That evening Sylvai Koning sat opposite Latto over the dinner table. S การแปล - That evening Sylvai Koning sat opposite Latto over the dinner table. S ไทย วิธีการพูด

That evening Sylvai Koning sat oppo

That evening Sylvai Koning sat opposite Latto over the dinner table. She had changed into jeans and a shirt and had led her hair down around her shoulders. Latto thought she looked even prettier than before. Koning had chosen the restaurant, Giovanni's, on the wharf. The windows looked out towards the ocean. There were one or two late surfers still out on their surfboards.
Latto and Koning had had an excellent meal and wre enjoying the last of a rich white wine from the Santa Cruz mountains. They had talked a bit about Latto's visit from Detective Martinez. But Latto said nothing about Martinez' plans to find out more about Ray and Sylvai. He hoped Martinez would fine out nothing and Sylvai would never need to know. Latto asked the work that Koning did with Parkinson's patients. By the time they moved on to coffee, they had started to find out more about each other's lives.
Koning told Latto how she had become a doctor, and about life in the town where she grew up with her parants and three brothers - Stowe, Vermont in the east of the United States. They all skied a lot in the winter and went shooting and fishing in the summer. Latto told her about his life as a doctor in the small Scottish town of Melrose.
The conversation stopped and they were both quiet for a moment. then Koning said, 'You're quiet unusual, Mark, aren't you?'
'All American so direct?' asked Latto, smiling.
'My grandmother always taught me to say what I mean,' said Koning, laughing. 'But no you are unusual,' she went on. 'Not many doctors of western medicineI are interested in anything that Asian medicine has to offer. I mean, l've been studying and practising Asian medicine for nearly ten years and you're the first doctor of western medicine to show any interest at all.'
'Really?' Latto searched for the right word to explain himself. 'It's probably in my blood though.'
Koning smiled and waited for him to continue.
'You see my father, hie brothers and his sister, they all helped people in some way,' Latto continued. 'My father and his younger brother were doctor; my other uncle taught T'ai Chi and my aunt taught yoga.'
Latto caught the waiter's eye and asked for the bill.
'Interesting family!' said Koning.
'Well yes,' agree Latto, reaching for his wallet, 'so there were always a lot of ideas flying around, and a lot of healthy arguing. But that probably why I'm so open to ideas from many deferent types of medicine. New ideas have always been a part of my life and my growing up.'
Latto paid and they left the restaurant to walk back along the wharf. lt beginning to get dark. Lights were on all along the seafront. However, the Boardwalk, the oldest seaside amusement park on the West Coast, Was closed and quiet. During the winter months it was only at weekend for the children and their parents to enjoy the rides.
Latto and Koning walked slowly along. Then she looked at him. 'It there a Mrs Latto?' She asked.
'So direct again,' said Latto, smiling and thinking to himself that evening might be more interesting than he had expected. 'No, there isn't. There isn't even a possible Mrs Latto at the moment.' He turned and looked down at Koning and they stopped walking.
'How about a Mr Koning?' he asked.
'No. No one,' said Koning. She smiled at him, then she turned and started walking again. Latto walked beside her. After a few steps she put her arm through his.
Toward the end of the wharf, Latto looked up towards the Ocean View Motel. He could see all the seafront rooms, one or two with lights on inside. He looked alone until he found his room, the light off. Suddenly he saw something move. It was the window to his room. He stopped walking. Koning realised something was wrong.
'What's the matter?' She asked, looking up at him.
'There. My room.' They both looked up at the motel to see someone climbing out of Latto's window.
Latto was already moving, running along the wharf, shouting, 'Hey! Hey, you! Come back!' even though he was so far away the person wouldn't hear.
There was something under the robber's arm, but Latto couldn't see what it was.
Koning was running too. not far behind him. Latto reached the end of the wharf, ran round the entrance to Casey's Bar and Grill, across the road, and in through the entrance to the Ocean View Motel. He was too late - the robber had disappeared. The window of his room was still open. Koning came running up.
'It's no use, he's gone,' said Latto.
Latto unlocked the door and turned on the light. His suitcase was open on the bed. His computer was missing.
Over the next hour the police and the hotel manager arrived, followed shortly by Detective Martinnez. He had heard the news on the police radio as he was driving home from a late meeting. Martinnez called in the police scientists. The police spoke to the hotel manager, then to Latto and Koning. Detective Martinnez spoke to Koning and then Latto. Nobody had any idea who the robber was but he, or possibly she, had taken Latto's computer and got away.
