Rapid industrialization has serious

Rapid industrialization has seriously contributed to the release of toxic heavy metals to water
streams. It is well known that lead, a highly toxic metal, is considered as a priority pollutant.Lead is often discharged in a number of industrial processes, especially manufacturing batteries,
electroplating, pigments and ammunition production, which can lead to water contamination in
turn. Lead is not biodegradable and tends to accumulate in living organisms causing diseases and
disorders [1]. Therefore, removal of lead from wastewater is currently one of the most important
environmental issues being investigated. Treatment processes of Pb (II) removal from wastewater
through adsorption or ion exchange of adsorbents have recently been studied [2,3]. However,
application of suchmethods was sometimes restricted because of technical or economical constraints. It
has become a challenge for researchers to seek cheaper and more effective adsorbents for lead removal.
Tea is the most widely consumed beverage after water throughout the world for its beneficial effects on
health, such as antioxidant, anticarcinogenic, antimicrobial activities [4,5]. In China alone, the annual
production of tea was close to 135 million tons in 2009 and is increasing by 8.7% per year. During the tea
production procedure, high quality tea leaves are selected for the production of dried green tea or fermented
tea, while low quality tea leaves are used for the production of tea beverages and for the extraction of tea
polyphenol, caffeine, tea polysaccharide, etc. A great number of tea residues are produced for the production
of tea beverages and extraction, and usually discarded into the environment without any treatment, which
is not only a waste of resource, but also causes environmental hygiene problems during their degradation
process. Therefore, it is desirable to reuse these tea residues.
It has been reported that tea residue is largely composed of cellulose, hemicelluloses, lignin, condensed
tannins and structural proteins. Cellulose, hemicelluloses, lignin and condensed tannins have good potential
as metal scavengers from solutions and wastewaters since they contain functional groups of carboxylate,
aromatic carboxylate, phenolic hydroxyl and oxyl groups [6], which have relatively strong physical and
chemical adsorption of metal ions [7]. Several researchers have stated that tea residue could be used as
adsorbent for Cu (II), Cd (II) [8], Pb (II) [9], Zn (II) [10], and so on. However, the removal rate of metal ions is
relatively low and can be improved by activated tea residue. Several studies [11,12] have reported that the
activated tea residue showed very good promise for metal ions removal.The objectives of the present study are to evaluate the following: (1) the removal rate of Pb (II)
with alkali treated tea residue; (2) the adsorption characteristics of Pb (II) on alkali treated tea residue;
