satisfaction levels by level of nur

satisfaction levels by level of nursing education was
statistically significant (F = 3.961, P = 0.002). In addition,
a significant difference in job satisfaction was
indicated among the years of nursing experience groups
(F = 6.597, P < 0.001). Post-hoc results revealed that
nurses with less years of nursing experience had more
job satisfaction than those with more experience.
Although nurses without extra responsibility (not
ward or unit in-charges or deputies) reported a slightly
higher level of job satisfaction than those with this
responsibility, the difference was not significant. Likewise,
there were no statistically significant differences in
job satisfaction between nurses working on different
ward/units.
Job performance
Job performance was assessed using column B overall
mean scores of the 6-DSNP which assesses nurses selfrated
job performance quality. The mean score for
teaching and collaboration scale was the lowest at 2.76
(SD = 0.57) whereas professional development and
critical care had the highest mean scores of 3.23
(SD = 0.56) and 3.17 (SD = 0.43), respectively. A significant
difference in job performance means among the
number of children groups was observed. Nurses
without children had higher mean scores for job performance
than those with five or more children. No
significant differences in job performance were found by
age group or by marital status.
Significant differences in job performance were also
found by type of hospital with the public hospital
having the lowest mean score (F = 7.95, P < 0.001).
However, there was no significant difference in job
performance mean scores between the nursing education
groups. As seen in Table 2, the groups which
reported higher perceived occupational stress also
reported lower job satisfaction and job performance.
In summary, analysis of the influence of hospital type
on means of occupational stress, job satisfaction and
job performance revealed statistically significant differences
between the hospitals. Post-hoc results indicated
significant differences in occupational stress, job satisfaction
and job performance by type of hospital (public
vs. private not-for-profit). Nurses in the public hospital
reported more occupational stress, had less job satisfaction
and rated themselves more poorly on job performance
than those in private not-for-profit hospitals

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับความพึงพอใจตามระดับของการศึกษาพยาบาลเป็นสำคัญทางสถิติ (F = 3.961, P = 0.002) นอกจากนี้มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความพึงพอใจในงานระบุในปีพยาบาลกลุ่มประสบการณ์(F = 6.597, P < 0.001) เปิดเผยผลการลงรายการบัญชีเฉพาะกิจที่มีพยาบาล มีน้อยกว่าพยาบาลประสบการณ์เพิ่มเติมงานความพึงพอใจมากกว่าผู้ที่มีประสบการณ์มากขึ้นแม้ว่าพยาบาลไม่ มีความรับผิดชอบเพิ่มเติม (ไม่ผู้ป่วยหรือหน่วยในค่าธรรมเนียมหรือ deputies) รายงานการเล็กน้อยระดับความพึงพอใจในงานสูงขึ้นกว่านี้ความรับผิดชอบ ความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญ ในทำนองเดียวกันมีความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติในความพึงพอใจงานระหว่างพยาบาลที่ทำงานที่อื่นผู้ป่วย/หน่วยงานปฏิบัติงานปฏิบัติงานได้รับการประเมินโดยใช้คอลัมน์ B โดยรวมหมายถึง คะแนนของ 6-DSNP ซึ่งประเมินพยาบาล selfratedคุณภาพประสิทธิภาพของงาน คะแนนเฉลี่ยของการสอนและทำงานร่วมกันได้ต่ำสุดที่ 2.76(SD = 0.57) ในขณะที่การพัฒนาอาชีพ และป่วยมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุดของ 3.23(SD = 0.56) และ 3.17 (SD = 0.43), ตามลำดับ สำคัญหมายความว่า ความแตกต่างในการปฏิบัติงานระหว่างการจำนวนเด็กกลุ่มที่ถูกสังเกต พยาบาลโดยเด็กมีคะแนนเฉลี่ยสูงขึ้นสำหรับการปฏิบัติงานที่มีเด็ก น้อยห้า ไม่ใช่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการปฏิบัติงานโดยอายุกลุ่ม หรือสถานภาพการสมรสแตกต่างกันในการปฏิบัติงานได้พบตามประเภทของโรงพยาบาลกับโรงพยาบาลกลางมีคะแนนเฉลี่ยต่ำสุด (F = 7.95, P < 0.001)อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญในงานประสิทธิภาพหมายถึง คะแนนระหว่างการศึกษาพยาบาลกลุ่มนี้ เท่าที่เห็นในตารางที่ 2 กลุ่มที่รายงานความเครียดอาชีวรับรู้สูงยังรายงานความพึงพอใจงานที่ต่ำกว่าและประสิทธิภาพการทำงานในสรุป การวิเคราะห์อิทธิพลของชนิดของโรงพยาบาลบนความเครียดอาชีว งานความพึงพอใจ และปฏิบัติงานพบว่า แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างโรงพยาบาล โพสต์เฉพาะกิจผลลัพธ์ที่ระบุความแตกต่างสำคัญในอาชีพความเครียด ความพึงพอใจในงานประสิทธิภาพตามประเภทของโรงพยาบาล (ประชาชนในงานเทียบกับส่วนตัวไม่แสวงหากำไร) พยาบาลในโรงพยาบาลกลางรายงานเพิ่มเติมอาชีวเครียด มีความพึงพอใจงานน้อยลงและตัวเองมากไม่ดีประสิทธิภาพการทำงานในโรงพยาบาลเอกชนไม่แสวงผลกำไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับความพึงพอใจจำแนกตามระดับการศึกษาพยาบาลเป็นนัยสำคัญทางสถิติ (F = 3.961, P = 0.002) นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความพึงพอใจงานที่ได้รับการระบุในหมู่ปีของกลุ่มประสบการณ์พยาบาล(F = 6.597, p <0.001) ผลการ post-hoc เปิดเผยว่าพยาบาลกับปีน้อยของประสบการณ์การพยาบาลมีมากขึ้นพึงพอใจในงานกว่าผู้ที่มีประสบการณ์มากขึ้น. แม้ว่าพยาบาลโดยไม่ต้องรับผิดชอบพิเศษ (ไม่ปัดหรือหน่วยงานในค่าใช้จ่ายหรือเจ้าหน้าที่) รายงานเล็กน้อยระดับที่สูงขึ้นของความพึงพอใจในการทำงานมากกว่าผู้ที่มีนี้ความรับผิดชอบที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญไม่ได้ ในทำนองเดียวกันไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในความพึงพอใจระหว่างพยาบาลที่ทำงานที่แตกต่างกันในหอผู้ป่วย/ หน่วย. ผลการดำเนินงานผลการดำเนินงานได้รับการประเมินโดยใช้คอลัมน์ B โดยรวมหมายถึงคะแนนของ6 DSNP ซึ่งประเมินพยาบาล? selfrated คุณภาพการปฏิบัติงาน ค่าเฉลี่ยสำหรับระดับการเรียนการสอนและความร่วมมือเป็นต่ำสุดที่ 2.76 (SD = 0.57) ในขณะที่การพัฒนาอาชีพและการดูแลที่สำคัญมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุดของ3.23 (SD = 0.56) และ 3.17 (SD = 0.43) ตามลำดับ ที่สำคัญความแตกต่างในการปฏิบัติงานหมายถึงในหมู่จำนวนของกลุ่มเด็กพบว่า พยาบาลโดยเด็กมีคะแนนเฉลี่ยที่สูงขึ้นสำหรับการปฏิบัติงานมากกว่าผู้ที่มีเด็กห้าหรือมากกว่า ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการปฏิบัติงานที่ถูกค้นพบโดยกลุ่มอายุหรือสถานภาพสมรส. ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการปฏิบัติงานยังพบตามประเภทของโรงพยาบาลที่มีโรงพยาบาลของรัฐที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด(F = 7.95, p <0.001). แต่มี ได้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในงานของประสิทธิภาพหมายถึงคะแนนระหว่างการศึกษาพยาบาลกลุ่ม เท่าที่เห็นในตารางที่ 2 กลุ่มที่รายงานความเครียดอาชีพการรับรู้ที่สูงขึ้นนอกจากนี้ยังมีรายงานพึงพอใจในงานที่ลดลงและการปฏิบัติงาน. ในการสรุปการวิเคราะห์อิทธิพลของชนิดของโรงพยาบาลในความหมายของความเครียดความพึงพอใจในการทำงานและการปฏิบัติงานเผยให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างโรงพยาบาล ผลการ post-hoc ชี้ให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการประกอบอาชีพความเครียดพึงพอใจในงานและการปฏิบัติงานตามประเภทของโรงพยาบาล(ประชาชนกับภาคเอกชนที่ไม่แสวงหาผลกำไร) พยาบาลในโรงพยาบาลของรัฐรายงานความเครียดมากขึ้นมีความพึงพอใจน้อยและจัดอันดับตัวเองมากขึ้นไม่ดีในการปฏิบัติงานกว่าผู้ที่อยู่ในภาคเอกชนที่ไม่แสวงหาผลกำไรสำหรับโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับความพึงพอใจตามระดับของการศึกษา คือนัยสำคัญทางสถิติ ( F = 3.961 , p = 0.002 ) นอกจากนี้ความแตกต่างในการปฏิบัติงานพบระหว่างปีของกลุ่มงานพยาบาล( F = 6.597 , p < 0.001 ) หาค่าเฉลี่ยพยาบาลกับปีของประสบการณ์พยาบาลมีมากขึ้นความพึงพอใจในการปฏิบัติงานมากกว่าผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่าแม้ว่าพยาบาลโดยไม่มีความรับผิดชอบพิเศษ ( ไม่ใช่หอผู้ป่วยหรือหน่วยในข้อหา หรือเจ้าหน้าที่ ) รายงานเล็กน้อยความพึงพอใจในงานสูงกว่านี้ความรับผิดชอบ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ อนึ่งไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในความพึงพอใจในการปฏิบัติงานระหว่างงานแตกต่างแผนก / หน่วยงานผลการปฏิบัติงานผลการปฏิบัติงานและการใช้คอลัมน์ B รวมค่าเฉลี่ยของคะแนน 6-dsnp ซึ่งประเมินพยาบาล selfratedคุณภาพการปฏิบัติงาน คะแนนสำหรับการสอนแบบร่วมมือและต่ำสุดที่ 2.76( SD = 0.57 ) ในขณะที่การพัฒนามืออาชีพดูแลผู้ป่วยวิกฤติ ได้คะแนนสูงสุดค่าเฉลี่ย 3.23( SD = 0.36 ) และไต้หวัน ( SD = 0.67 ) ตามลำดับ พบความแตกต่างในการปฏิบัติงาน หมายถึง ระหว่างจำนวนของกลุ่มเด็กที่ถูกสังเกต พยาบาลไม่มีลูก มีระดับ สำหรับการปฏิบัติงานกว่าผู้ที่มีห้าหรือมากกว่าเด็ก ไม่ความแตกต่างในการปฏิบัติงาน พบโดยอายุหรือสถานภาพความแตกต่างในการปฏิบัติงานยังพบได้ตามประเภทของโรงพยาบาล มีโรงพยาบาลรัฐมีคะแนนเฉลี่ยต่ำสุด ( F = 7.95 , p < 0.001 )อย่างไรก็ตาม ไม่มีความแตกต่างกันในงานคะแนนประสิทธิภาพระหว่างการศึกษาพยาบาลกลุ่ม เท่าที่เห็นในตารางที่ 2 , กลุ่มการรับรู้ความเครียดยังรายงานลดความพึงพอใจในงานและการปฏิบัติงานในการสรุป , วิเคราะห์อิทธิพลของประเภทของโรงพยาบาลในความหมายของความเครียดและความพึงพอใจในงานการปฏิบัติงานพบความแตกต่างกันระหว่างโรงพยาบาล ตูกีผลการวิจัยพบความแตกต่างในความเครียด ความพึงพอใจในงานและการปฏิบัติงานตามประเภทของโรงพยาบาล ( มหาชนและไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ) พยาบาลในโรงพยาบาลรายงานความเครียดมากขึ้น มีความพึงพอใจในการปฏิบัติงานน้อยกว่าและคะแนนตัวเองมากกว่างานในการปฏิบัติงานโรงพยาบาลเอกชนที่ไม่หวังผลกำไรสูงกว่า