Koning went home, but before she did, she said goodbye to Latto, touching his arm and promising to call him in the morning. The hotel manager left. The police and the scientists left. Martinnez had a few final words for Latto.
'Do you usually make this much trouble when you travel places?' He asked. 'You've only been here a couple of days. You arrive at a house with a dead body in it. Then someone hits you over the head with a plant pot. And now someone goes off with your computer. Are you always this lucky?'
They were standing outside Latto's room and in the hafe-light Latto wasn't sure if Martinnez was joking or not. He decided to take a chance.
'A waiter once gave me too much change in a restaurant in Paris,' he said.
Martinnez laughed.
'OK. Good one, doc. But seriously,' his voice changed, 'do you think someone might have wanted your computer rather than just any computer?'
'I've been thinking about that,' said Latto. 'But if so, I can't think why.'
'Of course,' continued Martinnez, 'if it's a very new laptop you could get about $500 for it on the street. That would buy a few drug.'
Latto said nothing.
Martinnez shook his head as if to clear his thoughts. 'Let's sleep on it,' he said. 'I've had a long day. I might be thinking better in the morning.'
Martinnez left. Latto drake a beer and then went to bed.
As he lay waiting for sleep to come, he asked himself why someone might have wanted his computer. What could he have that might be of interest?
Then in the last few moments before he fell asleep, he realised what they wanted and how they had found out it was there. And he what he had to do in the morning.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
That evening Sylvai Koning sat opposite Latto over the dinner table. She had changed into jeans and a shirt and had led her hair down around her shoulders. Latto thought she looked even prettier than before. Koning had chosen the restaurant, Giovanni's, on the wharf. The windows looked out towards the ocean. There were one or two late surfers still out on their surfboards. Latto and Koning had had an excellent meal and wre enjoying the last of a rich white wine from the Santa Cruz mountains. They had talked a bit about Latto's visit from Detective Martinez. But Latto said nothing about Martinez' plans to find out more about Ray and Sylvai. He hoped Martinez would fine out nothing and Sylvai would never need to know. Latto asked the work that Koning did with Parkinson's patients. By the time they moved on to coffee, they had started to find out more about each other's lives. Koning told Latto how she had become a doctor, and about life in the town where she grew up with her parants and three brothers - Stowe, Vermont in the east of the United States. They all skied a lot in the winter and went shooting and fishing in the summer. Latto told her about his life as a doctor in the small Scottish town of Melrose. The conversation stopped and they were both quiet for a moment. then Koning said, 'You're quiet unusual, Mark, aren't you?' 'All American so direct?' asked Latto, smiling. 'My grandmother always taught me to say what I mean,' said Koning, laughing. 'But no you are unusual,' she went on. 'Not many doctors of western medicineI are interested in anything that Asian medicine has to offer. I mean, l've been studying and practising Asian medicine for nearly ten years and you're the first doctor of western medicine to show any interest at all.' 'Really?' Latto searched for the right word to explain himself. 'It's probably in my blood though.' Koning smiled and waited for him to continue. 'You see my father, hie brothers and his sister, they all helped people in some way,' Latto continued. 'My father and his younger brother were doctor; my other uncle taught T'ai Chi and my aunt taught yoga.' Latto caught the waiter's eye and asked for the bill. 'Interesting family!' said Koning. 'Well yes,' agree Latto, reaching for his wallet, 'so there were always a lot of ideas flying around, and a lot of healthy arguing. But that probably why I'm so open to ideas from many deferent types of medicine. New ideas have always been a part of my life and my growing up.' Latto paid and they left the restaurant to walk back along the wharf. lt beginning to get dark. Lights were on all along the seafront. However, the Boardwalk, the oldest seaside amusement park on the West Coast, Was closed and quiet. During the winter months it was only at weekend for the children and their parents to enjoy the rides. Latto and Koning walked slowly along. Then she looked at him. 'It there a Mrs Latto?' She asked. 