Ghost put his hands on his hips, th

Ghost put his hands on his hips, thinking, before finally sighing. “I think we’re just gonna need to wing this one. Just do exactly as we say, and you might make it back out alive.”“And next time, you’d better tell us you can shoot like that too.” Price added in a grumbling tone.“And keep the mask on. Your face scares people—I think it might be better that way.” He grinned under his own mask. Ghost looked at the young soldier before turning to Price. “Let’s go.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผีวางมือบนสะโพก คิดก่อนจะถอนหายใจในที่สุด “ฉันคิดว่าเราแค่จะต้องปีกอันนี้ แค่ทำตามที่เราบอกไว้ แล้วคุณอาจจะรอดกลับมาได้” “และครั้งต่อไป คุณควรบอกเราว่าคุณสามารถยิงแบบนั้นได้เช่นกัน” ราคาเพิ่มด้วยน้ำเสียงบ่น “และสวมหน้ากากไว้ ใบหน้าของคุณทำให้ผู้คนกลัว ฉันคิดว่ามันอาจจะดีกว่าถ้าเป็นเช่นนั้น” เขายิ้มภายใต้หน้ากากของตัวเอง โกสต์มองทหารหนุ่มก่อนจะหันไปหาไพรซ์ "ไปกันเถอะ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผีเอามือจับก้นแล้วคิด สุดท้ายก็ถอนหายใจ "ผมคิดว่าเราแค่ต้องกันปีกนี้ขึ้น ทําตามที่เราบอกและคุณอาจจะกลับมาอย่างมีชีวิต"
"ครั้งหน้า คุณบอกเราว่าคุณยิงแบบนั้นก็ได้" ไพรซ์เสริมด้วยน้ําเสียงบ่น
"ใส่หน้ากาก ใบหน้าของคุณทําให้คนกลัว ผมคิดว่าแบบนี้อาจจะดีกว่า เขายิ้มยิงฟันภายใต้หน้ากากของตัวเอง
ผีมองทหารชั้นผู้น้อยแล้วหันไปมองไพรซ์ "ไปกันเถอะ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผี ส้อม เอว คิด และในที่สุดก็ ถอนหายใจ. "ฉันคิดว่าเราแค่ต้องอิมโพรไวส์ ทําตามที่เราบอก คุณอาจจะกลับมาอย่างมีชีวิต"

"ครั้งต่อไปคุณควรจะบอกเราว่าคุณสามารถยิงเช่นนั้นได้" ราคาเพิ่มขึ้นในน้ําเสียงบ่น.

"สวมหน้ากาก. หน้าคุณน่ากลัว -ฉันคิดว่ามันอาจจะดีกว่า" เขายิ้มภายใต้หน้ากากของเขา

ผี มองไปที่ทหารหนุ่ม ๆ แล้วหันมาที่ราคา. "ไปเถอะ"