The golden mussel Limnoperna fortun

The golden mussel Limnoperna fortunei (Dunker, 1857) is a filter-feeding species of freshwater bivalve that is native
to southern China. The species readily invades water transfer tunnels, causing considerable damage. The
mussels typically attach to the walls of pipelines and gates, and are associated with serious biofouling. This
may lead to increased flow resistance of the tunnels and to corrosion of their walls, and may threaten their operation.
The mussels exhibit very high environmental adaptability and, once they become established in the
water transfer works, they are impossible to eliminate. Therefore, prevention of the entry of golden mussels
into the tunnels is considered to be the most efficient means of avoiding biofouling by this species. The main period
of invasion corresponds with their reproductive season, which therefore forms the focus of prevention
methods. Consequently, further study of reproduction of the golden mussel is essential. The process of attachment
of golden mussels to material with a solid surface was studied experimentally in the Xizhijiang River, a tributary
of the East River. It is the main water resource of the water transfer project supplying Shenzhen and
Dongguan, southern China. Experiments were conducted from March 2010 to April 2011. Fourteen sets of materials
were installed in the river to monitor attachment of the mussels. Shell-length frequency data of golden mussels
attached on the monitoring materials were determined monthly and analyzed for identification of cohorts of
individuals produced during successive reproductive seasons, and for measurement of their growth rates. The
Windows version of FiSAT (FiSAT II), a software package developed specifically for the analysis of lengthfrequency
data of aquatic biota, was applied in this study. The density of attachment of golden mussels to the
monitoring materials was related to the water depth and to the orientation of the attachment surface. Clay and
silt precipitation reduced the attachment density of the mussels. The attachment density on downward facing
surfaces with lower sediment precipitation was much higher than the density on the upward facing surfaces
with higher precipitation. A six-fold increase in precipitation of clay and silt was associated with a 90% decrease
in attachment density. The analysis of monthly shell-length frequency indicated that the mussels produced three
generations per year, each of which was associated with two reproductive peaks, resulting in six cohorts per year.
The growth rates of the six cohorts differed and varied from month to month. Mean growth rates were in the
range 0.4–3.5 mm/month. The average growth rate was logarithmically related to the water temperature, total
nitrogen and total phosphorus concentrations. Therefore, the time for the cohorts to reach maturity (shell length:
6–8 mm) varied with these environmental parameters. The feasibility of preventing the attachment of golden
mussels is discussed. Intensive prevention efforts should be performed during their peak reproductive seasons
