Counting together,As we step over t

Counting together,
As we step over the goal line,
We still didn’t know a thing.
Going beyond that line,
But seeing it gone when we looked back,
We still didn’t know a thing.
Sweltering, sweltering, sweltering…
Our shimmering sweat will pour on out!
There are probably lots of things we don’t even remember;
Everyone, even he, is a silhouette.
We’ve pretended to forget the things we held dear,
So we can just laugh and say it’s nothing.

As we count together,
We all remember:
We wanted to have it all.
I know…
Ahh, I’ve noticed…
The hands on the clock… these days… can’t be stopped.
Fighting, fighting, fighting for ownership,
Time and memories flow,
Getting further, further, further away…
There are probably lots of things we don’t even remember;
Everyone, even he, is a silhouette.
Everything we’ve worried about,
We’ve tried to sweep under the carpet,
So we can just laugh and say it’s nothing.

Lightly, nimbly, they dance…
Just like those leaves, having a singular purpose,
I want to proceed without impatience.
There are probably lots of things we don’t even remember;
But there are also things,
That will never change,
And you, who taught me this,
Are a fading, fading silhouette.
Clutching the things we wish to hold dear,
We’ll become more mature,
Never letting them wander…
Protecting them at all times.
Then someday…
We’ll be able to laugh about it all.