'So direct again,' said Latto, smiling and thinking to himself that evening might be more interesting than he had expected. 'No, there isn't. There isn't even a possible Mrs Latto at the moment.' He turned and looked down at Koning and they stopped walking. 'How about a Mr Koning?' he asked. 'No. No one,' said Koning. She smiled at him, then she turned and started walking again. Latto walked beside her. After a few steps she put her arm through his. Toward the end of the wharf, Latto looked up towards the Ocean View Motel. He could see all the seafront rooms, one or two with lights on inside. He looked alone until he found his room, the light off. Suddenly he saw something move. It was the window to his room. He stopped walking. Koning realised something was wrong. 'What's the matter?' She asked, looking up at him. 'There. My room.' They both looked up at the motel to see someone climbing out of Latto's window. Latto was already moving, running along the wharf, shouting, 'Hey! Hey, you! Come back!' even though he was so far away the person wouldn't hear. There was something under the robber's arm, but Latto couldn't see what it was. Koning was running too. not far behind him. Latto reached the end of the wharf, ran round the entrance to Casey's Bar and Grill, across the road, and in through the entrance to the Ocean View Motel. He was too late - the robber had disappeared. The window of his room was still open. Koning came running up. 'It's no use, he's gone,' said Latto. Latto unlocked the door and turned on the light. His suitcase was open on the bed. His computer was missing. Over the next hour the police and the hotel manager arrived, followed shortly by Detective Martinnez. He had heard the news on the police radio as he was driving home from a late meeting. Martinnez called in the police scientists. The police spoke to the hotel manager, then to Latto and Koning. Detective Martinnez spoke to Koning and then Latto. Nobody had any idea who the robber was but he, or possibly she, had taken Latto's computer and got away. Koning went home, but before she did, she said goodbye to Latto, touching his arm and promising to call him in the morning. The hotel manager left. The police and the scientists left. Martinnez had a few final words for Latto. 'Do you usually make this much trouble when you travel places?' He asked. 'You've only been here a couple of days. You arrive at a house with a dead body in it. Then someone hits you over the head with a plant pot. And now someone goes off with your computer. Are you always this lucky?' They were standing outside Latto's room and in the hafe-light Latto wasn't sure if Martinnez was joking or not. He decided to take a chance. 'A waiter once gave me too much change in a restaurant in Paris,' he said. Martinnez laughed. 'OK. Good one, doc. But seriously,' his voice changed, 'do you think someone might have wanted your computer rather than just any computer?' 'I've been thinking about that,' said Latto. 'But if so, I can't think why.' 'Of course,' continued Martinnez, 'if it's a very new laptop you could get about $500 for it on the street. That would buy a few drug.' Latto said nothing. Martinnez shook his head as if to clear his thoughts. 'Let's sleep on it,' he said. 'I've had a long day. I might be thinking better in the morning.' Martinnez left. Latto drake a beer and then went to bed. As he lay waiting for sleep to come, he asked himself why someone might have wanted his computer. What could he have that might be of interest? Then in the last few moments before he fell asleep, he realised what they wanted and how they had found out it was there. And he what he had to do in the morning.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ตอนเย็น Sylvai Koning ว่านั่งตรงข้าม Latto เหนือโต๊ะอาหารค่ำ เธอได้เปลี่ยนเป็นกางเกงยีนส์และเสื้อและได้นำผมของเธอลงรอบไหล่ของเธอ Latto คิดว่าเธอดูสวยมากยิ่งขึ้นกว่า แต่ก่อน Koning ได้เลือกร้านอาหารจิโอวานนี่บนท่าเทียบเรือ หน้าต่างมองออกไปทางทะเล มีหนึ่งหรือสองนักเล่นปลายยังคงออกกระดานโต้คลื่นของพวกเขา.
Latto และ Koning ได้มีอาหารที่ดีเยี่ยมและ WRE เพลิดเพลินกับวันสุดท้ายของไวน์ขาวที่อุดมไปด้วยจากภูเขาซานตาครูซ พวกเขาพูดคุยกันเล็กน้อยเกี่ยวกับการเยี่ยมชม Latto จากมาร์ติเนนักสืบ แต่ Latto กล่าวว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับแผนการของมาร์ติเน 'เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรย์และ Sylvai เขาหวังว่ามาร์ติเนจะปรับออกอะไรและ Sylvai จะไม่จำเป็นต้องรู้ Latto ถามการทำงานที่ Koning ทำกับผู้ป่วยพาร์กินสัน เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาย้ายไปกาแฟที่พวกเขาได้เริ่มต้นที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับชีวิตของแต่ละคน.
