I couldn't see anything through the

I couldn't see anything through the dust and smoke.

(Alcohol is dangerous. I wouldn't have done this if I was sober...)

"HOOOOOOOOOoooo!"

A howl came from inside the haze.

(It's still alive? I hope that's the sound of it dying, but...)

A second after that, it came, its huge body piercing through the edge of the smoke and dust. It charged at me, reaching out its huge fist that was big enough to grab my torso. I tried to think of a way to escape or dodge, but my mind went blank.

I just stared at it.

(Yeah, that's why magicians need a certain-kill attack.)

(Ah, I'm going to die.)

I just closed my eyes.

"......."

But the impact never came.

As I opened my eyes again, the wounded high orc fell to its knees and elbows, and a second later collapsed face-down onto the ground with a thud.

I'd just barely survived.

"....hah, easy."

My heart was beating loudly and my armpits were completely wet.

I slowly lowered the arm that I'd been holding out.

The nearby villagers started cheering.

(They're cheering. They're cheering for me! Because of what I did!)

It was the first time in my life that something like that had happened. The first time I'd felt that way.

It was a good feeling.

(Yes! I'm the greatest!)

"Tanaka!"

The members of White Rain rushed over.

"Ah, sorry about that, I went ahead and finished things by myself."

(Acting alone is bad for a team, after all.)

"No, that, that's fine..."

"Or rather...you can use attack magic too..."

"Well, compared to my recovery magic it's low-level, though."

I still didn't know what number "Max" was equivalent to.

"...I, I see."

That reminded me about the injured people lying on the ground. I turned and headed that way.

"Ta, Tanaka?"

"I remembered something I needed to do."

"Ah..."

I hurried over to the victims. Checking their status, it seemed that the having 0 HP meant they were dead, while anything more than that meant that they were alive. Some of them had things like STDs or poisoning listed, which got cured at the same time.

(Recovery magic is good, but this status window is amazing too.)


◇◆◇


Shortly after I'd finished healing the injured people, the village chief called for us.

I was led to a reception room, 16 square meters, with chairs and a table. There was some sort of tea in cups on the table. I took one, and it had a good smell.

The members of White Rain were there with me. Allen was next to me, with Ester next to him and Sophie next to Ester.

The village chief was on the other side of the table. He looked about 45 years old. He had an average build, and short light-brown hair with a little bit of grey.

"Really, thank you very much."

The first thing he did was bow to us, almost touching the desk with his head.

"Thanks to you, there were only a few casualties."

"That's good to hear."

"You really saved us."

"Ah, that's what the contract was for."

"But we never thought that a high orc would appear..."

"Unexpected things can always happen. They managed to do a lot of damage, and I'm sorry about that."

Apparently 13 people had died. In a village this size, that was a significant loss.

"No no no, there was certainly damage, but with that many orcs, they would have destroyed the village through here if you haven't come."

I was still worried that they were going to try to claim reparations for damage the orcs had done. I hadn't even read the request or contract; Allen had handled that.

"No, Tanaka, we're the ones who should apologize."

"You must be tired. You can rest here at my house tonight."

"Ah, yes. But we already got rooms at an inn..."

"The rooms here are a bit bigger than the inn's, so we can bring your luggage over here instead."

"Um, Allen, what do you want to do?"

"Er, ah, yes. That's fine, right?"

"In that case, thanks for your hospitality."

"You must all be hungry after that. Dinner should be ready soon, and we've pulled out all the stops for today's meal."

"Ah, really? Thank you."

(Nice, it sounds like I can get a high-grade meal tonight.)

After that short meeting, a number of villagers gathered in the chief's home to say thanks.

"Thank you."
"Thank you very much."

That went on for a while. It was the first time I'd gotten that kind of treatment.

I was too tired to really appreciate the food. After eating, I went straight to my room to sleep. The room setup was the same, with me and Allen in one room and Ester and Sophie in the other. Even if the village chief had a relatively nice house, it wasn't large enough for everyone to have an individual room.

(I could have had the inn room to myself, then...but that would be rude...)

(I think it's been over 10 years since I shared a room with somebody. The last time I did that was probably when I stayed in a friend's room in college.)

I started feeling a bit nostalgic.


◇◆◇


"I'm really sorry about that, Tanaka."

"No, no, everything was fine in the end, so don't worry about it."

"But we were..."

"No, no..."

(Maybe I should ask him to lend me Ester and Sophie for a night as an apology.)

(Once I get the payment from this job, I'm definitely going to find a brothel.)

"Tanaka, I think you should have the entire reward from this request."

"You don't have to go that far. There were various expenses you payed for, after all."

"Don't worry about it. We can afford that kind of thing."

"In that case, I'll gratefully accept. Sadly, I could use the money right now."

I was sitting on one bed, and across from me, Allen, Ester, and Sophie were sitting on the other.

(I'd rather have two people on each side, though.)

Ester: "You, what was that magic?"

She was looking at me indignantly.

Tanaka: "...wasn't it basically a fireball?"

Ester: "I've never heard of that!"

I'd answered honestly, and she suddenly yelled at me. Loudly.

"Ah, sorry about that."

"Your recovery magic too, there's no way that's rank E!"

(Wow, she can be really loud.)

"Yeah, I'm sorry about that."

"Hey, you, are you making fun of me here?!"

"Ester, he has his own circumstances. Getting recklessly involved in someone else's personal life is a bad idea. You have a thing or two like that yourself, don't you?"

"But, but..."

"Sorry, Tanaka. She's strong-willed, but she's a good girl at heart, so don't think too badly of her."

"No, no, I'm sorry about misleading you."

Ester looked like she was going to jump at me. With a bitter smile, Allen grabbed her arm at what seemed like the last moment.

"Allen!"

"Well, calm down a little bit, Ester. We were saved by Tanaka too. You understand that, right?"

"But he, he tricked me!"

"Ester, he's an adventurer, the same as us. And we just met him yesterday."

"That's...ummm..."

Ester was grumbling.

Unusually, Sophie said something.

"I have one question. Where did you study magic?"

"Ah, yeah, that's right..."

(I hadn't thought about that. I'll just have to make up something...)

