Some advocates of far higher capita

Some advocates of far higher capital requirements for banks invoke the Modigliani-Miller theorem as grounds for judging that associated costs would be minimal. The M&M theorem holds that the average cost of capital to the firm is independent of capital structure, because any reduction in capital cost from switching to higher leverage using lower-cost debt is exactly offset by an induced increase in the unit cost of higher-cost equity capital as a consequence of the associated rise in risk. Statistical tests for large US banks in 2002–13 find that less than half of this M&M offset attains in practice. Higher capital requirements would thus impose increases in lending costs, with associated output costs from lower capital formation. These costs to the economy would need to be compared with benefits from lower risk of banking crises to arrive at optimal levels of capital requirements.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนับสนุนบางส่วนของความต้องการเงินทุนสูงกว่าสำหรับธนาคารเรียกทฤษฎีบท Modigliani มิลเลอร์เป็นเหตุสำหรับการตัดสินว่าค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องจะน้อย ทฤษฎีบท M & M ถือได้ว่าค่าใช้จ่ายเฉลี่ยของเงินทุนให้กับ บริษัท ที่เป็นอิสระจากโครงสร้างเงินทุนเนื่องจากการลดลงของค่าใช้จ่ายเงินทุนจากการเปลี่ยนมาใช้ยกระดับสูงขึ้นโดยใช้หนี้ที่ต่ำกว่าค่าใช้จ่ายที่จะชดเชยว่าจากการเพิ่มขึ้นชักนำในต้นทุนต่อหน่วยของค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้น ทุนเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องใน การทดสอบทางสถิติสำหรับธนาคารขนาดใหญ่ของสหรัฐใน 2002-13 พบว่าน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของ M & M ชดเชยบรรลุในทางปฏิบัติ ความต้องการเงินทุนที่สูงขึ้นจึงจะกำหนดค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นในการปล่อยสินเชื่อที่มีค่าใช้จ่ายในการส่งออกที่เกี่ยวข้องจากการสะสมทุนที่ต่ำกว่า ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ที่มีต่อเศรษฐกิจจะต้องนำมาเปรียบเทียบกับผลประโยชน์จากการลดความเสี่ยงของวิกฤตการธนาคารที่จะมาถึงในระดับที่ดีที่สุดของความต้องการเงินทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บาง advocates ไกลสูงกว่าความต้องการเงินทุนสำหรับธนาคารเรียกทฤษฎีบทมิลเลอร์เป็นเหตุให้ตัดสินว่าโมดิค่าใช้จ่ายจะน้อยที่สุด M & M ทฤษฎีบทถือว่าต้นทุนเฉลี่ยของเงินทุนใน บริษัท ที่เป็นอิสระของโครงสร้างเงินทุนเพราะการลดใด ๆในต้นทุนที่สูงขึ้นจากการใช้ประโยชน์ ใช้ลดต้นทุนหนี้ก็ชดเชยด้วยการเพิ่มในต้นทุนต่อหน่วยของต้นทุนที่สูงกว่าทุนเป็นผลที่เกี่ยวข้องเพิ่มขึ้นในความเสี่ยง การทดสอบทางสถิติสำหรับขนาดใหญ่ธนาคารสหรัฐในปี 2002 – 13 พบว่าน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของ M & M ชดเชยได้ในการปฏิบัติสูงกว่าความต้องการเงินทุนจึงกำหนดเพิ่มในต้นทุนการให้สินเชื่อที่เกี่ยวข้องกับการส่งออก ต้นทุนที่ลดลง การสะสมทุน . ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ในระบบเศรษฐกิจจะต้องถูกเปรียบเทียบกับประโยชน์ที่ได้รับจากการลดความเสี่ยงของวิกฤตการธนาคารถึงระดับที่เหมาะสมของความต้องการเงินทุน