and (3) the mechanism underlying the adsorption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทวีความรุนแรงมากอย่างรวดเร็วมีส่วนการปล่อยโลหะหนักที่เป็นพิษของน้ำอย่างจริงจังกระแสข้อมูล เป็นที่รู้จักกันดีว่า เป้าหมาย โลหะที่เป็นพิษสูง ถือว่าเป็นมลพิษสำคัญลูกค้าเป้าหมายมักจะออกในกระบวนการอุตสาหกรรม การผลิตแบตเตอรี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไฟฟ้า สีและกระสุนการผลิต ซึ่งอาจปนเปื้อนในน้ำเปิด ลูกค้าเป้าหมายไม่สลาย และมีแนวโน้มที่สะสมอยู่ในชีวิตที่ทำให้เกิดโรค และโรค [1] ดังนั้น ลบลูกค้าเป้าหมายจากน้ำเสียอยู่หนึ่งสำคัญสุดปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ถูกสอบสวน กระบวนการบำบัดของ Pb (II) ออกจากน้ำเสียดูดซับหรือการแลกเปลี่ยนไอออน adsorbents เพิ่งได้ศึกษา [2,3] อย่างไรก็ตามของ suchmethods นั้นบางครั้งถูกจำกัดเนื่องจากข้อจำกัดทางเทคนิค หรือประหยัด มันได้กลายเป็นความท้าทายสำหรับนักวิจัยเพื่อค้นหา adsorbents ถูกกว่า และมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับลูกค้าเป้าหมายชาเป็นเครื่องดื่มที่ใช้กันอย่างแพร่หลายหลังน้ำทั่วโลกสำหรับผลประโยชน์ในสุขภาพ เช่นสารต้านอนุมูลอิสระ anticarcinogenic จุลินทรีย์กิจกรรม [4,5] ในประเทศจีนเพียงอย่างเดียว ปีผลิตชาอยู่ใกล้ 135 ล้านตันในปี 2552 และเพิ่มขึ้น 8.7% ต่อปี ระหว่างน้ำชากระบวนการผลิต ชาคุณภาพสูงที่เลือกสำหรับการผลิตใบชาเขียวแห้ง หรือหมักชา ในขณะที่ใบชาคุณภาพต่ำใช้ สำหรับการผลิตเครื่องดื่มชา และ การสกัดของชาpolyphenol คาเฟอีน ชา polysaccharide ฯลฯ ชาตกจำนวนมากที่ผลิตสำหรับการผลิตเครื่องดื่มชาและสกัด และมักจะถูกละทิ้งในสิ่งแวดล้อมโดยไม่มีการรักษาใด ๆ ซึ่งไม่ให้เสียทรัพยากรเท่านั้น แต่ยัง ทำให้เกิดปัญหาอนามัยสิ่งแวดล้อมในระหว่างการสลายตัวของพวกเขากระบวนการ ดังนั้น จึงเป็นสมควรนำตกชาเหล่านี้มีรายงานว่า สารตกค้างชาเป็นส่วนใหญ่ประกอบด้วยเซลลูโลส hemicelluloses, lignin บีบtannins และโปรตีนโครงสร้าง เซลลูโลส hemicelluloses, lignin และบีบ tannins มีศักยภาพดีเป็น scavengers โลหะจากโซลูชั่นและ wastewaters เนื่องจากประกอบด้วยกลุ่ม functional carboxylatecarboxylate หอม ฟีนอไฮดรอกซิล และกลุ่ม oxyl [6], ซึ่งมีทางกายภาพที่ค่อนข้างแข็งแรง และดูดซับสารเคมีของโลหะกัน [7] นักวิจัยหลายได้ระบุไว้สามารถใช้สารตกค้างที่ชาadsorbent สำหรับ Cu (II), Cd (II) [8], Pb (II) [9], Zn (II) [10], อย่างไรก็ตาม จะเอาอัตราประจุโลหะค่อนข้างต่ำ และสามารถปรับปรุงได้ โดยชาเปิดสารตกค้าง หลายการศึกษา [11,12] มีรายงานว่า การสารตกค้างชาแสดงสัญญาที่ดีสำหรับกำจัดโลหะกันการเรียกใช้งานวัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันจะประเมินต่อไปนี้: (1)อัตราการกำจัดของ Pb (II)มีด่างถือว่าตกค้างชา (2)ลักษณะดูดซับของ Pb (II) ในด่างถือว่าตกค้างชาและ (3) กลไกต้นแบบดูดซับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วได้มีส่วนร่วมอย่างจริงจังที่จะปล่อยของโลหะหนักที่เป็นพิษลงไปในน้ำ
ลำธาร มันเป็นที่รู้จักกันดีนำที่เป็นโลหะเป็นพิษสูงถือเป็นความสำคัญ pollutant.Lead ถูกปล่อยออกมามักจะอยู่ในจำนวนของกระบวนการทางอุตสาหกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการผลิตแบตเตอรี่
ไฟฟ้าสีและการผลิตกระสุนซึ่งสามารถนำไปสู่การปนเปื้อนของน้ำใน
ทางกลับกัน ตะกั่วเป็นไม่ย่อยสลายได้และมีแนวโน้มที่จะเกิดการสะสมในสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ที่ก่อให้เกิดโรคและ
ความผิดปกติ [1] ดังนั้นการกำจัดตะกั่วในน้ำเสียในขณะนี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุด
ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ถูกสอบสวน กระบวนการรักษาของตะกั่ว (II) ออกจากน้ำเสีย
โดยการแลกเปลี่ยนหรือการดูดซับไอออนของตัวดูดซับได้รับการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ [2,3] อย่างไรก็ตาม
การประยุกต์ใช้ suchmethods ถูก จำกัด บางครั้งเนื่องจากข้อ จำกัด ทางเทคนิคหรือประหยัด มัน
ได้กลายเป็นความท้าทายสำหรับนักวิจัยที่จะแสวงหาตัวดูดซับที่ถูกกว่าและมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการกำจัดตะกั่ว.