Her slightly scrunched-up face as she asked was cute, but now that I knew her relationship to Allen, her stock value had fallen in my view.

"I prayed to god, and became able to do that."

(Yeah, that's kind of true.)

"...god, you said? Specifically, what's the name of this god?"

(Did that god mention something like a name? Not that I remember...)

"No, I don't really know..."

"You were praying to a god you don't know the name of?"

"Ehh, well, various things happened."

"...I see..."

I was starting to feel like Allen had the best personality out of the group. Despite being a playboy.

I was still jealous.

"Well then, it's gotten late, so we should get some sleep."

"That's true."


◇◆◇


The next day, we headed back to the town, having finished the job.

The village chief's son was in the carriage with us, to report the damage to the town and the appearance of a high orc to some government official. He was in his mid-20s, and apparently he would become the village chief himself before too long.

"Gatan goton." Once again, the bumpy ride was making my butt hurt.

"Yeah, adventurers really are amazing. The best fighters in our village together could only handle one or two orcs, but you burnt a whole group of them in an instant."

He was really excited as he talked to us.

The death of 10-some people in the fight did nothing to dampen his enthusiasm. We'd been riding for an hour, but he showed no signs of stopping. Getting stared at by a young guy with stars in his eyes like that made me uncomfortable.

"No, well, I just barely managed. I thought I was going to die there."

I remembered that huge orc's fist almost reaching my face.

"Thank you so much. We should have investigated better and told the guild about the size of the group and the possibility of a high orc being there."

"Ah, you're welcome."

"My daughter was actually there, so...really...thank you very much..."

"Ah..."

(I see, that's why he's so enthusiastic.)

The trip back was uneventful. We stopped at the same place again for lunch, and ate together with the driver.

We arrived back at the town when the sun was starting to set.

After returning the carriage, our group of 5 people went to the adventurer's guild.


◇◆◇


"OK, I understand the situation."

With the village chief's representative and White Rain's members working together, explaining what happened went smoother than I expected.

I'd been worried about how a chump like me claiming I defeated a strong monster like a high orc would go, but that wasn't a problem. Having four eyewitnesses made things a lot more credible to the macho bald guy at the counter.

"The village's request underestimating the orcs was foolish, but I have to apologize for how the guild handled this situation. A high orc appearing...that's the kind of blunder that might happen once a decade."

"I see."