Koning บอก Latto วิธีการที่เธอได้กลายเป็นแพทย์และเกี่ยวกับชีวิตในเมืองที่เธอเติบโตขึ้นมากับ parants และพี่ชายทั้งสามของเธอ - สโตว์ เวอร์มอนต์ในภาคตะวันออกของประเทศสหรัฐอเมริกา พวกเขาทั้งหมดเล่นสกีเป็นจำนวนมากในช่วงฤดูหนาวและเดินการถ่ายภาพและการประมงในช่วงฤดูร้อน Latto บอกเธอเกี่ยวกับชีวิตของเขาเป็นแพทย์ที่อยู่ในเมืองเล็ก ๆ ของสก็อต Melrose.
การสนทนาหยุดและพวกเขาทั้งสองเงียบสักครู่ แล้ว Koning กล่าวว่า 'คุณเงียบผิดปกติมาร์คคุณไม่?'
'อเมริกันเพื่อให้ตรง? ถาม Latto ยิ้ม.
'คุณยายของฉันเสมอสอนให้ฉันพูดในสิ่งที่ผมหมายถึง' กล่าวว่า Koning หัวเราะ แต่ไม่มีคุณมีความผิดปกติ 'เธอเดิน 'ไม่แพทย์จำนวนมากของ medicineI ตะวันตกมีความสนใจในสิ่งที่เอเชียยาที่มีข้อเสนอ ผมหมายถึง l'ได้รับการศึกษาและการฝึกการแพทย์ในเอเชียเป็นเวลาเกือบสิบปีและคุณหมอครั้งแรกของการแพทย์ตะวันตกจะแสดงความสนใจใด ๆ เลย.
'' จริงเหรอ? ' Latto ค้นหาคำที่เหมาะสมที่จะอธิบายตัวเอง 'มันอาจจะอยู่ในเลือดของฉันแม้ว่า.
Koning
ยิ้มและรอให้เขาเพื่อดำเนินการต่อ.' คุณจะเห็นพ่อของฉันพี่น้อง HIE และน้องสาวของเขาพวกเขาทุกคนช่วยคนในบางวิธี 'Latto อย่างต่อเนื่อง พ่อและน้องชายของเขาเป็นแพทย์ของฉัน; ลุงอื่น ๆ ของฉันสอนไทจิและป้าของฉันสอนโยคะ.
Latto สบตากับบริกรและขอเรียกเก็บเงิน.
ครอบครัวที่น่าสนใจ! กล่าวว่า Koning.
'ดีใช่' ตกลง Latto ถึงสำหรับกระเป๋าสตางค์ของเขา 'จึงมีได้เสมอมากของความคิดที่บินไปรอบ ๆ และจำนวนมากของการโต้เถียงมีสุขภาพดี แต่นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ผมเปิดเพื่อที่จะคิดจากหลายชนิด deferent ของยา ความคิดใหม่ที่ได้รับเสมอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและการเติบโตขึ้นของฉัน.
Latto ที่ชำระเงินและพวกเขาออกจากร้านอาหารที่จะเดินกลับไปตามท่าเรือ ลิตรเริ่มต้นที่จะได้รับความมืด ไฟอยู่บนตลอดริมทะเล อย่างไรก็ตาม Boardwalk ที่เก่าแก่ที่สุดในสวนสนุกริมทะเลบนชายฝั่งตะวันตกถูกปิดและเงียบสงบ ในช่วงฤดูหนาวมันก็เป็นเพียงวันหยุดสุดสัปดาห์สำหรับเด็กและผู้ปกครองของพวกเขาเพลิดเพลินไปกับการขี่.
Latto และ Koning เดินช้า ๆ ไปตาม จากนั้นเธอก็มองไปที่เขา มันมีนาง Latto? เธอถาม.
'ดังนั้นโดยตรงอีกครั้งกล่าวว่า Latto รอยยิ้มและคิดกับตัวเองในเย็นวันนั้นอาจจะน่าสนใจมากกว่าที่เขาคาดว่าจะมี 'ไม่มีมีไม่ได้ ไม่มีแม้แต่ที่เป็นไปได้นาง Latto ในขณะนี้. เขาหันหลังกลับและมองลงไปที่ Koning และพวกเขาหยุดเดิน.
'วิธีการเกี่ยวกับนาย Koning? เขาถาม.
ครั้งที่ ไม่มีใครกล่าวว่า Koning เธอยิ้มให้เขาแล้วเธอหันและเริ่มเดินอีกครั้ง Latto เดินข้างๆเธอ หลังจากที่ไม่กี่ขั้นตอนที่เธอใส่แขนของเธอผ่าน.