ชาเป็นเครื่องดื่มที่บริโภคกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดหลังจากที่น้ำทั่วโลกสำหรับผลประโยชน์ที่มีต่อ
สุขภาพเช่นสารต้านอนุมูลอิสระ, มะเร็ง, กิจกรรมต้านจุลชีพ [4,5] . ในประเทศจีนเพียงอย่างเดียวในปี
การผลิตของชาอยู่ใกล้ถึง 135 ล้านตันในปี 2009 และจะเพิ่มขึ้น 8.7% ต่อปี ระหว่างชา
ขั้นตอนการผลิตใบชาที่มีคุณภาพสูงได้รับการคัดเลือกในการผลิตชาเขียวแห้งหรือหมัก
ชาในขณะที่ใบชาที่มีคุณภาพต่ำที่ใช้สำหรับการผลิตเครื่องดื่มชาและการสกัดของชา
โพลีฟีน, คาเฟอีน, polysaccharide ชา ฯลฯ . จำนวนมากตกค้างชาที่มีการผลิตสำหรับการผลิต
เครื่องดื่มชาและการสกัดและมักจะทิ้งลงไปในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีการรักษาใด ๆ ที่
ไม่ได้เป็นเพียงเสียทรัพยากร แต่ยังทำให้เกิดปัญหาสุขอนามัยสิ่งแวดล้อมในระหว่างการย่อยสลายของพวกเขา
กระบวนการ ดังนั้นจึงเป็นที่พึงปรารถนาที่จะนำมาใช้ใหม่ตกค้างชาเหล่านี้.
มันได้รับรายงานว่าสารตกค้างชาส่วนใหญ่ประกอบด้วยเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสลิกนินข้น
แทนนินและโปรตีนที่มีโครงสร้าง เซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสลิกนินและแทนนินข้นมีศักยภาพที่ดี
เป็นขยะโลหะจากการแก้ปัญหาน้ำเสียและเนื่องจากพวกเขามีกลุ่มการทำงานของ carboxylate,
carboxylate หอมไฮดรอกซิฟีนอลและกลุ่ม oxyl [6] ซึ่งมีทางกายภาพและความแข็งแรง
ในการดูดซับสารเคมีของโลหะไอออน [ 7] นักวิจัยหลายคนได้ระบุว่าสารตกค้างชาสามารถใช้เป็น
ตัวดูดซับสำหรับ Cu (II) แคดเมียม (II) [8] ตะกั่ว (II) [9], Zn (II) [10] และอื่น ๆ อย่างไรก็ตามอัตราการกำจัดของไอออนโลหะ
ที่ค่อนข้างต่ำและสามารถปรับปรุงโดยการเปิดใช้งานที่เหลือชา งานวิจัยหลายชิ้น [11,12] มีรายงานว่า
ชาที่เหลือเปิดใช้งานมีสัญญาที่ดีมากสำหรับไอออนโลหะ removal.The วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันที่มีการประเมินต่อไปนี้: (1) อัตราการกำจัดของตะกั่ว (II)
กับอัลคาไลชาได้รับการรักษา สารตกค้าง; (2) ลักษณะการดูดซับของตะกั่ว (II) ในชาที่เหลือได้รับการรักษาด่าง;
และ (3) กลไกการดูดซับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วอย่างจริงจัง ส่วนการปล่อยโลหะหนักที่เป็นพิษกับธารน้ำ

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า ตะกั่ว เป็นโลหะที่เป็นพิษสูง ถือว่าเป็นสิทธิพิเศษของ ตะกั่ว มักจะออกในหมายเลขของกระบวนการอุตสาหกรรมโดยเฉพาะการผลิตแบตเตอรี่ ,
ชุบ , สีและกระสุนในการผลิต ซึ่งสามารถนำไปสู่การปนเปื้อนในน้ำ
เปิดตะกั่วไม่สลายตัว และมีแนวโน้มที่จะสะสมในสิ่งมีชีวิตที่ก่อให้เกิดโรคและความผิดปกติ
[ 1 ] ดังนั้น การกำจัดตะกั่วจากน้ำเสีย ปัจจุบันเป็นหนึ่งในปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ
ส่วนใหญ่ถูกสอบสวน กระบวนการบำบัดของ Pb ( II ) การกำจัดน้ำเสีย
โดยการดูดซับหรือแลกเปลี่ยนไอออนดูดซับได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้การศึกษา [ 3 ] อย่างไรก็ตาม
การประยุกต์ใช้ suchmethods บางครั้งถูก จำกัด เนื่องจากข้อจำกัดทางเทคนิค หรือประหยัด ครับผมได้กลายเป็นความท้าทายสำหรับนักวิจัยที่จะแสวงหาถูกกว่าและดูดซับที่มีประสิทธิภาพในการกำจัดตะกั่ว .
