The Passionate Shepherd to His Love

The Passionate Shepherd to His Love is a poem written by the English poet Christopher Marlowe and published in 1599 (six years after the poet's death). In addition to being one of the most well-known love poems in the English language, it is considered one of the earliest examples of the pastoral style of British poetry in the late Renaissance period. It is composed in iambic tetrameter (four feet of unstressed/stressed syllables), with seven (sometimes six, depending on the version) stanzas each composed of two rhyming couplets. It is often used for scholastic purposes for its regular meter and rhythm.

The poem was the subject of a well-known "reply" by Walter Raleigh, called "The Nymph's Reply to the Shepherd". The interplay between the two poems reflects the relationship that Marlowe had with Raleigh. Marlowe was young, his poetry romantic and rhythmic, and in the Passionate Shepherd he idealises the love object (the Nymph). Raleigh was an old courtier and an accomplished poet himself. His attitude is more jaded, and in writing the Nymph's reply it is clear that he is rebuking Marlowe for being naive and juvenile in both his writing style and the Shepherd's thoughts about love. Subsequent responses to Marlowe have come from John Donne,[1] C. Day Lewis, William Carlos Williams,[2] Ogden Nash,[3] W. D. Snodgrass,[4] Douglas Crase and Greg Delanty,[5] and Robert Herrick.

In about 1846 the composer William Sterndale Bennett set the words as a charming four-part madrigal.[6] The poem was adapted for the lyrics of the 1930s-style swing song performed by Stacey Kent at the celebratory ball in the 1995 film of William Shakespeare's Richard III. It was also the third of the Liebeslieder Polkas for Mixed Chorus and Piano Five Hands, supposedly written by fictional composer P.D.Q. Bach (Peter Schickele) and performed by the Swarthmore College Chorus in 1980. Other songs to draw lyrics from the poem include The Prayer Chain song "Antarctica" (1996) from the album of the same name, and The Real Tuesday Weld song "Let It Come Down" from their album The Last Werewolf (2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้อนหลงใหลในความรักของเขาเป็นบทกวีที่เขียนโดยกวีชาวอังกฤษริสโตเฟอร์มาร์โลว์และตีพิมพ์ใน 1599 (หกปีหลังจากการตายของกวี) นอกจากจะเป็นหนึ่งในที่สุดที่รู้จักกันดีรักบทกวีในภาษาอังกฤษก็ถือเป็นหนึ่งในตัวอย่างแรกของรูปแบบพระของบทกวีของอังกฤษในช่วงปลายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา มันประกอบด้วยใน tetrameter โคลง (สี่ฟุตหนัก / เน้นพยางค์) กับเจ็ด (บางครั้งหกขึ้นอยู่กับรุ่น) บทประกอบด้วยสองกลอนบทกวีแต่ละ มันก็มักจะใช้เพื่อจุดประสงค์นักวิชาการเมตรปกติและจังหวะบทกวีเป็นเรื่องของที่รู้จักกันดี "คำตอบ" โดยวอลเตอร์ราลีที่เรียกว่า "ผีตอบที่จะต้อน" อิทธิพลซึ่งกันและกันระหว่างสองบทกวีที่สะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่มีกับมาร์โลว์ราลี มาร์โลว์เป็นเด็กบทกวีของเขาโรแมนติกและเป็นจังหวะและในต้อนหลงใหลเขา idealises รักวัตถุ (ผี) ราลีเป็นข้าราชสำนักเก่าและกวีที่ประสบความสำเร็จของตัวเอง ทัศนคติของเขาเป็นน่าเบื่อมากขึ้นและในการเขียนตอบกลับผีมันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะด่ามาร์โลว์เป็นไร้เดียงสาและเยาวชนทั้งในรูปแบบการเขียนและความคิดของคนเลี้ยงแกะเกี่ยวกับความรักของเขา การตอบสนองต่อมามาร์โลว์ได้มาจากจอห์นดอนน์ [1] วันซีลูอิส, วิลเลียมคาร์ลวิลเลียมส์ [2] อ็อกเดนแนช [3] WD สนอดกรา [4] ดักลาส Crase และเกร็ก Delanty [5] และโรเบิร์ต Herrick ในประมาณ 1,846 นักแต่งเพลงวิลเลียม Sterndale เบนเน็ตต์ตั้งคำเป็นเสน่ห์ Madrigal สี่ส่วน. [6] บทกวีที่เหมาะสำหรับเนื้อเพลงของเพลงแกว่งช่วงทศวรรษที่ 1930 ในรูปแบบการดำเนินการโดย Stacey Kent ที่ลูกเฉลิมฉลองในภาพยนตร์ 1995 ของวิลเลียม เช็คสเปียร์ริชาร์ด มันก็เป็นหนึ่งในสามของ Liebeslieder Polkas เพื่อประสานและเปียโนห้ามือเขียนโดยคาดว่าตัวละครนักแต่งเพลง PDQ บาค (ปีเตอร์ Schickele) และดำเนินการโดยคณะนักร้องประสานเสียงวิทยาลัยวาร์ ธ ในปี 1980 เพลงอื่น ๆ ที่จะดึงเนื้อเพลงจากบทกวีรวมถึงห่วงโซ่การสวดมนต์ เพลง "แอนตาร์กติกา" (1996) จากอัลบั้มชื่อเดียวกันและจริงอังคารประสานเพลง "ปล่อยให้มันลงมา" จากอัลบั้มล่าสุดมนุษย์หมาป่า (2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หลงใหลในความรักของเขาเป็นบทกวีที่เขียนโดยกวีภาษาอังกฤษคริสโตเฟอร์มาร์โลว์ และเผยแพร่ใน 1599 ( 6 ปีหลังจากการตายของกวี ) นอกจากจะเป็นหนึ่งในที่มีชื่อเสียงที่สุดของบทกวีความรักภาษาอังกฤษ ถือว่าเป็นหนึ่งในตัวอย่างแรกของ , สไตล์ของบทกวีอังกฤษในสมัยปลายมันประกอบด้วยใน iambic tetrameter ( สี่เท้าของการเปลี่ยนแปลงทางเสียง / พยางค์ ) , 7 ( บางครั้งหกขึ้นอยู่กับรุ่น ) stanzas แต่ละประกอบด้วยสองบทกวี couplets . มันมักจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการศึกษาของมิเตอร์ปกติและจังหวะ