"In this case, the guild will give you an additional reward payment. But I need to consult with some other people at the guild, so, I apologize, but can you come back tomorrow to get that? We'll give you the original reward at the same time."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่สามารถเห็นอะไรผ่านฝุ่นและควัน(แอลกอฮอล์เป็นอันตราย ฉันจะไม่ได้ทำถ้าไม่นี่...)"HOOOOOOOOOoooo"Howl มาจากภายในฝนตกพรำ(ก็ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หวังว่าเป็นเสียงของตาย แต่...)วินาทีหลังจากนั้น มา ร่างกายขนาดใหญ่เจาะผ่านขอบของควันไฟและฝุ่นละออง มันคิดที่ฉัน การเข้าถึงของกำปั้นขนาดใหญ่ที่มีขนาดใหญ่พอที่จะคว้าลำตัวของฉัน ฉันพยายามคิดวิธีที่จะหลบหนี หรือหลบ ได้ใจไปเปล่าเพียงแค่ฉันจ้องไปที่มัน(ใช่ ที่ทำไมมายากลต้องโจมตี certain ฆ่า)(Ah ฉันจะตาย)ผมเพิ่งปิดตา"......."แต่ผลกระทบไม่เคยมาเปิดตาของฉันอีก ตก orc สูงได้รับบาดเจ็บของหัวเข่าและข้อ และคว่ำลงบนพื้นดินที่มีปึ่กยุบสองในภายหลังผมก็เพิ่งจะรอดชีวิต"...ไร ง่ายขึ้น"หัวใจของฉันถูกตีดัง และ armpits ฉันได้เปียกอย่างสมบูรณ์ฉันลดลงแขนที่ผมได้จับออกช้าชาวบ้านใกล้เคียงเริ่มเชียร์(พวกเขากำลังเชียร์ พวกเขากำลังเชียร์ฉัน เพราะสิ่งที่ฉันได้!)มันเป็นครั้งแรกในชีวิตว่าสิ่งที่เกิด ครั้งแรกที่ผมจะรู้สึกยังงั้นมันเป็นความรู้สึกที่ดี(ใช่ ฉันยิ่งใหญ่)"ทานากะ"สมาชิกของฝนสีขาววิ่งผ่าน"อา ขออภัย เกี่ยวกับที่ ฉันไปข้างหน้า และเสร็จสิ้นกิจกรรม ด้วยตัวเอง"(ทำหน้าที่เพียงอย่างเดียวจะไม่ดีสำหรับทีมงาน หลังจากทั้งหมด)"ไม่ ว่า จะดี...""หรือจะ...คุณสามารถใช้เวทมนตร์โจมตีเกินไป...""เมื่อเปรียบเทียบกับของฉันขอคืนดี วิเศษเป็นระดับต่ำ แต่"ผมยังไม่ทราบว่าหมายเลข "สูงสุด" ได้เทียบเท่ากับ"... ฉัน ฉันเห็น "ที่เตือนฉันเกี่ยวกับผู้บาดเจ็บที่นอนอยู่บนพื้นดิน เปิด และทิศทางที่"ตา ทานากะหรือไม่""ฉันจำบางสิ่งบางอย่างที่ฉันต้องทำ""อา..."ฉันรีบไปผู้ประสบภัย ตรวจสอบสถานะ เหมือนว่า จะมี 0 HP หมายความว่า พวกเขาตาย ใน ขณะที่สิ่งมากกว่าที่หมายถึง ว่า พวกเขามีชีวิตอยู่ บางส่วนของพวกเขามีสิ่งต่าง ๆ เช่น STDs หรือเป็นพิษ อยู่ ซึ่งได้หายกัน(มายากลกู้คืนดี แต่หน้าต่างสถานะนี้ตื่นตาตื่นใจเกินไป)◇◆◇ในไม่ช้าหลังจากที่ผมได้เสร็จสิ้นการรักษาผู้บาดเจ็บ หัวหน้าหมู่บ้านเรียกว่าสำหรับเราฉันได้นำพนักงานต้อนรับ ห้อง 16 ตารางเมตร พร้อมเก้าอี้และตาราง มีบางจัดเรียงของชาในถ้วยบนโต๊ะ ใช้เวลาหนึ่ง และมันมีกลิ่นดีสมาชิกของฝนสีขาวนั่นด้วย อัลเลนที่ติดผม เอสติดเขาและโซฟีอยู่เอสผู้ใหญ่บ้านอีกด้านหนึ่งของตารางได้ เขาดูอายุประมาณ 45 ปี เขามีการสร้างค่าเฉลี่ย และสั้นผมแสงสีน้ำตาลกับสีเทาเล็กน้อย"จริง ๆ ขอบคุณมาก"สิ่งแรกที่เขาได้ถูกธนูเรา เกือบสัมผัสโต๊ะกับหัวของเขา"ขอบคุณคุณ มีได้เพียงไม่กี่คน""ก็ดีฟัง""คุณจริง ๆ รอด""อา ที่เป็นสัญญาที่มีการ""แต่เราไม่เคยคิดว่า orc สูงจะปรากฏ...""สิ่งที่ไม่คาดคิดอาจจะเกิดขึ้น พวกเขาจัดการเพื่อทำความเสียหายมาก และฉันเสียใจที่"เห็นได้ชัด 5 คนเสียชีวิต ในหมู่บ้านขนาดนี้ ที่มีการสูญเสีย"ไม่ไม่ไม่มี มีความเสียหายแน่นอน แต่กับให้ orcs พวกเขาจะได้ทำลายหมู่บ้านผ่านที่นี่ถ้าคุณไม่ได้มา"ผมยังกังวลว่า พวกเขาจะพยายามที่จะเรียกร้องค่าปฏิกรรม orcs ที่ทำความเสียหาย ฉันยังไม่ได้อ่านคำขอหรือสัญญา อัลเลนได้รับการจัดการที่"ไม่ ทานากะ เราคนที่ควรต้องขออภัยด้วย""คุณต้องเหนื่อยกัน คุณสามารถพักผ่อนที่นี่ที่บ้านผมคืนนี้""อา ใช่ แต่เราได้ห้องอินน์...แล้ว""ห้องจะใหญ่เล็กกว่าอินน์ ดังนั้นเราสามารถนำสัมภาระของคุณมากกว่าที่นี่แทน""อึม อัลเลน สิ่งคุณต้องทำหรือไม่"" Er, ah ใช่ ที่เป็นเลิศ ขวา"ในกรณี ขอบคุณสำหรับการต้อนรับของคุณ""ทั้งหมดจะหิวหลังจากที่ อาหารเย็นควรจะพร้อมเร็ว ๆ นี้ และเราได้ดึงออก all การหยุดสำหรับอาหารวันนี้""อา จริง ๆ ขอขอบคุณคุณ"(ดี ดูเหมือนฉันจะได้รับอาหารคุณภาพสูงคืนนี้)หลังจากที่ประชุมสั้น ๆ จำนวนชาวบ้านรวบรวมในบ้านของประธานกล่าวขอบคุณ"ขอบคุณ""ขอบคุณมาก"ที่ไปในขณะ ครั้งแรกที่ฉันได้รับชนิดที่รักษาได้ผมเหนื่อยเกินไปจริง ๆ ชื่นชมอาหาร หลังจากรับประทานอาหาร ฉันก็ตรงไปห้องนอน การติดตั้งห้องไม่เหมือนกัน ฉัน และอัลเลนห้องเอส และโซฟีในอีก แม้ว่าหัวหน้าหมู่บ้านมีบ้านค่อนข้างดี ไม่พอเพียงสำหรับทุกคนเพื่อให้มีการพัก(ฉันสามารถมีห้องอินน์กับตัวเอง แล้ว... แต่ที่จะหยาบ...)(ผมคิดว่า จะได้รับ 10 ปีตั้งแต่ฉันร่วมห้องกับใครสักคน ครั้งค่ะที่ได้คงเมื่อแขกในห้องของเพื่อนในวิทยาลัย)ผมเริ่มรู้สึกคิดมาก◇◆◇"ฉันเสียใจจริง ๆ ที่ ทานากะ""ไม่ ไม่ ไม่แพงในสุด ดังนั้น ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน""แต่เราก็...""ไม่มี ไม่.. "(บางทีฉันควรถามเขายืมฉันเอสและโซฟีที่เป็นการขอโทษ)(เมื่อฉันได้รับการชำระเงินจากงานนี้ ฉันแน่นอนจะหาเป็นซ่องโสเภณี)"ทานากะ ฉันคิดว่า คุณควรมีรางวัลทั้งหมดจากการร้องขอนี้""ไม่ได้ไปที่ไกล มีได้หลากหลายค่าใช้จ่ายคุณอโยธยา หลังจากทั้งหมด""ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน เราสามารถจ่ายสิ่งชนิดนั้น""ในกรณี ฉันจะควระยอมรับ เศร้า ฉันสามารถใช้เงินในขณะนี้"ฉันนั่งอยู่บนเตียง และฝั่งตรงข้ามฉัน อัลเลน เอส และโซฟีนั่งอีก(ฉันจะค่อนข้างมีคนสองคนในแต่ละด้าน แม้ว่า)เอส: "คุณ สิ่งวิเศษที่"เธอถูกมองที่ฉัน indignantlyทานากะ: "...