ชาเป็นเครื่องดื่มบริโภคอย่างกว้างขวางมากที่สุดหลังจากน้ำทั่วโลกเพื่อผลประโยชน์ของ
สุขภาพเช่นสารต้านอนุมูลอิสระ , การ , กิจกรรม [ 4 , 5 ] ยาต้านจุลชีพ .ในประเทศจีนคนเดียว การผลิตรายปี
ชาใกล้กับ 135 ล้านตันในปี 2009 และเพิ่มขึ้น 8.7% ต่อปี ในระหว่างขั้นตอนการผลิตชา
ใบชาคุณภาพสูงที่ถูกเลือกสำหรับกระบวนการผลิตชาเขียวแห้งหรือหมัก
ชา ในขณะที่ใบชาคุณภาพต่ำที่ใช้สำหรับการผลิตของเครื่องดื่มชาและการสกัดชา
โพลีแซคคาไรด์ , คาเฟอีน , ชาฯลฯ จำนวนมากที่ตกค้างน้ำชาผลิตสำหรับการผลิต
เครื่องดื่มชาและการสกัด และมักจะทิ้งสู่สิ่งแวดล้อมโดยไม่มีการรักษาใด ๆซึ่ง
เป็นไม่เพียง แต่เปลืองทรัพยากร แต่ยังทำให้เกิดปัญหาอนามัยสิ่งแวดล้อมในระหว่างขั้นตอนการสลาย
. ดังนั้นจึงเป็นที่พึงปรารถนาที่จะนำกากชาเหล่านี้
มันได้รับรายงานว่ากากชาเป็นส่วนใหญ่ประกอบด้วยเซลลูโลส hemicelluloses lignin แทนนินย่อ
และโปรตีนโครงสร้าง เซลลูโลส ลิกนิน และ hemicelluloses , คอนเดนซ์แทนนินมีศักยภาพที่ดีเป็นโลหะเกิด
จากโซลูชั่นและกิจกรรมเนื่องจากประกอบด้วยหมู่ฟังก์ชันของคาร์บอกซิเลต
หอมคาร์บอกซิเลต , ฟีนอลิกและ ( oxyl กลุ่ม [ 6 ]ซึ่งมีร่างกายที่ค่อนข้างแข็งแรง และการดูดซับทางเคมีของโลหะ
[ 7 ] นักวิจัยหลายคนได้กล่าวว่า กากชา สามารถใช้เป็นวัสดุดูดซับ
Cu ( II ) , Cd ( II ) [ 8 ] , Pb ( II ) [ 9 ] , Zn ( II ) [ 10 ] และ อย่างไรก็ตาม อัตราการกำจัดไอออนโลหะ
ค่อนข้างต่ำและสามารถปรับปรุงโดยใช้กากชา การศึกษา [ ] มีรายงานว่า หลาย 11,12
ใช้กากชาพบสัญญาที่ดีมากสำหรับไอออนโลหะกำจัด การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ( 1 ) อัตราการกำจัดตะกั่ว ( II )
กับด่างถือว่ากากชา ( 2 ) ลักษณะการดูดซับตะกั่ว ( II ) ในด่างถือว่ากากชา ;
( 3 ) กลไกในการดูดซับ