on theday before I was to begin, my

on the
day before I was to begin, my father took me aside and told me that I must be dressed properly for school. Until that time, I, like all the other boys in
Qunu, had worn only a blanket, which was wrapped around one shoulder and pinned at the waist. My father took a pair of his trousers and cut them
at the knee. He told me to put them on, which I did, and they were roughly the correct length, although the waist was far too large. My father then took
a piece of string and cinched the trousers at the waist. I must have been a comical sight, but I have never owned a suit I was prouder to wear than
my father’s cut-off pants.
On the first day of school, my teacher, Miss Mdingane, gave each of us an English name and said that from thenceforth that was the name we
would answer to in school. This was the custom among Africans in those days and was undoubtedly due to the British bias of our education. The
education I received was a British education, in which British ideas, British culture, British institutions, were automatically assumed to be superior.
There was no such thing as African culture.
Africans of my generation — and even today — generally have both an English and an African name. Whites were either unable or unwilling to
pronounce an African name, and considered it uncivilized to have one. That day, Miss Mdingane told me that my new name was Nelson. Why she
bestowed this particular name upon me I have no idea. Perhaps it had something to do with the great British sea captain Lord Nelson, but that
would be only a guess.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการ
วันก่อนที่ผมจะเริ่ม พ่อของฉันเอาฉันไว้ และบอกฉันว่า ฉันต้องแต่งตัวอย่างสำหรับโรงเรียน จนกระทั่งเวลา ชอบทั้งหมดอื่น ๆ เด็กผู้ชายใน
Qunu ได้สวมใส่เพียงผ้าห่ม ที่โอบรอบไหล่หนึ่ง และถูกตรึงไว้ที่พุง พ่อเอาคู่ของกางเกงของเขา และตัดพวกเขา
ที่เข่า เขาบอกฉันสวมพวกเขา ที่ค่ะ และพวกประมาณความยาวถูกต้อง แม้ว่าเอวมีขนาดใหญ่เกินไป พ่อแล้วเอา
ชิ้นส่วนของสตริงที่ และกางเกงในแบบเอว cinched ฉันต้องการเป็นตัวตลก แต่ฉันไม่เคยได้เป็นเจ้าของชุดผม prouder สวมใส่กว่า
พ่อตัดกางเกง
ในวันแรกของโรงเรียน ครูของฉัน นางสาว Mdingane ให้เราแต่ละคนมีชื่อภาษาอังกฤษ และบอกว่า จาก thenceforth ที่ชื่อเรา
จะตอบในโรงเรียน นี้ถูกกำหนดเองในแอฟริกาในสมัยนั้น และไม่ต้องสงสัยเกิดอคติอังกฤษการศึกษาของเรา
ฉันได้รับการศึกษาได้ศึกษาภาษาอังกฤษ ที่คิดภาษาอังกฤษ วัฒนธรรมอังกฤษ สถาบันภาษาอังกฤษ ถูกสันนิษฐานโดยอัตโนมัติจะเหนือกว่ากัน
มีสิ่งดังกล่าวเป็นวัฒนธรรมแอฟริกา.
แอฟริกันรุ่นของฉัน — และแม้วันนี้ — โดยทั่วไปมีทั้งอังกฤษและชื่อแอฟริกา ขาวไม่สามารถ หรือไม่ยอม
ออกเสียงชื่อแอฟริกา และพิจารณา uncivilized มี วันที่ นางสาว Mdingane บอกฉันว่า ฉันชื่อใหม่คือ เนลสัน ทำไมเธอ
ประทานชื่อนี้เฉพาะเมื่อฉัน มีความคิดไม่ บางทีมันมีสิ่งที่จะทำกับดีอังกฤษซีกัปตันลอร์ดเนลสัน แต่ที่
จะเดาเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัน
ก่อนที่ผมจะเริ่ม พ่อพาฉันออกไป และบอกฉันว่า ฉันต้องแต่งตัวอย่างเหมาะสมสำหรับโรงเรียน ถึงตอนนั้น ฉันเหมือนผู้ชายคนอื่นๆทุกคนใน
qunu , ได้สวมใส่เพียงผ้าห่มที่ห่อรอบไหล่หนึ่งและติดอยู่ที่เอว คุณพ่อเอากางเกงของเขาและตัดพวกเขา
ที่หัวเข่า . เขาบอกว่าให้ใส่ ซึ่งฉันก็ทำแล้วและพวกเขาได้ประมาณความยาวถูกต้อง แต่เอวก็ไกลขนาดใหญ่เกินไป พ่อก็เอา
ชิ้นส่วนของสตริงและรัดกางเกงที่เอว ฉันต้องเคยเห็นตลก แต่ฉันไม่เคยมีชุดฉันก็หยิ่งใส่มากกว่า

พ่อกางเกงตัด ในวันแรกของการไปโรงเรียน ครู mdingane คุณ ,ให้เราแต่ละคน เป็นชื่อภาษาอังกฤษ และบอกว่านับแต่นั้นเป็นต้นมา ที่เป็นชื่อเรา
จะตอบไปในโรงเรียน นี้เป็นประเพณีของชาวแอฟริกัน ในวันเหล่านั้นและไม่ต้องสงสัยเนื่องจากอคติของอังกฤษในการศึกษาของเรา
การศึกษาได้รับการศึกษาที่อังกฤษ ซึ่งในอังกฤษ ความคิด วัฒนธรรม อังกฤษสถาบันอังกฤษได้โดยอัตโนมัติถือว่าเป็น superior
ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นวัฒนธรรมแอฟริกา .
แอฟริกันรุ่นของฉัน -- และแม้วันนี้ - โดยทั่วไปมีทั้งภาษาอังกฤษและชื่อที่แอฟริกา ขาวทั้งไม่สามารถหรือไม่เต็มใจที่จะ
ออกเสียงชื่อแอฟริกัน และถือว่ามันไม่เจริญมี วันนั้น คุณ mdingane บอกผมว่า ชื่อใหม่ของฉัน คือ เนลสัน ทำไมเธอ
ประทานชื่อนี้โดยเฉพาะเมื่อผมไม่มีความคิดบางทีมันมีอะไรจะทำอย่างไรกับทะเลใหญ่ของอังกฤษกัปตันลอร์ด เนลสัน แต่ที่
จะเป็นเพียงการคาดเดา