Mangrove crabs are crabs that live

Mangrove crabs are crabs that live among mangroves, and may belong to many different species and even families. They have been shown to be ecologically significant in many ways. They keep much of the energy within the forest by burying and consuming leaf litter. Along with burrowing in the ground, these crustaceans can climb trees to protect themselves. The hermit crab and the mangrove crab are the only crustaceans that can climb trees as a defense mechanism. Furthermore, their feces may form the basis of a coprophagous food chain contributing to mangrove secondary production.[1][2]

Mangrove crab larvae are the major source of food for juvenile fish inhabiting the adjacent waterways, indicating that crabs also help nearshore fisheries.[3] The adult crabs are food for threatened species such as the crab plover.[4]

Their burrows alter the topography and sediment grain size of the mangrove,[5] and help aerate the sediment.[6] Removing crabs from an area causes significant increases in sulfides and ammonium concentrations, which in turn affects the productivity and reproductive output of the vegetation, supporting the hypothesis that mangrove crabs are a keystone species.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปูป่าชายเลนเป็นปูที่อาศัยอยู่ในหมู่โกงกางและอาจเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันจำนวนมากและยังครอบครัว พวกเขาได้แสดงให้เห็นว่าระบบนิเวศที่สำคัญในหลาย ๆ พวกเขาให้มากของพลังงานที่อยู่ในป่าโดยการฝังและใช้ใบไม้ พร้อมกับการขุดในพื้นดินกุ้งเหล่านี้สามารถปีนต้นไม้เพื่อปกป้องตัวเอง ปูเสฉวนปูและป่าชายเลนที่มีกุ้งเดียวที่สามารถปีนต้นไม้เป็นกลไกการป้องกัน นอกจากนี้อุจจาระของพวกเขาอาจเป็นพื้นฐานของห่วงโซ่อาหาร coprophagous ที่เอื้อต่อการผลิตป่าชายเลนรอง. [1] [2] ปูตัวอ่อนป่าชายเลนเป็นแหล่งที่มาของอาหารสำหรับปลาของเด็กและเยาวชนที่พำนักอยู่ทางน้ำที่อยู่ติดกันแสดงให้เห็นว่าปูยังช่วยประมง nearshore [3] ปูผู้ใหญ่เป็นอาหารสำหรับสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามเช่นโตปู. [4] โพรงของพวกเขาเปลี่ยนแปลงภูมิประเทศและตะกอนขนาดเม็ดของป่าชายเลน [5] และช่วยให้ผึ่งลมตะกอน. [6] ถอดปูจากพื้นที่ ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในซัลไฟด์และความเข้มข้นของแอมโมเนียมซึ่งจะส่งผลกระทบต่อการผลิตและการส่งออกการสืบพันธุ์ของพืชที่สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าปูป่าชายเลนเป็นสายพันธุ์หลัก. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่าชายเลน ปูเป็นปูที่อาศัยอยู่ในป่าชายเลน และอาจเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันจำนวนมากและแม้กระทั่งครอบครัว พวกเขาได้รับการแสดงที่จะ ecologically สำคัญในหลายวิธี พวกเขาให้มากของพลังงานภายในป่า โดยการฝังและบริโภคซากใบไม้ พร้อมกับโพรงในพื้นดิน สัตว์เหล่านี้สามารถปีนต้นไม้เพื่อปกป้องตัวเองเสฉวน และปูแสมเป็นเพียงสัตว์ที่สามารถปีนต้นไม้เป็นกลไกการป้องกัน นอกจากนี้ อุจจาระของตน อาจเป็นพื้นฐานของห่วงโซ่อาหารป่าชายเลน coprophagous เอื้อต่อการผลิตทุติยภูมิ [ 1 ] [ 2 ]

ปูแสมตัวอ่อนเป็นแหล่งอาหารสำหรับปลาที่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำ และใกล้เคียง ระบุว่า ปูยังช่วยประมง nearshore[ 3 ] ผู้ใหญ่ปูเป็นอาหารของการข่มขู่ Species เช่นปูนกหัวโต [ 4 ]

โพรงเปลี่ยนแปลงภูมิประเทศและขนาดของตะกอนจากป่าชายเลน [ 5 ] และช่วยให้อากาศเข้าได้ตะกอน [ 6 ] เอาปูออกจากพื้นที่ สาเหตุที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในดินและความเข้มข้นของแอมโมเนีย ซึ่งเปิด ส่งผลกระทบต่อผลผลิต ผลลัพธ์ และการสืบพันธุ์ของพืชสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ป่าชายเลน ปูเป็นหลักชนิด [ 7 ]