The Copyright Act provides courts w

The Copyright Act provides courts with the discretion to award reasonable attorney's fees to a prevailing party. See 17 U.S.C. § 505. Although “[t]here is no precise rule or formula” that district courts must apply in determining whether to award attorney's fees, the Supreme Court has suggested a list of non-exclusive factors that courts may consider: “frivolousness, motivation, objective unreasonableness (both in the factual and in the legal components of the case) and the need in particular circumstances to advance considerations of compensation and deterrence.” Fogerty v. Fantasy, Inc., 510 U.S. 517, 534 & n. 19 (1994) (internal quotation marks omitted). Of these factors, “objective reasonableness ․ should be given substantial weight in determining whether an award of attorney['s] fees is warranted” because “the imposition of a fee award against a copyright holder with an objectively reasonable litigation position will generally not promote the purposes of the Copyright Act.” Matthew Bender, 240 F.3d at 122.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ให้ศาล มีดุลยพินิจในการรับรางวัลธรรมเนียมทนายความที่เหมาะสมกับบุคคลแลกเปลี่ยน ดู 17 U.S.C. § 505 แม้ว่า "[t] นี่เป็นไม่แม่นยำกฎหรือสูตรที่สนามอำเภอต้องนำไปใช้ในการกำหนดว่าจะให้รางวัลค่าธรรมเนียมของทนายความ ศาลฎีกาได้แนะนำรายการของไม่ผูกขาดปัจจัยที่ศาลอาจพิจารณา: "frivolousness แรงจูงใจ การ unreasonableness วัตถุประสงค์ (ทั้งตัวจริง และ ในส่วนกฎหมายของกรณี) และจำเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีเลื่อนค่าตอบแทนและผ่านการพิจารณา " Fogerty v. แฟนตาซี Inc., 510 517 สหรัฐฯ 534 และ n. 19 (1994) (ภายในเครื่องหมายคำพูดไว้) ปัจจัยเหล่านี้ "สมประสงค์․ควรจะให้น้ำหนักมากในการกำหนดว่าได้รับรางวัลค่าธรรมเนียมทนายความ [ของ]" เนื่องจาก "การจัดเก็บภาษีมีรางวัลค่าธรรมเนียมกับผู้ถือลิขสิทธิ์ที่มีการดำเนินคดีที่เหมาะสมวัตถุตำแหน่งจะโดยทั่วไปจะไม่ส่งเสริมวัตถุประสงค์ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์" แมทธิว Bender, F.3d 240 ที่ 122

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ให้ศาลมีดุลพินิจที่จะได้รับรางวัลค่าธรรมเนียมทนายความที่เหมาะสมที่จะเป็นบุคคลที่แพร่หลาย ดู 17 USC § 505 แม้ว่า "[t] นี่คือไม่มีกฎที่แม่นยำหรือสูตร" ว่าศาลอำเภอต้องใช้ในการกำหนดค่าใช้จ่ายไม่ว่าจะเป็นทนายความที่ได้รับรางวัลของที่ศาลฎีกาได้แนะนำรายการของปัจจัยที่ไม่เฉพาะเจาะจงว่าศาลอาจพิจารณา " frivolousness แรงจูงใจไม่มีเหตุผลวัตถุประสงค์ (ทั้งในข้อเท็จจริงและส่วนประกอบทางกฎหมายของกรณี) และความจำเป็นในสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อความก้าวหน้าของการพิจารณาค่าตอบแทนและการป้องปรามได้. "โฟเกอร์ตี้ v. แฟนตาซี, Inc. สหรัฐอเมริกา 510 517, 534 & n . 19 (1994) (เครื่องหมายอัญประกาศภายในละเว้น) ปัจจัยเหล่านี้ "สมเหตุสมผลวัตถุประสงค์ ควรจะให้น้ำหนักมากในการพิจารณาว่าผู้ได้รับรางวัลจากค่าทนายความ [ 's] เป็นประกัน "เพราะ" การจัดเก็บภาษีของรางวัลค่าบริการกับผู้ถือลิขสิทธิ์ที่มีตำแหน่งการดำเนินคดีที่เหมาะสมอคติจะโดยทั่วไปไม่ส่งเสริมวัตถุประสงค์ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์. " แมทธิวเบนเดอร์, 240 F.3d ที่ 122

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายลิขสิทธิ์ก็ให้ศาลมีดุลพินิจที่จะเหมาะสมกับรางวัลค่าธรรมเนียมทนายความที่มีพรรค ดู 17 U.S.C . § 505 . แม้ว่า " [ T ] นี่ไม่แม่นกฎหรือสูตร " ที่ศาลจะต้องใช้ในการพิจารณาว่าจะได้รับรางวัลทนายความค่าธรรมเนียม ศาลฎีกาได้เสนอรายชื่อไม่เฉพาะปัจจัยว่า ศาลอาจพิจารณาว่า " แรงจูงใจเพื่อความฮา และความไม่มีเหตุผลวัตถุประสงค์ ( ทั้งในข้อเท็จจริงและองค์ประกอบทางกฎหมายของกรณี ) และต้องการในสถานการณ์เฉพาะให้เลื่อนการพิจารณาค่าตอบแทนและป้องปราม " โฟเกอร์ตี วี แฟนตาซี , อิงค์ , 510 สหรัฐอเมริกา 517 534 & N . 19 ( 1994 ) ( ใบเสนอราคาภายในเครื่องหมายละเว้น ) ปัจจัยเหล่านี้ " มีความ․ควรได้รับน้ำหนักอย่างมากในการพิจารณาว่าเป็นรางวัลค่า ] ทนาย [ รับประกัน " เพราะ " การจัดเก็บค่าธรรมเนียมที่ได้รับรางวัลกับผู้ถือลิขสิทธิ์กับทางที่เหมาะสมสำหรับตำแหน่งโดยทั่วไปจะไม่ส่งเสริมวัตถุประสงค์ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ " แมทธิว เบนเดอร์ , 240 f.3d ที่ 122 .