Lightly, nimbly, they dance…
Those leaves fly into the distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นับรวมกันขณะที่เราก้าวผ่านสายเป้าหมายเรายังไม่รู้สิ่งไปนอกเหนือจากบรรทัดที่แต่เห็นมันหายไปเมื่อเรามองกลับเรายังไม่รู้สิ่งอ้าว อ้าว ร้อนระอุ...เหงื่อของเราพรายจะเทออกบนอาจจะมีหลายสิ่งที่เราจำไม่ได้ทุกคน แม้เขา เป็นภาพเงาเราได้หลอกลวงว่าจะลืมสิ่งที่เราจัดเรียนดังนั้น เราสามารถเพียงหัวเราะ และบอกว่า มันเป็นอะไรตามที่เรานับกันเราทุกคนจำไว้:เราต้องการทั้งหมดรู้แล้วปรบมือ ฉันได้สังเกตเห็น...เข็มบนนาฬิกา...วันนี้...ไม่สามารถหยุดได้ต่อสู้ ต่อสู้ ต่อสู้เพื่อความเป็นเจ้าของเวลาและความทรงจำไหลได้รับเพิ่มเติม เพิ่มเติม เพิ่มเติมไป...อาจจะมีหลายสิ่งที่เราจำไม่ได้ทุกคน แม้เขา เป็นภาพเงาทุกอย่างที่เราเคยกังวลเราได้พยายามกวาดใต้พรมดังนั้น เราสามารถเพียงหัวเราะ และบอกว่า มันเป็นอะไรเบา ๆ กลาสี รำ...เหมือนใบไม้เหล่านั้น มีวัตถุประสงค์ เอกพจน์ฉันต้องการดำเนินต่อโดยไม่ขาดความอดทนอาจจะมีหลายสิ่งที่เราจำไม่ได้แต่ยังมีสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงและ คุณ ที่สอนนี้ซีดจาง สีซีดจางเงาได้สิ่งที่เราต้องการเก็บรัก กำเราจะกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นไม่ให้เดิน...ปกป้องพวกเขาตลอดเวลาแล้วสักวันหนึ่ง...เราจะสามารถหัวเราะเกี่ยวกับมันทั้งหมดเบา ๆ กลาสี รำ...ใบไม้เหล่านั้นบินเป็นระยะทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับกัน
ในฐานะที่เราก้าวข้ามเส้นประตู
เรายังไม่ทราบว่าสิ่งที่.
จะเกินกว่าสายว่า
แต่เห็นมันหายไปเมื่อเรามองย้อนกลับไป
เรายังไม่ทราบว่าสิ่งที่.
ร้อนระอุ, ร้อนระอุ, ร้อนระอุ ...
ของเรา เหงื่อส่องแสงบนจะเทออก!
อาจมีจำนวนมากสิ่งที่เราไม่ได้จำได้คือ
ทุกคนแม้เขาเป็นเงา.
เราได้แกล้งทำเป็นลืมสิ่งที่เราจัดขึ้นที่รัก
ดังนั้นเราก็สามารถหัวเราะและบอกว่ามันเป็นอะไร . เมื่อนับรวมกันเราทุกคนจำ: . เราต้องการที่จะมีทุกอย่างที่ฉันรู้ ... อ่าผมเคยสังเกต ... . มือบนนาฬิกา ... วันนี้ ... ไม่สามารถหยุดการต่อสู้ต่อสู้การต่อสู้เพื่อความเป็นเจ้าของเวลาและความทรงจำที่ไหลเดินทางต่อไปอีกต่อไป ... อาจมีจำนวนมากสิ่งที่เราไม่ได้จำได้คือ. ทุกคนแม้เขาเป็นเงาทุกอย่างที่เราเคยกังวลเกี่ยวกับเราได้พยายามที่จะกวาดภายใต้ พรม. ดังนั้นเราก็สามารถหัวเราะและบอกว่ามันเป็นอะไรที่เบาหยอยพวกเขาเต้น ... เช่นเดียวกับใบนั้นมีวัตถุประสงค์เอกพจน์ฉันต้องการที่จะดำเนินการต่อไปได้โดยไม่ต้องอดทน. อาจมีจำนวนมากสิ่งที่เราไม่ได้จำ; แต่ นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงและคุณที่สอนให้ฉันนี้จางที่ซีดจางเงา. กำสิ่งที่เราต้องการที่จะถือที่รักเราจะกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นไม่เคยปล่อยให้พวกเขาเดิน ... ปกป้องพวกเขาทั้งหมด ครั้ง. แล้วสักวันหนึ่ง ... เราจะสามารถที่จะหัวเราะเกี่ยวกับมันทั้งหมด. เบาหยอยพวกเขาเต้น ... ใบผู้ที่บินในระยะทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับรวมกันในขณะที่เราก้าวผ่านเส้นประตูเรายังไม่รู้อะไรเลยไปเกินเส้นนั้นแต่เห็นหายไปเมื่อเรามองกลับมาเรายังไม่รู้อะไรเลยร้อนระอุร้อนระอุ , ร้อนอบอ้าว , . . .เหงื่อพรายของเราจะไหลออกมาอาจจะมีหลายเรื่องที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ;ทุกคน แม้เขาเป็น Silhouetteเราก็แกล้งลืมสิ่งที่เราเคยรักดังนั้นเราก็แค่หัวเราะแล้วบอกว่าไม่มีอะไรเป็นเรานับกันเราจำ :เราต้องการให้มันทั้งหมดผมรู้ . . . . . . .อ้า , ฉันได้สังเกตเห็น . . . . . . .เข็มนาฬิกา . . . . . . . พักนี้ . . . หยุดไม่ได้สู้ สู้ สู้ สู้ เพื่อความเป็นเจ้าของเวลาและการไหลของความทรงจำได้รับ เพิ่มเติม เพิ่มเติม ต่อไป . . . . . . .อาจจะมีหลายเรื่องที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ;ทุกคน แม้เขาเป็น Silhouetteทุกอย่างที่เราเคยกังวลเราพยายามกวาดใต้พรมดังนั้นเราก็แค่หัวเราะแล้วบอกว่าไม่มีอะไรเบาๆ อย่างว่องไว เขาเต้น . . . . . . .เหมือนใบไม้เหล่านั้น มีวัตถุประสงค์เอกพจน์ฉันต้องการดำเนินการ โดยไม่ต้องมีความอดทน .อาจจะมีหลายเรื่องที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ;แต่ยังมีสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนและคุณ ใครสอนฉันแบบนี้เป็นสีซีดจาง , จาง Silhouetteทำไมสิ่งที่เราอยากจะกอดที่รักเราก็จะกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นไม่มีทางให้เดิน . . . . . . .ปกป้องพวกเขาได้ตลอดเวลาแล้ววันนึง . . . . .พวกเราจะสามารถหัวเราะเกี่ยวกับมันทั้งหมดเบาๆ อย่างว่องไว เขาเต้น . . . . . . .ใบไม้พวกนั้นบินไปไกล