No longer did she have cause to wor

No longer did she have cause to worry about whether or not her first love was happy. From now on, she could focus on becoming a pillar of strength for Koutarou. The smile on his face was her greatest comfort, and protecting that smile was now her responsibility.

And so she continued to grip him tightly as tears flowed unceasingly. It had to be said though, that whether or not Kiriha had noticed, the path she'd chosen hadn't changed.

"Seriously though, I still can't believe you're Kii-chan——"

"...You're so slow. It's something that happened half a month ago, and you're only just realizing it now."

"I'm sorry."

Kiriha, snuggled up against him, continued to cry. The vast store of feelings she'd accumulated over the years suddenly sought release, and it would take some time before she'd be able to settle down. Koutarou, understanding, simply held her, unspeaking, until the time when her tears would stop.



After some time, Kiriha finally calmed down. She stepped back half a step, and looked up at Koutarou.

"Onii-chan."

As she spoke, her eyes narrowed.

"Hmm?"

"I've run into something of a conundrum."

Kiriha hung the necklace she held in hand on Koutarou. The way she saw it, that was the place where it belonged.

She then waved her card at Koutarou before holding it to her bosom, as if to indicate that that was the place where it belonged.

"And what would that be?"

Even as she spoke, tears continued to leak from her eyes. Trailing down her cheeks, they wet her hands and Koutarou's necklace. Gently, he reached out and wiped the tears from her eyes. His concern for her made Kiriha extremely happy, and she scrunched her eyes as if to curtail the flow.

"The Kiriha and Kii within my heart are at odds with one another. Kiriha wants to tease you, but Kii just wants to be spoiled by her Onii-chan."

"Is that all? There's nothing to be conflicted about then."

Koutarou sighed and shrugged helplessly.

"What do you mean?"

Kiriha tilted her head in puzzlement, an action that spoke clearly of Kii. Although the expression she wore was the same as ever, Koutarou was nevertheless struck by the impression that she seemed extremely young.

"...Don't tell me you haven't noticed how everyone's staring at us? I think they're blaming me for making you cry."

The way in which Kii and Kiriha wanted Koutarou to spoil them had put him in something of a bind. Whether Kii or Kiriha, the end result was the same.

"You did make me cry."

Kiriha revealed a mischievous smile before hugging him much like Kii would have. The Kiriha and Kii aspects of her persona had joined together to tease Koutarou. That said, Koutarou was the one person she would willingly, and happily, treat like this.

"We'd better get a move on," Koutarou whispered in Kiriha's ears.

Strangely, even with Kiriha clinging closely to him, Koutarou's heart was calm. Perhaps the fact that his feelings for both Kii and Kiriha had merged had left him able to accept this situation. The impression that she gave him now felt very much like Sanae.

"Where to?"

Kiriha asked in turn, her eyes closed.

"The roller coaster, of course. I don't think I can take everyone's stares for too much longer."

What concerned Koutarou was not Kiriha, holding him tight, but rather the stares of the people around them.

"Relying on amusement park attractions to make a girl happy? That's a pretty shallow way of thinking, isn't it?"

Kiriha lifted her head with a smile and let go of Koutarou. Although she mocked him with her words, within her heart, she, too, was excited at the prospect of riding the roller coaster. She had, after all, been waiting for this moment for ten years.

"That's not what I meant. Didn't I tell you before? To be honest, I'm really looking forward to riding this thing... Simply put, I really want to ride it myself."

With that, Koutarou began to advance. Kiriha followed, her head resting on his shoulder. The two looked like a pair of lovers as they made their way to the entrance of the roller coaster line with spry steps.

"By the way, Onii-chan, was that for me? Kiriha? Or was that for Kii?"

"I don't know. Is there a difference?"

"Haha, never mind. I'll forgive you this time. Koutarou and Onii-chan both, you sure do embarrass easily."

"Oh, shut it."