ไม่ได้โดยทั่วไปมีไฟหรือไม่? "Ester: "I've never heard of that!"I'd answered honestly, and she suddenly yelled at me. Loudly."Ah, sorry about that.""Your recovery magic too, there's no way that's rank E!" (Wow, she can be really loud.) "Yeah, I'm sorry about that.""Hey, you, are you making fun of me here?!""Ester, he has his own circumstances. Getting recklessly involved in someone else's personal life is a bad idea. You have a thing or two like that yourself, don't you?""But, but...""Sorry, Tanaka. She's strong-willed, but she's a good girl at heart, so don't think too badly of her.""No, no, I'm sorry about misleading you."Ester looked like she was going to jump at me. With a bitter smile, Allen grabbed her arm at what seemed like the last moment."Allen!""Well, calm down a little bit, Ester. We were saved by Tanaka too. You understand that, right?""But he, he tricked me!""Ester, he's an adventurer, the same as us. And we just met him yesterday.""That's...ummm..."Ester was grumbling.Unusually, Sophie said something."I have one question. Where did you study magic?""Ah, yeah, that's right..."(I hadn't thought about that. I'll just have to make up something...)Her slightly scrunched-up face as she asked was cute, but now that I knew her relationship to Allen, her stock value had fallen in my view."I prayed to god, and became able to do that."(Yeah, that's kind of true.)"...god, you said? Specifically, what's the name of this god?"(Did that god mention something like a name? Not that I remember...)"No, I don't really know...""You were praying to a god you don't know the name of?""Ehh, well, various things happened.""...I see..."I was starting to feel like Allen had the best personality out of the group. Despite being a playboy.I was still jealous."Well then, it's gotten late, so we should get some sleep.""That's true."◇◆◇The next day, we headed back to the town, having finished the job.The village chief's son was in the carriage with us, to report the damage to the town and the appearance of a high orc to some government official. He was in his mid-20s, and apparently he would become the village chief himself before too long."Gatan goton." Once again, the bumpy ride was making my butt hurt."Yeah, adventurers really are amazing. The best fighters in our village together could only handle one or two orcs, but you burnt a whole group of them in an instant."He was really excited as he talked to us.The death of 10-some people in the fight did nothing to dampen his enthusiasm. We'd been riding for an hour, but he showed no signs of stopping. Getting stared at by a young guy with stars in his eyes like that made me uncomfortable."No, well, I just barely managed. I thought I was going to die there."I remembered that huge orc's fist almost reaching my face."Thank you so much. We should have investigated better and told the guild about the size of the group and the possibility of a high orc being there.""Ah, you're welcome.""My daughter was actually there, so...really...thank you very much...""Ah..."(I see, that's why he's so enthusiastic.)The trip back was uneventful. We stopped at the same place again for lunch, and ate together with the driver.We arrived back at the town when the sun was starting to set.After returning the carriage, our group of 5 people went to the adventurer's guild.◇◆◇"OK, I understand the situation."With the village chief's representative and White Rain's members working together, explaining what happened went smoother than I expected.I'd been worried about how a chump like me claiming I defeated a strong monster like a high orc would go, but that wasn't a problem. Having four eyewitnesses made things a lot more credible to the macho bald guy at the counter."The village's request underestimating the orcs was foolish, but I have to apologize for how the guild handled this situation. A high orc appearing...that's the kind of blunder that might happen once a decade.""I see.""In this case, the guild will give you an additional reward payment. But I need to consult with some other people at the guild, so, I apologize, but can you come back tomorrow to get that? We'll give you the original reward at the same time."