I ache for people who approach poet

I ache for people who approach poetry with the torturous fear of a patient undergoing a root canal. They are probably exposed to some classic verse in their high school English classes, maybe dead, white, British men and a sprinkling of Whitman and Dickinson. That experience is enough; they see a poem later in life and run from it as if bees are chasing them. I’d like to think that some of these folks make it to college, and by fate or favorable class scheduling, end up in a Literature class that forces them to reexamine poetry. As I said, I’d like to think this to be true, but I’m realistic. To the average person, poetry conjures images of archaic rhyming couplets, Shakespeare, beatniks snapping their fingers, diaries full of feelings, and a horde of other stereotypes. That is enough to scare the bejesus out of most people (and if you are one of those people then you suffer from Metrophobia, the fear of poetry). To use a Whitmanesque ideal, poetry is everything, and that most certainly includes humor. All those people who pass poetry off as elitist and esoteric are happy to create their self-fulfilling prophecies, limiting themselves and missing out on gems, like this poem from Kevin Young.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันปวดสำหรับคนที่เข้าหาบทกวีกลัว torturous ของผู้ป่วยผ่าตัดรากฟัน นอกจากนี้พวกเขาอาจกำลังเผชิญกับบางข้อคลาสสิกในการสอนภาษาอังกฤษมัธยม คนตาย สีขาว อังกฤษที และโรย Whitman และดิกคินสัน ประสบการณ์ที่ไม่เพียงพอ พวกเขาดูบทกลอนต่อไปในชีวิต และเรียกใช้จากว่าผึ้งจะไล่พวกเขา อยากจะคิดว่า บางส่วนของคนเหล่านี้ทำให้การศึกษา และ โดยชะตากรรมหรือการวางแผนชั้นดี สิ้นสุดขึ้นในชั้นเรียนวรรณกรรมที่บังคับให้ reexamine บทกวี ผมกล่าวมา อยากให้คิดว่า นี้เป็นความจริง แต่ฉันจริง คนเฉลี่ย บทกวี conjures ภาพพวก rhyming couplets เชกสเปียร์ beatniks จัดระยะนิ้วของพวกเขา ไดอารีส์เต็มความรู้สึก และฝูงชนของอื่น ๆ มัก พอแล้วหลอน bejesus จากคนส่วนใหญ่ (และถ้าคุณเป็นหนึ่งคน แล้วคุณต้องทนทุกข์ทรมานจาก Metrophobia ความกลัวของบทกวี) การใช้ Whitmanesque เหมาะ บทกวีทุกอย่าง และที่สุดอย่างแน่นอนมีอารมณ์ขัน ทุกคนผ่านบทกวีออกเป็น elitist และลึกลับมีความสุขเพื่อสร้างคำพยากรณ์การตอบสนองตนเอง จำกัดตัวเอง และหายไปในอัญมณี เช่นกลอนนี้จาก Kevin Young

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันปวดสำหรับผู้ที่เข้าใกล้บทกวีที่มีความกลัวแยงของผู้ป่วยที่เข้ารับการคลองรากฟัน พวกเขาอาจมีการสัมผัสกับบางบทกวีคลาสสิกในโรงเรียนมัธยมชั้นเรียนภาษาอังกฤษของพวกเขาอาจจะตายสีขาวผู้ชายอังกฤษและโรยวิทแมนและดิกคินสัน ประสบการณ์ที่เพียงพอ พวกเขาเห็นบทกวีต่อไปในชีวิตและเรียกใช้จากมันราวกับว่าผึ้งจะไล่พวกเขา ผมชอบที่จะคิดว่าบางส่วนของคนเหล่านี้ทำให้มันเป็นวิทยาลัยและโดยชะตากรรมหรือการจัดตารางการเรียนดีจบลงในชั้นเรียนวรรณกรรมที่บังคับให้พวกเขาที่จะทบทวนบทกวี ที่ผมกล่าวว่าผมอยากจะคิดว่านี่จะเป็นจริง แต่ฉันมีเหตุผล เพื่อคนเฉลี่ยบทกวีเสกภาพของกลอนบทกวีโบราณ, เช็คสเปียร์ beatniks ดีดนิ้วของพวกเขาบันทึกประจำวันที่เต็มไปด้วยความรู้สึกและฝูงชนของแบบแผนอื่น ๆ นั่นก็เพียงพอที่จะทำให้ตกใจง่าออกมาจากคนส่วนใหญ่ (และถ้าคุณเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นแล้วคุณต้องทนทุกข์ทรมานจาก Metrophobia กลัวของบทกวี) ในการใช้งานที่เหมาะ Whitmanesque บทกวีเป็นทุกอย่างและที่แน่นอนที่สุดรวมถึงอารมณ์ขัน คนเหล่านั้นทุกคนที่ผ่านบทกวีออกมาเป็นชั้นนำและความลับมีความสุขในการสร้างคำทำนายตัวเองการตอบสนองของพวกเขา จำกัด ตัวเองและหายออกไปจากอัญมณีเช่นบทกวีนี้จากเควินหนุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเจ็บปวดกับคนที่เข้าหาบทกวีกับความกลัวที่ทรมานของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษารากฟัน พวกเขาอาจจะสัมผัสกับบางอย่างที่คลาสสิกบทกวีในโรงเรียนมัธยมชั้นเรียนภาษาอังกฤษของพวกเขา , อาจตาย , สีขาว คนอังกฤษ และโรยของวิทแมน และ ดิกคินสัน . ประสบการณ์ที่เพียงพอ พวกเขาเห็นกลอนในภายหลังในชีวิตและหนีจากมัน ถ้าผึ้งจะไล่พวกเขาฉันชอบคิดว่า บางส่วนของคนเหล่านี้ให้กับโรงเรียน และ โชคชะตา หรือ มงคล จัดตารางสอน จบในวรรณกรรมคลาสที่บังคับให้พวกเขาทบทวนบทกวี เช่นฉันกล่าวว่าฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องจริง แต่ผมมีเหตุผล . เพื่อคนเฉลี่ย บทกวี conjures ภาพของโบราณคล้องจอง couplets เชคสเปียร์ Beatniks , การดีดนิ้วของเขา ไดอารี่ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกและฝูงชนของพวกเขาอื่น ๆ นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ bejesus ออกจากคนส่วนใหญ่ ( และถ้าคุณเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นแล้วคุณจะประสบจาก metrophobia ความกลัวของกวีนิพนธ์ ) ใช้ whitmanesque เหมาะ กวีนิพนธ์ คือทุกอย่าง และที่แน่นอนที่สุดประกอบด้วยอารมณ์ขัน คนที่ผ่านบทกวีจาก elitist และลึกลับยินดีที่จะสร้างตนเองปฏิบัติตามคำทำนาย ,การ จำกัด ตัวเองและพลาดอัญมณี ชอบกลอนบทนี้จาก เควิน หนุ่ม