ของเขาในช่วงท้ายของท่าเทียบเรือที่Latto เงยหน้าขึ้นมองไปทางโอเชี่ยนวิวโมเต็ล เขาจะได้เห็นทุกห้องพักริมทะเล, หนึ่งหรือสองที่มีไฟอยู่ภายใน เขามองคนเดียวจนกว่าเขาจะพบว่าห้องของเขาแสงออก ทันใดนั้นเขาเห็นอะไรบางอย่างย้าย มันเป็นหน้าต่างไปที่ห้องของเขา เขาหยุดเดิน Koning ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างที่ผิด.
'มีอะไรเรื่องนี้? เธอถามว่ามองขึ้นไปที่เขา.
'มี ห้องของฉัน.' พวกเขาทั้งสองมองขึ้นไปที่โมเต็ลจะเห็นคนปีนออกจากหน้าต่างของ Latto.
Latto กำลังจะย้ายไปอยู่แล้ววิ่งไปตามท่าเรือตะโกน "เฮ้! เดี๋ยวก่อนคุณ! กลับมา!' แม้เขาจะเป็นเพื่อให้ห่างไกลออกไปคนที่จะไม่ได้ยิน.
มีบางอย่างใต้แขนโจร แต่ Latto ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่มันเป็น.
Koning ได้ทำงานมากเกินไป ไม่ไกลอยู่ข้างหลังเขา Latto ถึงจุดสิ้นสุดของท่าเทียบเรือวิ่งรอบทางเข้าบาร์เคซี่ย์และกริลล์ข้ามถนนและผ่านทางเข้าโอเชี่ยนวิวโมเต็ล เขาก็สายเกินไป - โจรได้หายไป หน้าต่างของห้องพักของเขาก็ยังคงเปิดอยู่ Koning มาวิ่งขึ้น.
'มันไม่มีประโยชน์เขาไปกล่าวว่า Latto.
Latto ปลดล็อคประตูและเปิดไฟ กระเป๋าเดินทางของเขาเป็นที่เปิดอยู่บนเตียง คอมพิวเตอร์ของเขาหายไป.
กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมาตำรวจและผู้จัดการโรงแรมมาถึงตามมาด้วยนักสืบ Martinnez เขาได้ยินข่าววิทยุตำรวจขณะที่เขากำลังขับรถกลับบ้านจากการประชุมปลาย Martinnez ในนักวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่าตำรวจ ตำรวจพูดกับผู้จัดการโรงแรมแล้ว Latto และ Koning นักสืบ Martinnez พูดกับ Koning แล้ว Latto ไม่มีใครมีความคิดที่โจรใด ๆ แต่เขาหรืออาจจะเป็นเธอได้นำคอมพิวเตอร์ Latto และได้ออกไป.
Koning กลับบ้าน แต่ก่อนที่เธอทำเธอบอกลา Latto สัมผัสแขนและมีแนวโน้มของเขาที่จะเรียกเขาในตอนเช้า ผู้จัดการโรงแรมที่เหลือ ตำรวจและนักวิทยาศาสตร์ด้านซ้าย Martinnez มีคำพูดสุดท้ายไม่กี่ Latto.
'คุณมักจะสร้างปัญหามากขนาดนี้เมื่อคุณเดินทางไปสถานที่? เขาถาม. 'คุณได้รับเฉพาะที่นี่สองสามวัน คุณมาถึงที่บ้านที่มีศพอยู่ในนั้น แล้วมีคนนิยมคุณหัวด้วยหม้อพืช และตอนนี้มีคนไปออกกับคอมพิวเตอร์ของคุณ คุณมักจะโชคดีนี้หรือไม่?
'พวกเขากำลังยืนอยู่ข้างนอกห้องLatto และใน Latto hafe แสงไม่แน่ใจว่า Martinnez ล้อเล่นหรือไม่ เขาจึงตัดสินใจที่จะใช้โอกาสก.
'บริกรเคยให้ฉันเปลี่ยนแปลงมากเกินไปในร้านอาหารในปารีส "เขากล่าว.
Martinnez
หัวเราะ.' ตกลง หนึ่งที่ดี doc แต่อย่างจริงจัง 'เสียงของเขาเปลี่ยนไป "คุณคิดว่าบางคนอาจจะมีความต้องการเครื่องคอมพิวเตอร์ของคุณมากกว่าแค่เครื่องคอมพิวเตอร์ใด ๆ ?'
