมีอัตราการสืบพันธุ์ต่ำ ทำมาโครเข้าขวางต้นทุนต่ำ[8][12] ในยุคดิจิตอล แมโคร "จริง" รูปถ่ายได้ทางปฏิบัติกำหนดไว้เป็นรูปถ่ายกับเรื่องแนวตั้งความสูงของ 24 มม. หรือน้อยกว่า[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การถ่ายภาพมาโคร (หรือ photomacrography [1] หรือ macrography [2] และ macrophotography บางครั้ง [3]) เป็นถ่ายภาพระยะใกล้มากมักจะของวัตถุขนาดเล็กมากซึ่งในขนาดของวัตถุในภาพมีค่ามากกว่าชีวิตขนาด (แม้ว่าในทางเทคนิค macrophotography หมายถึงศิลปะการทำรูปภาพขนาดใหญ่มาก). [2] [4] โดยคำจำกัดความบางภาพมาโครเป็นหนึ่งซึ่งขนาดของวัตถุบนเซ็นเซอร์ลบหรือภาพที่มีขนาดชีวิตหรือมากกว่า. [ 5] อย่างไรก็ตามในอื่น ๆ ใช้มันหมายถึงการถ่ายภาพเสร็จเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่กว่าชีวิตขนาด. [6] อัตราส่วนของขนาดเรื่องบนเครื่องบินฟิล์ม (หรือเครื่องบินเซ็นเซอร์) ขนาดเรื่องที่เกิดขึ้นจริงเป็นที่รู้จักกันเป็นอัตราการขยาย . ในทำนองเดียวกันเลนส์มาโครเป็นคลาสสิกเลนส์มีความสามารถในการสืบพันธุ์อัตราส่วนที่มากกว่า 1: 1 แม้ว่ามันมักจะหมายถึงเลนส์ที่มีอัตราการขยายขนาดใหญ่ใด ๆ แม้จะไม่ค่อยเกิน 1: 1. [6] [7] [8] [9 ] นอกเหนือจากการถ่ายภาพทางเทคนิคและกระบวนการภาพยนตร์ตามที่ขนาดของภาพบนเซ็นเซอร์ภาพเชิงลบหรือเป็นเรื่องของการสนทนาที่พิมพ์เสร็จแล้วหรือภาพบนหน้าจอมากกว่าปกติยืมภาพสถานะแมโคร ตัวอย่างเช่นเมื่อการผลิต 6 × 4 นิ้ว (15 × 10 ซม.) พิมพ์โดยใช้รูปแบบภาพยนตร์เรื่อง 135 หรือเซ็นเซอร์ผลชีวิตขนาดเป็นไปได้ด้วยเลนส์มีเพียง 1: 4. อัตราการขยาย [10] [11] การสืบพันธุ์ อัตราส่วนมากขึ้นกว่า 1: 1 จะถือเป็นกล้องจุลทรรศน์ที่ประสบความสำเร็จมักจะมีกล้องจุลทรรศน์ดิจิตอล (กล้องจุลทรรศน์ไม่ควรจะสับสนกับ microphotography, ศิลปะการทำรูปถ่ายขนาดเล็กมากเช่นสำหรับ microforms). เนื่องจากความก้าวหน้าในเทคโนโลยีเซ็นเซอร์ของวันนี้ที่มีขนาดเล็ก เซ็นเซอร์กล้องดิจิตอลคู่แข่งแมโครความสามารถของกล้อง DSLR ที่มี "จริง" เลนส์มาโครแม้จะมีอัตราการขยายลดลงทำให้การถ่ายภาพมาโครมากขึ้นสามารถเข้าถึงได้อย่างกว้างขวางในราคาที่ต่ำ. [8] [12] ในยุคดิจิตอล "จริง" การถ่ายภาพมาโครสามารถมากขึ้นในทางปฏิบัติที่กำหนดไว้เป็นภาพที่มีความสูงเรื่องแนวตั้ง 24 มมหรือน้อยกว่า. [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การถ่ายภาพมาโคร ( หรือ photomacrography [ 1 ] หรือ macrography [ 2 ] และบางครั้งการถ่ายภาพขนาดเท่าหรือใหญ่กว่าของจริง [ 3 ] ) , การถ่ายภาพระยะใกล้มาก มักจะมีขนาดเล็กมาก ซึ่งขนาดของหัวข้อในการถ่ายภาพมากกว่าชีวิตขนาด ( แม้ว่าการถ่ายภาพขนาดเท่าหรือใหญ่กว่าของจริงในทางเทคนิค หมายถึง ศิลปะของการทำภาพใหญ่มาก ) [ 2 ] [ 4 ] โดยความหมายแมโครเป็นหนึ่งในรูปที่ขนาดของเรื่องในทางลบหรือเซ็นเซอร์ภาพมีชีวิตขนาดหรือมากขึ้น . [ 5 ] แต่ในการใช้งานอื่น ๆ มันหมายถึงการเสร็จรูปของเรื่องที่ยิ่งใหญ่กว่าชีวิตขนาด [ 6 ]

อัตราส่วนของขนาดเรื่องบนฟิล์ม ( หรือเครื่องบินเครื่องบิน sensor ) ขนาดเรื่องจริงเรียกว่าอัตราการสืบพันธุ์ อนึ่งเป็นเลนส์แมโครคือเลนส์ที่มีความสามารถของคลาสสิกมากกว่า 1 : 1 อัตราส่วนการ , แต่มันมักจะหมายถึง เลนส์ที่มีอัตราส่วนการแพร่พันธุ์ขนาดใหญ่ แม้จะไม่เกิน 1 : 1 [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ]

นอกจากเทคนิคการถ่ายภาพและภาพยนตร์ตามกระบวนการ ซึ่งขนาดของภาพบน ลบหรือเซ็นเซอร์รับภาพที่เป็นหัวข้อของการอภิปรายเสร็จแล้วพิมพ์ภาพหรือบนหน้าจอกันยืมรูปมาโคร สภาพของมัน ตัวอย่างเช่น เมื่อผลิต 6 × 4 นิ้ว ( 15 × 10 ซม. ) พิมพ์โดยใช้รูปแบบฟิล์ม 135 หรือเซ็นเซอร์ ขนาดชีวิตผลที่เป็นไปได้กับเลนส์มีแค่ 1 : 4 การสืบพันธุ์อัตราส่วน [ 10 ] [ 11 ]

สืบพันธุ์อัตราส่วนมากกว่า 1 : 1 ถือว่าเป็น การเล่าเรียน ,มักจะประสบกับกล้องจุลทรรศน์ดิจิตอล ( การเล่าเรียนไม่ควรจะสับสนกับการถ่ายภาพที่ขนาดเล็กมาก ศิลปะของการทำภาพ ขนาดเล็กมาก เช่น วัสดุย่อส่วน ) .

เนื่องจากความก้าวหน้าในเทคโนโลยีเซ็นเซอร์ เซ็นเซอร์เล็กวันนี้กล้องดิจิตอลสามารถคู่แข่ง แมคโคร ความสามารถของกล้อง DSLR กับ " เลนส์มาโครจริง " แม้จะมีอัตราการเจริญพันธุ์ ล่างทำให้การถ่ายภาพมาโครอย่างกว้างขวางมากขึ้นสามารถเข้าถึงได้ด้วยต้นทุนที่ต่ำ . [ 8 ] [ 12 ] ในยุคดิจิตอล " จริง " มาโครถ่ายภาพได้มากขึ้น ในทางปฏิบัติ หมายถึง ภาพกับเรื่องของความสูงในแนวตั้ง 24 มม. หรือน้อยกว่า [ 13 ]