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่สามารถเห็นอะไรผ่านฝุ่นและควัน. (เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นอันตราย. ฉันจะไม่ได้ทำนี้ถ้าผมเป็นคนเงียบขรึม ... ) "HOOOOOOOOOoooo!" เสียงหอนหนึ่งมาจากภายในหมอกควัน. (มันยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ฉัน หวังว่าเสียงของมันที่กำลังจะตาย แต่ ... ) ครั้งที่สองหลังจากที่ A, มาร่างกายขนาดใหญ่เจาะผ่านขอบของควันและฝุ่น มันเรียกเก็บที่ผมเอื้อมมือออกกำปั้นขนาดใหญ่ที่มีขนาดใหญ่พอที่จะคว้าลำตัวของฉัน ผมพยายามที่จะคิดวิธีที่จะหลบหนีหรือหลบ แต่ใจของฉันก็ว่างเปล่า. ฉันเพียงแค่จ้องมองที่มัน. (ใช่ที่ว่าทำไมนักมายากลต้องมีการโจมตีบางฆ่า.) (อาฉันกำลังจะตาย.) ฉัน เพียงแค่หลับตา. "....... " แต่ผลกระทบที่ไม่เคยมา. ขณะที่ผมเปิดตาของฉันอีกครั้งผีสูงได้รับบาดเจ็บลดลงไปที่หัวเข่าและข้อศอกและทรุดตัวลงเป็นครั้งที่สองต่อมาคว่ำหน้าลงบนพื้นดินที่มี thud ได้. ก็เพิ่งรอดชีวิตแทบจะไม่. ".... มาง่าย." หัวใจของฉันถูกตีเสียงดังและรักแร้เปียกของฉันได้อย่างสมบูรณ์. ฉันค่อยๆลดลงแขนที่ฉันต้องการได้รับการยื่นออกมา. ชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงเริ่มเชียร์ . (พวกเขากำลังเชียร์. พวกเขากำลังเชียร์สำหรับฉันเพราะสิ่งที่ฉันได้!) มันเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันที่สิ่งที่ต้องการที่เกิดขึ้น ครั้งแรกที่ผมรู้สึกแบบนั้น. มันเป็นความรู้สึกที่ดี. (ใช่! ฉันยิ่งใหญ่ที่สุด!) "ทานากะ" สมาชิกของสีขาวฝนรีบวิ่งมากกว่า. "อาขออภัยเกี่ยวกับที่ผมไปข้างหน้าและเสร็จสิ้นแล้ว สิ่งด้วยตัวเอง. "(ทำหน้าที่เพียงอย่างเดียวจะไม่ดีสำหรับทีมหลังจากทั้งหมด.)" ไม่ว่าที่ดี ... "" หรือมากกว่า ... คุณสามารถใช้เวทมนตร์โจมตีเกินไป ... "" ดีเมื่อเทียบกับ มายากลกู้คืนของฉันมันเป็นระดับต่ำแม้ว่า. "ผมก็ยังไม่ทราบว่าจำนวน" แม็กซ์ "ก็เท่ากับ." ... ฉันฉันเห็น. "นั่นทำให้ผมนึกถึงเกี่ยวกับคนได้รับบาดเจ็บนอนอยู่บนพื้น ผมหันและมุ่งหน้าไปทางที่. "ตาทานากะ?" "ผมจำได้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่ผมต้องทำ." "อา ... " ผมรีบไปยังผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ ตรวจสอบสถานะของพวกเขาก็ดูเหมือนว่ามี 0 HP หมายความว่าพวกเขาตายในขณะที่สิ่งที่มากกว่านั้นหมายความว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ บางส่วนของพวกเขามีสิ่งที่ต้องการจดทะเบียนโรคหรือเป็นพิษซึ่งได้รับการรักษาให้หายได้ในเวลาเดียวกัน. (มายากลการกู้คืนเป็นสิ่งที่ดี แต่หน้าต่างสถานะนี้เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจเกินไป.) ◇◆◇ไม่นานหลังจากที่ผมเสร็จสิ้นการรักษาคนที่ได้รับบาดเจ็บหมู่บ้านหัวหน้าเรียกว่าสำหรับเรา. ผมได้นำไปสู่ห้องรับรองแขก 16 ตารางเมตรมีเก้าอี้และโต๊ะ มีการเรียงลำดับของชาในถ้วยบนโต๊ะได้ ผมเอาหนึ่งและมันมีกลิ่นที่ดี. สมาชิกของสีขาวฝนอยู่ที่นั่นกับฉัน อัลเลนเป็นคนถัดไปให้ฉันกับเอสเตอร์ต่อไปกับเขาและโซฟีติดกับเอสเตอร์. หัวหน้าหมู่บ้านในด้านอื่น ๆ ของตาราง เขามองเกี่ยวกับ 45 ปี เขามีการสร้างค่าเฉลี่ยและผมสีน้ำตาลอ่อนสั้น ๆ ที่มีนิด ๆ หน่อย ๆ ของสีเทา. "จริงๆขอบคุณมาก." สิ่งแรกที่เขาทำคือน้อมเราเกือบสัมผัสโต๊ะกับศีรษะของเขา. "ขอบคุณที่คุณ มีเพียงการบาดเจ็บล้มตายไม่กี่. "" นั่นเป็นเรื่องดีที่จะได้ยิน. "" คุณจริงๆช่วยเรา. "" อาว่าเป็นสิ่งที่ทำสัญญาเป็น. "" แต่เราไม่เคยคิดว่าผีสูงจะปรากฏ ... "" สิ่งที่ไม่คาดคิดมักจะสามารถเกิดขึ้นได้. พวกเขาจัดการที่จะทำความเสียหายจำนวนมากและผมขออภัยเกี่ยวกับที่. "เห็นได้ชัดว่า13 คนเสียชีวิต ในหมู่บ้านขนาดนี้ว่าเป็นความสูญเสียอย่างมีนัยสำคัญ. "ไม่ไม่ไม่มีความเสียหายอย่างแน่นอน แต่มีผีจำนวนมากที่พวกเขาจะได้ทำลายหมู่บ้านผ่านที่นี่ถ้าคุณยังไม่ได้มา." ฉันก็ยังคงกังวลว่าพวกเขา เขาจะพยายามที่จะเรียกร้องเงินชดเชยสำหรับความเสียหายที่ผีได้ทำ ผมไม่ได้อ่านคำขอหรือสัญญา; อัลเลนได้รับการจัดการที่. "ไม่ทานากะเราเป็นคนที่ควรขอโทษ." "คุณจะต้องเหนื่อย. คุณสามารถพักผ่อนได้ที่นี่ที่บ้านของฉันคืนนี้." "อาใช่. แต่เรามีอยู่แล้วห้องพักที่โรงแรมแห่งหนึ่ง .. "" ห้องพักที่นี่เป็นบิตขนาดใหญ่กว่าของอินน์เพื่อให้เราสามารถนำกระเป๋าเดินทางของคุณมากกว่าที่นี่แทน. "" อืมอัลเลนทำในสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไร? "" เอ่ออาใช่. ที่ดีใช่มั้ย ? "" ในกรณีที่ต้องขอบคุณสำหรับการต้อนรับของคุณ. "" คุณต้องทั้งหมดจะหิวหลังจากนั้น. รับประทานอาหารเย็นควรจะพร้อมในเร็ว ๆ นี้และเราได้ดึงออกหยุดทั้งหมดสำหรับการรับประทานอาหารในวันนี้. "" อาจริงๆ? ขอบคุณ "(ดีดูเหมือนฉันจะได้รับอาหารคุณภาพสูงในคืนนี้.) หลังจากนั้นการประชุมระยะสั้นจำนวนของชาวบ้านรวมตัวกันในบ้านของหัวหน้าที่จะกล่าวขอบคุณ." ขอบคุณ. "" ขอบคุณมากครับ. "ที่ไปในขณะที่ มันเป็นครั้งแรกที่ผมต้องการอากาศชนิดของการรักษาที่. ผมเหนื่อยเกินไปที่จะจริงๆขอบคุณอาหาร หลังจากที่รับประทานอาหารที่ผมเดินตรงไปยังห้องของฉันที่จะนอนหลับ การติดตั้งห้องเป็นเหมือนกันกับฉันและอัลเลนในห้องหนึ่งและเอสเตอร์และโซฟีในอื่น ๆ แม้ว่าหัวหน้าหมู่บ้านมีบ้านสวย ๆ มันก็ไม่ได้มีขนาดใหญ่พอสำหรับทุกคนที่จะมีห้องพักของแต่ละบุคคล. (ฉันจะได้มีห้องพักโรงแรมกับตัวเองแล้ว ... แต่ที่จะหยาบคาย ... ) ( ฉันคิดว่ามันถูกกว่า 10 ปีนับตั้งแต่ที่ฉันร่วมห้องกับใครสักคน. ครั้งสุดท้ายที่ผมว่าอาจจะเป็นตอนที่ผมอยู่ในห้องพักของเพื่อนในวิทยาลัย.) ผมเริ่มรู้สึกนิดคิดถึง. ◇◆◇ "ฉันขอโทษจริงๆ เกี่ยวกับที่ทานากะ. "" ไม่มีไม่มีทุกอย่างถูกปรับในท้ายที่สุดแล้วจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. "" แต่เราก็ ... "" ไม่ไม่ ... "(บางทีฉันควรขอให้เขาให้ฉันยืมเอสเตอร์และโซฟีคืนเป็นคำขอโทษได้.) (เมื่อฉันได้รับการชำระเงินจากงานนี้แน่นอนฉันจะไปหาซ่อง.) "ทานากะผมคิดว่าคุณควรจะมีรางวัลทั้งหมดจากการร้องขอนี้." "คุณจะได้ไม่ต้องไปที่ไกล. มีค่าใช้จ่ายต่างๆที่คุณ payed สำหรับเขาหลังจากทั้งหมด." "ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. เราสามารถจ่ายได้ชนิดของสิ่งที่." "ในกรณีที่ผมจะได้รับสุดซึ้ง . น่าเศร้าที่ฉันสามารถใช้เงินในขณะนี้. "ฉันกำลังนั่งอยู่บนเตียงและข้ามจากฉันอัลเลนเอสเตอร์และโซฟีกำลังนั่งอยู่ในที่อื่นๆ . (ฉันอยากจะมีคนสองคนในแต่ละด้าน แต่ ) เอสเตอร์: "คุณสิ่งที่เป็นที่วิเศษ". เธอเป็นคนที่มองผมอย่างไม่พอใจทานากะ: "... ไม่ได้มันเป็นพื้นลูกไฟหรือไม่" เอสเตอร์: "ฉันไม่เคยได้ยินว่า!" ผมตอบ ตรงไปตรงมาและทันใดนั้นเธอก็ตะโกนมาที่ผม เสียงดัง. "อาขออภัยเกี่ยวกับที่." "วิเศษกู้คืนของคุณเกินไปมีวิธีการที่เป็น E ยศไม่!" (ว้าวเธอสามารถจะดังจริงๆ.) "ใช่ฉันขอโทษเกี่ยวกับว่า." "เฮ้คุณ คุณจะทำให้ความสนุกของฉันที่นี่ ?! "" เอสเตอร์เขามีสถานการณ์ของตัวเอง. การมีส่วนร่วมประมาทในชีวิตส่วนตัวของคนอื่นเป็นความคิดที่ดี. คุณมีสิ่งหนึ่งหรือสองเช่นเดียวกับที่ตัวเองไม่ได้คุณ? "" แต่ แต่ ... "" ขอโทษทานากะ. เธอเข้มแข็งเอาแต่ใจ แต่เธอเป็นคนดีที่หัวใจจึงไม่คิดว่ามากเกินไปไม่ดีของเธอ. "" ไม่ไม่ฉันขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิดเกี่ยวกับคุณ. "เอสเตอร์ดูเหมือนเธอกำลังจะกระโดดมาที่ฉัน ด้วยรอยยิ้มขมอัลเลนคว้าแขนของเธอในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นช่วงเวลาที่ผ่านมา. "อัลเลน" "ดีสงบลงเล็กน้อย Ester. เราได้รับการบันทึกโดยทานากะเกินไป. คุณเข้าใจว่าใช่มั้ย?" "แต่เขา เขาหลอกฉัน! "" เอสเตอร์เขาเป็นนักผจญภัยเช่นเดียวกับเรา. และเราก็พบเขาเมื่อวานนี้. "" นั่นคือ ... ummm ... "เอสเตอร์ได้รับการบ่น. แปลกโซฟีกล่าวว่าบางสิ่งบางอย่าง." ผมมีคำถามหนึ่ง . คุณไม่ศึกษาเวทมนตร์? "" อาใช่ที่เหมาะสม ... "(ฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับที่. ฉันจะต้องทำบางสิ่งบางอย่าง ... ) เธอใบหน้า scrunched ขึ้นเล็กน้อยขณะที่เธอถาม ได้น่ารัก แต่ตอนนี้ที่ผมรู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอให้กับอัลเลนมูลค่าหุ้นของเธอได้ลดลงในมุมมองของฉัน. "ผมอธิษฐานต่อพระเจ้าและกลายเป็นความสามารถที่จะทำ." (ใช่ว่าเป็นชนิดที่แท้จริงของ.) "... พระเจ้า คุณบอกว่า? โดยเฉพาะสิ่งที่ชื่อของพระเจ้าหรือไม่ "(พระเจ้าไม่ที่กล่าวถึงบางสิ่งบางอย่างเช่นชื่อหรือไม่ไม่ว่าผมจำได้ว่า... )" ไม่ฉันไม่ทราบจริงๆ ... "" คุณจะได้รับการอธิษฐาน พระเจ้าคุณไม่ทราบชื่อของ? "" Ehh ดีสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น. "" ... ผมเห็น ... "ผมเริ่มที่จะรู้สึกเหมือนอัลเลนมีบุคลิกภาพที่ดีที่สุดออกจากกลุ่ม แม้จะเป็นเพลย์บอย. ฉันก็ยังคงอิจฉา. "ดีแล้วก็มีอากาศที่ปลายดังนั้นเราควรจะได้รับการนอนหลับบาง." "นั่นเป็นความจริง." ◇◆◇วันรุ่งขึ้นเรามุ่งหน้ากลับไปยังเมืองที่มีการเสร็จงานลูกชายหัวหน้าหมู่บ้านที่อยู่ในสายการบินกับเราในการรายงานความเสียหายให้กับเมืองและการปรากฏตัวของผีสูงให้กับข้าราชการบาง เขาอยู่ในช่วงกลางยุค 20 ของเขาและเห็นได้ชัดว่าเขาจะกลายเป็นหัวหน้าหมู่บ้านของตัวเองก่อนที่จะยาวเกินไป. "Gatan goton." อีกครั้งหนึ่งที่การนั่งเป็นหลุมเป็นบ่อทำให้ก้นของฉันเจ็บ. "ใช่ผจญภัยจริงๆเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ. สู้ที่ดีที่สุดในหมู่บ้านของเราด้วยกันเท่านั้นที่จะจัดการกับหนึ่งหรือสองผี แต่คุณเผาทั้งกลุ่มของพวกเขาในทันที." เขาเป็น ตื่นเต้นมากในขณะที่เขาพูดคุยกับเรา. การตายของคน 10 บางส่วนในการต่อสู้ที่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อรองรับความกระตือรือร้นของเขา เราต้องการได้รับการขี่ม้าชั่วโมง แต่เขาแสดงให้เห็นสัญญาณของการหยุดไม่มี การจ้องที่โดยคนหนุ่มสาวที่มีดาวในสายตาของเขาเช่นเดียวกับที่ทำให้ฉันไม่สบายใจ. "ไม่ดีผมก็จัดการแทบจะไม่. ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายที่นั่น." ผมจำได้ว่ากำปั้นผีมากเกือบถึงใบหน้าของฉัน. " ขอบคุณมาก. เราควรจะมีการสอบสวนที่ดีขึ้นและบอกว่าสมาคมเกี่ยวกับขนาดของกลุ่มและเป็นไปได้ของผีสูงอยู่ที่นั่นที่. "" อาคุณยินดีต้อนรับ. "" ลูกสาวของฉันเป็นจริงมีดังนั้น .. .really ... ขอบคุณมาก ... "" อา ... "(ฉันเห็นว่าทำไมเขาจึงกระตือรือร้น.) การเดินทางกลับมาอยู่เรื่อย เราหยุดในสถานที่เดียวกันอีกครั้งสำหรับอาหารกลางวันและร่วมรับประทานอาหารกับคนขับ. เรากลับมาถึงเมืองเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตั้ง. หลังจากกลับสายการบินกลุ่มของเรา 5 คนที่ไปของสมาคมนักผจญภัย. ◇◆◇ "ตกลงฉันเข้าใจสถานการณ์." กับหมู่บ้านสมาชิกของหัวหน้าตัวแทนและฝนสีขาวของการทำงานร่วมกันอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นไปนุ่มนวลกว่าที่ผมคาดไว้. ผมเคยกังวลเกี่ยวกับวิธีการที่คนโง่อย่างผมที่อ้างว่าผมแพ้มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเช่นสูง ผีจะไป แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหา มีสี่พยานทำสิ่งที่เป็นจำนวนมากมีความน่าเชื่อถือมากขึ้นในผู้ชายหัวล้านผู้ชายที่เคาน์เตอร์. "การร้องขอหมู่บ้านประเมินผีเป็นคนโง่ แต่ผมต้องขอโทษสำหรับวิธีการที่สมาคมการจัดการสถานการณ์เช่นนี้. ให้ผีสูงปรากฏ ... นั่นคือ ชนิดของความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นครั้งหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา. "" ผมเห็น. "" ในกรณีนี้สมาคมจะให้เงินรางวัลเพิ่มเติม. แต่ฉันต้องปรึกษากับบางส่วนของคนอื่น ๆ ที่สมาคมดังนั้นฉันขอโทษ แต่ คุณสามารถกลับมาในวันพรุ่งนี้ที่จะได้รับว่าเราจะให้ผลตอบแทนที่เดิมในเวลาเดียวกัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่เห็นอะไรเลย ผ่าน ฝุ่นและควัน