'ผมได้รับความคิดเกี่ยวกับที่กล่าวว่า Latto แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันไม่สามารถคิดว่าทำไม.
'' แน่นอน 'ยังคง Martinnez' ถ้าเป็นแล็ปท็อปใหม่ที่คุณจะได้รับประมาณ $ 500 สำหรับมันบนถนน ที่จะซื้อยาเสพติดไม่กี่.
Latto กล่าวว่าไม่มีอะไร.
Martinnez ส่ายหัวราวกับจะล้างความคิดของเขา 'ขอนอนกับมัน "เขากล่าวว่า 'ฉันมีวันที่ยาวนาน ฉันอาจจะคิดได้ดีขึ้นในตอนเช้า.
Martinnez ซ้าย Latto เดรกเบียร์และจากนั้นก็เดินไปที่เตียง.
ในขณะที่เขาวางรอสำหรับการนอนหลับที่จะมาเขาถามตัวเองว่าทำไมบางคนอาจจะมีความต้องการคอมพิวเตอร์ของเขา สิ่งที่เขาจะได้มีที่อาจจะเป็นที่สนใจ?
จากนั้นในช่วงเวลาไม่กี่ที่ผ่านมาก่อนที่เขาหลับเขาก็ตระหนักว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการและวิธีการที่พวกเขาได้พบว่ามันอยู่ที่นั่น และเขาสิ่งที่เขาต้องทำในตอนเช้า
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
เย็นวันนั้น sylvai koning นั่ง latto ตรงข้ามมากกว่าอาหารมื้อค่ำ เธอได้เปลี่ยนเป็นกางเกงยีนส์และเสื้อและนำเส้นผมของเธอลงบนไหล่ของเธอ latto คิดว่าเธอดูสวยกว่าแต่ก่อน koning เลือกร้านอาหาร จีโอวานนี ฝั่งท่าเรือ หน้าต่างมองออกไปสู่มหาสมุทร มีหนึ่งหรือสองสายนักเล่นกระดานโต้คลื่น
ยังคงออกของพวกเขาและ latto koning มีมื้ออาหารที่ยอดเยี่ยม และเราเพลิดเพลินกับช่วงของไวน์ขาวที่อุดมไปด้วยจาก Santa Cruz ภูเขา พวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับบิตของ latto เข้าชมจากนักสืบ มาร์ติเนซ แต่ latto กล่าวว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับ มาร์ติเนซ ' วางแผนที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรย์และ sylvai . เขาหวังว่า มาร์ติเนซ จะปรับอะไร และ sylvai ไม่เคยต้องการที่จะรู้latto ถามงานที่ koning ทำกับผู้ป่วยพาร์กินสัน . โดยเวลาที่พวกเขาย้ายไปยัง กาแฟ พวกเขาได้เริ่มต้นเพื่อดูชีวิตเพิ่มเติมเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ .
koning บอก latto วิธีการที่เธอได้เป็นหมอ และเกี่ยวกับชีวิตในเมือง ที่เธอเติบโตขึ้น เธอ parants และสามพี่น้อง - สโตว์ , เวอร์มอนต์ทางตะวันออกของสหรัฐอเมริกาพวกเขาทั้งหมดเล่นสกีมากในฤดูหนาวและไปถ่ายภาพ และตกปลาในฤดูร้อน latto บอกเธอเกี่ยวกับชีวิตของเขาเป็นหมอในเมืองสกอตขนาดเล็กของเมลโรส
การสนทนาหยุดทั้งคู่เงียบสักครู่ แล้ว koning กล่าวว่า ' เธอเงียบผิดปกติ มาร์ค ใช่มั้ย ?
' ทั้งหมดอเมริกันดังนั้นโดยตรง ? ถาม latto ยิ้ม .
' คุณยายเคยสอนให้ผมพูดในสิ่งที่ผมหมายถึง' ' koning หัวเราะ แต่ไม่มีคุณผิดปกติ ' ไป ' ไม่กี่แพทย์ตะวันตก medicinei สนใจอะไรที่เอเชีย การแพทย์ ได้เสนอให้ ฉันหมายถึง ฉันได้รับการศึกษาและการฝึกในยาสำหรับเกือบสิบปีและคุณหมอคนแรกของการแพทย์ตะวันตกเพื่อแสดงความสนใจใด ๆที่ทั้งหมด . '
' จริงเหรอ ? latto ค้นหาคำที่ถูกต้องอธิบายตัวเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: