The ecosystem response to the 1989

The ecosystem response to the 1989 spill of oil from the Exxon Valdez into Prince William Sound, Alaska, shows that current practices for assessing ecological risks of oil in the oceans and, by extension, other toxic sources should be changed. Previously, it was assumed that impacts to populations derive almost exclusively from acute mortality. However, in the Alaskan coastal ecosystem, unexpected persistence of toxic subsurface oil and chronic exposures, even at sublethal levels, have continued to affect wildlife. Delayed population reductions and cascades of indirect effects postponed recovery. Development of ecosystem-based toxicology is required to understand and ultimately predict chronic, delayed, and indirect long-term risks and impacts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตอบสนองของระบบนิเวศเพื่อ 1989 การรั่วไหลของน้ำมันจาก บริษัท เอ็กซอนวาลเดซลงไปในเจ้าชายวิลเลียมเสียงอลาสก้าแสดงให้เห็นว่าปฏิบัติในปัจจุบันสำหรับการประเมินความเสี่ยงของระบบนิเวศของน้ำมันในมหาสมุทรและโดยส่วนขยายของแหล่งที่มาของสารพิษอื่น ๆ ควรจะเปลี่ยน ก่อนหน้านี้มันก็สันนิษฐานได้ว่าผลกระทบต่อประชากรได้รับมาเกือบเฉพาะจากการตายเฉียบพลัน แต่ในระบบนิเวศชายฝั่งอลาสก้า,การติดตาที่ไม่คาดคิดของน้ำมันใต้ผิวดินที่เป็นพิษและความเสี่ยงเรื้อรังแม้ในระดับที่ sublethal, ยังคงส่งผลกระทบต่อสัตว์ป่า ล่าช้าลดประชากรและการลดหลั่นของผลกระทบทางอ้อมเลื่อนการกู้คืน การพัฒนาของระบบนิเวศพิษวิทยาที่ใช้จะต้องเข้าใจและท้ายที่สุดคาดการณ์ความเสี่ยงในระยะยาวเรื้อรังล่าช้าและทางอ้อมและผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองต่อระบบนิเวศการรั่วไหลของปี 1989 ของน้ำมันจากวาลเดซมิ Exxon เป็นเสียงเจ้าชายวิลเลียม อลาสก้า แสดงว่าปฏิบัติปัจจุบันสำหรับการประเมินความเสี่ยงต่อระบบนิเวศของน้ำมันในมหาสมุทร แล้ว โดยนามสกุล ควรเปลี่ยนแหล่งพิษอื่น ๆ ก่อนหน้านี้ มันถูกสันนิษฐานว่า ผลกระทบกับประชากรมาจากการตายเฉียบพลันโดยเฉพาะ อย่างไรก็ตาม ในนิเวศชายฝั่งของอะแลสกา ติดตาไม่คาดคิดของ subsurface น้ำมันเป็นพิษและถ่ายเรื้อรัง แม้ที่ระดับ sublethal มีต่อการมีผลกระทบต่อสัตว์ป่า ลดประชากรล่าช้าและน้ำตกทางอ้อมผลเลื่อนกู้คืน พัฒนาตามระบบนิเวศพิษวิทยาจะต้องเข้าใจ และทำนายความเสี่ยงระยะยาวเรื้อรัง ล่าช้า และทางอ้อมและผลกระทบที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอบสนองต่อระบบนิเวศที่ 1989 มีของเหลวหกรดน้ำมันจาก, Exxon , valdez เข้ากับเจ้าชายวิลเลียมเสียงอะแลสกาแสดงว่าการปฏิบัติในปัจจุบันสำหรับการประเมินความเสี่ยงทางด้านนิเวศวิทยาของน้ำมันในมหาสมุทรและขยายแหล่งพิษอื่นๆควรจะมีการเปลี่ยนแปลงได้ ก่อนหน้านี้ก็พอจะสันนิษฐานได้ว่าส่งผลกระทบกับประชาชนได้มาเกือบจะเฉพาะจากการตายเฉียบพลัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังอยู่ในระบบนิเวศชายฝั่งอลาสกาสามารถเข้าถึงได้ยืนกรานที่ไม่คาดคิดของพิษ subsurface น้ำมันและเรื้อรังแม้ในระดับ sublethal ยังคงมีการส่งผลกระทบต่อสัตว์ป่า Cascades และการลดลงของจำนวนประชากรล่าช้าผลกระทบทางอ้อมเลื่อนการกู้คืนข้อมูล การพัฒนาของระบบนิเวศก็ยอมรับอย่างดีใช้มีความจำเป็นในการทำความเข้าใจและการทำนายว่าเรื้อรังมาถึงล่าช้าเพราและมีผลต่อความเสี่ยงและระยะยาวโดยอ้อม