( แอลกอฮอล์เป็นอันตราย ฉันคงไม่ทำแบบนั้น ถ้าฉันยังไม่เมา . . . . . . . )

" hooooooooooooo ! "

เป็นเสียงหอนมาจากภายในหมอก

( มันยังมีชีวิตอยู่ ฉันหวังว่านั่นคือเสียงมันจะตาย แต่ . . . . . . . )

เป็นครั้งที่สอง หลังจากมันมา ร่างกายของมันใหญ่ทะลุผ่านขอบของควันและฝุ่นละออง มันเรียกฉันเอื้อมกำปั้นขนาดใหญ่ที่ใหญ่พอที่จะคว้าลำตัวของฉัน ผมพยายามคิดหาทางหนีหรือหลบ แต่ใจฉันว่างเปล่า

ฉันก็แค่จ้องมัน

( ใช่ นั่นเป็นเหตุผลที่นักมายากลต้องโจมตี ฆ่าแน่นอน )

( เอ่อ ฉันกำลังจะตาย . . . )

ผมก็หลับตา

" . . . . . . . "

แต่ผลกระทบไม่เคยมา

ผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง บาดเจ็บสูง orc ลดลงถึงเข่า หน่อยและวินาทีต่อมาล้มลงคว่ำหน้าลงบนพื้นดินด้วย . . .

ผมก็เกือบไม่รอด

" . . . . . . . หาง่าย "

หัวใจเต้นเสียงดังและรักแร้ของฉันเปียกไปหมด

ฉันค่อยๆลดแขนที่ฉันต้องการได้รับการถือครองออก

ชาวบ้านใกล้เคียง เริ่มเชียร์

( เค้าเชียร์ พวกเขากำลังเชียร์ฉัน เพราะสิ่งที่ฉันทำ ! )

มันเป็นครั้งแรกในชีวิตว่ามันเกิดอะไรขึ้น ครั้งแรกที่ผมรู้สึกแบบนั้น

มันรู้สึกดี

( ใช่ ! ฉันที่สุด ! )

" ทานากะ !

สมาชิกฝนสีขาว วิ่งเกิน

" อ๊ะ โทษที ฉันไปข้างหน้าและเลิกเอง "

( ทำคนเดียว ไม่ดีสำหรับทีม , หลังจากทั้งหมด )

" ไม่ มันก็ดี . . . . . . . "

" หรือว่า . . . คุณสามารถ ใช้คาถาโจมตีด้วย "

. . . . . . ." แต่เมื่อเทียบกับการกู้คืนพลังของฉันมันน้อยนะ "

ฉันยังไม่รู้เบอร์อะไร " แม็กซ์ " เท่ากับ .

" . . . . . . . ผมเห็น "

ที่เตือนฉันเรื่องคนบาดเจ็บนอนอยู่ที่พื้นแล้ว ผมหันกลับไปแบบนั้น

" ตา ทานากะซัง ?