(March to May, June to September, and October to December). Clay or silt precipitation is recommended as a potential
method for preventing the attachment of golden mussel to materials. However, because of the extended
and frequent reproductive activities of golden mussels, preventing their invasion of water transfer tunnels remains
a challenge; control strategies will need to be applied for long periods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fortunei Limnoperna ของหอยแมลงภู่ทอง (Dunker ค.ศ. 1857) เป็นการกรองอาหารพันธุ์ bivalve ปลาที่บ้านเกิดจีนตอนใต้ สายพันธุ์พร้อม invades อุโมงค์โอนน้ำ ทำให้เกิดความเสียหายมาก ที่ภู่จะแนบกับผนังของท่อและประตู และเชื่อมโยงกับ biofouling ร้ายแรง นี้อาจ เพื่อต้านทานการไหลที่เพิ่มขึ้นของอุโมงค์ และ การกัดกร่อนของผนังของพวกเขา และอาจคุกคามการทำงานของภู่จัดแสดงสิ่งแวดล้อมหลากหลายมาก และ เมื่อพวกเขากลายเป็นก่อตั้งขึ้นในการน้ำโอนย้ายงาน จะไม่สามารถกำจัด ดังนั้น ป้องกันรายการของภู่ทองเข้าไปในอุโมงค์ถือเป็นพาหนะที่มีประสิทธิภาพสูงสุดหลีกเลี่ยง biofouling โดยนกชนิดนี้ ระยะเวลาหลักของการบุกรุกที่สอดคล้องกับฤดูสืบพันธุ์ของพวกเขา ซึ่งรูปแบบดังนั้น จุดเน้นของการป้องกันวิธี ดังนั้น การสืบพันธุ์ของหอยแมลงภู่ทองศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็น กระบวนการของสิ่งที่แนบของภู่ทองกับวัสดุมีพื้นผิวแข็งที่ศึกษา experimentally ในแม่น้ำ Xizhijiang แควนั้นเป็นของแม่น้ำตะวันออก เป็นทรัพยากรน้ำหลักของโครงการโอนน้ำขายเซินเจิ้น และตงกวน จีนตอนใต้ ทดลองได้ดำเนินการตั้งแต่เดือน 2553 มีนาคมถึง 2554 เมษายน ชุดที่สิบสี่ของวัสดุติดตั้งในแม่ของภู่ตรวจสอบ ข้อมูลความถี่ของความยาวเปลือกของภู่ทองกับการตรวจสอบวัสดุที่กำหนดทุกเดือน และวิเคราะห์สำหรับรหัส cohorts ของบุคคลที่ผลิตใน ช่วงฤดูสืบพันธุ์ต่อเนื่อง และวัดอัตราการเจริญเติบโต ที่รุ่น Windows FiSAT (FiSAT II), แพคเกจซอฟต์แวร์ที่พัฒนาขึ้นโดยเฉพาะสำหรับการวิเคราะห์ของ lengthfrequencyข้อมูลของสิ่งน้ำ นำมาใช้ในการศึกษานี้ ความหนาแน่นของของภู่ทองไปตรวจสอบวัสดุเกี่ยวข้อง เพื่อความลึกของน้ำ และการวางแนวของพื้นผิวของสิ่งที่แนบ ดินเหนียว และฝนตะกอนลดลงความหนาแน่นแนบของภู่ ความหนาแน่นแนบบนหันหน้าไปทางลงผิวกับฝนตะกอนที่ต่ำสูงกว่าความหนาแน่นในการหันหน้าขึ้นจัดการมีฝนสูง เพิ่ม six-fold ในฝนของดินเหนียวและตะกอนที่ถูกเชื่อมโยงกับการลดลง 90%ในความหนาแน่นของสิ่งที่แนบ การวิเคราะห์ความถี่ของความยาวเปลือกเดือนระบุว่า ภู่ที่ผลิต 3รุ่นต่อปี ซึ่งถูกเชื่อมโยงกับสองยอดสืบพันธุ์ ผล cohorts หกต่อปีอัตราการเจริญเติบโตของ cohorts หกแตกต่าง และแตกต่างจากเดือนเดือน หมายถึง อัตราการเจริญเติบโตได้ในช่วง 0.4 – 3.5 มม./เดือน อัตราการเติบโตเฉลี่ยเกี่ยวข้องกับอุณหภูมิน้ำ รวมแบบลอการิทึมไนโตรเจนและรวมฟอสฟอรัสความเข้มข้น ดังนั้น เวลาสำหรับ cohorts ถึงวันครบกำหนด (เปลือกยาว:6-8 mm) กับพารามิเตอร์เหล่านี้สภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน ความเป็นไปได้ของการป้องกันสิ่งที่แนบของโกลเด้นภู่มีการพูดถึง พยายามเร่งรัดควรดำเนินการในระหว่างฤดูกาลสืบพันธุ์ของพวกเขาสูงสุด(มีนาคมถึงพฤษภาคม มิถุนายนกันยายน และเดือนตุลาคมถึงธันวาคม) ฝนดินหรือตะกอนเป็นที่แนะนำเป็นไปวิธีป้องกันสิ่งที่แนบของหอยแมลงภู่ทองวัสดุ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการขยายและเป็นกิจกรรมที่สืบพันธุ์ภู่ทอง ป้องกันการบุกรุกของน้ำยังคงอุโมงค์ความท้าทาย ควบคุมกลยุทธ์จะต้องใช้นาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หอยแมลงภู่ทอง Limnoperna fortunei (Dunker, 1857)
เป็นสายพันธุ์กรองการให้อาหารของหอยน้ำจืดที่มีถิ่นกำเนิดไปยังตอนใต้ของประเทศจีน ชนิดพร้อมอุโมงค์ก้าวก่ายการถ่ายโอนน้ำที่ก่อให้เกิดความเสียหายมาก
หอยมักจะแนบไปกับผนังของท่อและประตูและมีความเกี่ยวข้องกับ biofouling ร้ายแรง ซึ่งอาจนำไปสู่ความต้านทานการไหลที่เพิ่มขึ้นของอุโมงค์และการกัดกร่อนของผนังของพวกเขาและอาจเป็นภัยคุกคามต่อการดำเนินงานของ. หอยจัดแสดงการปรับตัวด้านสิ่งแวดล้อมสูงมากและเมื่อพวกเขากลายเป็นที่ยอมรับในการทำงานการถ่ายโอนน้ำที่พวกเขาจะไม่สามารถที่จะกำจัด ดังนั้นการป้องกันการเข้ามาของหอยแมลงภู่ทองลงไปในอุโมงค์จะถือเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการหลีกเลี่ยง biofouling โดยสายพันธุ์นี้ ระยะเวลาการหลักของการบุกรุกสอดคล้องกับฤดูกาลสืบพันธุ์ของพวกเขาซึ่งจึงมุ่งเน้นรูปแบบของการป้องกันวิธีการ ดังนั้นการศึกษาต่อของการสืบพันธุ์ของหอยแมลงภู่ทองเป็นสิ่งจำเป็น กระบวนการของสิ่งที่แนบมาของหอยแมลงภู่ทองกับวัสดุที่มีพื้นผิวที่เป็นของแข็งได้ทำการศึกษาทดลองใน Xizhijiang แม่น้ำแควของอีสต์ริเวอร์ มันเป็นแหล่งน้ำหลักของโครงการการถ่ายโอนน้ำจัดหาเซินเจิ้นและตงกวนประเทศจีนตอนใต้ การทดลองได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมีนาคม 2010 ถึงเดือนเมษายน 2011 สิบสี่ชุดของวัสดุที่มีการติดตั้งในแม่น้ำในการตรวจสอบสิ่งที่แนบมาของหอย ข้อมูลความถี่เชลล์ความยาวของหอยแมลงภู่ทองติดอยู่บนวัสดุการตรวจสอบได้รับการพิจารณาเป็นรายเดือนและวิเคราะห์เพื่อระบุตัวตนของผองเพื่อนของบุคคลที่ผลิตในช่วงฤดูสืบพันธุ์ต่อเนื่องและสำหรับการวัดอัตราการเจริญเติบโตของพวกเขา Windows รุ่นของ FiSAT (FiSAT II), แพคเกจซอฟต์แวร์ที่พัฒนาขึ้นมาโดยเฉพาะสำหรับการวิเคราะห์ lengthfrequency ข้อมูลของสิ่งมีชีวิตในน้ำถูกนำมาใช้ในการศึกษานี้ ความหนาแน่นของสิ่งที่แนบของหอยแมลงภู่ทองกับวัสดุการตรวจสอบที่เกี่ยวข้องกับความลึกของน้ำและการวางแนวของพื้นผิวสิ่งที่แนบมา ดินตกตะกอนตะกอนลดความหนาแน่นของสิ่งที่แนบมาของหอยที่ ความหนาแน่นของสิ่งที่แนบมาในหันหน้าลงบนพื้นผิวที่มีการตกตะกอนของตะกอนที่ลดลงสูงกว่าความหนาแน่นบนพื้นผิวที่หันหน้าไปทางขึ้นไปที่มีปริมาณน้ำฝนสูง เพิ่มขึ้นหกเท่าในการตกตะกอนของดินและตะกอนที่เกี่ยวข้องกับการลดลง 90% ในความหนาแน่นของสิ่งที่แนบมา การวิเคราะห์ความถี่เปลือกที่มีความยาวเป็นรายเดือนพบว่าหอยแมลงภู่ที่ผลิตสามรุ่นปีละแต่ละที่มีความสัมพันธ์กับสองยอดสืบพันธุ์ผลในหกผองเพื่อนต่อปี. อัตราการเติบโตในหกของผองเพื่อนที่แตกต่างกันและแตกต่างกันจากเดือนที่เดือน หมายถึงอัตราการขยายตัวอยู่ในช่วง 0.4-3.5 มิลลิเมตร / เดือน อัตราการเติบโตเฉลี่ยที่เกี่ยวข้องลอการิทึมอุณหภูมิน้ำรวมไนโตรเจนและฟอสฟอรัสรวม ดังนั้นเวลาสำหรับผองเพื่อนที่จะครบกำหนด (ความยาวเปลือก: 6-8 มิลลิเมตร) ที่แตกต่างกันกับพารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อมเหล่านี้ ความเป็นไปได้ในการป้องกันสิ่งที่แนบมาของทองที่หอยจะกล่าวถึง พยายามหาทางป้องกันอย่างเข้มข้นควรจะดำเนินการในช่วงฤดูสืบพันธุ์ของพวกเขาสูงสุด(มีนาคมถึงเดือนพฤษภาคมมิถุนายน-กันยายนและตุลาคม-ธันวาคม) เร่งรัดดินหรือตะกอนแนะนำเป็นศักยภาพวิธีการในการป้องกันสิ่งที่แนบมาของหอยแมลงภู่ทองกับวัสดุ แต่เนื่องจากการขยายกิจกรรมการสืบพันธุ์และบ่อยของหอยแมลงภู่ทองป้องกันการบุกของอุโมงค์ถ่ายโอนน้ำยังคงเป็นความท้าทาย; กลยุทธ์การควบคุมจะต้องถูกนำมาใช้เป็นเวลานาน