As night fell, the temperature dropped sharply on this February day. With the setting of the sun, wintry weather approached as dusk came. An amusement park dyed a deep crimson as it bathed in the light of the setting sun. A high-speed roller coaster.

Nothing particularly noteworthy happened this day. A young-man wearing a traditional-styled necklace and a young woman holding an old-fashioned card in her hands rode a roller coaster together.


An ordinary holiday scene like any other.


And yet a crucial change had taken place in the relationship between the two.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ได้เธอได้ทำให้กังวลเกี่ยวกับรักแรกของเธอมีความสุขหรือไม่ จากนี้ เธออาจเน้นเป็น เสาหลักของความแรงสำหรับ Koutarou ยิ่งเธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา และตอนนี้ปกป้องรอยยิ้มที่มีความรับผิดชอบของเธอ และดังนั้น เธอยังคงจับเขาไว้แน่นขณะที่น้ำตาไหลมี มันมีที่จะกล่าวว่า แม้ว่า ว่า ไม่พบ Kiriha เส้นทางที่เธอได้เลือกไม่ได้เปลี่ยนแปลง "อย่างจริงจังแม้ว่า ผมยังไม่เชื่อว่าคุณกำลัง Kii จันทร์ — — " "... คุณจึงช้า มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นครึ่งเดือนที่ผ่านมา และคุณกำลังเพียงแค่รู้ตัวตอนนี้" "ขอโทษ" Kiriha ติดขึ้นกับ เขายังคงร้องไห้ ร้านค้ามากมายของความรู้สึกที่เธอมีสะสมปีที่ผ่านมาก็ขอปล่อย และมันจะใช้เวลาก่อนที่เธอจะสามารถลงหลักปักฐาน Koutarou เข้าใจ เพียงเธอ unspeaking จนถึงเวลาเมื่อจะหยุดน้ำตาของเธอจัด บางเวลา Kiriha จนสงบลง เธอก้าวขั้นตอนครึ่งหลัง และดูค่า Koutarou "Onii-จันทร์" ขณะที่เธอพูด ดวงตาของเธอจำกัด "อืมม" "ฉันเคยทำงานเป็นสิ่ง conundrum" Kiriha แขวนสร้อยคอที่เธอถือในมือบน Koutarou วิธีที่เธอเห็นนั้น ที่ที่มันอยู่ เธอแล้ว waved บัตรของเธอที่ Koutarou ก่อนที่จะจับกับคู่หูของเธอ เป็นการบ่งชี้ว่า คำเป็นสมาชิกที่ "และสิ่งที่จะหรือไม่" แม้ในขณะที่เธอพูด น้ำตายังคงรั่วไหลจากดวงตาของเธอ ต่อท้ายลงแก้มของเธอ พวกเขาเปียกมือของเธอและสร้อยคอของ Koutarou เบา ๆ เขาถึงออก และเช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอ ความกังวลของเขาสำหรับเธอทำ Kiriha มีความสุขมาก และเธอท้อดวงตาของเธอเหมือนรวบรัดขั้นตอนการ "Kiriha และ Kii ภายในหัวใจของฉันได้ at odds with หนึ่ง Kiriha อยากหยอกคุณ แต่ Kii เพียงแค่ต้องการเหลิง โดย Onii-จันทร์ของเธอ" "ว่าทั้งหมดหรือไม่ ไม่มีอะไรจะ conflicted เกี่ยวกับนั้น" Koutarou ถอนหายใจ และยักไหล่ซม "ไม่คุณหมายถึงอะไร" Kiriha ยืดศีรษะของเธอใน puzzlement การกระทำที่พูดชัดเจน Kii แม้ว่านิพจน์ที่เธอสวมเคย Koutarou อย่างไรก็ตามหลง ด้วยความประทับใจให้เธอดูเหมือนสาวมาก "... อย่าบอกคุณไม่ได้สังเกตว่า ทุกคนจะจ้องเรา ผมคิดว่า พวกเขากำลัง blaming ฉันสำหรับการทำให้คุณร้องไห้" วิธีที่ Kii และ Kiriha ต้อง Koutarou จะเสียพวกเขาได้นำเขาในบางสิ่งบางอย่างผูก ว่า Kii หรือ Kiriha สิ้นผลได้เหมือนกัน "คุณไม่ได้ทำให้ฉันร้องไห้" Kiriha เปิดเผยรอยยิ้มซนก่อนกอดเขามากเหมือนจะมี Kii ด้าน Kiriha และ Kii ของเพอร์โซนาของเธอที่มีร่วมกันหยอกเย้า Koutarou ที่กล่าวว่า Koutarou เป็นคนหนึ่งเธอจะอาศัย และอย่างมีความสุข รักษาเช่นนี้ "เราจะดีได้รับย้ายใน Koutarou กระซิบในหูของ Kiriha แพงกว่า แม้จะ มี Kiriha ติดอย่างใกล้ชิดกับเขา หัวใจของ Koutarou ได้ใจ บางทีความจริงที่มีผสานความรู้สึกของเขา Kii และ Kiriha ได้ทิ้งเขาต้องยอมรับสถานการณ์นี้ ความประทับใจที่เธอให้เขาตอนนี้รู้สึกว่ามากเช่นเสน่ห์ "ที่ไหน" Kiriha ถามกลับ ปิดดวงตาของเธอ "การเหาะ ของหลักสูตร ไม่คิดว่า ฉันสามารถใช้ stares ของทุกคนในมากเกินไปอีกต่อไป" สิ่งเกี่ยวข้อง Koutarou ถูกไม่ Kiriha ถือเขาแน่น แต่ค่อนข้าง stares คนรอบ ๆ พวกเขา "อาศัยอยู่ในแหล่งท่องเที่ยวสวนสนุกเพื่อให้ผู้หญิงมีความสุข ที่เป็นน้ำตื้นสวยวิธีคิด ไม่ได้" Kiriha ยกศีรษะของเธอ ด้วยรอยยิ้ม และปล่อย Koutarou แม้ว่าเธอเลียนเขา ด้วยคำพูดของหล่อน อยู่ภายในใจของเธอ เธอ เกินไป ได้ตื่นเต้นที่โน้มการขี่รถไฟเหาะตีลังกา เธอ หลังจากที่ทุก รอขณะนี้สิบปี "นั่นคือไม่ว่าผมหมายถึง แจ้งคุณก่อนไม่ได้หรือไม่ ที่จะซื่อสัตย์ ฉันจริง ๆ กำลังรอการขี่สิ่งนี้... เพียงแค่ใส่ ผมอยากจะนั่งเอง" ที่ Koutarou เริ่มล่วงหน้า Kiriha ตาม ศีรษะของเธอวางบนไหล่ของเขา ทั้งสองดูเหมือนคู่รักพวกเขาทำวิถีการเข้าบรรทัดเหาะตอน spry "โดยวิธีการ Onii-จันทร์ นะสำหรับฉัน Kiriha หรือมีที่ Kii" "ฉันไม่ทราบ มีความแตกต่างหรือไม่" "ฮาฮา จิตใจไม่ จะให้เวลานี้ Koutarou และ Onii จันทร์ทั้งสอง คุณแน่ใจว่าผู้ใหญ่เดิน" "Oh, shut it." As night fell, the temperature dropped sharply on this February day. With the setting of the sun, wintry weather approached as dusk came. An amusement park dyed a deep crimson as it bathed in the light of the setting sun. A high-speed roller coaster. Nothing particularly noteworthy happened this day. A young-man wearing a traditional-styled necklace and a young woman holding an old-fashioned card in her hands rode a roller coaster together. An ordinary holiday scene like any other. And yet a crucial change had taken place in the relationship between the two.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีไม่ได้อีกต่อไปเธอมีสาเหตุที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับหรือไม่ความรักครั้งแรกของเธอก็มีความสุข จากนี้ไปเธอจะมุ่งเน้นในการเป็นเสาหลักของความแข็งแรงสำหรับ Koutarou รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเป็นความสะดวกสบายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอและปกป้องรอยยิ้มที่ตอนนี้ความรับผิดชอบของเธอ. และเพื่อให้เธอยังคงจับเขาไว้แน่นขณะที่น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง มันจะต้องมีการกล่าวว่าที่ว่าหรือไม่ Kiriha ได้สังเกตเห็นเส้นทางที่เธอเลือกไม่ได้เปลี่ยนแปลง. "อย่างจริงจังแม้ว่าฉันยังไม่สามารถเชื่อว่าคุณกำลัง Kii-chan--" "... คุณ 'ใหม่ช้าดังนั้น. เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมาและคุณเพียงทราบว่าขณะนี้. "" ฉันขอโทษ. "Kiriha, snuggled ขึ้นกับเขาอย่างต่อเนื่องที่จะร้องไห้ ร้านค้าใหญ่ของความรู้สึกที่เธอต้องการที่สะสมในช่วงหลายปีก็ขอปล่อยให้เป็นอิสระและมันจะใช้เวลาก่อนที่เธอจะสามารถที่จะปักหลัก Koutarou เข้าใจเพียงแค่จัดขึ้นเธอ unspeaking จนกว่าจะถึงเวลาเมื่อน้ำตาของเธอจะหยุด. หลังจากที่บางครั้ง Kiriha ที่สุดก็สงบลง เธอเดินกลับครึ่งขั้นตอนและมองมาที่ Koutarou. "Onii จัง." ขณะที่เธอพูดดวงตาของเธอลดลง. "อืม?" "ผมเคยทำงานเป็นสิ่งที่มีปริศนา." Kiriha แขวนสร้อยคอที่เธอจัดขึ้นใน มือ Koutarou วิธีที่เธอเห็นมันว่าเป็นสถานที่ที่มันเป็น. จากนั้นเธอก็โบกมือการ์ดของเธอที่ Koutarou ก่อนที่จะถือไว้เพื่ออกของเธอราวกับจะแสดงให้เห็นว่าเป็นสถานที่ที่มันเป็นได้. "และสิ่งที่จะเป็น?" แม้ ขณะที่เธอพูดน้ำตายังคงรั่วไหลออกมาจากดวงตาของเธอ ลากลงแก้มของเธอพวกเขาเปียกมือและสร้อยคอของเธอ Koutarou เบา ๆ เขาเอื้อมมือออกและเช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอ ความกังวลของเขาสำหรับ Kiriha ของเธอทำให้มีความสุขมากและเธอ scrunched ดวงตาของเธอราวกับจะลดการไหล. "การ Kiriha และ Kii ภายในหัวใจของฉันอยู่ที่ราคาด้วยอีกคนหนึ่ง. Kiriha ต้องการที่จะหยอกล้อคุณ แต่ Kii เพียงแค่ต้องการที่จะนิสัยเสียโดย เธอ Onii จัง. "" นั่นคือทั้งหมดหรือไม่มีอะไรที่จะเป็นความขัดแย้งเกี่ยวกับการนั้นเป็น. "Koutarou ถอนหายใจและยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้." คุณหมายถึงอะไร? "Kiriha เอียงศีรษะของเธองุนงงในการดำเนินการที่พูดอย่างชัดเจนของ Kii แม้ว่าการแสดงออกที่เธอสวมเป็นเช่นเดียวกับที่เคย Koutarou ถูกกระแทกโดยยังคงความประทับใจที่เธอดูเหมือนสาวมาก. "... อย่าบอกนะว่าคุณไม่ได้สังเกตเห็นว่าทุกคนจ้องมองมาที่พวกเราผมคิดว่าพวกเขากำลังโทษ ฉันสำหรับการทำให้คุณร้องไห้. "วิธีการที่Kii และ Kiriha Koutarou ต้องการที่จะทำลายพวกเขาได้ทำให้เขาอยู่ในสิ่งที่ผูก ไม่ว่าจะเป็น Kii Kiriha หรือสิ้นผลได้เหมือนกัน. "คุณไม่ทำให้ฉันร้องไห้." Kiriha เผยให้เห็นรอยยิ้มซุกซนก่อนที่จะกอดเขาเหมือน Kii จะมี ด้าน Kiriha และ Kii ของบุคคลที่เธอได้ร่วมกันที่จะหยอกล้อ Koutarou ที่กล่าวว่า Koutarou เป็นคนหนึ่งที่เธอจะเต็มใจและมีความสุข, การรักษาเช่นนี้. "เราควรที่จะได้รับการย้ายที่" Koutarou กระซิบในหู Kiriha ของ. น่าแปลกที่แม้จะมี Kiriha ยึดมั่นอย่างใกล้ชิดกับเขาหัวใจ Koutarou เป็นความสงบ . บางทีอาจจะเป็นความจริงที่ว่าความรู้สึกของเขาทั้ง Kii และ Kiriha ได้รวมได้ทิ้งเขาสามารถที่จะยอมรับสถานการณ์เช่นนี้ ความประทับใจที่เธอให้เขาตอนนี้รู้สึกเป็นอย่างมากเช่นเสถียรได้. "ที่ไหน?" Kiriha ถามในการเปิดปิดตาของเธอ. "รถไฟเหาะแน่นอน. ฉันไม่คิดว่าฉันสามารถใช้จ้องของทุกคนมากเกินไปอีกต่อไป "สิ่งที่กังวลKoutarou ไม่ได้ Kiriha ถือเขาแน่น แต่จ้องค่อนข้างของคนรอบตัวพวกเขา." อาศัยสถานที่ท่องเที่ยวสวนสนุกที่จะทำให้สาวมีความสุขหรือไม่ซึ่งเป็นวิธีที่ตื้นสวยของการคิดไม่ได้หรือไม่ "Kiriha ยก หัวของเธอด้วยรอยยิ้มและปล่อยให้ไปของ Koutarou แม้ว่าเธอจะหัวเราะเยาะเขาด้วยคำพูดของเธอที่อยู่ในหัวใจของเธอเธอเกินไปรู้สึกตื่นเต้นที่คาดหมายของการขี่รถไฟเหาะที่ เธอมีหลังจากทั้งหมดได้รับการรอขณะนี้เป็นเวลาสิบปี. "นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง. ไม่ได้ผมบอกคุณก่อนหรือไม่จะซื่อสัตย์ฉันจริงๆคอยที่จะขี่สิ่งนี้ ... ใส่เพียงแค่ ผมต้องการที่จะขี่มันตัวเอง. "กับที่Koutarou เริ่มที่จะก้าวไป Kiriha ตามหัวของเธอวางอยู่บนไหล่ของเขา ทั้งสองดูเหมือนจะเป็นคู่ของคนรักที่พวกเขาทำทางของพวกเขาไปยังทางเข้าของสายรถไฟเหาะด้วยขั้นตอนกระฉับกระเฉงที่. "โดยวิธีการที่ Onii จังเป็นที่สำหรับฉันหรือไม่ Kiriha หรือไม่หรือเป็นที่ Kii?" "ผม ไม่ทราบว่า. มีความแตกต่าง? "" ฮ่า ๆ ไม่เคยคิด. ฉันจะให้อภัยคุณในเวลานี้. Koutarou และ Onii จังทั้งคุณแน่ใจหรือไม่ทำให้เกิดปัญหาได้อย่างง่ายดาย. "" โอ้ปิดมัน. "เป็นคืนลดลงอุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็วในวันนี้กุมภาพันธ์ ด้วยการตั้งค่าของดวงอาทิตย์ที่สภาพอากาศหนาวเดินเข้ามาใกล้ค่ำเป็นมา สวนสนุกย้อมสีแดงเข้มลึกที่สุดเท่าที่มันอาบน้ำในที่มีแสงของดวงอาทิตย์ตั้งค่า เหาะความเร็วสูง. ไม่มีอะไรที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ มีชายหนุ่มสวมใส่สร้อยคอแบบดั้งเดิมสไตล์และหญิงสาวคนหนึ่งที่ถือบัตรที่ล้าสมัยในมือของเธอขี่รถไฟเหาะด้วยกัน. ฉากวันหยุดธรรมดาอื่น ๆ เช่นใด. และยังมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่าง สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ เธอต้องให้กังวลเกี่ยวกับหรือไม่ว่ารักแรกของเธอมีความสุข จากนี้ไป เธอจะมุ่งเน้นการเป็นเสาหลักของความแข็งแกร่ง โคทาโร่ . รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาคือ ความสะดวกสบาย และปกป้องรอยยิ้มนั่นตอนนี้ความรับผิดชอบของเธอ

แล้วเธอยังคงจับเขาไว้แน่น เมื่อน้ำตาที่ไหลอย่างไม่หยุดยั้ง มันมีที่จะกล่าวว่าแม้ว่าว่า kiriha ได้สังเกตเห็น เส้นทางที่เธอเลือก ยังไม่เปลี่ยน

" จริงๆ นะ ฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะคีจัง " . . .

" . . . . . . . นายช้ามาก มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ครึ่งเดือนที่ผ่านมาและคุณเพิ่งคิดได้ตอนนี้ . "

" ฉันขอโทษ . . . "

kiriha ติดตั้งกับเขา ยังคงร้องไห้ร้านใหญ่ของความรู้สึกที่เธอสะสมกว่าปีก็ขอปล่อยและมันจะใช้เวลาก่อนที่เธอจะนั่งลง โคทาโร่ ความเข้าใจ ก็ขังเธอ unspeaking จนถึงเวลาเมื่อน้ำตาของเธอจะหยุด . .



หลังจากบางเวลา kiriha ก็สงบลง เธอก้าวถอยหลังไปครึ่งก้าว แล้วมองขึ้นไป โคทาโร่

" โอนี่จัง . . . "

ตามที่เธอพูดตาของเธอคอด

" หือ ? "

" ฉันวิ่งเข้าไปในสิ่งที่เป็นปริศนา . "

kiriha แขวนสร้อยที่เธอถือในมือ โคทาโร่ . วิธีที่เธอเห็น มันเป็นสถานที่ที่เป็นของ

แล้วก็โบกมือให้การ์ดของเธอที่ โคทาโร่ ก่อนจะถือมันกับหน้าอกของเธอ ราวกับจะบ่งบอกว่า เป็นสถานที่ที่เป็นของ

" อะไรล่ะ ? "

แม้ในขณะที่เธอพูดน้ำตายังคงรั่วจากตาของเธอ ลากลงบนแก้มของเธอ มันเปียกและมือของเธอโคทาโร่เป็นสร้อยคอ เบาๆ เขาเอื้อมมือมาเช็ดคราบน้ำตาจากตาของเธอ เขาเป็นห่วงเธอทำ kiriha มีความสุขมาก และเธอ scrunched ตาของเธอเป็นหากให้ตัดทอนการไหล

" kiriha และคีภายในหัวใจของฉันอยู่ที่อัตราต่อรองกับคนอื่น kiriha อยากแกล้งคุณแต่คีเพียงต้องการที่จะเอาใจเธอโอนี่จัง . . . "

" นั้นคือทั้งหมดเหรอ ? ไม่มีอะไรต้องสับสนเกี่ยวกับแล้ว "

โคทาโร่ถอนหายใจและยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้

" คุณหมายถึงอะไร ?

kiriha เอียงหัวของเธอในความสับสน การกระทำที่พูดอย่างชัดเจนของคี แม้ว่าการแสดงออกที่เธอใส่อยู่เหมือนเดิม โคทาโร่ก็ยังคงหลงโดยความประทับใจที่เธอดูหนุ่มมากๆ

" . . . . . . . อย่าบอกนะว่า เธอไม่ได้สังเกตว่าทุกคนกำลังจ้องเรา ฉันคิดว่าพวกเขาโทษผมที่ทำให้คุณร้องไห้ . . . "

วิธีที่คี kiriha โคทาโร่และอยากเอาใจใส่เขาในเรื่องของการผูก ว่า คี หรือ kiriha ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน

" คุณทำให้ฉันร้องไห้ . . . "

kiriha เผยรอยยิ้มแสนซน ก่อนกอดเขาเหมือนคีจะมีการ kiriha และคีด้านบุคลิกของเธอได้เข้าร่วมกันเพื่อหยอกล้อ โคทาโร่ . ที่กล่าวว่า โคทาโร่เป็นคนเดียวที่เธอจะเต็มใจ และมีความสุข รักษาแบบนี้

" เราทำต่อไปดีกว่า " โคทาโร่กระซิบที่ข้างหู kiriha .

แปลก แม้แต่กับ kiriha เกาะติดอย่างใกล้ชิดกับเขา หัวใจ โคทาโร่ก็สงบบางทีความเป็นจริงที่ความรู้สึกของเขาและได้ผสานทั้งคี kiriha ไม่เหลือให้เขาสามารถรับสถานการณ์นี้ได้ ความประทับใจที่เธอให้เขาในตอนนี้รู้สึกว่าซานาเอะมาก

" ที่ไหน ? "

kiriha ถามกลับ ตาเธอปิด

" รถไฟเหาะ แน่นอน ผมไม่คิดว่าผมจะใช้สายตาของทุกคน ไม่นาน "

อะไรที่เกี่ยวข้อง โคทาโร่ไม่ได้ kiriha กอดเขาแน่นแต่สายตาของผู้คนรอบ ๆ

" อาศัย สวนสนุก สถานที่ ที่จะทำให้ผู้หญิงมีความสุข นั่นเป็นวิธีคิดตื้น สวยใช่มั้ย ?

kiriha ยกหัวของเธอด้วยรอยยิ้ม และปล่อยโคทาโร่ . แม้ว่าเธอจะเยาะเย้ยเขาด้วยคำพูดภายในจิตใจของเธอ เธอก็ตื่นเต้นที่จะได้นั่งรถไฟเหาะ เธอมี , หลังจากทั้งหมดรอสิบปี

" ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันไม่ได้บอกคุณมาก่อนเหรอ บอกตามตรง ผมตั้งตารอคอยที่จะนั่งรถแบบนี้ . . . . . . . เพียงแค่วาง อยากขี่เอง "

กับ โคทาโร่เริ่มก้าวหน้า kiriha ตาม หัวเธอซบบนไหล่ของเขาทั้งสองดูเหมือนคู่รักที่พวกเขาทำทางของพวกเขาไปยังทางเข้าของรถไฟเหาะที่สอดคล้องกับขั้นตอนที่สดใส

" ว่าแต่ โอนี่จัง นั่นสำหรับฉันเหรอ ? kiriha ? หรือเป็นเพราะคี ?

" ผมไม่รู้ คือมีความแตกต่าง ?

" ฮ่าๆ ไม่เป็นไร ครั้งนี้ฉันจะยกโทษให้คุณ โคทาโร่ และโอนี่จังทั้ง , คุณต้องอายได้อย่างง่ายดาย . "

" หุบปากไปเลย "

คืนล้มอุณหภูมิที่ลดลงอย่างรวดเร็วในเดือนกุมภาพันธ์นี้ กับการตั้งค่าดวงอาทิตย์สภาพอากาศหนาวก็เป็นมืดมา สวนสนุกที่ย้อมเป็นสีแดงเข้มลึกมันอาบด้วยแสงของพระอาทิตย์ รถไฟเหาะความเร็วสูง

ไม่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งน่าสังเกตเกิดขึ้นนี้วัน