" ฉันนึกได้ว่ามีธุระต้องทำ "

" เอ่อ . . . . . . . "

ฉันรีบมาเพื่อผู้ประสบภัย ตรวจสอบสถานะของพวกเขามันดูเหมือนว่ามี 0 HP หมายถึงพวกเขาตายไปแล้ว ในขณะที่ อะไรมากกว่า นั่นหมายถึงว่า พวกเขายังมีชีวิตอยู่ บางส่วนของพวกเขามีสิ่งที่ต้องการติดต่อทางเพศสัมพันธ์หรือพิษอยู่ ซึ่งได้รับการรักษาในเวลาเดียวกัน

( กู้เวทมนตร์เป็นสิ่งที่ดี แต่หน้าต่างสถานะนี้น่าทึ่งมาก ◇◆◇ )





หลังจากที่ผมเสร็จสิ้นการรักษาคนบาดเจ็บ หัวหน้าหมู่บ้านเรียกเรา

ฉันทำให้ห้องต้อนรับ16 ตารางเมตร มีเก้าอี้และโต๊ะ มีการจัดเรียงบางของชาในถ้วยบนโต๊ะ ผมเอาหนึ่ง มันมีกลิ่นที่ดี

สมาชิกฝนสีขาว อยู่กับฉัน อัลเลน อยู่ข้างๆ ผม กับ เ ถัดจากเขาและโซฟีถัดจากเอสเทอร์

หัวหน้าหมู่บ้านอยู่อีกด้านหนึ่งของโต๊ะ เขาดูประมาณ 45 ปี เขามีลักษณะรูปร่างผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนเล็กน้อยสีเทา

" ขอบคุณจริงๆ "

สิ่งแรกที่เขาทำคือ โบว์ เราเกือบสัมผัสโต๊ะหัว

" ขอบคุณ มีเพียงไม่กี่ได้รับบาดเจ็บ . "

" นั่นดี เพื่อฟัง "

" คุณช่วยให้เรา "

" เอ่อ นั่นคือสิ่งที่สัญญา คือ "

" แต่เราไม่เคยคิดว่าสูง orc จะปรากฏ . . . . . . . "

" สิ่งที่ไม่คาดคิดสามารถเกิดขึ้นได้เสมอ พวกเขาสามารถทำเสียหายมาก และผมขอโทษครับ "

แล้ว 13 คนเสียชีวิต ในบ้านขนาดนี้ นั่นคือการสูญเสียที่สำคัญ

" ไม่ ไม่ ไม่ แน่นอนมีความเสียหาย แต่ด้วยหลายผี พวกเขาจะต้องทำลายหมู่บ้านผ่านที่นี่ถ้าคุณยังไม่ได้มา "

ผมยังกังวลว่า พวกเขากำลังพยายามที่จะเรียกร้องเงินชดเชยสำหรับความเสียหาย ผีทำ ผมยังไม่ได้อ่านขอ หรือสัญญา อัลเลน ได้จัดการ

" ไม่ ทานากะ เราต่างหากที่ต้องขอโทษ "

" คุณต้องเหนื่อย คุณสามารถพักที่นี่ที่บ้านผมคืนนี้ "

" เอ่อ ครับ แต่เราก็มีห้องที่โรงแรม . . . . . . . "

" ห้องพักที่นี่เป็นบิตที่ใหญ่กว่า อินน์ ,ดังนั้น เราสามารถเอากระเป๋ามาแทน "

" เอ่อ อัลเลน คุณอยากจะทำอะไร ?

" เอ่อ อ่า ครับ ไม่เป็นไร ใช่มั้ย ? "

" ในกรณีนี้ ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ . . . "

" คุณคงจะหิว หลังจากนั้น อาหารเย็นจะพร้อมเร็ว ๆ นี้ และเราได้พยายามทุกวิถีทาง สำหรับอาหารมื้อนี้นะ "

" อ๊ะ จริงเหรอ ? ขอบคุณครับ

( ดีจัง มันฟังดูเหมือนฉันสามารถรับอาหารคุณภาพสูง

คืนนี้ )หลังจากการประชุมสั้นๆ จำนวนของชาวบ้านรวมตัวกันของหัวหน้าบ้านกล่าวขอบคุณ

" ขอบคุณ "
" ขอบคุณมากค่ะ "

นั่นไปสักพัก มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้รับการปฏิบัติแบบนั้น

ผมเหนื่อยเกินไปที่จะขอบคุณสำหรับอาหาร หลังจากกินแล้ว ฉันก็ตรงไปที่ห้องนอน ห้องติดตั้งได้เหมือนกันกับผมและอัลเลนในหนึ่งห้อง และเอสเทอร์และโซฟีในอื่น ๆ ถ้าหัวหน้าหมู่บ้านมีบ้านค่อนข้างดี มันไม่ใหญ่พอสำหรับทุกคนที่จะมีห้อง

( ผมมีโรงแรมห้องตัวเองแล้ว . . . แต่มันก็หยาบคาย . . . . . . . )

( ฉันคิดว่ามันมากกว่า 10 ปีแล้วตั้งแต่ที่ผมแชร์ห้องกับใคร .ครั้งสุดท้ายที่ฉันทำนั่นคงเป็นตอนที่ฉันอยู่ในห้องของเพื่อนในวิทยาลัย )

ผมเริ่มรู้สึกคิดถึงบ้านเล็กน้อย ◇◆◇





" เรื่องนั้นผมขอโทษจริงๆ ทานากะ "

" ไม่ ไม่ ทุกอย่างปกติดี สุดท้ายจึงไม่กังวลเกี่ยวกับมัน "

" แต่เรา . . . . . . . "

" ไม่ ไม่ ไม่ . . . "

( บางทีฉันควรถามเขาให้ฉันยืมเอสเทอร์และโซฟีสำหรับคืนเป็นคำขอโทษ )

( เมื่อฉันได้รับเงินจากงานนี้ฉันกำลังหาซ่อง )

" ทานากะ ฉันคิดว่าคุณควรได้รางวัลทั้งจากคำร้องนี้ "

" คุณไม่ต้องไปไกล มีต่างๆค่าใช้จ่ายที่คุณจ่ายสำหรับ หลังจากทั้งหมด . "

" ไม่กังวลเกี่ยวกับมัน เราสามารถชนิดของสิ่งที่ . "

" ในกรณีนี้ ผมยินดีที่จะยอมรับ เศร้า , ฉันสามารถใช้เงินตอนนี้ . "

ฉันนั่งอยู่บนเตียง และตรงข้ามฉัน อัลเลน