Chapter twoThe second black catThat

Chapter two
The second black cat
That night, I was aroused from sleep by the cry, “fire!” the curtains of my bed were in flames.
The whole house was consumed by fire.
With great difficulty, my wife, a servant and myself escaped that inferno.


The destruction was complete.
My entire worldly wealth had gone up in smoke, and I surrendered to despair.

I do not believe in trying to seek explanation for disastrous events.
I do not have that weakness where I must find the connection between cause and effect- between the disaster and the atrocious act that must have caused it.
In this story, I am merely presenting a sequence of facts, and I do not wish to leave anything out.
On the day after the fire, I visited the ruins of my house.
The walls, all except one, had fallen in.
The wall that was still standing had been near the middle of the house.
My bed had rested against this wall.
I guess that because it had been recently plastered, it was able to resist the destructive force of the fire.

Around this wall stood a thick crowd of people who seemed to be examining a portion of the wall with eagerness and rapt attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 2แมวดำสองคืน ผม aroused จากโหมดสลีป โดยการร้อง "ไฟไหม้" ม่านเตียงของฉันอยู่ในเปลวไฟใช้ทั้งบ้าน ด้วยไฟด้วยความยากลำบากมาก เป็นข้าราชการ และภรรยาตัวเองหนีนรกนั้นการทำลายสมบูรณ์มั่งคั่งทางของฉันทั้งหมดแล้วค่าในควัน และฉัน surrendered อาลัยผมไม่เชื่อว่าในการพยายามหาคำอธิบายเหตุการณ์ร้ายฉันไม่มีที่อ่อนแอที่ต้องพบการเชื่อมต่อระหว่างสาเหตุและผลระหว่างเกิดเหตุและการกระทำที่โหดร้ายที่ต้องมีเกิดขึ้นก็ในบทความนี้ ฉันเป็นเพียงนำเสนอลำดับของข้อเท็จจริง และฉันไม่ต้องการที่จะปล่อยอะไรออกมาวันหลังจากไฟไหม้ ฉันเยี่ยมชมซากปรักหักพังของบ้านผนัง ทั้งหมดยกเว้นหนึ่ง มีการลดลงในผนังที่ยังยืนได้ใกล้กลางของบ้านเตียงของฉันได้คัดสรรกับผนังนี้ผมคิดว่า เนื่องจากมันมีการเพิ่งปูน ก็สามารถต้านทานแรงทำลายไฟรอบผนังนี้ยืนฝูงชนหนาของคนที่จะตรวจสอบส่วนของผนังกับ eagerness rapt สนใจ