In this example from the game Half

In this example from the game Half Life 2: Episode I (2006), the players lose their motivation when they encounter a part of the game that is above their own level. The producers, Valve, believe that it is their own fault for not “teaching” the player how to move on. Intrinsic motivation is increasing as the gaming world evolves, an absolute when it comes to designing a game. Why, then, could that motivation experienced while playing a game not be channeled into outside content? It is my hope that the intrinsic motivation built up by the game could “overflow” into the reading of outside media, especially a book.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตัวอย่างจากเกมนี้ Half Life 2: Episode I (2006) ผู้เล่นของพวกเขาสูญเสียแรงจูงใจเมื่อพวกเขาพบเป็นส่วนหนึ่งของเกมที่เหนือระดับของตัวเอง ผู้ผลิตวาล์วเชื่อว่ามันเป็นความผิดของตัวเองไม่ได้ "การเรียนการสอน" ผู้เล่นวิธีการย้ายบน แรงจูงใจภายในจะเพิ่มขึ้นเป็นเกมโลกวิวัฒนาการแน่นอนเมื่อมันมาถึงการออกแบบเกม ทำไมจึงมีแรงจูงใจที่จะมีประสบการณ์ในขณะที่เล่นเกมที่ไม่ได้รับการจูนในเนื้อหาข้างนอก? มันเป็นความหวังของฉันที่แรงจูงใจภายในสร้างขึ้นโดยเกมจะ "ล้น" ในการอ่านของสื่อนอกโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตัวอย่างนี้จากเกมชีวิตครึ่ง 2 : ตอนผม ( 2006 ) , ผู้เล่นสูญเสียแรงจูงใจของพวกเขาเมื่อพวกเขาพบเป็นส่วนหนึ่งของเกมที่เหนือระดับของตนเอง ผู้ผลิตวาล์ว , เชื่อว่ามันเป็นความผิดของเขาเองที่ไม่ได้ " การสอน " ผู้เล่นวิธีการย้าย แรงจูงใจภายในเพิ่มขึ้นเป็นเกมโลกวิวัฒนาการ ซึ่งแน่นอนเมื่อมันมาถึงการออกแบบเกม ทำไมได้ว่า แรงจูงใจที่มีประสบการณ์ในขณะที่เล่นเกมไม่ได้ถูก channeled เป็นนอกเนื้อหา มันเป็นความหวังของฉันที่สร้างขึ้นโดยแรงจูงใจภายในเกมได้ " ล้น " ในการอ่านสื่อภายนอก โดยเฉพาะหนังสือ