กลอนคือเรื่องของที่รู้จักกันดี " ตอบกลับ " โดย Walter Raleigh , ที่เรียกว่า " ผีสางเทวดาตอบกลับผู้เลี้ยงแกะ "ความต่างระหว่างสองบทกวีสะท้อนถึงความสัมพันธ์ที่มาร์โลว์กับราลี . มาร์โลว์เป็นหนุ่มโรแมนติก บทกวีของเขา และจังหวะ และผู้หลงใหลในความรักที่เขา idealises วัตถุ ( นางไม้ ) ราลีเป็นข้าราชบริพารเก่าและได้กวีเอง ทัศนคติที่น่าเบื่อมากขึ้นและในการเขียนของนางไม้ตอบชัดเจนแล้วว่าเขาจะด่ามาร์โลว์ที่ไร้เดียงสาและเยาวชน ทั้งในสไตล์การเขียนของเขาและความคิดของเชพเพิร์ด เกี่ยวกับความรัก การตอบสนองต่อ Marlowe มาจากจอห์นดันน์ , [ 1 ] C . วัน Lewis Willa Cather [ 2 ] Ogden Nash , [ 3 ] W . D . สนอดกราสส์ , [ 4 ] ดักลาส crase และเกร็ก delanty [ 5 ] และโรเบิร์ต Herrick .

ใน 1846 นักแต่งเพลง วิลเลียม sterndale เบนเน็ตต์ชุดคำที่เป็นเสน่ห์ สี่ส่วน ผ่อนสั้นผ่อนยาว [ 6 ] กลอนที่ถูกดัดแปลงสำหรับเนื้อเพลงของทศวรรษที่ 1930 ลักษณะแกว่งเพลงดำเนินการโดย Stacey Kent ที่งานเลี้ยงฉลองใน 1995 ภาพยนตร์ของ วิลเลียม เช็คสเปียร์ Richard III และยัง สาม ของ ลีเบสลีเดอร์ polkas สำหรับขับร้องผสม และเปียโน 5 มือเขียนโดยสมมติคาดคะเนนักแต่งเพลง p.d.q. บาค ( ปีเตอร์ schickele ) และดำเนินการโดย swarthmore วิทยาลัยนักร้องประสานเสียงใน 2523 เพลงอื่น ๆวาดเนื้อเพลงมาจากบทกวีรวมโซ่อธิษฐานเพลง " แอนตาร์กติกา " ( 2539 ) จากอัลบั้มที่ชื่อเดียวกัน และตัวตนที่แท้จริงของทิวสเพลง " ให้มันลงมา " จากอัลบั้มมนุษย์หมาป่าตัวสุดท้าย ( 2011 )